Onder de oppervlakte door Sandra Berg

Sandra Berg, pseudoniem van Alexandra van Bergen (1960) woonde vanaf haar elfde in Horn, maar tegenwoordig weer in haar geboorteplaats Helmond. Ze heeft in het verleden met dieren gewerkt, runde een eigen sportschool en was marketingmedewerkster. Ze werkt nu als freelance tekstschrijfster. De boeken die ze geschreven (de nacht van de wolf, en dit boek) spelen zich allemaal af rond het natuurgebied De Peel. Samenvatting: Julia en Ian zijn beiden journalisten die samenwerken, samenwonen, alles samen delen zonder getrouwd te zijn. Het begint allemaal met een melding van een lege auto in het Grotelse bos. De eigenaresse van deze auto wordt vermist. De recherche tast in het duister. Op het bureau waar Julia en Ian werken zijn ze direct geïnteresseerd. Julia en Ian krijgen de opdracht om deze zaak uit te zoeken en er een verslag over te schrijven. Julia komt in contact met ene Chris (de vriend van de vermiste). Hij wil eerst niet praten maar als ze hem later “toevallig” tegenkomt, begint hij te praten. Hun contacten worden regelmatiger en Julia komt steeds meer over deze Chris te weten. Hij is gescheiden en heeft een dochtertje dat autistisch is. Doordat zijn vrouw het dochtertje niet mocht, opsloot en bezwoer heeft hij haar het huis uitgezet en woont hij nu eenzaam met zijn dochtertje. Chris weet niets over Reneé (de vrouw die vermist wordt) alleen dat ze steeds meer contact kreeg met ene Martin die leider is van een sekte die uit bijna alleen vrouwen bestaat op enkele mannen na. De ex-vrouw van Chris is ook bij deze sekte gegaan. Op een avond als Julia bij Chris thuis is begint zijn dochtertje is zichzelf te praten: opgesloten, opgesloten, in een houten hok. Nicholas is stout, Nicholas stout. Nicholas opgesloten. Julia begrijpt het niet en vraagt Chris erover, Chris vertelt haar dat hij geen Nicholas kent, maar Julia voelt aan dat hij liegt. Ze gaat op onderzoek uit en komt erachter dat Nicholas de broer van Chris is, Nicholas was vroeger een gewelddadige jongen die er van hield om meisjes te pijnigen. Hoe langer ze zoekt hoe meer ze over deze Nicholas te weten komt. Hij heeft een strafblad waar zelf de ergste crimineel nog van op het dak tegen het dak zou springen. Hij steelt, liegt, bedriegt, verkracht enz. Een paar dagen later komt Julia weer bij Chris. Hij is niet thuis en ze gaat door de openstaande deur naar binnen. Meggie (het kind van Chris) is binnen en zit tegen haar pop te praten: Dood, Dood een klap op de kop. Heel veel bloed. Dood. Julia verstijft en vraagt het kind waar ze het over heeft, op dat moment komt Chris binnen. Julia komt in contact met ene Julien die vriendin was van Reneé. Ze vertelt dat Reneé werd bedreigd en gevolgd. Ze vertrouwt Julia toe dat haar dat nu ook overkomt: haar behang wordt ondergekliederd, iemand belt haar en zegt smerige seksueel getinte dingen tegen haar. Julia gaat steeds vaker naar Chris toe, ze hoort het autistische kind eens praten over bergen zand. Direct denkt Julia aan de zandbergen bij het ven. Ogenblikkelijk gaat ze samen met Ian naar een oude vriend toe die een hond heeft die lijken kan opsporen. Ze gaan aan het zoeken en vinden het lijk van Reneé. Geshockeerd en beduusd gaan ze naar huis, Julia loopt naar binnen. Opeens ziet ze de rode letters op het behang staan: Hoer! Woest wordt ze, ze draait volledig door en gaat naar Chris toe. Hij vangt haar op en als het avond is en ze worden intiemer ziet Julia opeens de blik van Meggie. Met rooddoorlopen ogen en gebalde vuisten kijkt ze naar hen. Julia schrikt, Meggie draait haar hoofdje weg en gaat weer met een volledig leeg gezicht aan het spelen. 's Avonds wordt ze opgebeld en of het lekker was die avond. Julia vraagt verbijsterd wie hij is. De kerel gaat door en vertelt haar lugubere seksueel getinte dingen over zichzelf. De volgende dag gaat haar telefoon weer, ze neemt op en er wordt een restaurantnaam gezegd en een tijd. Toch nog aarzelend gaat Julia er naar toe. Als ze er is komt er een BMW loeierhard aangereden. Hij probeert haar te beuken, ze springt weg en achtervolgt de BMW. Ze houdt hem niet bij en geeft het op. Thuisgekomen pakt ze haar post en maakt het open, een grote foto van een naakte vrouw met daarop haar hoofd geplakt grijnst haar aan. Na nog enkele bedreigingen en telefoontjes vlucht ze naar Chris. Die avond als Chris weg is wordt ze gebeld door Julien die met een zeer slechte verbinding haar vertelt dat ze weet wie de misdadiger is. Ze zegt een parkeerplaatsnaam en dan verbreekt de verbinding. Julia, die op dat moment bij Ian thuis is, legt een briefje en ze rijdt naar de betreffende parkeerplaats. Daar gekomen krijgt ze een sms-je met een adres. Ze gaat naar het huisje toe en gaat er voorzichtig naar binnen. Als ze eenmaal binnen is vindt ze niks. Ze gaat het laatste kamertje binnen en voelt opeens dat er iemand achter haar staat. Ze wil zich omdraaien maar ze krijgt een klap tegen haar hoofd en wordr ruw in een hok gestopt. Als ze wakker wordt merkt ze dat ze vastgebonden en geblinddoekt is. Een paar uur later hoort ze een gekraak van de deur. Iemand komt binnen en maakt haar touwen los, betast haar en kleedt haar uit. Julia begint het te begrijpen, vroeger was dit heel vaak bij haar gebeurd. Ze gebruikt haar oude truc om te gaan dromen en niks te ervaren van wat er gebeurt. Onderhand zit Ian zich thuis zorgen te maken en gaat naar Chris toe om hem te vragen of hij verder nog wat weet. Chris schrikt zich een ongeluk en maakt zich onmiddellijk klaar om mee te gaan. Ian hoort opeens het kind dat in zichzelf zit te praten, ze zegt: negen nul vier see, negen nul vier see etc. Ian trekt zich er eerst niks van aan maar als hij later met Chris op de parkeerplaats staat denkt hij eraan terug. Hij begint de huisjes daar te bekijken, 1 van de huisjes is 904c. Binnen gekomen ziet hij Julia naakt en gebonden liggen, hij bevrijdt haar en neemt haar mee naar huis. De volgende dag gaat ze naar Chris toe maar Chris gaat net weg en neemt Meggie mee. Ze loopt zijn tuin binnen en ziet daar een graf. Opeens begint ze alles te begrijpen…. “Hij heeft haar hier begraven hé?” Hoort ze opeens, ze draait zich om en ziet Chris staan, Meggie staat vlak achter hem en kijkt woest naar Chris. Chris vertelt haar dat Chris weg is en dat hij Nicholas is, “Nicholas” (Chris dus) zegt dat Chris een slappeling is en dat zij bang is en een wegloper, hij vertelt dat hij niet van zulke mensen houd en dat zulke mensen helaas gedood moeten worden. Blz. 176

Chris overleeft het en wordt onderzocht, de dokter komt erachter dat Chris Dissociatieve Identiteitsstoornis heeft. Op het moment dat Nicholas zijn broertje in de steek liet werd Chris wanhopig, hij had nu niemand meer, iedereen had hem verlaten. Om zijn angst te verdringen veranderde Chris in Nicholas. Het was dus Chris die onder de naam van Nicholas hoertjes mishandelde, en misdaden pleegde. Chris wist hier zelf helemaal niks van af omdat zijn 2 persoonlijkheden een volslagen ander leven leidden. Uiteindelijk werd de Nicholas in hem overheersend. Dit gebeurde zonder dat hij dat zelf wilde en doorhad. De dokter onderzocht ook Meggie en concludeerde dat ze helemaal niet autistisch is maar gewoon zo geshockt door alles wat haar vader deed.