Noodlot door Louis Couperus

Zakelijke gegevens Louis Couperus, Noodlot, aan Frans Netscher, 16e druk, 1890 eerste druk. De eerste reactie Het is verplicht om drie werken te lezen die voor 1940 zijn geschreven. Ik heb besloten om die drie werken dit jaar te lezen, zodat ik in het laatste jaar de minder moeilijke boeken kan lezen. Ik ben op zoek gegaan naar een boek van voor 1940. Met literatuurgeschiedenis waren we bezig met de tachtigers en er werden ook enkele boeken en schrijvers besproken. Ook werd er wat verteld over Louis Couperus. Na de les besloot ik een boek van Couperus te gaan lezen. Ik heb alle boeken bekeken en besloten dit boek te kiezen. Het was niet zo dik als Eline Vere en ook de titel sprak mij aan. Louis Couperus besteedt in dit boek heel veel aandacht aan de beschrijvingen, waardoor er zinnen zijn die ongeveer een halve bladzijde lang zijn. Het boek is niet echt dik, maar volgens mij had het boek ook half zo dik kunnen zijn, als niet alles zo uitvoerig beschreven was. Door deze beschrijvingen wordt het verhaal zeer langdradig. Het taalgebruik in het boek is zeer ouderwets, waardoor je je goed in de tijd kan verplaatsen waarin het boek zich afspeelt. Een nadeel van het ouderwetse taalgebruik is dat sommige delen moeilijker te begrijpen zijn. Het boek is zeer droevig, want eerst wordt de nare geschiedenis van Bertie belicht en daarna wordt ook Frank in het ongeluk gestort. Aan het einde van het boek gaat alles helemaal verkeerd. Grote delen van het boek zijn zeer voorspelbaar, bijvoorbeeld het deel dat Frank verliefd wordt op Eve. Daarentegen is het einde weer zeer verrassend. Door dit boek krijg je een bepaald beeld van de tijd, waarin het boek zich afspeelt en dit beeld is zeer leerzaam. Verdieping Samenvatting Frank Westhove is een rijke Nederlandse ingenieur, die in Londen woont. Bertie, een jeugdvriend van Frank, komt bij Frank aan de deur om onderdak te vragen. Hij is arm en weet niet waar hij anders naar toe moet. Bertie heeft een groot deel van zijn leven in Amerika doorgebracht. Frank die blij is Bertie te zien, biedt hem onderdak aan in zijn huis, “White-Rose” genaamd. Bertie mag van Frank een paar weken blijven om hem gezelschap te houden. Ze leven vol rijkdom en luxe, maar al snel beginnen ze zich te vervelen. En ze besluiten op vakantie te gaan naar Noorwegen. In Noorwegen ontmoeten ze Sir Archibald en zijn dochter Eve, die ook in Londen wonen. Ze besluiten een deel van hun vakantie met Sir Archibald en Eve op te trekken. Frank en Eve worden verliefd. Bertie is bang, dat hij zijn vriend kwijt zal raken en weer armoedig zal moeten leven, want Frank voorziet hem nog steeds van onderdak en eten. Na de vakantie brengt Frank een bezoek aan Eve. Als hij weer thuiskomt zijn hij en Eve verlooft. Bertie vreest dat hij door een huwelijk uit huis zal worden gezet. Eve ziet Frank met een andere vrouw en begint te twijfelen aan Franks liefde voor haar. Na de confrontatie ontkent Frank. Hij wordt boos en slaat haar zelfs. Ze gaan uit elkaar en Bertie probeert Frank weer voor zich te winnen. Na een maand krijgt Frank spijt en besluit een brief te schrijven aan Eve. Bertie weet als enige dat Frank brieven stuurt en hij koopt de bediende om, zodat de brieven niet bij Eve aankomen. Als Frank geen antwoord op zijn brieven krijgt besluit hij persoonlijk langs te gaan, maar Bertie raadt hem dit af. Op aandringen van Bertie trekken ze twee jaar de wereld rond. In Scheveningen komen ze Eve bij toeval tegen. De liefde tussen Eve en Frank bloeit weer op en al snel komt boven tafel, dat iemand de brieven van Frank heeft onderschept. Bertie was de enige, die van de brieven wist en Frank confronteert Bertie met de feiten. Bertie ontkent niet en Frank slaat Bertie uit woede dood. Als hij beseft wat hij gedaan heeft geeft hij zichzelf bij de politie aan en hij wordt veroordeeld tot twee jaar cel. Nadat hij uit de cel komt neemt hij een eenvoudig baantje. Eve wil nog steeds met Frank trouwen, maar zowel Frank als haar vader vinden, dat ze meer verdient dan een moordenaar. Eve is het er niet mee eens en zegt dat Frank altijd de enige zal zijn. Frank wil zelfmoord plegen en heeft een flesje vergif bij zich. Eve ziet het en gooit van schrik het flesje weg. Het flesje barst en het vergif zit er nog steeds in. Eve ziet het als het grootste geluk om samen met Frank te sterven. Ze drinken ieder de helft van het flesje op en sterven in elkanders armen.
Personages De hoofdpersonen zijn Frank Westhove, Robert van Maeren (Bertie) en Eve Rhodes. Frank wordt beziggehouden door zijn liefde voor Eve, die niet beantwoord wordt. Eve weet niet wat zij moet doen, als zij niets meer van Frank hoort. Bertie wil Frank niet verliezen en probeert Frank en Eve uit elkaar te drijven. Dit lukt hem aardig, maar komt hem zeer duur te staan. Bertie en Frank zijn jeugdvrienden, die elkaar na een lange tijd ontmoeten en vrienden blijven. Eve en Frank hebben een relatie. Frank is driftig, dit blijkt uit het feit dat hij Eve slaat, als zij hem ervan beschuldigt dat hij met een andere vrouw heeft gelopen en dat hij Bertie doodslaat als, deze bekent dat hij de bediende van sir Archibald heeft omgekocht om de brieven te onderscheppen. Frank hecht een grote waarde aan eerlijkheid en vertrouwen. Hij wordt heel boos, als Eve hem niet gelooft en hij is vol vertrouwen over alles wat Bertie tegen hem zegt. Bertie is zeer onrustig en hij verveelt zich snel, hierdoor blijft hij regelmatig een paar dagen weg. Ook stelt hij Frank voor een reis naar Noorwegen te maken. Hij is bang om alleen te zijn en probeert Frank op allerlei manieren aan zich te binden. Hij is jaloers en egoïstisch, want hij wil Frank voor zichzelf houden en is bang dat, als Frank en Eve trouwen hij weggestuurd wordt. Eve is jaloers. Ze is bang dat Frank er met een andere vrouw vandoor gaat en ze heeft een levendige fantasie. Het is een psychologische roman en daarin is de ontwikkeling van de hoofdpersonen van groot belang. De personen maken dus allemaal een ontwikkeling door. Voor de komst van Bertie leidt Frank een luxueus leventje, maar de komst van Bertie verandert zijn leven. Hij heeft dat niet in de gaten, maar hij wordt van Bertie afhankelijk. Frank denkt door Bertie, dat hij een saai leven leidt en hij wil meer spanning in zijn leven brengen. Bertie is een armoedig leventje gewend, maar als hij bij Frank komt, die een luxueus leventje leidt wordt hij heel hebzuchtig en egoïstisch. Eve is een onbezorgd leven gewend, maar als Frank in haar leven komt verandert dit. Ik vind Eve de meest sympathieke, dit komt waarschijnlijk doordat zij van de drie hoofdpersonen de meest “normale” is. Bertie vind ik het minst sympathiek, want hij laat zich drijven door zijn egoïsme en kijkt daarbij niet naar de gevoelens van andere mensen. Ruimte Het verhaal speelt zich achtereenvolgens af in: ¯ Het huis van Frank in Londen. ¯ In Noorwegen, waar Frank en Bertie op vakantie gaan en ze Eve en haar vader ontmoeten. ¯ In Londen. ¯ In Europa, Australië en Amerika, als Frank en Bertie een reis maken. ¯ In Scheveningen, waar Frank en Eve elkaar weer ontmoeten en waar Frank achter de
waarheid komt, waardoor hij Bertie doodslaat. ¯ In Londen na de gevangenisstraf van Frank en waar hij en Eve zelfmoord plegen. De ruimtelijke beschrijvingen zijn belangrijk voor het verhaal, omdat ze de gevoelens en gedachten van de hoofdpersonen grotendeels verklaren. Noorwegen is van geen belang voor het verhaal, want Bertie en Frank hadden Eve in elk land van Europa kunnen ontmoeten. Tijd Het verhaal speelt zich af aan het einde van de negentiende eeuw. Dit is van groot belang voor het verhaal, want de opvattingen en de manier van denken uit die tijd zijn in het verhaal verwerkt
Het verhaal heeft een chronologische opbouw. Het verhaal heeft een gesloten einde, want de hoofdpersonen zijn allemaal overleden en het verhaal kan dus niet verder gaan. Alle gebeurtenissen worden heel uitgebreid verteld en er zitten geen opvallende vertragingen (alles gaat heel traag) en versnellingen in. Je weet al heel snel, waarom Eve de brieven van Frank niet beantwoordt, alleen Frank en Eve zijn hiervan niet op de hoogte. Voor zover ik weet is dit de enige vooruitwijzing in het boek. Perspectief Het is een alwetende vertelsituatie, waarbij het perspectief steeds bij een van de hoofdpersonen ligt. Zo zie je het verhaal door de ogen van verschillende personen. Hierdoor leer je de personen kennen en kan je hun manier van denken beter begrijpen. Het perspectief is zeer betrouwbaar, want doordat je het verhaal door de ogen van verschillende

personen ziet is er niet een persoon die informatie kan achter houden. Door het perspectief word je niet beïnvloed, omdat je van alle personen evenveel te weten komt en je je mening niet baseert op de mening van een persoon uit het boek, maar de mening van meerdere personen. Stijl Het taalgebruik is ouderwets Nederlands. Een paar voorbeelden zijn: ¯ “Lach zoo niet! Mompelde hij, zijne wenkbrauwen fronsend: waarlijk, ik meen het, je bent zoo intiem met hem..” ¯ “Ten tweeden male, mishaagde, kwetste haar zijn toon. En de twee openbaringen hunner temperamenten, met hun passies en ziekelijkheden, bonsden tegen elkander in.” Ik kan niet beoordelen of het taalgebruik bij de personages past, omdat ik niet op de hoogte ben van het taalgebruik dat in die tijd bij een bepaalde groep hoorde. Thematiek Het thema is noodlot. Het noodlot speelt een grote rol in het leven van de personages. Frank en Eve worden bij elkaar gebracht, maar ook weer uit elkaar gedreven door het noodlot. ¯ Motieven ¯ Jaloezie ¯ Verveling ¯ Drift ¯ Determinisme ¯ Egoïsme Plaats in de literatuurgeschiedenis Louis Couperus is geboren op 10 juni 1863 in Den Haag en sterft in 1923 in De Steeg (Gld.) Louis Couperus is een van de belangrijkste prozaschrijvers rond de eeuwwisseling. Hij wordt gerekend tot de Tachtigers, hoewel hij geen deel heeft uitgemaakt van de groep rond “De Nieuwe Gids”. Hij heeft 26 romans geschreven, die kunnen worden ingedeeld in drie groepen: de naturalistisch-realistische, de sprookjesachtige en de historische romans. Hieronder staan de meest bekende romans die Louis Couperus heeft geschreven: ¯ Eline Vere (1889) ¯ De boeken der kleine zielen (1901-1903; vier delen) ¯ Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan (1906) ¯ Psyche (1898) ¯ De stille kracht (1899/1900; twee delen) ¯ Fidessa (1899) Het verhaal is geschreven in 1890. Deze tijd staat ook wel bekend als “le fin de siècle”. Het moderne Europa ontstaat, de agrarische staten veranderen in industriële staten. Als er veranderingen zijn, dan ontstaan er ook altijd groeperingen, die het er niet mee eens zijn. In deze tijd is “De beweging van Tachtig” zo’n protestgroep, die bestaat uit enkele Amsterdamse schrijvers, die kritisch zijn en hun ideeën uiten in hun eigen blad “De Nieuwe Gids”. Ook zijn er verschillende kunststromingen, waarvan impressionisme, naturalisme, symbolisme en neo-romantiek de belangrijkste zijn. Het verhaal is vooral typerend voor de tijd waarin het geschreven is. In het hele boek is de invloed van het naturalisme goed te merken. Toch is het ook typerend voor de schrijver, want Louis Couperus schrijft in verschillende stijlen en deze overlappen elkaar een beetje. Hierdoor is het boek niet helemaal naturalistisch te noemen. Beoordeling Ik ben niet van plan om nog een boek van Louis Couperus te gaan lezen, want na het lezen van dit boek ben ik erachter gekomen dat een psychologische roman niet mijn voorkeur heeft. Ook vind ik het belangrijk dat de situaties niet te uitgebreid worden verteld, want dan ga je het al snel saai vinden. De eerste tien pagina’s van het boek spreken mij het meeste aan, want dan is het verhaal nog niet zo langdradig en zit er nog een beetje spanning in. Ik vind dat het boek zeer langdradig is bij alle passages. Dit maakt het boek zeer saai en ik vond het vervelend om te lezen. Ook ben ik er nog niet van op de hoogte waarom alles zo uitgebreid beschreven moest worden. Ik raad het af om dit boek te lezen, want het is zeer langdradig en voorspelbaar, op het einde na dan.