A. Algemene gegevens,
Titel: Nathan Sid
Schrijver: Adriaan van Dis
Jaartal: 1983
Druk: 11e druk (1988) B. Samenvatting: Nathan Sid woonde met zijn familie vlak aan het strand. Zijn vader Pa Sid en zijn moeder Ma Sid, hadden elkaar leren kennen in het Jappen kamp. Ma Sid had al 3 dochters Jana, Saskia en Ada hun echte vader was door de Japanners geëxecuteerd. Na de bevrijding, gingen Pa en Ma Sid met de drie dochters van Ma Sid in Nederland wonen. Ondertussen was ma Sid al zwanger en toen ze eenmaal hier woonden werd Nathan geboren. Nathan was niet zo’n gezonde baby, hij mocht alleen maar karnemelk drinken in plaats van moeder melk, hij mocht ook geen volle chocolade eten en andere lekkernijen, want daar kreeg hij galbulten en steenpuisten van, daarvoor moest hij ook één keer per week naar de gebedsgenezer toe, de gebedsgenezer streek dan met zijn koude handen over nathans rug heen, waardoor al zijn haartjes recht overeind gingen staan. Nathan was het enige kind van Pa Sid, en die zorgden er wel voor dat hij trots op zijn zoon kon zijn, want al heel vroeg begon Pa Sid hem lezen, schrijven en rekenen te leren. Wanneer hij zich slecht gedroeg of iets fout deed werd hij met een liniaal op zijn vingers geslagen. Zijn zussen waren ook niet bepaald aardig tegen hem, en treiterden hem bij het leven. Na een aantal jaar overleed Pa Sid aan zijn hardkwaal, waar hij in het Jappenkamp al last van had. Nathan bedacht wel eens, na de dood van zijn vader, hoe fijn het wel niet was om half- wees te zijn, nooit zo hij meer geslagen worden, boterhammen met tenen knoflook hoeven eten en hij zou ook veel meer knuffels krijgen. Dat was eigenlijk alleen voor dat hij gehoord had wat Pa Sid vroeger allemaal had mee gemaakt, de moeder van Pa Sid was namelijk heel erg knap, ze werd ook wel de roos van Soerabaja genoemd, zij bedroog haar man en stopte al haar kinderen in een weeshuis, Pa Sid was dus met heel weinig liefde opgegroeid en daarom kon hij het jou ook niet zo goed geven, maar één ding is zeker hij hield wel heel veel van jou. (Bron: zelf geschreven) C. Tekstfragment: Niemand wist waar die bramen bloeiden, want niemand
was lid van Nathans club. Daarvoor waren er te weinig
bramen. Wel stuurde hij veel briefjes. Daar schreef hij
vieze woorden op. Nathan zei dan dat hij zo’n briefje in
het duin gevonden had en las ze thuis hard op voor. Op één van de uit zijn vaders la gepikte bruine kartonnetjes
had hij met een mengsel van bloed en bramensap “lulkak
je word vermoord” gekrast. Voor de grap had Nathan het bij zijn vaders bord
gelegd, onder een pitriet tafelmatje waar het wit ge- bloemde zeil altijd wat bobbelde van de warme schotels. Pa Sid zag het liggen, las het vluchtig, zei niets
en keek streng voor zich uit. Nathan had geen honger
meer en zijn dijen kleefden erger dan ooit aan de houten
stoel. Toen hij eindelijk van tafel mocht, gaf zijn vader hem
in het voorbijgaan plotseling een harde pets. Zijn vingers
kleurden wit op Nathans wangen. “Wordt schrijf je met
dt”, zij hij. Voortaan moest Nathan zalf en pleisters op
zijn korstjes. Ik heb dit stukje gekozen omdat ik het heel leuk vind, het is zo verteld dat het echt grappig overkomt. Dat bijvoorbeeld Nathan een clubje heeft op gericht waar van
hij het enige lid is om dat hij de bramen zo lekker vindt en dat
het natuurlijk niet grappig als je zoon zoiets schrijft,
maar om dan de nadruk op zo’n spelfout te leggen dat vind ik
wel humoristisch. D. Eigen mening: Dit boekje stond bij ons thuis in de boeken kast en eerlijk gezegd heb ik het ook gelezen omdat het zo dun was, maar ik vond het echt een leuk boek. Het verteld precies over de ongelukjes die een kind kan hebben in zijn leven maar ook over de ontwikkeling net zo als in het tekst fragment. Als ik het in een paar woorden zou samenvatten dan denk ik dat ik humoristisch, pessimistisch en origineel zou kiezen, humoristisch omdat het zo grappig beschreven is, pessimistisch omdat het zo slecht met Nathan gaat, zijn galbulten en steenpuisten waardoor het juist extra leuk wordt om te lezen en origineel omdat er na elke kleine gebeurtenis een zelfgeschreven gedicht geschreven staat. Ik vond het gezellig om te lezen. E. Verwerkingsopdracht: Beschrijf hoe de hoofdpersoon, in het verhaal veranderd. Ik heb een lied van Andre Hazes uit gezocht om mijn verwerkingsopdracht mee te vergelijken, het is grappig dat er in dit nummer zo ontzettend veel over één komsten zitten, met “de kleine jongen” en Nathan Sid. Ik zal eerst het nummer laten zien: Kleine jongen
Je bent op deze wereld dus zal je moeten vechten net als ik
Ik kan het weten
Het leven is niet makkelijk
Er is tegenspoed op ieder ogenblik
Kleine jongen
Er zijn veel goede mensen
Maar slechte zijn er ook helaas 't is waar
Je moet maar denken: Dat jij straks gaat beseffen
Dat eerlijk het langste duurt geloof me maar
refrein: Dit leven gaat voorbij
Er is al weinig tijd dus leef want jij bent vrij
Maar doe het wel verstandig maak de mensen blij
Dan zul je echt gelukkig zijn
Want het leven is zo kort
Veel dingen worden anders als je ouder wordt
Je speelt nu nog met blokken maar dat duurt niet lang
Het is jammer maar je blijft niet klein
Kleine jongen
Op school al zul je merken dat alles draait om cijfers en om macht
Zo is het leven
Dus leer wat je moet leren
Want dan ben jij de geen die het laatste lacht
Kleine jongen
als jij dan later groot bent
dan is je vader er misschien niet meer
vertel dan aan je eigen kinderen de wijze lessen van je ouwenheer
refrein: Dit leven gaat voorbij
Er is al weinig tijd dus leef want jij bent vrij
Maar doe het wel verstandig maak de mensen blij
Dan zul je echt gelukkig zijn
Want het leven is zo kort
Veel dingen worden anders als je ouder wordt. Je speelt nu nog met blokken maar dat duurt niet lang
Het is jammer maar je blijft niet klein
In het nummer staat beschreven hoe de jeugd (eigenlijk) zich op moet wassen tegen de harde samenleving.
Ik vind dat ik Nathan Sid goed kan vergelijken met het kleine jongetje die nu nog met blokken speelt maar straks een oprecht mens moet worden, die eerlijkheid, vriendelijkheid en integriteit verstaat.
Het is nu eenmaal zo dat je niet jong kan blijven en dat je moet afstappen van je kinderlijke kwaaltjes zoals egoïsme, hebberigheid, driftigheid etc. zo als er ook in het boek staat en zo als Nathan, niet op zijn vader wil lijken later, althans de slechte eigenschappen van Pa Sid, de goede eigenschappen kan je vergelijken met de ouwe heer, die Nathan misschien later wel door verteld aan zijn eigen kinderen en er wijze lessen uit haalt.
Net zo als veel andere kinderen die weten dat het jammer is maar ze niet klein blijven en hun moeder en vader niet altijd voor hun kunnen blijven zorgen, dat ze er eens zelf op uit moeten gaan, om alles zelf te ontdekken.
Ik hoop dat ik het zo helder heb uit gelegd, wat ik precies bedoel. De single heb ik erbij gedaan zou dat u het misschien nog kan luisteren.
Schrijver: Adriaan van Dis
Jaartal: 1983
Druk: 11e druk (1988) B. Samenvatting: Nathan Sid woonde met zijn familie vlak aan het strand. Zijn vader Pa Sid en zijn moeder Ma Sid, hadden elkaar leren kennen in het Jappen kamp. Ma Sid had al 3 dochters Jana, Saskia en Ada hun echte vader was door de Japanners geëxecuteerd. Na de bevrijding, gingen Pa en Ma Sid met de drie dochters van Ma Sid in Nederland wonen. Ondertussen was ma Sid al zwanger en toen ze eenmaal hier woonden werd Nathan geboren. Nathan was niet zo’n gezonde baby, hij mocht alleen maar karnemelk drinken in plaats van moeder melk, hij mocht ook geen volle chocolade eten en andere lekkernijen, want daar kreeg hij galbulten en steenpuisten van, daarvoor moest hij ook één keer per week naar de gebedsgenezer toe, de gebedsgenezer streek dan met zijn koude handen over nathans rug heen, waardoor al zijn haartjes recht overeind gingen staan. Nathan was het enige kind van Pa Sid, en die zorgden er wel voor dat hij trots op zijn zoon kon zijn, want al heel vroeg begon Pa Sid hem lezen, schrijven en rekenen te leren. Wanneer hij zich slecht gedroeg of iets fout deed werd hij met een liniaal op zijn vingers geslagen. Zijn zussen waren ook niet bepaald aardig tegen hem, en treiterden hem bij het leven. Na een aantal jaar overleed Pa Sid aan zijn hardkwaal, waar hij in het Jappenkamp al last van had. Nathan bedacht wel eens, na de dood van zijn vader, hoe fijn het wel niet was om half- wees te zijn, nooit zo hij meer geslagen worden, boterhammen met tenen knoflook hoeven eten en hij zou ook veel meer knuffels krijgen. Dat was eigenlijk alleen voor dat hij gehoord had wat Pa Sid vroeger allemaal had mee gemaakt, de moeder van Pa Sid was namelijk heel erg knap, ze werd ook wel de roos van Soerabaja genoemd, zij bedroog haar man en stopte al haar kinderen in een weeshuis, Pa Sid was dus met heel weinig liefde opgegroeid en daarom kon hij het jou ook niet zo goed geven, maar één ding is zeker hij hield wel heel veel van jou. (Bron: zelf geschreven) C. Tekstfragment: Niemand wist waar die bramen bloeiden, want niemand
bramen. Wel stuurde hij veel briefjes. Daar schreef hij
vieze woorden op. Nathan zei dan dat hij zo’n briefje in
het duin gevonden had en las ze thuis hard op voor. Op één van de uit zijn vaders la gepikte bruine kartonnetjes
had hij met een mengsel van bloed en bramensap “lulkak
je word vermoord” gekrast. Voor de grap had Nathan het bij zijn vaders bord
gelegd, onder een pitriet tafelmatje waar het wit ge- bloemde zeil altijd wat bobbelde van de warme schotels. Pa Sid zag het liggen, las het vluchtig, zei niets
en keek streng voor zich uit. Nathan had geen honger
meer en zijn dijen kleefden erger dan ooit aan de houten
stoel. Toen hij eindelijk van tafel mocht, gaf zijn vader hem
in het voorbijgaan plotseling een harde pets. Zijn vingers
kleurden wit op Nathans wangen. “Wordt schrijf je met
dt”, zij hij. Voortaan moest Nathan zalf en pleisters op
zijn korstjes. Ik heb dit stukje gekozen omdat ik het heel leuk vind, het is zo verteld dat het echt grappig overkomt. Dat bijvoorbeeld Nathan een clubje heeft op gericht waar van
hij het enige lid is om dat hij de bramen zo lekker vindt en dat
wel humoristisch. D. Eigen mening: Dit boekje stond bij ons thuis in de boeken kast en eerlijk gezegd heb ik het ook gelezen omdat het zo dun was, maar ik vond het echt een leuk boek. Het verteld precies over de ongelukjes die een kind kan hebben in zijn leven maar ook over de ontwikkeling net zo als in het tekst fragment. Als ik het in een paar woorden zou samenvatten dan denk ik dat ik humoristisch, pessimistisch en origineel zou kiezen, humoristisch omdat het zo grappig beschreven is, pessimistisch omdat het zo slecht met Nathan gaat, zijn galbulten en steenpuisten waardoor het juist extra leuk wordt om te lezen en origineel omdat er na elke kleine gebeurtenis een zelfgeschreven gedicht geschreven staat. Ik vond het gezellig om te lezen. E. Verwerkingsopdracht: Beschrijf hoe de hoofdpersoon, in het verhaal veranderd. Ik heb een lied van Andre Hazes uit gezocht om mijn verwerkingsopdracht mee te vergelijken, het is grappig dat er in dit nummer zo ontzettend veel over één komsten zitten, met “de kleine jongen” en Nathan Sid. Ik zal eerst het nummer laten zien: Kleine jongen
Je bent op deze wereld dus zal je moeten vechten net als ik
Ik kan het weten
Het leven is niet makkelijk
Er is tegenspoed op ieder ogenblik
Kleine jongen
Er zijn veel goede mensen
Maar slechte zijn er ook helaas 't is waar
Je moet maar denken: Dat jij straks gaat beseffen
Dat eerlijk het langste duurt geloof me maar
refrein: Dit leven gaat voorbij
Er is al weinig tijd dus leef want jij bent vrij
Maar doe het wel verstandig maak de mensen blij
Dan zul je echt gelukkig zijn
Want het leven is zo kort
Je speelt nu nog met blokken maar dat duurt niet lang
Het is jammer maar je blijft niet klein
Kleine jongen
Op school al zul je merken dat alles draait om cijfers en om macht
Zo is het leven
Dus leer wat je moet leren
Want dan ben jij de geen die het laatste lacht
Kleine jongen
als jij dan later groot bent
dan is je vader er misschien niet meer
vertel dan aan je eigen kinderen de wijze lessen van je ouwenheer
refrein: Dit leven gaat voorbij
Er is al weinig tijd dus leef want jij bent vrij
Maar doe het wel verstandig maak de mensen blij
Dan zul je echt gelukkig zijn
Want het leven is zo kort
Veel dingen worden anders als je ouder wordt. Je speelt nu nog met blokken maar dat duurt niet lang
Het is jammer maar je blijft niet klein
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
R.
R.
Ik vind dat deze persoon de verwerkings opdracht goed heeft gedaan en ik ben het ook met deze ersoon eens dat het lied en het leven van Nathan met elkaar te vergelijken zijn. Het is een goed boekverslag...
13 jaar geleden
Antwoorden