1 Zakelijke gegevens
a Auteur: Marga Minco
b Titel (evt. ondertitel): Nagelaten dagen
c Uitgever: Bert Bakker (onderdeel van Uitgeverij Prometheus) d Plaats en jaar van uitgave: Amsterdam, 1997
e Druk en aantal bladzijden: 119 bladzijden, druk staat er niet in. f Genre: Novelle 2 Eerste reactie a Keuze: De schrijfster Marga Minco trekt me erg aan. Ik weet dat zij vaak oorlogsboeken schrijft; met name over het leed van de Joden. Zoiets vind ik altijd erg emotioneel om te lezen. Een boek moet namelijk voor mij wat emotie in me teweeg brengen. Verder koos ik dit boek omdat het niet een al te dik boek is. Dikke boeken vind ik na een tijdje saai worden, doordat je er te lang in bezig bent. Ik houd wel van wat afwisseling. b Inhoud: Toen ik dit boek net uit had, moest ik even heel diep nadenken wát ik nou had gelezen. Dat komt doordat dit een moeilijk boek is om te lezen. Er zitten veel tijdsprongen in het verhaal en als je een passage leest, heb je pas in het midden van de desbetreffende passage door waar het over gaat. Maar toen ik het even op me had laten inwerken vond ik het toch een indrukwekkend verhaal over een eenzame vrouw die in het verleden wroet en daardoor een missie heeft. 3 Verdieping a Samenvatting: Alles wordt gezien uit de ogen van een onbekende ikfiguur. Zij is joods en heeft de tweede wereldoorlog in Amsterdam meegemaakt. Ze was een aangetrouwde familie van de joodse familie Ruppin. Van deze familie heeft alleen Eva de oorlog overleefd. Eva is halsoverkop gevlucht naar Los Angelos, maar ze heeft nog wel contact met Eva. Na een aantal jaren willen zij weten wat er met de spullen van Eva’s moeder is gebeurd en hoe het met de rest van de familie zit. Ze beginnen samen een zoekactie. De ikfiguur neemt contact op met de vroegere buren van Eva, de familie Stelerius. Eva kan niets doen omdat ze in L.A. zit en niet in Nederland. De ikfiguur vindt wel wat spulletjes maar mag door samenloop van omstandigheden geen foto’s maken. Uiteindelijk krijgt ze toch een Japanse vaas. Ook neemt de ze contact op met Mirjam Weissbach uit Jeruzalem. Mirjam is verre familie van de familie Ruppin en zoekt de stamboom van deze familie uit. Mirjam is op zoek naar haar ouders en verdere familie om hen te laten weten dat ze de oorlog heeft overleefd. Na een tijdje gaat de ikfiguur naar L.A. En ontmoet daar Eva. Daar heeft ze gesprekken met Eva. In het huis van Eva vindt ze ook interessante dingetjes. Ook krijgt ze een paar dagen later een fotoalbum te zien dat iemand heeft gemaakt voor de trouwdag van Eva’s schoonzus en de ikfiguur’s zus. Die iemand blijkt de ikfiguur zelf te zijn, maar ze kan het zich niet meer herinneren. Ze vraagt toch of ze het album mag hebben. Eva zegt in de eerste instantie nee, maar komt daar later op terug. De ikfiguur vertrekt weer met album naar Amsterdam. Eva en de ikfiguur schrijven nog een tijdje. Daarna komen er geen brieven meer van Eva. Via via hoort de ikfiguur dat Eva in het ziekenhuis ligt en dat Eva dement aan het worden is. Na een tweede hersenbloeding gaat ze naar L.A. en neemt dan de Japanse vaas mee. Zij geeft deze aan Eva. Eva herinnert zich echter niks meer. Ze laat de vaas vallen en deze ligt dan gebroken op de grond. De blauwe vogel op de deksel was nu gekeerd naar het raam alsof het eindelijk kon wegvliegen. b Verhaaltechniek: Het verhaal is een ik-verhaal. Hierdoor worden de emoties van de ikfiguur benadrukt. Maar het wordt hierdoor wel wat onduidelijk. Ook dankzij het gebruik van tijdsprongen, wordt het verhaal voor mij onduidelijk. Door die tijdsprongen is ze ook op verschillende plaatsen. Er zijn namelijk situaties dat ze in L.A. is en even later is ze weer thuis. c Thematiek: De hoofdgedachte in dit verhaal is dat er mensen zijn die hun oorlogsverleden weer opzoeken. Dit komt ook tot uiting in de titel ‘Nagelaten dagen’. Nagelaten dagen zijn tijden die je “kwijt” bent, en waarnaar je weer “op zoek” bent. d Plaats in de literatuurgeschiedenis: Het werk is uitgegeven in 1997, maar het is waarschijnlijk al veel eerder geschreven. Marga Minco is zelf ook joods en heeft de 2e wereldoorlog meegemaakt. Ze schrijft vaak met een understatement, wat typerend voor haar is. Met die understatement laat ze de verschrikkelijke tijden van de oorlog voor de joden zien. Dit werk is ook weer typerend voor Minco. Ze schrijft namelijk vaker boeken die de verschrikkingen van de oorlog tonen.
4 Beoordeling
a Positief: Ik vind het een goed boek omdat het realistisch is, het roept emotionele gevoelens bij mij op (ik ging nadenken over gebeurtenissen in het boek) en last but not least vond ik het intentioneel een mooi boek, wat direct aansluiting heeft op mijn gevoelens die worden opgeroepen.
b Negatief: Het negatieve aan dit boek is dat het structureel een moeilijk boek is. Je begrijpt pas heel laat wát je leest. Dit is een nadeel voor het verhaal, omdat je deze soms niet begrijpt.
c Vergelijking met boeken/films: Ik kan dit boek niet met een film vergelijken die ik heb gezien.
d Beoordeling van het thema: Het thema vind ik erg goed, omdat het dus gevoelens bij mij oproept. Maar ook omdat ik vind dat de jodenvervolging in de 2e wereldoorlog niet genoeg aandacht kan krijgen. Ik vind het heel belangrijk dat mensen nu inzien dat dat nooit meer mag voorkomen.
e Beoordeling van het taalgebruik: Het taalgebruik was wel duidelijk, maar doordat de structuur in het boek moeilijk was, snapte je het verhaal soms toch niet.
f Eindcijfer en leesadvies: Als ik een cijfer moest geven zou ik het een 6,5 geven. Daarbij laat ik zien dat ik het heel belangrijk vind dat je een boek moet snappen. Ik zou het boek daarom aanraden als je wat ouder was (en wijzer), misschien dat je het dan helemaal snapt.
g Vergelijking met recensies: Beide recensenten zijn het eens over de kracht die Minco’s werk uitstraalt. Ze hebben veel bewondering hoe een vrouw in zo’n klein boek zoveel vertelt. Geen negatieve klanken klinken uit de recensies. Ik ben het met ze eens over het feit dat er zoveel kracht uit het werk straalt. Maar ik (als groentje) vond de structuur onduidelijk, terwijl de recensenten het juist aanprezen. Waarschijnlijk zien ze het “nut” ervan in, en ik niet.
b Titel (evt. ondertitel): Nagelaten dagen
c Uitgever: Bert Bakker (onderdeel van Uitgeverij Prometheus) d Plaats en jaar van uitgave: Amsterdam, 1997
e Druk en aantal bladzijden: 119 bladzijden, druk staat er niet in. f Genre: Novelle 2 Eerste reactie a Keuze: De schrijfster Marga Minco trekt me erg aan. Ik weet dat zij vaak oorlogsboeken schrijft; met name over het leed van de Joden. Zoiets vind ik altijd erg emotioneel om te lezen. Een boek moet namelijk voor mij wat emotie in me teweeg brengen. Verder koos ik dit boek omdat het niet een al te dik boek is. Dikke boeken vind ik na een tijdje saai worden, doordat je er te lang in bezig bent. Ik houd wel van wat afwisseling. b Inhoud: Toen ik dit boek net uit had, moest ik even heel diep nadenken wát ik nou had gelezen. Dat komt doordat dit een moeilijk boek is om te lezen. Er zitten veel tijdsprongen in het verhaal en als je een passage leest, heb je pas in het midden van de desbetreffende passage door waar het over gaat. Maar toen ik het even op me had laten inwerken vond ik het toch een indrukwekkend verhaal over een eenzame vrouw die in het verleden wroet en daardoor een missie heeft. 3 Verdieping a Samenvatting: Alles wordt gezien uit de ogen van een onbekende ikfiguur. Zij is joods en heeft de tweede wereldoorlog in Amsterdam meegemaakt. Ze was een aangetrouwde familie van de joodse familie Ruppin. Van deze familie heeft alleen Eva de oorlog overleefd. Eva is halsoverkop gevlucht naar Los Angelos, maar ze heeft nog wel contact met Eva. Na een aantal jaren willen zij weten wat er met de spullen van Eva’s moeder is gebeurd en hoe het met de rest van de familie zit. Ze beginnen samen een zoekactie. De ikfiguur neemt contact op met de vroegere buren van Eva, de familie Stelerius. Eva kan niets doen omdat ze in L.A. zit en niet in Nederland. De ikfiguur vindt wel wat spulletjes maar mag door samenloop van omstandigheden geen foto’s maken. Uiteindelijk krijgt ze toch een Japanse vaas. Ook neemt de ze contact op met Mirjam Weissbach uit Jeruzalem. Mirjam is verre familie van de familie Ruppin en zoekt de stamboom van deze familie uit. Mirjam is op zoek naar haar ouders en verdere familie om hen te laten weten dat ze de oorlog heeft overleefd. Na een tijdje gaat de ikfiguur naar L.A. En ontmoet daar Eva. Daar heeft ze gesprekken met Eva. In het huis van Eva vindt ze ook interessante dingetjes. Ook krijgt ze een paar dagen later een fotoalbum te zien dat iemand heeft gemaakt voor de trouwdag van Eva’s schoonzus en de ikfiguur’s zus. Die iemand blijkt de ikfiguur zelf te zijn, maar ze kan het zich niet meer herinneren. Ze vraagt toch of ze het album mag hebben. Eva zegt in de eerste instantie nee, maar komt daar later op terug. De ikfiguur vertrekt weer met album naar Amsterdam. Eva en de ikfiguur schrijven nog een tijdje. Daarna komen er geen brieven meer van Eva. Via via hoort de ikfiguur dat Eva in het ziekenhuis ligt en dat Eva dement aan het worden is. Na een tweede hersenbloeding gaat ze naar L.A. en neemt dan de Japanse vaas mee. Zij geeft deze aan Eva. Eva herinnert zich echter niks meer. Ze laat de vaas vallen en deze ligt dan gebroken op de grond. De blauwe vogel op de deksel was nu gekeerd naar het raam alsof het eindelijk kon wegvliegen. b Verhaaltechniek: Het verhaal is een ik-verhaal. Hierdoor worden de emoties van de ikfiguur benadrukt. Maar het wordt hierdoor wel wat onduidelijk. Ook dankzij het gebruik van tijdsprongen, wordt het verhaal voor mij onduidelijk. Door die tijdsprongen is ze ook op verschillende plaatsen. Er zijn namelijk situaties dat ze in L.A. is en even later is ze weer thuis. c Thematiek: De hoofdgedachte in dit verhaal is dat er mensen zijn die hun oorlogsverleden weer opzoeken. Dit komt ook tot uiting in de titel ‘Nagelaten dagen’. Nagelaten dagen zijn tijden die je “kwijt” bent, en waarnaar je weer “op zoek” bent. d Plaats in de literatuurgeschiedenis: Het werk is uitgegeven in 1997, maar het is waarschijnlijk al veel eerder geschreven. Marga Minco is zelf ook joods en heeft de 2e wereldoorlog meegemaakt. Ze schrijft vaak met een understatement, wat typerend voor haar is. Met die understatement laat ze de verschrikkelijke tijden van de oorlog voor de joden zien. Dit werk is ook weer typerend voor Minco. Ze schrijft namelijk vaker boeken die de verschrikkingen van de oorlog tonen.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden