Titel: Obsessie
Auteur: Joost Heyink
Uitgeverij: Malmberg
Plaats van uitgave: Den Bosch
Jaar van uitgave: 2004
Druk: Niet vermeld
Jaar van de eerste druk: 2002
Aantal bladzijden: 160 bladzijden
Titel:
“ De zwarte kant van verliefdheid ”, ik heb deze titel gekozen omdat je meestal als je over de liefde denkt je aan de positieve kant van liefde denkt. Maar als je de liefde een obsessie wordt voor één van de twee word het snel niet leuk meer. Ik vind dat je dit boek wel moet lezen omdat het een leuk boek is en de schrijver het goed kan vertellen, daardoor leest het makkelijk weg en het thema spreekt iedereen wel een beetje aan omdat je wel een verliefd bent.
“Lieve lieve Paul, Het spijt me zo. Je mag niet boos zijn, je kunt niet boos zijn! Ik moest het doen, dat begrijp je toch? Ik kon je toch niet zomaar laten gaan? Natuurlijk begrijp je me. Jij denk van niet, maar ik weet wel beter. Bel me. Als je morgen niet belt, weet ik niet of ik er nog wel ben. Dat wil je toch niet op je geweten hebben? Nou dan. Ik hou van je. Jeweetwel.” Dit stukje uit het boek laat zien hoe erg Kim Paul manipuleert door zulke e-mail’s te sturen. Ook vertelde Kim zulke dingen over dood gaan als ze met Paul uit ging.
Dit boek moet je wel lezen.
Paul zit in een bandje met een paar vrienden, Flip, Beertje en Willem. De groep speelt eerst in hele kleine café’s maar worden aangesproken door een platenmaatschappij die ze verder wil helpen. Onder tussen gaat Paul uit met een vriendin die Kim heet. Kim gedraagt zich raar maar is een beeldschoon meisje dat Paul de hele tijd op eist en rare dingen aan het vraagt. Als Paul verliefd wordt op een ander meisje dat Berber heet wordt Kim erg boos. Kim maakt allemaal plannetjes om Berber om te laten komen en zo Paul terug te kunnen krijgen maar de plannen mislukken steeds. Kim sluit Paul later op in haar boomhut waar ze benzine om heen gooit ook verteld ze hem dat als hij beweegt de benzine zal gaan ontploffen. Als Berber Paul uit de boomhut wil redden wordt ze ook vast gezet op een stoel door Kim, maar samen komen Paul en Berber er uit en geven Kim aan bij de politie.
Kun je je inleven?
Doordat de gevoelens van Paul (de hoofdpersoon) helemaal beschreven worden kan ik me goed in de hoofdpersoon in leven. Als Paul bijvoorbeeld e-mail’s ontvangt van Kim of terug schrijft worden alle gevoelens die hij bij de e-mail krijgt heel erg goed beschreven, ook in de situaties dat Paul met Kim uitgaat kan ik me goed inleven om de zelfde reden.
Realistisch:
Het boek is een realistisch boek omdat de gebeurtenissen ook zouden kunnen gebeuren om ons heen. Zoals dat Paul met een meisje uit gaat, en dat hij er problemen mee krijgt is net als met loverboy’s om ons heen. Soms laat de schrijver van dit boek wel even zijn fantasieën werken maar blijft het meer realistisch dan fantasie. Zoals in het geval dat Berber wordt aan gevallen door scooters en auto’s, en dat ze alles toch net wel overleeft.
Einde:
Het verhaal loopt heel erg onvoorspelbaar af. Als Paul eindelijk denkt van Kim af te zijn en een relatie krijgt met Berber nodigt Kim Paul uit in haar boomhut. Toen ik dit las dacht ik dat ze zich zou verontschuldigen en hem en Berber nog het beste zou wensen. Maar ze sluit hem op en later sluit ze Berber ook op. Dat was heel erg onvoorspelbaar en had ik niet verwacht. Ook dat Paul later toch voor Berber koos vind ik onvoorspelbaar, en dat Berber het aandurfde vanwege Kim.
Thema:
Het thema van deze psychologische thriller is volgens mij “liefde”, het thema spreekt mij wel aan, ik vind het leuk om boeken hierover te lezen. Ik heb voor het thema liefde gekozen omdat Kim alles doet om de liefde van Paul te winnen, daardoor gaat ze veel te ver en zijn hij en zijn vrienden niet veilig. Maar Paul vindt Berber later leuker dan Kim en dan komt Berber ook in gevaar. Allemaal door de liefde.
Taalgebruik:
Ik vind dat de schrijver makkelijk taalgebruik gebruikt omdat er heel erg weinig woorden in voor kwamen waarvan ik niet wist wat het betekende. Ook gebruikte hij korte zinnen waardoor het makkelijker was te lezen. “ Dit was voor het eerst in zijn leven dat hij blij was dat zijn moeder hem stoorde”, “ ’Hè ja. Door stille straten en langs bomen en bosjes. En af en toe een pauze in een donkere portiek. Een lange lekkere pauze. Wat ben je toch romantisch.’ ”, in deze zinnen zit geen een lastig woord voor mij en zo zitten er ook weinig in het boek zelf.
Het boek is niet heel erg overzichtelijk. Soms heb je even niet door wiens gedachten je leest of welke personage praat. Ook is het soms moeilijk te volgen, doordat er verschillende verhalen door elkaar heen lopen. Want Paul maakt met de band, met Kim en met Berber dingen mee. En daardoor vergeet je soms dat Kim niet af weet van Berber en andersom.
Eigen mening:
Ik vind dat je dit boek wel moet lezen omdat het een leuk boek is en de schrijver het goed kan vertellen, daardoor leest het makkelijk weg en het thema spreekt iedereen wel een beetje aan omdat je wel een verliefd bent. Het boek is zo leuk omdat de personages heel erg goed qua innerlijk en uiterlijk zijn beschreven en het einde een leuke wending heeft gekregen door de gebeurtenis in de boomhut. Het boek lees makkelijk weg omdat de vorm van het boek goed is en je er in wordt getrokken als je het leest.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden