Oppassen van Annemarie Bon
Algemene Gegevens
1. Schrijver
a) Naam: Annemarie Bon
b) Geboortejaar: 1954
c) Geboorteplaats: Den Bosch
d) Geboorteland: Nederland
2. Titel: Oppassen
3. Titelverklaring: Mette heeft het ideale bijbaantje: oppassen.
4. Genre: Een probleemboek.
5. Hoe lang heb je er over gedaan dit boek te lezen: 2 weken
6. Hoeveel tijd verloopt er in het verhaal: Ongeveer een half jaar.
7. In welke tijd is het verhaal geschreven: Het staat in chronologische volgorde geschreven.
8. Wat is het thema van dit boek in één woord: Schuldgevoel
9. Schrijf een zin uit het boek over waarin duidelijk is gemaakt of er gebruik is gemaakt van de ik-vorm of de hij-vorm: ‘’ Het was alsof ik een stomp in mijn maag kreeg. Ik werd duizelig. Ik greep me vast aan een stoel. De agent zag het en ondersteunde me.’’ De ik-vorm Blz 38.
10. In welke omgeving speelt het verhaal zich af?:
Op school, bij Mette thuis, bij de oppas Anna thuis, bij Lars thuis en op het politiebureau.
11. Kan het verhaal echt zijn gebeurd?:
Ja, je hoort wel vaker van dit soort verhalen
12. Geef minstens twee voorbeelden uit het boek waaraan je kunt zien in welke tijd het verhaal zich speelt: (verleden, heden of toekomst)
1. Ik zie dat Anna thuis komt. Ze pakt haar spullen uit de auto en belt aan.
2. Ik plof op de bank en hoor dat mijn telefoon het bekende geluidje maakt. Een SMS!.
De Personen
1. Wie is/zijn de hoofdpersoon/hoofdpersonen?:
De hoofdpersoon is Mette.
2. Beschrijf de hoofdpersoon duidelijk (innerlijk en uiterlijk)
Mette is een 15 jarig meisje die in de 4e klas van de HAVO. Ze past op bij een vriendin van de moeder van haar oppaskinderen; Anna. Ze wordt beschuldigt van moord op haar oppaskindje Fenna. Later blijkt het zo te zijn dat Anna het heeft gedaan. Ze heeft dreadlocks, piercings en is nieuwsgierig en vrolijk.
3. Beschrijf ook nog twee minder belangrijke personen.
Anna is de moeder van Jasper en Fenna en heeft Münchhausen by proxy. Ze is erg bezorgt om Jasper en Fenna. Ze wordt voorgesteld als een lieve moeder.
Lars is een beetje slungelachtig. Hij heeft stekels en is verliefd op Mette. Hij heeft de grootste mond in de klas, maar tegenover meisjes is hij onzeker. Lars helpt Mette om haar onschuld te bewijzen, dat lukt en ze krijgen verkering.
Samenvatting
Mette is een meisje van 15 jaar en leidt een normaal leven. Gewoon als iedere ander puber woont zij thuis bij haar vader en moeder en verdient zij wat geld bij door wat op te passen. Als ze op een middag opgebeld wordt met de vraag of zij op een baby’tje van 4 maanden (Fenna) en een jongetje van 6 jaar (Jasper), wil oppassen, aarzelt Mette eventjes maar natuurlijk wil zij op die kleine hummeltjes passen. Mette hoeft geen kennis te komen maken van Anna (de moeder van de kindjes). Als Mette arriveert op het oppas adresje maakt ze dus pas kennis met het gezin. “De kinderen slapen al, ik blijf niet lang weg, ik ga naar de ouderavond op de school van Jasper, als er iets is kun je me altijd op mijn mobiel bereiken” zegt Anna. Ze kijken nog even bij de kinderen of ze rustig slapen en Anna vertrekt. Mette is een nieuwsgierig meisje met een alternatief uiterlijk, ze draagt overseas broeken en truien en heeft haar haren in dretst gedraaid. Ze bestudeerd het huis van onder naar boven. Ze kijkt wat tv en onder tussen sms’t ze wat met Lars, haar stille aanbidder. Wat rare smsjes vloeien daaruit voort. Lars vraagt hoe het nieuwe oppas adresje is, en Mette verteld hem dat de kleintjes rustig slapen. Mette is tussen haar bezigheden door 1 keer gaan kijken bij haar oppaskindjes. Fenna het baby’tje van 4 maanden voelde een beetje klammig aan, dus heeft Mette het dekbedje wat verder over haar heen getrokken. Toen de moeder thuiskwam bleek het baby’tje dood te zijn. Volgens de lijkschouwer is het baby’tje overleden aan het shaken syndroom, het baby’tje zou niet zo lang geleden door iemand door elkaar geschud zijn. Ze verdenken Mette natuurlijk omdat zij het kindje als laatst in leven heeft gezien. Mette wordt 3 dagen op het bureau vastgehouden en verhoort. Alles wijst erop dat zij het gedaan zou hebben. Na 3 dagen wordt Mette vrijgesteld tot aan de recht zaak die volgt. Lars heeft de die tussentijd wat informatie opgezocht over wat er allemaal speelt. Hij is er van overtuigt dat Mette het niet gedaan heeft, maar wie dan wel? Dat was ook de vraag waar Mette al weken mee rond liep. Ze kon Anna toch niet verdenken? Maar haar ook niet. Het was wiegendood of iets anders maar het was niet haar schuld! Op internet had Lars gelezen dat er moeders zijn die hun kinderen ziek maken om vervolgens aandacht te krijgen. Omdat Mette die avond van het incident een potje insuline had zien staan, kon het natuurlijk waar zijn dat Anna die ziekte ook heeft. Toen Mette dit had gezien werd alles duidelijk voor haar en ging naar haar advocaat toe. In eerste instantie geloofde hij haar niet, maar toen Mette op haar streven ging staan bedacht hij zich. Tijdens de rechtszaak wordt Anna verhoord werkend naar het flesje insuline. Anna heeft het toe gegeven en Mette is vrijgesproken.
Eindbeoordeling
1. Heeft het boek een open of een gesloten einde?
Een gesloten einde, er is geen vervolg.
2. Vind je dit een goed einde? Geef aan waarom
Ja ik vind het een goed einde! Aan het einde komt alles goed en weten ze wie de moord op Fenna op z’n geweten heeft.
3. Wat vond je goed aan het boek? Geeft twee redenen.
A. Het las heel makkelijk weg.
B. Ik vond dat er een leuk verhaal in zat. Niet dat het snel gaat vervelen. Ik pas zelf ook op, en het lijkt me echt verschrikkelijk als mij dit ook zal gebeuren!
4. Wat vond je niet goed aan het boek? Geef twee redenen.
A. Soms was het verhaal een beetje warrig. Dan had de schrijver het opeens ergens over, en moest ik de regel 3 keer overlezen om het te begrijpen.
B. De schrijver had het boek in lang hoofdstukken in gedeeld. Dus als je eventjes een hoofdstuk wil lezen moet je gelijk heel lang lezen. Dat vond ik irritant omdat ik meestal eventjes een hoofdstukje wil lezen.
5. Geef een eindbeoordeling in de vorm van een cijfer.
Het verhaal is best spannend. De vraag die je het hele boek bezighoudt is wie de dader is. Je krijgt ook verkeerde vermoedens. Je denk dat Mette de dader is, hoewel je weet dat zij het niet kan zijn. Op het einde kom je er pas achter dat Anna zelf de dader is. Ik geef het boek een
8,0!
Aansluitende opdrachten
Nr 7. welk stuk uit het boek vond je het belangrijkste?
‘Het was alsof ik een stomp in mijn maag kreeg. Ik werd duizelig. Ik greep me vast aan een stoel. De agent zag het en ondersteunde me.
‘Ga maar zitten,’ zei hij. ‘Maak je maar geen zorgen. Als je niets gedaan hebt, heb je niks te vrezen.’
Volgens mij was die rechercheur gek. Niks te vrezen? Welk meisje van vijftien jaar zou er nou niet in d’r broek schijten als ze ’s avonds laat naar het politiebureau moest om verhoord te worden. En niet zomaar. Nee, omdat er een baby is overleden en jíj de oppas was. En jij was maar één keer bij die baby wezen kijken.
Ik was bang. Ik was doodsbang. En ik snapte er niks van. Hoe kon het toch dat de baby was overleden? Zojuist dacht ik nog dat het wiegendood was. Maar zou er altijd zo’n onderzoek komen bij wiegendood? Of was het alleen maar omdat ik mijn identiteitskaart niet bij me had?
En ik was toch minderjarig?’
Ik heb dit stukje gekozen omdat ik het wel heel erg vind dat zij zomaar wordt verdacht en meegenomen wordt naar het politiebureau. Het lijkt me heel eng als je opeens in zo’n kille politiecel zit als je helemaal niets hebt gedaan. Dit is volgens mij het belangrijkste stuk uit het boek omdat het hier gebeurt waar het boek overgaat.
Algemene Gegevens
1. Schrijver
a) Naam: Annemarie Bon
b) Geboortejaar: 1954
c) Geboorteplaats: Den Bosch
d) Geboorteland: Nederland
2. Titel: Oppassen
3. Titelverklaring: Mette heeft het ideale bijbaantje: oppassen.
4. Genre: Een probleemboek.
5. Hoe lang heb je er over gedaan dit boek te lezen: 2 weken
6. Hoeveel tijd verloopt er in het verhaal: Ongeveer een half jaar.
7. In welke tijd is het verhaal geschreven: Het staat in chronologische volgorde geschreven.
9. Schrijf een zin uit het boek over waarin duidelijk is gemaakt of er gebruik is gemaakt van de ik-vorm of de hij-vorm: ‘’ Het was alsof ik een stomp in mijn maag kreeg. Ik werd duizelig. Ik greep me vast aan een stoel. De agent zag het en ondersteunde me.’’ De ik-vorm Blz 38.
10. In welke omgeving speelt het verhaal zich af?:
Op school, bij Mette thuis, bij de oppas Anna thuis, bij Lars thuis en op het politiebureau.
11. Kan het verhaal echt zijn gebeurd?:
Ja, je hoort wel vaker van dit soort verhalen
12. Geef minstens twee voorbeelden uit het boek waaraan je kunt zien in welke tijd het verhaal zich speelt: (verleden, heden of toekomst)
1. Ik zie dat Anna thuis komt. Ze pakt haar spullen uit de auto en belt aan.
2. Ik plof op de bank en hoor dat mijn telefoon het bekende geluidje maakt. Een SMS!.
De Personen
1. Wie is/zijn de hoofdpersoon/hoofdpersonen?:
De hoofdpersoon is Mette.
Mette is een 15 jarig meisje die in de 4e klas van de HAVO. Ze past op bij een vriendin van de moeder van haar oppaskinderen; Anna. Ze wordt beschuldigt van moord op haar oppaskindje Fenna. Later blijkt het zo te zijn dat Anna het heeft gedaan. Ze heeft dreadlocks, piercings en is nieuwsgierig en vrolijk.
3. Beschrijf ook nog twee minder belangrijke personen.
Anna is de moeder van Jasper en Fenna en heeft Münchhausen by proxy. Ze is erg bezorgt om Jasper en Fenna. Ze wordt voorgesteld als een lieve moeder.
Lars is een beetje slungelachtig. Hij heeft stekels en is verliefd op Mette. Hij heeft de grootste mond in de klas, maar tegenover meisjes is hij onzeker. Lars helpt Mette om haar onschuld te bewijzen, dat lukt en ze krijgen verkering.
Samenvatting
Mette is een meisje van 15 jaar en leidt een normaal leven. Gewoon als iedere ander puber woont zij thuis bij haar vader en moeder en verdient zij wat geld bij door wat op te passen. Als ze op een middag opgebeld wordt met de vraag of zij op een baby’tje van 4 maanden (Fenna) en een jongetje van 6 jaar (Jasper), wil oppassen, aarzelt Mette eventjes maar natuurlijk wil zij op die kleine hummeltjes passen. Mette hoeft geen kennis te komen maken van Anna (de moeder van de kindjes). Als Mette arriveert op het oppas adresje maakt ze dus pas kennis met het gezin. “De kinderen slapen al, ik blijf niet lang weg, ik ga naar de ouderavond op de school van Jasper, als er iets is kun je me altijd op mijn mobiel bereiken” zegt Anna. Ze kijken nog even bij de kinderen of ze rustig slapen en Anna vertrekt. Mette is een nieuwsgierig meisje met een alternatief uiterlijk, ze draagt overseas broeken en truien en heeft haar haren in dretst gedraaid. Ze bestudeerd het huis van onder naar boven. Ze kijkt wat tv en onder tussen sms’t ze wat met Lars, haar stille aanbidder. Wat rare smsjes vloeien daaruit voort. Lars vraagt hoe het nieuwe oppas adresje is, en Mette verteld hem dat de kleintjes rustig slapen. Mette is tussen haar bezigheden door 1 keer gaan kijken bij haar oppaskindjes. Fenna het baby’tje van 4 maanden voelde een beetje klammig aan, dus heeft Mette het dekbedje wat verder over haar heen getrokken. Toen de moeder thuiskwam bleek het baby’tje dood te zijn. Volgens de lijkschouwer is het baby’tje overleden aan het shaken syndroom, het baby’tje zou niet zo lang geleden door iemand door elkaar geschud zijn. Ze verdenken Mette natuurlijk omdat zij het kindje als laatst in leven heeft gezien. Mette wordt 3 dagen op het bureau vastgehouden en verhoort. Alles wijst erop dat zij het gedaan zou hebben. Na 3 dagen wordt Mette vrijgesteld tot aan de recht zaak die volgt. Lars heeft de die tussentijd wat informatie opgezocht over wat er allemaal speelt. Hij is er van overtuigt dat Mette het niet gedaan heeft, maar wie dan wel? Dat was ook de vraag waar Mette al weken mee rond liep. Ze kon Anna toch niet verdenken? Maar haar ook niet. Het was wiegendood of iets anders maar het was niet haar schuld! Op internet had Lars gelezen dat er moeders zijn die hun kinderen ziek maken om vervolgens aandacht te krijgen. Omdat Mette die avond van het incident een potje insuline had zien staan, kon het natuurlijk waar zijn dat Anna die ziekte ook heeft. Toen Mette dit had gezien werd alles duidelijk voor haar en ging naar haar advocaat toe. In eerste instantie geloofde hij haar niet, maar toen Mette op haar streven ging staan bedacht hij zich. Tijdens de rechtszaak wordt Anna verhoord werkend naar het flesje insuline. Anna heeft het toe gegeven en Mette is vrijgesproken.
Eindbeoordeling
1. Heeft het boek een open of een gesloten einde?
Een gesloten einde, er is geen vervolg.
2. Vind je dit een goed einde? Geef aan waarom
Ja ik vind het een goed einde! Aan het einde komt alles goed en weten ze wie de moord op Fenna op z’n geweten heeft.
3. Wat vond je goed aan het boek? Geeft twee redenen.
A. Het las heel makkelijk weg.
B. Ik vond dat er een leuk verhaal in zat. Niet dat het snel gaat vervelen. Ik pas zelf ook op, en het lijkt me echt verschrikkelijk als mij dit ook zal gebeuren!
4. Wat vond je niet goed aan het boek? Geef twee redenen.
A. Soms was het verhaal een beetje warrig. Dan had de schrijver het opeens ergens over, en moest ik de regel 3 keer overlezen om het te begrijpen.
5. Geef een eindbeoordeling in de vorm van een cijfer.
Het verhaal is best spannend. De vraag die je het hele boek bezighoudt is wie de dader is. Je krijgt ook verkeerde vermoedens. Je denk dat Mette de dader is, hoewel je weet dat zij het niet kan zijn. Op het einde kom je er pas achter dat Anna zelf de dader is. Ik geef het boek een
8,0!
Aansluitende opdrachten
Nr 7. welk stuk uit het boek vond je het belangrijkste?
‘Het was alsof ik een stomp in mijn maag kreeg. Ik werd duizelig. Ik greep me vast aan een stoel. De agent zag het en ondersteunde me.
‘Ga maar zitten,’ zei hij. ‘Maak je maar geen zorgen. Als je niets gedaan hebt, heb je niks te vrezen.’
Volgens mij was die rechercheur gek. Niks te vrezen? Welk meisje van vijftien jaar zou er nou niet in d’r broek schijten als ze ’s avonds laat naar het politiebureau moest om verhoord te worden. En niet zomaar. Nee, omdat er een baby is overleden en jíj de oppas was. En jij was maar één keer bij die baby wezen kijken.
Ik was bang. Ik was doodsbang. En ik snapte er niks van. Hoe kon het toch dat de baby was overleden? Zojuist dacht ik nog dat het wiegendood was. Maar zou er altijd zo’n onderzoek komen bij wiegendood? Of was het alleen maar omdat ik mijn identiteitskaart niet bij me had?
Ik heb dit stukje gekozen omdat ik het wel heel erg vind dat zij zomaar wordt verdacht en meegenomen wordt naar het politiebureau. Het lijkt me heel eng als je opeens in zo’n kille politiecel zit als je helemaal niets hebt gedaan. Dit is volgens mij het belangrijkste stuk uit het boek omdat het hier gebeurt waar het boek overgaat.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden