Hoe kies jij een studie?

Daar zijn wij benieuwd naar. Vul onze vragenlijst in en bepaal zelf wat voor beloning je daarvoor wilt krijgen! Meedoen duurt ongeveer 7 minuten.

Meedoen

Onvoltooid verleden door Hugo Claus

Beoordeling 7.8
Foto van een scholier
Boekcover Onvoltooid verleden
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • 4e klas vwo | 2902 woorden
  • 30 juli 2004
  • 39 keer beoordeeld
Cijfer 7.8
39 keer beoordeeld

Boekcover Onvoltooid verleden
Shadow
Onvoltooid verleden door Hugo Claus
Shadow
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie
Uitgever, plaats en jaar: De Bezige Bij, Amsterdam, 1998
Aantal bladzijden: 175
Genre: Roman
Trefwoord: Moordenaars 2 Eerste reactie Keuze: Ik heb dit boek aan de hand van Eldorado gekozen. Ik wilde graag een boek dat recent geschreven was. Ik had toen een paar titels uitgekozen, maar ‘Onvoltooid verleden’ van Hugo Claus leek mij de meest leuke. Ook is mijn keuze gebaseerd op de stijl waarin het boek is geschreven, namelijk in interview vorm. Inhoud/Korte reactie: Het is een interessant, leuk boek. Het begin is wat moeilijk te lezen. Het boek zit vol met verrassende wendingen. 3 Verdieping Samenvatting: Ex-commissaris, mr. Blaute verhoort Noël na aanleiding van 2 vermiste meisjes van een jaar of 13. Met Noël is iets mis. Hij is geestelijk niet helemaal in orde. Dat is gekomen toen zijn moeder hem op zijn hoofd had laten vallen, toen hij nog een kind was. Noël was getrouwd geweest met Alice en had een kat, Caramel genaamd. Alice wilde niet langer met Noël getrouwd zijn en scheidde dus van hem. Noël zegt dat zij, Alice en Caramel, weg zijn gelopen. Maar dit blijkt later dat niet waar te zijn. Hij heeft ze alle twee vermoord en ergens begraven. Dit zijn de eerste moorden die Noël op zijn geweten heeft. Noël werkt in een boekenwinkel als magazijnbediende. Zijn collega’s, Dekerpel en Vanneste pesten hem vaak, vanwege zijn domheid. Hij hoort er niet echt bij, maar wil dit wel dolgraag. Op een dag moet Noël alleen de winkel afsluiten. Als hij op het punt staat dat te doen, komt er een man een pakketje afgeven, bestemd voor Dekerpel. Noël besluit uit wraak op Dekerpel het paketje niet aan hem te geven, maar het zelf mee naar huis te nemen en het daar open te maken. Als hij het pakketje opent, zitten er naaktfoto’s in van jonge meisjes van een jaar of 13. Noël’s haat voor Dekerpel wordt nog groter, zo groot zelfs dat hij hem wel kan vermoorden. Maar hij besluit het rustig en subtiel aan te doen.. Hij stuurt Dekerpel een anonieme brief, waarin staat dat hij moet ophouden met zijn zaakjes. Maar Noël merkt dat zijn brief geen resultaat heeft. Dan belt Dekerpel bij Noëls huis aan, met de reden dat Noël niet langer om zijn huis heen moet zwerven. Hij laat Dekerpel binnen. Naarmate het gesprek vordert draait Noël helemaal door vermoordt Dekerpel op brute wijze. Eerst steekt hij zijn ogen uit als Dekerpel nog leeft en toen hij dood was pakte Noël een ijzerzaag en zaagde Dekerpel in stukken, bewaarde zijn penis, stopte hem in plastic zakken en begroef hem op de dezelfde plaats als Alice en Caramel. Ondertussen was hij ook een paar keer bij een zieke vriendin Camilla geweest, die in het ziekenhuis lag.Wanneer zij op het punt staat om te sterven vraagt ze hem nog een aantal dingen zoals hoe het met Judith gaat. Noël weet het niet, want hij heeft haar al een tijd niet meer gezien. Judith en Noël zijn vrienden van elkaar. Dan sterft Camilla. Kort daarna krijgt Noël een brief van de notaris om naar zijn geboortedorp Alegem te komen. Daar aangekomen blijkt dat het over het testament van Camilla te gaan. Ook Judith en familieleden van Camilla zijn aanwezig. Noël erft een paar waardevolle boeken en Judith de bar “Tricky”, waar haar moeder werkte als een prostitué. Judith bezoekt Noël, na het bezoek aan de notaris, een aantal keren. Dan besluit Noël zijn verhaal over de moorden die hij gepleegd heeft aan Judith te vertellen. Judith reageert heel koeltjes. Judtith wilt graag de bar verkopen en de notaris wilt dat wel van haar kopen, maar tegen een aanzienlijk lagere prijs dan zij in gedachten had. Als Noël en Judith samen bij de notaris zijn en Judith op de schoot van de notaris gaat zitten knapt er bij Noël iets. Hij pakt de notaris bij zijn kraag en smijt hem tegen de muur. Hij pakt een porseleinen beeldje van de vensterbank en slaat hem daarmee op zijn schedel. Hij is nog niet dood. Eigenlijk wilde Judith hem nog redden maar dat deed ze niet. Ze vermoorden hem beide op een vreselijke manier. Omdat Noël en Judith gemoord hadden, vluchtten ze. Ze verscholen zich in huis in Frankrijk. Judith had ondertussen nog iets waar ze mee worstelde. Ze had drie mogelijke vaders. Haar moeder had haar verteld dat ze drie klanten had gehad de dag dat Judith verwekt was. Ze had haat voor twee van hen die mogelijk haar vader konden zijn. Toen Judith eitjes als ontbijt ging bakken voor Noël, vatte haar van nylon gemaakte nachtjapon vuur. Ze viel in zwijm en vroeg aan Noël waar hij getrouwd was en waar hij zijn huwelijksnacht had gevierd. Het bleek dat Noël samen met zijn vrouw en de moeder van Judith in de bar “Tricky” hadden gevreeën. Het was diezelfde nacht dat Judith verwekt was geworden. Noël is / was dus de vader van Judith, want kort daarna stierf Judith.
De verhaaltechniek: de schrijfstijl: interviewstijl/verhoorstijl. de ruimte: het interview speelt zich af in België op een politiebureau in een verhoorruimte. Het jaar is niet bekend maar er wordt wel gezegd dat de gebeurtenissen van het verhaal zich rond september afspelen. De vertelwijze: Het verhaal is in interviewvorm geschreven. De vertellers zijn Gilbert Blaute en Noël. Blaute is de ondervrager. Het verhaal is door Noël verteld. Hij laat je weten wat er allemaal gebeurd. Het is dus een ik-verhaal. de verhaalfiguren: Noël: Noël is de hoofdpersoon. Hij had een baantje als magazijnmedewerker in een boekenwinkel. Hij is getouwd geweest met Alice en had een kat, Caramel genaamd. Hij is geestelijk niet helemaal in orde. Dat komt doordat hij ooit op zijn hoofd is laten vallen door zijn moeder. Hij weet niet zo goed het verschil tussen goed en fout en is heel gesloten naar de buitenwereld toe. Noël lijkt in eerste instantie een aardige man die niemand kwaad doet. Hij laat mensen over zich heen lopen. Hij is een beetje discriminerend naar Turken en Marokkanen toe; hij noemt ze Mohammeds. Later in het verhaal krijgt hij moordneigingen en pleegt dan ook daadwerkelijk een aantal moorden. Verder heeft een broer René, maar hij weet niet waar hij zich bevindt, dood of levend. Ook slikt hij wel eens pillen, omdat hij beelden ziet van bloeddorstige honden. Noël’s bijnaam is Broer. Die heeft hij van zijn collegae gekregen. Judith Latifah: Judith is een Marokkaanse vrouw. Ze is een goede vriendin van Noël. Noël heeft Judith altijd al aantrekkelijk gevonden. Ze worstelt nogal met haar verleden. Haar moeder was namelijk een prostitué. Ze weet een ding zeker: de dag dat ze verwekt is heeft haar moeder drie klanten gehad. Ze heeft veel haat en is somber tegenover haar mogelijke vaders. Later blijkt dat een van die mogelijke vaders Noël was. En de ontknoping is dat Noël de vader is. Verder is zij een eigenwijs en dominant typ. Patrik Dekerpel: Dekerpel is een misselijk figuur. Een wang is verlamd. Hij werkt ook in de boekenhandel. Hij pest Noël vaak over zijn geestelijk vermogen. Volgens Noël heeft Dekerpel veel vrienden. Hij is een egoïstische type. Noël verdenkt hem van kinderporno. In het verhaal wordt hij vermoord uit wraak door Noël. Maar of Dekerpel echt aan kinderporno deed, is niet zeker. Gilbert Blaute: Hij is al drieëntwintig jaar ex-commissaris. Zijn geheugen is niet meer zoals als vroeger was en hij begint een beetje doof te worden. Hij verhoort Noël op verzoek van Noël zelf. Vanneste: Hij is ook een collega van Noël. Noël houdt niet van hem. Hij is hem te slim. Ook is hij onbetrouwbaar. Samen met Dekerpel pesten ze Noël iedere dag. Mijnheer Felix: Deze man is eigenlijk heel aardig voor Noël. Hij heeft hem een baantje gegeven in zijn boekenwinkel, terwijl hij wist dat Noël niet erg goed in zijn hoofd was. Maar later heeft hij hem ontslagen, omdat hij dacht dat Noël knoeide met boeken en geld. Kareltje: Kareltje is eigenlijk de beste vriend van Noël, misschien wel de enige. Hij werkt net als Noël in het magazijn. Noël verteld hem een aantal dingen wat hij heeft gedaan die eigenlijk niet door de beugel kunnen. Kareltje helpt hem met allerlei dingen omtrent de moorden. Camilla: Zij is een vriendin van Noël. Ze was ernstig ziek en lag in het ziekenhuis. Ze was de eigenares van de bar “Tricky” waar onder andere de moeder van Judith werkte. Camilla sterft en laat de bar “Tricky” achter voor Judith en voor Noël een stapel kostbare boeken. De notaris Albrecht: Hij lijkt een goede man te zijn, maar eigenlijk is hij gewoon een oplichter. Hij wil de bar “Tricky” die Camilla heeft achter gelaten voor Judith, van haar overkopen tegen een wel heel lage prijs. Ook hij wordt vermoordt. De thematiek: Motieven: Dood/Moord: Noël vermoordt een aantal mensen. Eerst vermoord hij Alice en zijn kat Caramel. Daarna vermoordt hij Dekerpel en vervolgens vermoord hij samen met Judith de notaris. De broer van Noël wordt ook afgeschildert als een moordenaar. Camilla sterft en op het eind gaat Judith ook nog eens dood. Wraak en haat: Noël haat zijn collega’s Dekerpel en Vaneste, maar vooral Dekerpel. Uit wraak vermoordt hij Dekerpel. Ook Judith haat een aantal mensen, zoals haar mogelijke vaders en de notaris. Liefde: Noël hield van Alice en zij van hem, tot op een geven moment dat niet meer zo was. Ook hield Noël van Judith. Maar Judith hield van iemand anders, een Mohammed. Scheiding: Alice wilde graag scheiden van Noël. Prostituees: De moeder van Judith was een prostitué. Cammilla was de eigenaar van een hoerenbar “Tricky”. En nadat Alice niet meer in Noël’s leven was, maakte Noël af en toe wel eens gebruik van een prostitué, Angèle genaamd. Leugens: Noël is eigenlijk een manipulerend mannetje. Wat hij verteld is deels waar, maar de andere helft is niet waar, misschien komt het doordat hij niet goed is in zijn hoofd of misschien doordat hij manipulerend is. Discriminatie: Alle Turken en Marokkanen zijn in Noëls ogen “Mohammeds”. Hij moet ze niet; ze maken veel lawaai en doen waar zij zin in hebben. Noël irriteert zich mateloos aan de “Mohammeds” die naast hem wonen. Thema: Ik kan vanwege de motieven moord en wraak het thema “moord om wraak” bedenken. Noël pleegt in totaal 4 moorden. Zijn vrouw Alice, zijn kat Caramel, Dekerpel en de notaris zijn de slachtoffers. Alice wilde niks meer met Noël te maken hebben, en op zich maakte dat Noël niks uit, maar toch. Uit wraak heeft hij haar vermoord en zijn kat Caramel meteen ook maar. Noël heeft Dekerpel vermoordt omdat hij hem niet kon uitstaan. Hij peste Noël iedere dag en toen hij een pakketje kreeg met daarin kinderporno bestemd voor Dekerpel besloot hij dat deze vreselijke man niet meer mocht leven. Noël en Judith vermoorden de notaris samen omdat hij Judith het geld niet wilde geven. Informatie over de schrijver: Hugo Claus is geboren in België in 1929. Van beroep is hij schrijver, regisseur en schilder. In Gent studeerde hij beeldende kunsten en zat op de toneelschool. Zijn eerste roman, “De Metsiers”verscheen in 1950. Daarvoor debuteerde hij met poëzie. In 1955 had een een groot succes met zijn toneelstuk “Een bruis in de morgen”. In 1979 ontving hij voor zijn gehele oeuvre de Constantijn-Huygensprijs en in 1986 de Grote Prijs der Nederlandse letteren. Claus ontving in 1994 de Prijs voor Meesterschap van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde en wederom voor zijn gehele oeuvre en de VSB-poëzieprijs voor zijn dichtbundel 'De Sporen'. Zijn boek “De Geruchten”b (1996) is een heel bekend werk en “Onvoltooid Verleden” is een subtiel vervolg van “De Geruchten”.
4 Beoordeling: Ik heb nog nooit eerder een boek van Hugo Claus gelezen. “Onvoltooid Verleden” is een boek dat mij wel bevallen is. Misschien had ik beter eerst “De Geruchten” kunnen lezen, omdat “Onvoltooid Verleden” een soort vervolg erop is. De schrijfstijl is eenvoudig; het zijn vaak korte zinnen met makkelijke woorden. Het begin moest ik wel even opnieuw lezen. De bijpersonen vond ik namelijk een beetje moeilijk te plaatsen in het verhaal. Het was wel jammer dat er geen hoofdstukken in zaten. Normaal gesproken kun je stoppen bij een hoofdstuk en dan weet je nog goed waar het over ging als je weer verder ging lezen. Maar als je bij dit verhaal stopte en de volgende dag verder ging lezen moet je wel weer even het laatste stukje lezen om te kijken hoe het ook al weer zat. Het boek is zeer realistisch. Wat Noël, de hoofdpersoon, allemaal doet is goed te plaatsen in deze wereld, alhoewel ik geen mensen ken die daadwerkelijk zo’n moorden heeft gepleegd als Noël. Er is in dit verhaal niet echt sprake van ontknopingen waarbij spanning aan voorafgaat. De ontknopingen vond ik onverwacht. Zoals dat Noël ook zijn vrouw Alice en zijn kat Caramel had vermoordt en ergens had begraven (hij deed namelijk alsof ze alle twee bij hem weg waren gelopen). En dat Noël de echte vader was van Judith. Ik vind dit boek wel een aanrader voor anderen. Het misschien niet zo’n spannend boek maar zeker wel een verrassend boek. Als ik het een cijfer moet geven dan zou het een 8,5 zijn geweest. Recensies: - Het was heel moeilijk om recensies te vinden. Ik heb een recensie gevonden van een lezer, die waarschijnlijk een professioneel iemand is van het beoordelen van boeken en verder heb ik nog twee recensie van lezers die ook uit VWO4 komen. De recensies heb ik van internet gehaald. - 1) Het motto van "Onvoltooid verleden" is afkomstig uit Claus' vorige boek "De Geruchten" (Librisprijs 1997) en luidt: "Ik geef toe, het is van ons schoonste niet, maar de mens moet toch iets doen met zijn medemens, hem plagen of hem vogelen". Deze nieuwe roman sluit in meer opzichten op de vorige aan. De hoofdpersoon, die Broer wordt genoemd, lijkt wel de broer van "de verloren zoon" uit de "De Geruchten". Broer heeft het niet makkelijk gehad in de beklemmende plattelandsomgeving waarin hij zijn levensjaren slijt. Hij heeft er een macabere uitweg gevonden. Gaandeweg het verhaal, dat is opgebouwd als een verhoor tussen politie en arrestant, wordt duidelijk dat Broer meer mensen op beestachtige wijze heeft omgebracht. En toch slaagt Claus erin je bijna begrip voor Broer te laten opbrengen. Temeer daar de hoofdpersoon zich hevig verzet tegen de (actuele) Belgische wantoestanden met kinderen. Met name bij het begin en het einde van het verhoor weet de schrijver de spanning hoog op te laten lopen, in het midden is de spanningsboog wat minder gespannen. Desondanks een boeiend boek, dat op verrassende wijze thema's als liefde, schuld, boete en vergelding de revue laat passeren. Zie ook andere editie. - Drs. E. A. van Kemenade è Met deze recensie ben ik het wel eens. Behalve dan dat de schrijver de spanning tot hoog laat oplopen. Dat heb ik niet ervaren. 2)Ik vond dit boek niet zo zeer leuk als boeiend. Het leert je namelijk iets over de gedachten gang van een mens. Is het zo gek hoe hij denkt? Het is mooi om te zien dat je aan het einde heel anders tegen de moorden aankijkt als dat je ze bijvoorbeeld op het nieuws zou zien. Ook vind ik het contrast van het verhoor heel grappig gedaan, heel duidelijk ook. Ik zou dit boek zeker wel aan iemand aanraden, maar wel aan iemand die van lezen en dit soort boeken houdt. Je moet er namelijk bij nadenken en daar moet je van houden bij een boek. Ik ben zeker van plan ook om de andere boeken van Hugo Claus te lezen! – Manon uit VWO4 è Ik vond het boek wel leuk, maar voor de rest ben ik het wel met haar eens. 3)In het begin vond ik het maar een raar boek en snapte ik niet veel van het boek. Later snapte ik beter waar het over ging en vind ik het echt een goed boek. Dat komt ook doordat de hoofdpersoon zo’n duidelijke verandering doormaakt. In het begin vond ik het echt een loser, zo iemand die over zich laat lopen, maar later is het eigenlijk een koelbloedige moordenaar. De hoofdpersoon denkt zo raar, dat het erg leuk is om te lezen. Je moet in het begin wel even doorbijten, maar later is het erg verrassend. – Céline uit VWO4 è Met deze recensie ben ik het ook wel eens. Het begin vond ik ook een beetje vreemd. Fragment In dit fragment staat de brief beschreven die bij het pakje zat, dat voor Dekerpel bestemd was. Noël, die niet al te slim is, kan de brief nog helemaal herinneren (best vreemd voor iemand die geestelijk niet in orde is). De brief en de foto’s zijn eigenlijk een soort van motief die Noël had om Dekerpel te vermoorden. Daarom heb ik dit fragment gekozen. Dus niet omdat het spannend, interessant of leuk is, maar omdat de brief (en de foto’s) de druppel was die de emmer deed overlopen.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.

Andere verslagen van "Onvoltooid verleden door Hugo Claus"