Uitgever: Wolters-noordhoff
Plaats: Groningen
Jaar: 1992
Jaar eerste druk: 1948
Aantal pagina's: 104
Indeling: ongeveer in 4 stukken d.m.v. spaties
Motto: het boek heeft geen motto
Samenvatting: De ik-persoon waar je de naam niet van te horen krijgt, denkt terug aan zijn jeugd. Hij woonde in indi¸ in kebon djati. Zijn vader was eigenaar van een plantage. Sinds zijn geboorte heeft hij een sterke vriendschapsband met Oeroeg, zoon van Sidri en Deppoh. Werknemers van zijn vader. Zijn vader is er niet blij mee dat zij zoon slecht Nederlands kan, en huurt iemand in die hem dat bijbrengt: meneer Bollinger. Oeroeg mag niet bij de lessen zijn, en wordt buitengesloten. Op een avond hebben de ouders bezoek uit Batavia en besluiten ze te gaan zwemmen in Telaga Hideung, het zwarte meer. De ik persoon mag ook mee en Deppoh gaat mee als begeleider. Hij durft niet te vragen of Oeroeg ook mee mag, want hij is bang dat hij dan niet meer mee mag. De mensen kunnen zich niet goed beheersen, maar het vlot waar ze op staan in het meer is niet stevig en er breekt een stuk af en de ik-persoon valt in het water. Deppoh springt er achteraan en red hem, maar komt zelf vast te zitten in de waterplanten. Hij verdrinkt zonder dat er iemand hem probeert te redden. Doordat de vader een schuldgevoel heeft, mag Oeroeg ook mee naar de lagere school in Soekaboemi, op zijn kosten. Ze gaan elke dag met de trein daarheen. Op een dag gaan zijn ouders scheiden. De moeder gaat er vandoor met meneer Bollinger. Oeroeg's moeder moet gaan verhuizen doordat ze door de dood van Deppoh bijna geen inkomen meer hebben. De ik-figuur zou zijn vervolgstudie in Nederland volbrengen, maar vader heeft ondertussen een nieuwe vrouw gekregen, en dat is nogal een pin dus in Nederland studeren was te duur. Vader moest voor een tijdje naar Nederland voor zaken en de ik ging bij Lida in Soekaboemi wonen. Lida was een Nederlandse vrouw die in indi¸ graag een pension wilde beginnen. Toen Lida hoorde wat Oeroeg voor hem betekende mocht hij er ook komen wonen. De ik-figuur gaat naar de hbs in Batavia en komt daar op een internaat terecht. Op dit moment beginnen de 2 vrienden uit elkaar te groeien. In die tijd scheen ik minder contact met Oeroeg te hebben dan vroeger. Van de puberteitsproblemen waar ik mee worstelde, was bij hem niets te merken. Ik voelde me bij hem vergeleken groen en onnozel. Oeroeg vindt op zijn school nieuwe vrienden, waar hij vaak mee omgaat omdat de ik 's avonds niet uit het internaat mag. De ik gaat studeren in Nederland en houd wel contact via brieven met Lida, want Oeroeg is niet zo'n schrijver. Als hij terug komt in indi¸ is hij vervreemd van de mensen die hem eerst zo bekend waren. Hij gaat op bezoek bij de ouders van Oeroeg die hem als vreemde aankijken. Als hij door de wildernis loopt staat er en inlander voor hem, die hem beveelt om weg te gaan omdat hij er niet thuis hoort. Hij denkt dat het Oeroeg is maar blijkt het niet zeker te weten. Ik liep terug en voegde mij bij de patrouille. Was het werkelijk Oeroeg? Ik weet het niet en zal het ook nooit weten. Ik heb zelfs het vermogen verloren hem te herkennen. Hoofdpersonen: De ik-figuur: je komt maar weinig van hem te weten. Daardoor blijft hij maar een flat caracter. Hij vertelt het hele verhaal. Het is een terugblik op zijn vriendschap met Oeroeg
Oeroeg was mijn vriend. Als ik terugdenk aan mijn kindertijd en mijn jongensjaren, verschijnt zonder uitzondering het beeld van Oeroeg in mij, Oeroeg: een desa-jongen. Ik vind Oeroeg meer een round caracter omdat de ik-person zoveel over hem verteld maar eigenlijk blijkt hij toch niet veel hoogte te krijgen van Oeroeg. Hij was de oudste zoon van Deppoh en Sidris. Bijfiguren: Vader: is het er niet mee eens dat zijn zoon het merendeel van zijn tijd met een desa-jongen omgaat. Het meest zit hem nog dwars dat zijn zoon zo belabberd Nederlands praat. Moeder: ze stond anders tegenover de vriendschap me Oeroeg. Ze was allang blij dat hij iemand als vriend heeft. In haar eigen relatie gaat het niet zo goed, ze vertrekt met de leraar meneer Bollinger. Mijn moeder liet dit alles rustig op zijn beloop - pas veel later begreep ik dat de vriendschap tussen Oeroeg en mij haar een verlichting betekende. Sidris en Deppoh: Deppoh heeft zijn leven opgeofferd voor de ik en daardoor vindt de vader dat hij schuldig is aan Oeroeg. Deppoh is de mandoer in het huis van de vader Sidris is een stil vrouwtje waarvan je verder niet veel te weten komen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
N.
N.
In dit boekverslag van Oeroeg zijn zeer veel spellingsfouten gemaakt, zowel nederlands en engels:
character, financien, etc.
14 jaar geleden
AntwoordenJ.
J.
Echt een topverslag!
Heel erg bedankt.
12 jaar geleden
Antwoorden