Noodlot door Louis Couperus

Primaire gegevens Auteur Louis Couperus Titel Noodlot Eerste druk 1890 Uitgever Contact Verantwoording keuze Ik herkende dit boek toevallig als eerste als een historisch boek van de literatuurlijst. Ook kende ik de schrijver vaag van naam. Toen ik de achterkant las, leek het me best aardig. Ondanks dat Nanet door de mediatheek schreeuwde dat ik het niet moest lezen omdat het zo saai was, ben ik het toch gaan lezen. Verwachting vooraf Omdat ik de achterkant gelezen had, had ik enig idee waar het over ging. En na een opmerking van dhr. Lw verwachtte ik een schokkend en dramatisch einde.
Eerste reactie achteraf Het boek was erg spannend, erg meeslepend, een beetje ontroerend, niet grappig, niet realistisch, een beetje fantasierijk, een beetje interessant, niet origineel, erg goed te begrijpen. Samenvatting Op een avond staat de verarmde Bertie voor het huis van zijn rijke vriend Frank. Hij zoekt onderdak, want hij weet het nergens te vinden. Frank neemt zijn oude schoolvriend in huis. Na een tijdje raakt Bertie ingeburgerd en Frank vermaakt zich door te kijken naar zijn vriend. Zijn acties en streken zijn amusant en vrouwen zijn gecharmeerd van Bertie. Soms verdwijnt Bertie een paar dagen om vervolgens weer op te duiken, Frank neemt hem steeds weer in huis. Hij voorziet Bertie van eten, warmte en kleding. Bertie heeft geen zin meer om te vertrekken, hij geniet van de luxe die hem wordt aangeboden. Op een gegeven moment worden beide moe van Londen en besluiten op reis te gaan naar Noorwegen. Als ze daar gaan wandelen, komen ze een vrouw en haar vader tegen. Al gauw leren ze elkaar kennen en vergezellen elkaar in de verdere reis. Eve houdt van literatuur en geniet van alles wat er om haar heen gebeurd. Frank wordt verliefd op haar en Eve ook op hem. Ze beleven een mooie tijd, maar ondertussen voelt Bertie zich niet op zijn gemak. Hij is bang dat wanneer Frank en Eve gaan trouwen, hij zal moeten vertrekken. Sir Archibald (de vader van Eve), Eve, Frank en Bertie trekken veel met elkaar op. Bertie lijkt het ook goed te kunnen vinden met Eve, ze gaan als broer en zus met elkaar om. Frank vindt dat best vervelend, hij is zelfs jaloers. Hij spreekt erover met Eve, die belooft dat ze erop zal letten. Terug in Londen wil Frank Bertie aan een baan helpen, hij moet immers zelfstandig worden, maar die slaat het aanbod af. Hij wil niets. Dan besluit Bertie Eve en Frank uit elkaar te drijven. Bertie neemt het ‘lot’ handen, hij overtuigt zichzelf dat het een voorbestemd lot is, een noodlot. Hij gaat een gesprek met Eve aan en waarschuwt haar. Hij maakt op een vage manier duidelijk dat hij denkt dat Eve niet gelukkig zou worden met Frank. Maar hij laat het in het gesprek een stuk open, waardoor Eve niet goed begrijpt wat hij bedoeld. Eve wordt wanhopig van Bertie’s woorden, het was een gesprek waarbij duidelijk moest worden dat ze niet met Frank moet trouwen, maar waarom snapt ze niet. Bertie regelt van alles, dat allemaal toeval lijkt. Zo ziet Eve Frank met een andere vrouw gearmd lopen, door die gebeurtenis gaat ze nog meer twijfelen aan Frank. Eve smeekt haar vader om met Frank te gaan praten, maar deze weigert. Dan gaat Eve zelf de confrontatie aan en Frank wordt boos op Eve en slaat haar zelfs, omdat zij aan hem twijfelt. Het gaat uit. Na verloop van tijd krijgt Frank spijt. Hij schrijft haar een brief waarin hij zijn spijt betuigd. Ondertussen regelt Bertie dat Eve de brief nooit in handen zal krijgen. Hij koopt de knecht met geld (wat hij van Frank voor ‘aflossing van schulden’ heeft geleend) om en deze houdt de brieven in zijn bezit. Hierop volgen nog twee brieven. Als Frank niets van Eve hoort, wil hij naar haar toegaan, maar Bertie weet Frank om te praten. Ze gaan reizen. Twee jaar na dato komen Frank en Bertie in Den Haag. Bertie schrikt als hij Eve en haar vader op het strand ziet lopen. Schuldgevoel achtervolgt hem en hij is heel bang dat Frank naar Eve toe zal gaan. Hij vertelt hem niets. Het moest zo zijn, Frank komt Eve en Sir Archibald tegen en gaat met hun mee. Na twee jaar denken en het vinden van de brieven bij de knecht, vallen alle puzzelstukjes op zijn plek. Eve en Frank komen erachter dat Bertie verantwoordelijk is voor het uiteendrijven van het paar. Frank besluit Bertie aan te spreken, en probeert kalm te blijven. Bertie schrikt, maar geeft alles toe. Al snel wordt Frank erg boos en belandt in een driftbui. In zo’n bui kan hij zichzelf niet in de hand houden en dit keer ook niet. Hij wordt zo boos, dat hij Bertie tegen de grond gooit en blijft slaan. Eve heeft aan de deur staan luisteren en stormt binnen om Frank tegen te houden. Maar dan is het al te laat. Frank realiseert nog niet dat Bertie dood is en geeft nog drie schoppen. Eve constateert dat Bertie dood is. Frank komt tot bezinnen en zegt Eve bij het lijk te blijven. Hij geeft zichzelf aan. Hij krijgt een straf van 2 jaar. Soms komt Eve hem opzoeken. Als ze weer in Londen zijn, gaat Frank werken en Eve wacht zondags op hem. Eerst beleeft ze ondanks haar angst voor Frank leuke tijden met Frank, maar Frank wordt steeds somberder. Op een gegeven moment, wanneer de lucht donker is en het regenen zal gaan, wil Frank het uit maken, hij wil Eve niet ongelukkig maken. Maar Eve houdt te veel van hem om hem te laten gaan, ook al is ze bang voor hem. Als ze wil schuilen in zijn jas, voelt ze een flesje. Frank zegt dat het voor zijn ogen is, maar geeft al snel toe dat het gif is. Eve gooit het flesje weg, want ze wil Frank helemaal niet kwijt. Nadat het uit is, wil hij dood. Eve wil hem niet voor de tweede maal verliezen, maar wil ook niet ongelukkig leven. Ze besluiten dan ieder de helft te nemen. Wonder boven wonder blijkt het flesje nog heel te zijn. Eve neemt eerst de helft en daarna Frank. Frank overlijdt eerst, dan omarmt Eve hem. Ook zij overlijdt. Dan roept Sir Archibald Eve… Tijd en ruimte Het verhaal speelt zich achtereenvolgens af in: ― Het huis van Frank in Londen. White Rose ― In Noorwegen, waar Frank en Bertie op vakantie gaan en ze Eve en haar vader ontmoeten. ― In Londen. ― In Europa, Australië en Amerika, als Frank en Bertie een reis maken. ― In Scheveningen, waar Frank en Eve elkaar weer ontmoeten en waar Frank achter de
waarheid komt, waardoor hij Bertie doodslaat. ― In Londen na de gevangenisstraf van Frank en waar hij en Eve zelfmoord plegen. Het verhaal speelt zich af aan het einde van de negentiende eeuw. Dit is van groot belang voor het verhaal, want de opvattingen en de manier van denken uit die tijd zijn in het verhaal verwerkt. De vertelde tijd is een paar jaar. Alle gebeurtenissen worden heel uitgebreid verteld en er zitten geen opvallende vertragingen (alles gaat heel traag) en versnellingen in. Je weet al heel snel, waarom Eve de brieven van Frank niet beantwoordt, alleen Frank en Eve zijn hiervan niet op de hoogte. Voor zover ik weet is dit de enige vooruitwijzing in het boek. De wijze van vertellen Het hele verhaal draait om de liefde tussen Eve en Frank. Je ziet het verhaal door de ogen van een alwetende hij-verteller. Er is een auctoriale verteler. Thema en motieven Het thema van dit verhaal is het noodlot, dit vind ik een erg ingrijpend thema. Zoals al blijkt uit de titel, speelt het noodlot een grote rol in het leven van de verhaalfiguren. Het noodlot zorgt ervoor dat Frank en Eve bij elkaar komen, maar datzelfde noodlot drijft hen weer uit elkaar. Bertie praat zijn streken ook goed door te zeggen dat het niet zijn schuld is, maar dat van het noodlot. Volgens hem zijn bepaalde dingen onafwendbaar en buiten de geest van de mens om. De centrale gedachte is: Sommige dingen zijn niet te vermijden en buiten de geest van de mensen om. Het is het noodlot dat de gebeurtenissen bepaalt. Het noodlot (en Bertie) zorgt ervoor dat Frank en Eve uit elkaar gaan en later weer bij elkaar komen. De motieven in het verhaal zijn: het (noot)lot, jaloezie, egoïsme, drift en verveling. Al deze motieven staan direct of indirect in verband met het thema. Frank is jaloers (geweest) op Bertie, omdat hij en Eve een goede band hadden. Na een gesprek met Eve zet hij zich er overheen en probeert het te vergeten. Echter is Bertie jaloers op Frank. Als je tussen de regels doorleest, merk je dat Bertie niet alleen zijn plek in Franks leven probeert te behouden, maar zelf ook wel rijk zou willen zijn en een lieve vrouw wil ontmoeten. Bertie neemt het lot in eigen handen. Hoofdstuk Bertie overtuigt zichzelf, dat hij niet degene is die Frank en Eve uit elkaar heeft gedreven, maar het lot, het noodlot. Hij probeert ze uit elkaar te houden, maar wordt ook opgevreten door emoties. Op het einde moet hij het met de dood bekopen. Jaloezie is dus de motivatie om het lot in handen te nemen, maar de schrijver wil duidelijk maken dat het lot niet in handen te nemen is. Want uiteindelijk vinden Eve en Frank elkaar weer en het kwade element is uit de weggeruimd. In dit boek gaat het ook om onvoorwaardelijke liefde. Eve is als de dood voor Frank, maar houdt zoveel van hem dat ze bij hem wil blijven. Hij wil haar echter gelukkig maken door het uit te maken. Hij gaat liever dood dan haar ongelukkig te zien. Uit liefde besluiten ze samen te sterven. Personages De hoofdpersonen zijn Frank Westhove, Robert van Maeren (Bertie) en Eve Rhodes. Onderlinge relaties: Bertie is de vriend van Frank. Frank heeft een relatie met Eve, de dochter van Sir Archibald. Frank Westhove: Frank is een Nederlandse ingenieur, woonachtig in Londen. Hij is gefortuneerd en heeft een luxe, maar saai leven. In Noorwegen ontmoet hij Eve en hij wordt verliefd op haar. Hij hecht groot belang aan eerlijkheid en vertrouwen. Als Eve hem ‘betrapt’ met een andere vrouw en hem niet vertrouwt, wordt hij woest en slaat hij haar. Hij krijgt berouw en stuurt Eve een brief. Zijn brieven worden echter achtergehouden door Bertie en in een woedende bui slaat Frank hem dood. Hij zit hiervoor een celstraf van twee jaar uit. Later pleegt hij samen met Eve zelfmoord. In dit leven mogen ze blijkbaar niet samen gelukkig zijn. Bertie (Robert van Maeren): Bertie heeft een armoedig leven geleid. Zijn studie in Delft was geen succes en hij werd door zijn vader naar Duitsland gestuurd om daar te gaan werken. Hij laat zich meeslepen door zijn collega’s en pleegt fraude. Het ‘lot’ brengt hem naar Amerika, maar uiteindelijk komt hij terecht in Londen. Bertie is zeer onrustig en hij verveelt zich snel, hierdoor blijft hij regelmatig een paar dagen weg. Het luxe leven bevalt hem wel, maar na enige tijd trekt hij met Frank naar Noorwegen. Frank wordt verliefd op Eve en Bertie ervaart dit als een bedreiging. Bertie is ontzettend jaloers. Hij is bang om alleen te zijn en probeert Frank op allerlei manieren aan zich te binden. Hij is jaloers en egoïstisch, want hij wil Frank voor zichzelf houden en is bang dat, als Frank en Eve trouwen hij weggestuurd wordt, daarom zorgt hij dat diens brieven aan Eve worden achtergehouden. Eve Rhodes: Eve is de dochter van sir Archibald. Ze wordt verliefd op Frank. Eve heeft een levendige fantasie, die haar soms in de problemen brengt. Ze wordt jaloers als ze Frank met een andere vrouw ziet lopen. Haar wantrouwen wordt afgestraft, maar ze besluiten toch te trouwen. Als Frank wordt veroordeeld tot een celstraf, blijft ze van hem houden. Na zijn vrijlating plegen ze samen zelfmoord. Sir Archibald: Hij is de vader van Eve. Zijn vrouw is overleden. Hij en zijn dochter houden van elkaar, maar begrijpen elkaar niet. Het is een psychologische roman en daarin is de ontwikkeling van de hoofdpersonen van groot belang. De personen maken dus allemaal een ontwikkeling door. Voor de komst van Bertie leidt Frank een luxueus leventje, maar de komst van Bertie verandert zijn leven. Hij heeft dat niet in de gaten, maar hij wordt van Bertie afhankelijk. Frank denkt door Bertie, dat hij een saai leven leidt en hij wil meer spanning in zijn leven brengen. Bertie is een armoedig leventje gewend, maar als hij bij Frank komt, die een luxueus leventje leidt wordt hij heel hebzuchtig en egoïstisch. Eve is een onbezorgd leven gewend, maar als Frank in haar leven komt verandert dit. Titel en motto

Het is niet zo heel erg lastig om de titel van het boek te verklaren, omdat het woord
meerdere keren in het boek voorkomt en ook tussen de regels door is te lezen wat dat
noodlot nu werkelijk is. De twee geliefden Frank en Eve worden meerdere malen door het noodlot getroffen. De eerste keer trof het (nood)lot hen, toen ze elkaar toevallig in Noorwegen ontmoetten. De tweede keer werden ze door het noodlot (en Bertie) getroffen met als gevolg dat ze elkaar twee jaar lang niet meer zagen. De derde keer werden ze door het (nood)lot getroffen, toen ze elkaar toevallig in Schevingen weer zagen. En het laatste keer sloeg het noodlot toe, dat ze samen zelfmoord pleegden. Evt. zou je de dood van Bertie ook als noodlot kunnen zien. In het begin heeft het noodlot hen in Noorwegen bijeen gebracht en het noodlot heeft hen ook samen laten sterven. Je zou haast zeggen dat dit noodlot Bertie zou zijn, omdat hij ervoor heeft gezorgd dat ze naar Noorwegen gingen en dat ze uit elkaar gingen en indirect ook dat Frank en Eve samen zelfmoord pleegden. De titel is gebaseerd op het noodlot dat de twee geliefden Frank en Eve treft. In de tekst wordt regelmatig verwezen naar dit noodlot. Het blijkt o.a. uit de volgende tekstpassages: ‘Het noodlot had gewild, dat hij Eve en Frank samen zou brengen.’ ‘Neen, dat was alles de schuld van het noodlot, niemand had enige schuld, alles was de schuld van het noodlot.’ ‘Het is het noodlot, dat het niet heeft willen laten breken.’ Ook gebruikt Bertie het noodlot als excuus voor zijn valse gedrag. Een motto ben ik niet tegen gekomen in dit boek. De persoonlijke beoordeling Het onderwerp Het onderwerp van het boek was interessant, omdat het best herkenbaar is in mijn eigen belevingswereld. Ik ben door het boek niet aan het denken gezet. Ik heb zelf wel eens nagedacht over het onderwerp en er valt voor iedere kant iets te zeggen. De schrijver laat alles een beetje in het midden, zodat je zelf alles kunt (be/ver)oordelen. Het onderwerp had voldoende diepgang. Ik zou niets veranderd hebben of weggelaten hebben. De gebeurtenissen De gevoelens zijn denk ik het belangrijkste in het boek. Door de gevoelens gebeuren er dingen. Het aantal gebeurtenissen was precies goed. Ze waren of té toevallig of redelijk schokkend, met meer gebeurtenissen zou het alleen maar onwaarschijnlijker worden. De gebeurtenissen waren erg dramatisch, soms wel spannend. De gebeurtenissen riepen soms medelijden, soms herkenning en aan het eind verbazing op. De afloop was schokkend, vooral eerst de dood van Bertie. De zelfmoord had ik niet verwacht, maar ik moest meteen aan Romeo en Julliet denken en toen vond ik het niet zo origineel meer. De personen De hoofdpersonen kwamen levensecht over. Vooral omdat hun gevoel heel duidelijk beschreven werd. Vooral de jaloezie herkende ik wel en de drift van Frank. Die dingen komen hedendaags nog vaak voor. Ik zou de hoofdpersoon geen zelfmoord laten plegen als ik de auteur was, dit was een veel te gemakkelijk einde, het lijkt net alsof hij geen zin had om een goed passend einde te bedenken.
De opbouw Het verhaal was vlot te lezen. Er waren geen stukken saai en onbegrijpelijk. Ik vond vooral het einde spannend. Ik was erg benieuwd hoe het zou aflopen en die ruzie tussen Eve en Frank en Frank en Bertie. Het taalgebruik Het taalgebruik was lastiger dan in een modern boek, maar ik heb er niet veel last van gehad. De gebeurtenissen werden helder beschreven. Vooral de dialogen werden goed beschreven, je kon het gesprek bijna voor je zien en horen. Litteraire stroming: Het Naturalisme was een kunststroming die aan het einde van de 19e eeuw haar bloeitijd beleefde, het Naturalisme sluit aan bij het realisme doordat de werkelijkheid zo natuurgetrouw mogelijk wordt weergegeven. De Naturalisten verweten de Romantiek en de School van Barbizon dat zij slechts de aangename kanten van het leven hadden belicht. De Naturalisten wilden echter in hun kunst aandacht besteden aan de noden van de mens en de hardheid van het bestaan. Onbarmhartig wilden zij de werkelijkheid weergeven, zowel in woord als in beeld. Volgens de naturalist was de mens een product van erfelijkheid, omgeving en opvoeding. Men spreekt in dit verband ook wel van determinisme. Een goed voorbeeld van een Nederlandse naturalistische roman is de roman “Een nagelaten bekentenis” door Marcellus Emants. Hierin is de hoofdfiguur volkomen onderworpen aan omstandigheden die hij niet in zijn macht heeft. In het begin van het boek bekent hij zijn vrouw te hebben omgebracht. Gaandeweg wordt duidelijk hoe zijn opvoeding, erfelijke aanleg en tijdsomstandigheden hem onontkoombaar tot deze daad brachten. Andere naturalistische auteurs zijn: Stijn Streuvels (een pseudoniem van Frank Lateur), Herman Robbers, Heijermans en natuurlijk Louis Couperus. Naturalistische romans kenmerken zich vaak doordat het familieromans zijn. Op die manier heeft de auteur de mogelijkheid de werking van de erfelijke en de omgevingsfactoren over een langere tijd in beeld te brengen. Doordat alle gebeurtenissen in dit boek van buitenaf worden bepaald (door het lot dus), kan je zeggen dat dit boek tot het Naturalisme behoort. In dit verhaal is dat naturalistische kenmerk te zien aan het feit dat Bertie Eve en Frank uit elkaar drijft, maar hij de schuld geeft aan het noodlot, dat voorbestemd zou zijn, en niet meer af te wenden is. Couperus wil dus zeggen dat mensen geen vrije hebben, dit wordt weergegeven door Bertie, die weet dat hij iets fout doet, maar hij zet het toch door, omdat het lot het zo gewild heeft. Een citaat dat aangeeft dat het noodlot, volgens de personages van dit boek, de schuld had van al het kwaad; “Maar…was het waarlijk de schuld van Frank, dat hij Eve niet vergeten kon? Neen, neen, dat was alleen de schuld van het Noodlot; niemand had enige schuld aan wat dan ook; alles was de schuld van het Noodlot…” (blz. 96) Een ander naturalistisch kenmerk is het zo realistisch weergeven van de werkelijkheid. Couperus maakt hier gebruik van een neutrale, objectieve, alwetende verteller. De contacten tussen Bertie en Frank, Eve en Frank en Eve en Bertie worden heel erg nauwkeurig beschreven. Tevens worden alle gedachtes van de personages heel uitvoerig beschreven. Plaats in de literatuurgeschiedenis Louis Couperus (1863-1923) groeide op temidden van een Haagse aristocratie die in verval verkeerde. Zijn leven lang voelde hij zich ontwortelden zocht hij rusteloos naar schoonheid. Zijn verleden maakte hem tot fijnzinnig schrijver. Zijn taalgebruik (wat meesterlijk wordt genoemd) is nu nog leesbaar. Hij weet de personages onvergetelijk te maken. Na publicatie van Eline Vere (ander verhaal) vertrok Louis Couperus in juli 1889 met zijn zwager en diens vriend naar Scandinavië. De indrukken die hij in Noorwegen opdeed, verwerkte hij in de roman Noodlot. De roman werd in 1890 voltooid, het is niet duidelijk of hij de roman in opdracht van ‘Het nieuws van den dag’ (krant) heeft gemaakt of dat hij het verhaal heeft aangeboden. Aan het eind van het verhaal stond ook Mei ’90, het is niet duidelijk of hij dit verhaal in een maand heeft geschreven of dat hij het in die maand voltooid heeft. De krant vond het verhaal te ingrijpend voor abonnees, maar het verscheen wel in de Gids en kwam apart uit. Hij gaf opdracht aan zijn vriend Netscher en na het lezen van de Gids aanvaarde hij de opdracht. De uitgever van Eline Vere (P.N. van Kampen te Amsterdam) wilde Noodlot niet uitgeven, want de man vond Eline Vere maar een hysterische vrouw en Noodlot ging er bij hem ook niet door, verklaarde de kleinzoon, het ging tegen zijn geloof in. Na het lezen van de Gids deed een jonge (nog onbekende) uitgever L.J. Veen te Amsterdam aanbod om het verhaal in boek te laten verschijnen, maar Couperus sloeg dit aanbod af, “Noodlot zal spoedig verschijnen bij de Uitgeversmaatschappij Elzevier”. Couperus heeft Elzevier waarschijnlijk zelf benaderd, de auteursrechten verkocht hij voor fl. 450,- en voor eventuele andere drukken fl. 200,-. De uitgave van Noodlot verscheen nog in december 1890 en in 1898 nam J.L. Veen de rechten over. Hij was inmiddels Couperus’ vaste uitgever. Noodlot werd in 1891 in het engels vertaald door Clara Bell. De eerste titel (Fostering a Viper) was Couperus het niet mee eens. Bertie wordt nergens een adder genoemd! Dus hij schreef een brief dat het beter Fatality kon zijn. Gerrit Jδger (een vriend van Couperus) bewerkte het stuk tot toneelstuk. Eind november 1892 vond de première plaats in de Schouwburg Tivoli te Rotterdam. Verwerkingsopdracht Noem de 5 (in dit geval 3) belangrijkste personen uit het boek en geef aan wat elk van hen in de loop van het verhaal geleerd of niet geleerd heeft. Frank Frank is een Nederlandse ingenieur, woonachtig in Londen. Hij is ontzettend rijk en heeft een luxe, maar saai leven. Toen hij zich in Londen verveelde ging hij met zijn vriend Bertie naar Noorwegen en daar ontmoet hij Eve. Hij wordt meteen verliefd op haar. Frank kan zijn woede niet goed beheersen. Als Eve met hem wil praten over haar twijfels, is hij meteen boos en agressief. Hij slaat haar. Helaas leert hij hier niets van. Frank blijft agressief en kan zijn woede niet goed bedwingen. Frank was altijd heel gul voor Bertie. Frank was rijk en Bertie had niets. Dus Frank liet Bertie bij hem intrekken. Frank laat zich gebruiken. Eigenlijk is hij afhankelijk geworden van Bertie. Hierdoor laat Frank bijna alles toe van Bertie en Bertie blijft lekker op zijn zak teren. Dit leert Frank wel af, zodra hij erachter kwam dat Bertie niet echt het beste met hem voor had. Ik denk niet dat Frank ooit nog iemand zo zijn huis binnen haalt. Eigenlijk zou hij iets minder goed van vertrouwen moeten worden, maar dit blijft hij. Eve, die hij nauwelijks kent, neemt hij zo terug na haar 2 jaar niet gezien te hebben. Als hij er achter komt dat Bertie brieven (naar zijn geliefde) achterhield en dat het uitgaan van zijn relatie met Eve dus helemaal niet nodig geweest was, knapt er iets in Frank. Ook hier kan hij zijn zelfbeheersing niet bewaren en slaat zijn beste vriend dood. Hij gaat 2 jaar de gevangenis is, maar of hij hier iets van geleerd heeft, zullen we nooit weten aangezien hij zelfmoord pleegde. Bertie Bertie heeft een armoedig leven geleid. Zijn studie in Delft was geen succes en hij werd door zijn vader naar Duitsland gestuurd om daar te gaan werken. Hij laat zich meeslepen door zijn collega’s en pleegt fraude. Het ‘lot’ brengt hem naar Amerika, maar uiteindelijk komt hij terecht in Londen. Bertie is zeer onrustig en hij verveelt zich snel, hierdoor blijft hij regelmatig een paar dagen weg. Bertie heeft zich goed leren aanpassen, misschien iets te goed. Hij wordt hierdoor erg verwend en erg bang dit fijne leventje te verliezen als Frank verliefd wordt op Eve en ze trouwplannen hebben. Hij doet er (misschien onbewust) alles aan om Eve en Frank uit elkaar te krijgen. Ergens ziet hij in dat het fout is, maar hij vindt dat hij het noodlot niet anders kan doen. Frank komt erachter en schopt hem dood. Ik ga er even voor het gemak vanuit dat Bertie ergens verder leeft. Bertie was zich wel degelijk bewust dat hij allerlei foute dingen aan het doen was, maar hij zocht er een excuus voor. Maar toen Frank zo boos op hem werd, denk ik wel dat hij heel duidelijk begreep wat hij gedaan had. Dat hij er spijt van heeft. En ik denk dat hij geleerd heeft dat hij zich niet zo door emoties als jaloezie en ‘verlatingsangst’ moet laten leiden. Ook denk ik niet dat Bertie nog gauw iemand zo pijn zal doen.
Eve Eve is de dochter van sir Archibald. Ze wordt verliefd op Frank. Eve heeft een levendige fantasie, die haar soms in de problemen brengt. Ze wordt jaloers als ze Frank met een andere vrouw ziet lopen. Haar wantrouwen wordt afgestraft, maar ze besluiten toch te trouwen. Als Frank wordt veroordeeld tot een celstraf, blijft ze van hem houden. Dit is erg dom en naïef van haar. Ze is al een keer geslagen door Frank, ze ziet Frank iemand doodschoppen en toch blijft ze bij hem. Daar heeft ze dus duidelijk niets van geleerd. Wel heeft ze duidelijk geleerd Frank te vertrouwen, maar of dat iets positiefs is, ik vind van niet. Verder laat ze zich zo door Frank inpalmen dat ze denkt dat ze niet zonder hem kan leven… Ze was duidelijk nog iets te jong en moet hoog nodig volwassen worden, misschien dat ze dan oud genoeg is om iets te leren.