Leesverslag Titel: Obsessie
Auteur: Joost Heyink
Uitgever: van Holkema & Warendorf
Verschenen in het jaar: 2002. Mijn eerste persoonlijke reactie van het boek: Het boek “Obsessie” is een spannende psychologische thriller. Het boek gaat over liefde die onbeantwoord blijft. Kim is hopeloos verliefd op Paul, en doet er alles aan om Paul te overtuigen dat hij nog steeds van haar houd. Kim gaat hierin heel erg ver het wordt bijna griezelig zo ver dat ze gaat. Het boek is zo geschreven dat het tot aan de laatste bladzijde spannend blijft. Ook zitten er verrassende wendingen aan het boek, dingen die ik totaal niet had verwacht. Je wordt echt aan het nadenken gezet door dit boek. Samenvatting: Paul speelt samen met Beertje, Flip en Willem in een band “nooit van gehoord”. De band geeft eindelijk hun eerste optreden en ze krijgen contact met een producer. Op de avond van het optreden ziet Paul Kim staan, het is liefde op het eerste gezicht bij hem. Kim pakte hem helemaal in en dat is het begin van een hoop ellende, maar dat wist Paul toen nog niet. Ze doen heel vaak dingen met elkaar gaan vaak naar romantische tuintjes of naar het café waar ze altijd veel praten, en Paul voelt zich geweldig bij Kim en andersom ook. Maar Paul merkt dat Kim heel opdringerig is en ze bepaalt zijn hele leven. Het lijkt of Kim geobsedeerd is door hem. Daarom maakt hij het uit met haar, maar ze begrijpt hem niet. Ze denkt dat Paul het even rustig aan wil doen maar dat denkt ze fout, hij wil haar nooit meer zien. Maar dat pikt ze niet. Ze flipt helemaal en gooit as in zijn gezicht. Paul weet nu zeker dat ze gestoord is. Met de band loopt alles op rolletjes, ze gaan een cd maken. Maar er moet nog veel en vaak aan gewerkt worden. Paul vindt het vreselijk dat hij nog steeds mailtjes van Kim krijgt, in het begin zijn het nog “gewone” mailtjes, maar gaan langzamerhand over in chanterende briefen. Ook dreigt ze zichzelf voor de trein te gooien als Paul niks van zich laat horen. Hij heeft het gevoel dat ze hem bekijkt, maar hij weet het niet zeker. Daarom kijkt hij altijd om over zijn schouder. Hij wordt er gek van. Ze vertelt hem ook een raar verhaal over Felix een ex-vriend van haar hoe hij tot zijn einde is gekomen, daar wordt hij misselijk van. Paul gaat weer repeteren onder de viaduct bij de brug, hun muziekhol. Hij ontmoet daar Willems zus Berber. Paul voelt zich vertrouwd bij haar, en het klikt tussen hen. Dezelfde avond gaan ze naar de kermis. Ze lopen er rond, en gaan naar een waarzegster waar hun toekomst wordt voorspeld. Kim weet dat Paul iets met Berber heeft en gaat haar daarom ook lastigvallen. Berber loopt door de straten en is op weg naar een vriendin. Ze kijkt een keer over haar schouder en schrikt, want nog geen tien meter bij haar vandaan komt een scooter op haar afgescheurd, en ze kan hem nog maar net ontwijken. Even later gebeurt het weer, ze wordt weer bijna overreden, later blijkt het Kim te zijn geweest. Daarvoor was Willem ook al de dupe van Kim’s gestoordheid. Paul vindt het wel welletjes, dus belt hij de volgende dag Kim op voor een afspraak, alleen om haar eens duidelijk te maken dat hij haar niet meer moet en dat ze moet kappen met al die onzin. Paul fietst naar de afgesproken plek op erve Jebsteyn, door het bos over de drassige paden op weg naar de blokhut. Eindelijk ziet Paul het hutje en is er klaar voor om Kim eens goed te vertellen wat hij van haar vindt. Paul doet de deur open en wordt overmeesterd door Kim, die slaat Paul neer en bindt hem vast. Kim is helemaal doorgedraaid en slaat Paul als hij iets verkeerds zegt of doet. Berber wacht al een tijdje op Paul in het café, en besluit om hem te gaan zoeken, omdat ze denkt dat er misschien wel iets gebeurd is tussen Paul en Kim. Ze gaat naar Paul’s huis. Paul’s moeder vertelt waar hij is. Even later is ze op weg naar Jebsteyn. Ze belt daar aan, maar niemand doet open. Berber fietst nog wat rond op het erf en hoort een geluid, het is het geluid van een mondharmonica. Ze gaat erop af. Paul hoort haar aankomen en roept dat ze door het raam moet komen, en dat doet ze. Ze is bezig hem los te maken, maar dan komt Kim binnenstormen en bindt ze Berber ook vast. Ze laat de twee alleen en Berber probeert zichzelf los te maken. Ondertussen gooit Kim spiritus rond de hut en steekt het aan. Het lukt Berber om los te komen en doet de deur open. Het hele hutje staat inmiddels in brand. Ze kunnen nog maar net ontsnappen aan de vuurzee. Kim is opgesloten door de politie. Met de band van Paul gaat het goed, ze gaan een cd maken bij een andere platenmaatschappij. Paul hoeft nooit meer om te kijken.
Het verhaalaspect: Spanning. Spanning: In het boek zitten de volgende soorten spanningen: open plekken, op de toekomst gerichte spanning en lokale spanningen, uitstel en vertraging, en een cliffhanger. De volgende spanningen zitten er niet in: terugblikken, herinneringen, informatievoorsprongen, dwaalsporen of verkeerde vermoedens. Open plekken: In het boek lopen Berber en Paul op een gegeven moment over straat, de schrijver vertelt dan dat er in een zijsteegje een persoon in de schaduw verborgen staat. Je wilt dan weten wie die persoon is, maar dat vertelt de schrijver jammer genoeg niet. 5 van de 20 hoofdstukken eindigen met de regels: ‘Het regent zachtjes. Er schuilt iemand onder de boom aan de overkant.’ Of zinnen die daar heel erg op lijken. Je wilt echt weten wie die persoon is. Dat zorgt voor de nodige spanning. Op de toekomst gerichte spanning: Op bepaalde momenten in het boek wil je heel graag weten wat er nou gaat gebeuren, je zit dan opeens heel diep in het boek, en probeert zo snel mogelijk te lezen om erachter te komen. Dit had ik bijvoorbeeld op het moment dat Paul opgesloten zit. Je wilt dan weten wat er verder gaat gebeuren, maar dit wordt uitgesteld omdat Kim het hutje verlaat. En het begint weer wanneer Berber op zoek gaat naar Paul en hem uiteindelijk vind. Lokale spanningen: Ook zijn er in het boek een aantal lokale spanningen. Deze duren niet lang en hebben een dus een korte spanningsboog. Dit gebeurt bijvoorbeeld op het moment dat Flip helemaal gestoord wordt van zijn ‘pilletjes’ tijdens het optreden. Maar die spanning verdwijnt al weer snel. Cliffhanger: In het boek komt ook een cliffhanger voor, een beetje overbodig want op dat moment was het al spannend genoeg. Dit kwam voor toen Paul vast zat in het hutje, de schrijver ging over in een andere verhaallijn. Die andere verhaallijn is dat Berber nog steeds op hem wacht, en hem dan toch maar gaat opzoeken. Uitstel en vertraging: In sommige gedeeltes van het boek wordt hiermee gewerkt. Er ontstaat dan een spannend gevoel, omdat je wilt weten hoe het verder gaat. Zo ook in dit boek, het komt hier niet vaak voor, maar wanneer het voorkomt is het super spannend. Mijn Leeservaring: 1. Onderwerp: Het onderwerp spreekt mij wel aan. Ik wist wel wat ‘obsessie’ was maar niet op een zodanige manier hoe het in het boek verteld werd. Ik zou het niet kunnen bedenken dat Kim zo ver zou gaan om Paul terug te krijgen, ze heeft hem bijna vermoord. Het is niet helemaal uitgekomen wat ik van tevoren had verwacht. Ik had verwacht dat het niet zo ver zou gaan. Maar ik ben toch wel blij dat het boek zo duidelijk is uitgewerkt want daardoor is het een ontzettend spannend boek geworden. Er komt volgens mij niet echt een mening van de schrijver naar voren, anders zou je denken dat hij mensen zoals Kim gestoord vind. 2. Gebeurtenissen: Het verhaal bevat zeker genoeg gebeurtenissen om je te blijven boeien. Misschien zelfs te veel. Het is dus een leuk boek om te lezen, omdat je echt in het verhaal komt. De gebeurtenissen zijn geloofwaardig, maar sommige komen niet vaak voor. Maar het is een boek, en daar zitten altijd wel wat extreme dingen in. Ook vele verrassende wendingen komen naar voren in dit boek, het is dan ook niet voorspelbaar. Het boek is eigenlijk een mengelmoes van gevoelens van de personen en de gebeurtenissen, daardoor kom je veel te weten over de personages. 3. Personages: Je komt in het boek genoeg te weten over de personages om ze voldoende te kunnen begrijpen. Ik kan Paul en Berber volledig begrijpen, maar bij Kim twijfel ik. Ze doet wat mij betreft te overdreven. Maar later blijkt ook dat ze psychisch gestoord is. Ik kan me goed verplaatsten in de problemen en de gedachtewereld van de verhaalpersonen. Paul reageert wisselend op de problemen die zich in het verhaal afspelen. De ene keer is het voorspelbaar, de andere keer weer verrassend. Maar ik denk dat ik dezelfde keuzes zou hebben gemaakt. Van de bijpersonen kom je niet veel te weten, dat hoeft ook niet, want je hebt genoeg aan de informatie over de hoofdpersonen. Een personage veranderd in dit boek dat is Kim. Ze veranderd niet echt, maar het lijkt erop dat ze veranderd is, maar in werkelijkheid word haar ware aard pas getoond op het eind van het verhaal. Ze wordt eerst beschreven als een lief meisje maar later blijkt ze een echt gestoord mens te zijn. Het gedrag van Kim heeft me aan het denken gezet. Ik was echt verbaasd dat ze zo gestoord was. Ze heeft Berber, Willem en Paul proberen te vermoorden om Paul terug te krijgen. 4. Bouw: Ik vind dat de gebeurtenissen elkaar logisch opvolgen. Ze volgen elkaar gewoon goed op, zodat je het hele verhaal makkelijk kunt begrijpen. Er zijn meerdere verhaallijnen, die elkaar goed aflossen. De verhaallijnen zijn ook goed verbonden. Dat is wel fijn. Het boek heeft een goed slot dat past bij de gebeurtenissen. Alles loopt gelukkig goed af, Kim wordt opgesloten, en zal worden veroordeeld. Berber en Paul zijn nog steeds gelukkig met elkaar en de band krijgt te horen dat ze een cd gaan opnemen.
5. Taalgebruik: Ik vind dat het verhaal redelijk makkelijk te lezen is. Het taalgebruik is niet zo lastig, en omdat het verhaal me boeit kwam ik echt in het verhaal, en zag ik het voor me als een film. Dat maakte het lezen van het boek wel makkelijker. De zinnen zijn ook redelijk makkelijk te lezen, en het verhaal bevat weinig moeilijke woorden. Ik denk dat ik in dit boek maar 2 of 3 keer een zin moest overlezen omdat ik hem niet begreep. Het verhaal bevat een paar beschrijvingen waardoor het boek makkelijker te lezen is, je begrijpt beter hoe de personages in elkaar steken. Er komen ook wel veel dialogen voor, ze zijn niet moeilijk te begrijpen. Het is ook wel goed dat ze in het boek voorkomen anders zou er niet veel aan zijn geweest. De schrijver gebruikt ook woorden die voor de leeftijd van het boek geschikt zijn, waardoor je het ook beter kunt begrijpen. Verwerkingsopdracht: Ik heb gekozen om een abc- tekst te maken omdat dat mij leuk leek om te doen. Bij zo’n abc- tekst kom je ook veel te weten over het boek. Je treedt dan ook verder in details, details die niet in de samenvatting staan. De ‘a’ is van angst die Paul voelt als hij in het hutje vastzit. De ‘b’ is van Berber Paul’s nieuwe vriendin. De ‘c’ is van café Woppie waar de bandleden een groot succes hadden. De ‘d’ is van dood de dood die nabij was voor Paul en Berber. De ‘e’ is van ergernis de ergernis van Paul omdat Kim hem niet met rust liet. De ‘f’ is van foto, de foto die Kim laat zien aan het eind van het boek. De foto van Felix, op de foto is hij net vijf minuten dood. De ‘g’ is van gezelligheid die Berber en Paul hadden in het café, maar word verstoord door Kim. De ‘h’ is van huilen, Kim huilt vaak wanneer Paul haar steeds duidelijk maakt dat het uit is. De ‘i’ is van irritatie, Paul’s irritatie voor Kim, Kim die veel te ver gaat, veel te ver. De ‘j’ is van John, John van Hulst, de producer die de band zo goed heeft geholpen. De ‘k’ is van kus, de eerste kus van Paul en Kim die Paul maar niet kan vergeten. De ‘l’ is van liefde, de liefde van Berber en Paul. De ‘m’ is van mystery, het succesnummer van de band. De ‘n’ is van nachtmerrie die Paul heeft, omdat Kim een vervelend mailtje heeft gestuurd. De ‘o’ is van ongeluk dat Paul heeft, omdat Kim het op hem heeft voorzien. De ‘p’ is van pauze, Kim denkt dat Paul een pauze wil maar Paul wil haar niet meer, nooit meer. De ‘r’ is van ruzie, de vele ruzies tussen Paul en Kim
De ‘s’ is van songteksten. Paul maakt veel songteksten in dit boek. De ‘t’ is van T-shirts, de T-shirts met de vreemde teksten die Paul altijd draagt. De ‘u’ is van uitmaken, Paul maakt het uit met Kim omdat ze geobsedeerd is door Paul, dat had hij beter niet kunnen doen. De ‘v’ is van verkering, in het begin tussen Kim en Paul, later tussen Paul en Berber. De ‘w’ is van Willem, Paul’s beste vriend. De ‘z’ is van Zapata, de vaste datingsplaats van Paul. Een gezellig café.