1. Samenvatting
Alfred Issendorf is een 25-jarige student uit Nederland. Hij studeert geologie en moet voor zijn proefschrift een hypothese bewijzen. Professor Sibbelee, de leraar van Alfred heeft hem deze hypothese gegeven. Sibbelee vermoedt dat sommige gaten in het noorden van Noorwegen meteorietenkraters zijn. Om deze hypothe te bewijzen gaat Alfred eerst naar professor Nummedal, een kennis van Sibbelee, in Oslo om hem de luchtfoto’s van het noorden van Noordwegen te vragen. Daar aangekomen wordt hij door gestuurd door een blinde portier alsof hij een van de eerste de beste is. Professor Nummedal weet helemaal niets meer van die afspraak omdat hij blind en oud is. Na een paar keer vragen om de foto’s geeft Nummedal hem ongewild een rondleiding door Oslo waar Alfred helemaal niet om gevraagd heeft. Aan het eind van de dag vraagt Alfred het nog een keer en dit maal wordt hij
Doorgestuurd naar de Geologische Dienst in Trondheim waar hij de foto’s maar aan directeur Hvalbiff moest vragen. Alfred gaat naar Trondheim waar hij te horen krijgt van directeur Oftedahl dat de foto’s nog in de dozen zitten omdat ze net aan het verhuizen zijn. Terleurgesteld en zonder foto’s vervolgt hij zijn reis naar het noorden omdat hij in Alta een afspraak heeft met zijn Noorse vriend en medestudent. In Alta aangekomen wordt hij opgewacht door Arne en samen lopen ze naar een kennis van Arne waar ze overnachten in hun tent. Doordat je in Noorwegen geen nacht hebt, weet je ook niet wanneer je moet gaan slapen. Alfred ligt hierdoor de hele nacht wakker. De volgende ochtend zoeken ze hun medewandelaars, Qvigstad en Mikkelsen. Ook zij zijn studenten die onderzoek moeten doen. Ze vertrekken met nog een drager die de eerste 25 km meeloopt. Het lopen is erg zwaar een vermoeiend. Ze moeten over vele rivieren heen en bij een rivier valt Alfred gedeeltelijk in het water waardoor hij natte sokken krijgt. Alfred voelt zich hierdoor een last voor de rest van de groep. Na een paar dagen komen bij het laatste stukje van de bewoonde wereld: het huisje van een Lap. Ze gaan verder naar de berg Vuorje. Als ze hun kamp opslaan merkt Alfred dat Mikkelsen de luchtfoto’s heeft. Hij wordt kwaad en zegt tegen Arne wat hij allemaal gedaan heeft om die foto’s te krijgen. Arne vertelt ook wat Hvalbiff betekent: het betekent walvissenvlees. Alfred voelt zich bedrogen door Nummedal en denkt dat de relatie tussen Sibbelee en Nummedal toch niet zo goed was. Na ongeveer een week lopen wordt Alfred op een morgen wakker en merkt dat Qvigstad en Mikkelsen weg zijn. Arne zegt dat ze de andere kant op moesten. Dit vind Alfred wil een beetje verdacht maar hij heeft geen tijd om er over na te denken. Arne bespreekt met Alfred welke route ze nu gaan volgen. Na een tijdje gelopen te hebben, kijken ze allebei op hun kompas. Alfred’s kompas wijst een hele ander kant op dan die van Arne. Omdat Alfred denkt dat hij de goede richting heeft loopt hij een hele andere kant op dan Arne. Dan kunnen ze elkaar niet meer terug vinden. Alfred loopt weer naar dezelfde plek terug en komt erachter dat zijn kompas stuk is. Hij besluit terug te lopen naar hij dal waar hij heeft gekampeerd maar onderweg raakt hij zijn kompas kwijt. Na een paar dagen komt hij toch in het dal waar hij Arne dood op de grond ziet liggen. Hij besluit zijn zoektocht naar meteorietenkraters te staken en naar huis toe te gaan om eens goed uit te rusten en na te denken of hij dit wel allemaal wil. 2. Persoonlijke reactie

Ik vond het een mooi beschreven en indrukwekkend boek omdat alles duidelijk was en makkelijk te begrijpen. Indrukwekkend omdat ik niet zover zou doorzetten om een hypothese te bewijzen. Ik vond soms wel saai omdat sommige kleine gebeurtenissen wat te lang werden beschreven. Hierdoor kreeg je het idee alsof het heel belangrijk was. Vijf verhaalaspecten
1. Onderwerp
Het onderwerp van de tekst is het onderzoek naar de meteorietkraters in het noorden van Noorwegen. In vind het onderwerp interessant omdat ik ook wel van ontdekken houd. De verwachting dat het een leuk boek was is uitgekomen in alle opzichten. Ik zou nooit hierover hebben nagedacht want ik wist niet eens dat er van die gaten waren. De schrijver legt het erg goed uit, het is alleen jammer dat alles in de ikpersoon staat. (Alfred) Er wordt een heel duidelijke visie op het onderwerp gegeven en dan vooral door Alfred want je kijkt vanuit zijn ogen. Hij denkt in het begin positief over de meteorietenkraters theorie maar na dat hij is begonnen met lopen wordt dat beeld steeds negatiever. Ik zelf heb wel eens een film over een expeditie naar de Himalaya gezien maar nooit iets over Noorwegen. 2. Gebeurtenissen
De belangrijkste gebeurtenis is dat hij Arne dood terug vindt en dat hij dan moet stoppen met het onderzoek. De gedachten van Alfred speelden de belangrijkste rol. Soms zat hij er erg over in. De gebeurtenissen vloeien logisch uit elkaar omdat elke gebeurtenis een verband heeft met de andere gebeurtenis. Ik vind de gebeurtenissen erg spannend verteld, ook omdat er zoveel details worden gegeven. Soms misschien net wat teveel. De gebeurtenis die meeste indruk op mij gemaakt heeft is wanneer Alfred zijn vriend Arne dood ziet liggen. Deze gebeurtenis heeft me denken gezet omdat de vader van Alfred ook op dezelfde manier is overleden. Sommige gebeurtenissen waren misschien wat te lang vertelt maar over het algemeen las het boek heel lekker. In het boek wordt alles duidelijk uitgelegd sommige verbanden worden door de schrijver gelegd maar andere moet je zelf bedenken. Ik ken geen films met dezelfde gebeurtenissen. 3. Personages
De hoofdpersoon vind ik wel een beetje een held omdat hij zo een groot doorzettingsvermogen heeft want ik had al lang opgegeven bij die trektocht. In het boek leer je Alfred goed kennen omdat alles Ik denk niet dat de personages in het boek mij hebben beïnvloed. Ik kan me niet goed verplaatsen in een van de personages omdat meestal heel ander zou reageren. Arne vind ik heel sympathiek voor Alfred omdat Arne zoveel geduld heeft voor Alfred. Het gedrag van de oude Nummedal keur ik af omdat hij Alfred voortdurend bedriegt. De beslissing van Qvigstad om een andere kant uit te gaat als Arne en Alfred vind ik een beetje raar. Dit blijft ook een open plek in het verhaal. Ik vind dat Nummedal echt als een oude man reageert. 4. Opbouw
Het verhaal is makkelijk in de opbouw het effect hiervan is dat het erg makkelijk leest. Het verhaal is erg spannend doordat denk ik allemaal karakters zijn. Er zijn ook kleine flashback in het verhaal. Het effect hiervan is dat je de gevoelens van Alfred leert kennen. Je ziet de gebeurtenissen door de ogen van maar een enkel persoon namelijk Alfred. Op het einde van het verhaal blijf je met veel vragen zitten je weet bijvoorbeeld niet waar Qvigstad en Mikkelsen zijn heen gegaan. Het boek begon me eigenlijk al vanaf het begin te boeien. 5. Taalgebruik
Het taalgebruik in dit boek is makkelijk. De verhouding tussen dialoog en beschrijving is erg goed. Er wordt ook soms een beetje in jargon gepraat maar dat is niet zo erg. Het taalgebruik wat gekozen is past goed bij de personen. Er wordt soms wat gescholden maar dat past er ook wel bij. Ik vind het een mooi beschreven en indrukwekkend boek omdat de gevoelens van Alfred goed worden geuit en de ander personen echte karakters zijn. Het is indrukwekkend omdat ik het uithoudings- en doorzettingsvermogen van Alfred bewonder. Het enige minpuntje is dat de kleine gebeurtenissen wat te lang werden beschreven. 3. Verdiepingsopdracht
Ik had een best goede verwachting over het boek omdat een vriend van mij het had aangeraden. Ik vond het een spannend boek, maar het was alleen jammer dat sommige gebeurtenissen wat te lang werden beschreven. Het verschil tussen fabel en het sujet is erg groot omdat sommige gebeurtenissen erg lang werden beschreven. Soms is het sujet ook erg kort verteld. Op deze manier komen de belangrijke gebeurtenissen beter naar voren. Dit effect kan ik ook goed merken. Het verhaal is chronologisch verteld omdat het eigen een soort dagboek is. Het verhaal is wel continu omdat alle stukken tijd uitvoerig worden verteld. De belangrijkste flashback is dat hij terug denkt aan zijn vader die dood is gegaan toen hij 7 jaar was. De belangrijkste functie hiervan is dat je zijn gevoelens leert kennen. Secundaire literatuur was over dit onderwerp moeilijk te vinden. Na een tijd zoeken op het internet kwam ik iets tegen van Nicole van Heemstede over het perspectief. Ze vond het heel subjectief omdat alles vanuit de ikpersoon is bekeken. Ik heb geen verdere informatie over omdat ik op school heb uitgeprint. De verteltijd is 285 bladzijden en de vertelde tijd is ongeveer een maand. De verhouding hiertussen is goed. Het verhaal speelt zich in de jaren zestig af omdat dat achter in het boek staat. De hoofdpersonen: Alfred : Een 25-jarige student uit Amsterdam. Alfred is ambitieus: hij hoopt een wetenschappelijk uiterst belangrijke ontdekking te doen en daarmee internationale faam te verwerven. Hij is stevig gebouwd maar hij is niet geoefend genoeg voor de lange bergtochten. Arne : Een Noorse student en vriend van Alfred. Hij heeft lichtblond haar en is 26 jaar oud. Arne vindt het zonde om nieuwe dingen als de oude het nog goed doen. Bij Arne is iets mis aan het hart. Qvigstad en Mikkelsen : Zij zijn beide ook Noorse studenten en gaan mee met de trektocht. Mikkelsen heeft de luchtfoto’s waar Alfred naar gezoekt heeft. Qvigstad heeft rood haar en een rode baard. Hij praat goed Engels omdat hij naar Amerika is geweest. Hij lijkt op vincent van Gogh. Mikkelsen is een groezelige blonde jongen en praat erg slecht Engels. Sibbelee en
Nummedal :Sibbelee is de Nederlandse professor die Alfred de hypothese heeft gegeven. Hij is een kennis van de Noorse professor Nummedal maar Nummedal heeft een beetje een hekel aan Sibbelee omdat Nummedal een andere theorie over de gaten in het Noorden heeft. Daarom denkt Alfred dat Nummedal hem probeert tegen te werken. Nummedal is 84 jaar en blind en hij werkt nog steeds op de universiteit. Arne, Alfred, Qvigstad en Mikkelsen zijn karakters omdat ze onvoorspelbaar zijn. Ze reageren ook anders naarmate het verhaal vordert. Nummedal is een typ omdat hij maar een eigenschap heeft. Hij is in zijn gedrag erg voorspelbaar en reageert echt als een oude man. Ik zou me moeilijk met een van deze personen kunnen identificeren omdat ze hele andere karaktereigenschappen hebben dan ik.