Over Tijd door Dirk Bracke

Auteur: Dirk Bracke.
Titel: Over Tijd.
Uitgeverij: Davidsfonds/Infodok
Plaats van uitgave: Leuven
Jaar van uitgave: 2007
Thema van het boek: tienerzwangerschappen.
Genre: hier-en-nuverhaal

Korte inhoud.
Dorien is zestien jaar, en zwanger. Ze gaat haar kindje houden, en daarom komt ze terecht in Kasterlee, in een tehuis voor tienermoeders. Haar moeder steunt haar niet, maar haar broer staat haar wel bij in haar keuze. Haar dochtertje Aïcha wordt geboren, en in het tehuis leert Dorien hoe ze voor haar kindje zorgen kan combineren met naar school gaan. Zo combineert ze dus het “gewone” leven een beetje met het moeder-zijn. Ze leert de andere meisjes in het tehuis ook ebeter kennen, en er komt een band. Toch is Dorien nog een beetje een buitenstaander omdat de andere meisjes niet begrijpen waarom ze niet wil zeggen wie de vader is. Dorien leert Martin kennen, en ze worden verliefd. Ze kan hem niet vertellen over Aïcha, omdat dat wel eens het einde van hun relatie zou kunnen betekenen, maar op een dag komt Lies, de begeleidster van Dorien in het tehuis, haar ophalen op school met Aïcha. Martin ziet dit en weet niet wat ervan te denken. Dorien probeert Lies nog te overhalen om te liegen en te zeggen dat het haar kind is, maar Lies vertelt Martin de waarheid. Martin maakt het uit. Ondertussen komt de lezer erachter dat de vader van Aïcha onbekend is, omdat het een verkrachting was. En helemaal op het einde heeft Dorien een nieuwe liefde, Jens. Hij is een paar jaar ouder dan zij, en heeft daardoor ook al een kind. Ze leven met z’n viertjes gelukkig samen.

De belangrijkste personages in dit boek zijn Dorien, Lukas ( Doriens broer), Aïcha, en Martin.
Dorien is het hoofdpersonage, een zwanger meisje, en daarna een tienermoeder, die zweeft tussen het kind zijn en het moeder zijn. Lukas is de broer van Dorien, die haar bijstaat en steunt, en die haar en haar moeder weer verzoent. Martin is de jongen waarop Dorien verliefd wordt en een relatie begint, maar voor wie ze ook verzwegen heeft dat ze een kind had. En tenslotte Aïcha, rond wie het hele verhaal eigenlijk draait. Dorien verwenst ze soms bijna, maar ze houdt ook veel van haar.

De reden waarom ik dit boek gelezen heb is omdat een vriendin van me had aangeraden, en omdat ik al eerder boeken van Dirk Bracke had gelezen en die bevielen mij ook erg. Ik wist dus wat ik kon verwachten van een Brackeboek, maar ik was toch aangenaam verrast, omdat het echt een verhaal was met spannende stukken. Ik had met dit onderwerp eerder een soort biografie verwacht. Een meevaller!

De mooiste passage van het boek vond ik de herinnering aan de verkrachting zelf, omdat het dramatisch was maar niet overdreven. Het was aangrijpend geschreven, maar niet té. Ook vond ik het einde mooi. Dan komt alles goed. En ook hier om dezelfde reden. Het was mooi, en gelukkig, maar niet melodramatisch. Ik denk nogal vaak: ‘haal de violen maar al boven’, maar dat was hier niet het geval.
Andere boeken van deze auteur heb ik al gelezen, en aangezien iedere keer aangenaam verrast blijf, ga ik zeker nog boeken van Dirk Bracke lezen.