Paradiso door Joke Verweerd

Titelbeschrijving Joke Verweerd, paradiso, Zoetermeer, 2001, eerste druk, 241 blz. Genre Het verhaal is een psychologische roman. Onderwerp De maatschappelijk werkster Wies wordt verliefd op een cliënt, Arthur. Arthur is een psychopaat. Wies neemt hem onder haar hoede en raakt zwanger. Arthur kan dit niet aan. Hij gaat zwerven. Uiteindelijk wordt hem het leven teveel en pleegt hij zelfmoord. Wies blijft over met haar dochtertje Kikker. Thematiek Het leven is niet volmaakt, je moet leren leven met je verdriet en je problemen. Soms kun je mensen echt niet helpen, wat je ook probeert. Ook al geef je alles voor deze mensen op. Voor dit thema heb ik gekozen omdat in het boek duidelijk naar voren komt dat je als je van iemand houdt, je tot het uiterste aan wil passen, ook zie je dat liefde veel kapot kan maken.
Perspectief In het boek paradiso is sprake van een auctoriale verteller. De schrijver weet van alle personen wat ze denken en hoe ze zich voelen. Tijd en structuur Er is sprake van een chronologisch tijdsverloop. Er zijn veel flashbacks in dit boek. Het verhaal begint met dat ze zwanger is en door middel van flashbacks wordt duidelijk hoe dit kwam. Ook zijn er een aantal vooruitwijzingen. Beoordeling Het onderwerp en het thema
Het onderwerp en het thema van het boek paradiso spraken mij aan, vandaar dat ik voor dit boek heb gekozen. Er kwamen veel levensvragen naar voren in het verhaal, die mij aan het denken hebben gezet. Zoals de levensvraag: ‘Hoe kom je aan zekerheid in de chaos van het bestaan?’ Heel het boek is diepgaand en filosofisch beschreven. De gebeurtenissen
Pas na een aantal hoofdstuk werd de verhaallijn duidelijk voor mij. Toen ik het door had kon ik de gebeurtenissen ook met elkaar in verband zetten. Een voorbeeld van een stuk wat ik in het begin niet met het verhaal in verband kon brengen was het stukje over Paradiso met haar palmenstrand. Dat is een liedje wat haar vader altijd zingt. Dit krijgt een diepe betekenis in het verhaal. De meeste gebeurtenissen zijn dramatisch. Ze hebben me wel aan het denken gezet. Wies heeft bijvoorbeeld al zoveel mensen geholpen met hun problemen, als maatschappelijk werkster. Maar als het haar zelf overkomt, weet ze niet meer wat ze doen moet. Ik vond het erg jammer dat het slot zo oppervlakkig was. Door heel het boek heen, denkt Wies aan haar grootmoeder die christelijk was. Ze denkt veel na over God. Vaak komt de tekst uit psalm 42 in haar op: ‘Al uw baren en golven zijn over mij heengegaan’.Ik had gehoopt dat Wies aan het eind boven haar verdriet uitkeek en haar hoop op God zou vesten. De opbouw
Het is als het ware een opening-in-de-handeling. Dus het verhaal komt direct op gang. Er zitten veel flashbacks in het verhaal. Door middel van de flashbacks werd het verhaal duidelijk. Ik vind niet dat er stukken in zitten die niets met de hoofdlijn te maken hebben. Wel vind ik dat veel gebeurtenissen te uitvoerig beschreven worden, waardoor het langdradig wordt. De personages

De hoofdpersoon, Wies, heeft een totaal andere belevingswereld en leefwereld als ik. Vandaar dat ik het in sommige stukken ook moeilijk vond om me in haar problemen te verplaatsen. Bijvoorbeeld als Kikker geboren wordt. Het lijkt mij zeer onwaarschijnlijk om je dochter Kikker te noemen. Wel raakte ik betrokken bij de problemen van Wies, omdat haar gedachten uitvoerig worden beschreven. Marianne is de persoon waar ik me echt in kan verplaatsen. Ze is erg sympathiek en heeft dezelfde levensovertuiging als ik. Bepaalde beslissingen van Wies begrijp ik niet. Bijvoorbeeld aan het eind van het boek als ze het muziekdoosje, wat de manische, zieke Arthur voor zijn dochter gekocht heeft, voor de trein gooit. Ik zou het eerder bewaren om later aan Kikker te laten zien, dat haar vader wel om haar gaf. Je komt het meeste te weten over Wies en Arthur. De schrijfster laat vaak zien wat ze denken en hoe ze zich voelen. De schrijfster geeft Arthurs gedachten en gevoelens vaak weer door middel van de verhalen en gedachten van Wies. Het taalgebruik
Het boek is in makkelijk taalgebruik geschreven. Wel moest je bij bepaalde filosofische verwoordingen even nadenken om het te begrijpen, maar dat geeft het boek ook diepgang. De gebeurtenissen waren heel reëel geschreven. Je kon het je helemaal indenken. Het boek paradiso bevatte symbolische verwijzingen. Ik denk dan aan het liedje ‘paradiso’ wat Joop altijd fluit. Hier is de titel ook naar genoemd. De levensbeschouwing
Joke Verweerd is een christelijke schrijfster. Dit blijkt uit de herinneringen van Wies aan haar oma en dat Marianne op het levenspad van Wies wordt gezet. Met deze levensbeschouwing ben ik het uiteraard eens. Jammer vind ik het dat Joke Verweerd niet dieper op het geloof ingaat. Gesprekspunten 1. Joke Verweerd, de schrijfster van paradiso, wil ons laten zien dat God zich door herinneringen, net als Wies had aan de bijbelteksten die haar oma vaak vertelde, aan de mens kan openbaren. 2. De schrijfster wil laten zien dat je niet samen kan leven met een manisch depressief persoon als Arthur. Die als tweede-generatieslachtoffer zijn herinneringen aan het ouderlijk huis geen plaats kan geven. 3. Wanneer Wies het muziekdoosje van Arthur voor de trein gooit, wil de schrijfster laten zien dat ze Arthur hier echt loslaat.