Muggepuut door Herman Brusselmans

Boekverslag van Geert, 4M, “Muggepuut”, Herman Brusselmans.

Verwachting/waarom dit boek?
Ik had het boek “Ex-drummer” van Brusselmans gelezen, en dat vond ik een leuk boek.
Een vriend van mij studeert leraar Nederlands, en hij raadde mij dan dit boek aan.
Ik ben het boek toen gaan lezen.
Eerste reactie na het boek gelezen te hebben:
Ik vond het een heel leuk boek! De vorige keer las ik het boek “de Aanslag”. Dat was bovenal een serieus boek. Ik vond hier ook komische dingen in staan. Ik houd wel van grappige dingen, dus dit was een spekkie voor mijn bekkie.


Herman Brusselmans:
Het is 9 oktober 1957 als Herman Brusselmans in het plaatsje Hamme geboren wordt. Na een korte carrière als talentvol voetballer, gaat hij Germaanse filologie in Gent studeren. Waarna hij werk vind in een bibliotheek van een Brussels ministerie. Daarover gaat zijn doorbraakroman De man die werk vond uit 1985. Hierna volgden vele andere boeken, waaronder Muggepuut (2007) en in 2008 zijn 49ste roman Een dag in Gent.


Inhoud:
1. Samenvatting
2. Analyse
3. Eigen mening
4. Verwerkingsopdrachten.


Samenvatting
Het boek gaat over een auteur: Danny Muggepuut. Hij heeft al 9 romans op zijn naam staan. Deze titels hebben bizarre namen zoals ‘geweldloos beffen’,‘de geföhnde bedelaar’ en 'Dikke mensen zijn dik'.
In dit boek werkt Danny aan zijn 10e boek. Dit doet hij in zijn “loft” zoals Danny zijn eigen huis steevast noemt. Hij is echter niet alleen aan het schrijven. Hij brengt ook dagelijks een bezoek aan café De Rare Schuur. De bediende van het café heet Grietje. Hij gaat altoos alleen naar het café waar hij altoos op het terras plaatsneemt. Maar hij komt altijd iemands bekends tegen. Vaak is dit iemand van Real de Rakkertjes. Dat is een minvoetbalteam (zaalvoetbalteam), waarvan Danny de coach is.

Op een keer, als Danny aan het werk is, wordt hij gebeld door ene Lore Boussé. Dit is een journaliste van een krant. Zij heeft het idee een prijsvraag te plaatsen in de krant. De winnaars van de prijsvraag mogen dan uit eten met Danny Muggepuut. Danny stemt in met het plan. De personen waarmee hij uiteindelijk het diner heeft zijn alles behalve imponerend (de namen zijn Albert, Kassandra en Zjon). Het gaat eigenlijk nergens over. Hij maakt wel een afspraak met één van de eters. Hij gaat haar blinde neefje Simon IJpelaar bezoeken, omdat dat een grote fanaat is van Danny’s boeken (zijn moeder leest hem voor omdat hij zelf natuurlijk niet kan lezen).


Bij Simon ontmoet Danny Anthony, dat is de broer van Simon. Anthony en Danny maken de afspraak dat Anthony bij Danny in het minivoetbalteam komt voetballen. De eerst volgende match speelt Anthony mee. Er komt een opstoot tijdens dat duel, met Anthony in de hoofdrol. Deze slaat enkele spelers op het gezicht. Anthony raakt Danny vol op zijn neus, waardoor Danny zijn neus breekt en knock-out gaat. Hij belandt in het ziekenhuis. Zijn verpleegster heet Femke. Femke wordt meteen erg verliefd op Danny. Danny appreciërd haar niet zoals zij Danny. Femke kan dit niet verdragen en gaat Danny stalken. Als ze toch een keer afspreken nadat Danny uit het ziekenhuis is, zegt Danny dat hij niet verliefd is op Femke. Femke wordt furieus en dik. In haar boosheid gaat ze naar de politie. Ze geeft Danny aan vanwege verkrachting. Dit is zeer cru omdat het niet waar is. Danny wordt toch meegenomen naar het bureau. In de wachtkamer voor hij verhoord kan worden spreekt hij George. George is een crimineel die aanbiedt of hij wil helpen met het vervoeren van een gestolen Porsche. Op deze toch al bizarre dag kan dit er ook nog wel bij en Danny stemt toe. Ze brengen de kar weg als ze beide zijn vrijgelaten (allebei worden ze niet schuldig verklaard). Op de terugweg krijgen George en Danny slaande ruzie. Danny wordt George’s auto uitgezet. Danny besluit te liften. Hij kan meerijden met een oude man. Danny drinkt nog een pilsje bij de man. De man valt prompt van de trap en verliest bij de val zijn lenzen. Danny vindt de lenzen en stopt ze bij de man in de ogen. De man is ontroerd van Danny’s sympathie. Hij zegt dat hij één miljoen euro op de rekening van Danny zal storten. Danny zegt dat goed te vinden, maar geloofd niet dat de man het echt doet. De volgende dag ziet hij niettemin dat er wel geld is overgemaakt is.

Omdat alles begonnen is met de afspraak met Lore Boussé vindt hij het haar schuld dat alles zo gelopen is. Lore vraagt hem aan het einde van het verhaal nog een keer een etentje met zijn fans te doen. Omdat al die avonturen volgens Danny bij Lore begonnen zijn, wil hij het wel. Hij denkt dat het een goede inspiratiebron is om zijn 10e boek te voltooien.


Analyse:
Tijd:
Het boek is chronologisch opgebouwd. De hoofdstukken lopen als het ware over. Er zijn geen flashbacks en flashforwards. Af en toe is er wel iets uit het verleden. Dan gaat het over zijn voetbalteam, en dan denkt Danny: “Dit doet me aan vorig jaar denken, toen we tegen een andere club speelde”. Maar een echte tijdssprong wordt niet gemaakt.

Ruimte:
Het verhaal speelt zich grotendeels in 2 ruimtes af.
De eerste is Danny’s huis, zijn loft zoals hij het zelf noemt. Hier schrijft hij zijn boeken. Hij schrijft bovenal in de woonkamer, die redelijk ruim is. Ook zijn keuken komt geregeld voor in het boek. Hij eet vaak aan het einde van een hoofdstuk staand voor de koelkast een worst.
De 2e is café ‘De rare schuur’. Hij zit daar altijd op het terras. Het is een ruim terras met uitzicht over een straat.

Personen:
Danny Muggepuut. Dit is het hoofdpersoon. Hij is auteur. Hij schreef al 9 boeken.

Danny is een persoon wat redelijk ironisch is. Hij spreekt, in vergelijking tot Danny zelf, vaak met domme mensen. Hij spot met die mensen zonder dat de mensen het is de smiezen hebben.

Perspectief:
Op het zesde gezicht zou je zeggen dat het een ik perspectief is. Je ziet immers vaak gedachten van Danny, hoe hij over zaken, vaak mensen, denkt. “Simon wist klaarblijkelijk alles te liggen wat op de tafel lag, want ineens greep hij rechtstreeks naar een kam en begon hij zijn haar te kammen. Ofwel, dacht Danny, is hij helemaal niet blind. Daarstraks met dat glas cola ook. Hij nam het perfect uit de handen van z’n moeder. Alsof hij alles kon zien. Misschien is hij een valsaard. Een bedrieger. Met ogen zoals jij en ik.” Dit denkt Danny als hij bij een blinde jongen op bezoek is.

Het is echter denk ik geen ik perspectief maar een personaal perspectief. Daar zit een duidelijke discrepantie in. Een personaal perspectief is dat de schrijver verteld wat hij ziet.
Ik heb een aantal voorbeelden van internet gehaald, en toen ik die zag, kwam het weer in me boven.
1. “In plaats daarvan had hij een Seiko gekocht, die hij nu , terwijl ik dit schrijf , nog altijd draagt.” Terwijl ik dit schrijf. Dat zegt schrijver van het boek, Herman Brusselmans in dit specifieke geval.
2. Ze had nu weer een gewone kleur in haar gelaat, zoals jij en ik. Met zoals jij en ik doelt Brusselmans op zichzelf (ik) en de lezer van zijn boek (jij).
Deze voorbeelden heb ik van http://www.scholieren.com/boekverslagen/24296. Daar stonden nog enkele voorbeelden, maar deze kwamen bij mijzelf ook weer naar boven van ‘Och ja, ik had ook het idee dat het bizar was toen ik het las.’ Omdat er een belletje ging rinkelen heb ik voor deze voorbeelden en site gekozen. Het perspectief is dus personaal perspectief.

Thema:
Toeval is een belangrijk thema in het boek. Als prijs voor een prijsvraag in de krant gaat Danny met verschillende mensen uit eten.
Hij gaat naar Simon, een blinde jongen die fan is van Danny. Daar ontmoet hij Anthony, Simon’s broeder. Die gaat bij het zaalvoetbalteam waar Danny coach van is voetballen. Hij slaat op hol, en slaat Danny neer. Als hij niet naar de blinde Simon was gegaan, was hij Anthony ook niet tegen het lijf gelopen. Dit is dus ook toevallig.

Als hij wordt neergeslagen door Anthony gaat hij knock-out en belandt in het ziekenhuis. Daar is een verpleegster: Femke. Deze wordt verliefd op Danny. Danny is niet geïnteresseerd en Femke gaat hem stalken. Als Danny niet zo sympathiek was om de blinde Simon te bezoeken dan was hij Femke ook niet tegengekomen, en werd hij niet gestalkt. Omdat Danny Femke duidelijk afwijst geeft Femke Danny valselijk aan. Ze zegt dat Danny haar verkracht heeft, terwijl dat vermeende incident nooit heeft plaatsgevonden. Op het politiebureau komt hij in aanraking met George van Handzaem. George is een crimineel. Hij biedt aan Danny aan om een gestolen BMW af te leveren. Danny accepteert en wil mee. Het is immers al een avontuurlijke dag en daar kan dit ook nog wel bij.

Motieven:
IntelligentDom
Intelligent:
Danny is een zeer intelligente man. Hij gebruikt slimme woorden die weinig mensen kennen. Daarnaast prevaleert hij goed zijn eigen mening.
Dom:
De andere personen in het boek zijn dommer dan Danny. Bijvoorbeeld is Danny in gesprek met een mejuffrouw. Vraagt de mevrouw (Femke) wat hij van haar vindt. Danny antwoord met ‘ik vind je kubistisch.’ Waarop Femke antwoord: ‘Is dat positief?
Je merkt duidelijk dat ze niet weet wat kubistisch is.

Genre:
Ik acht de genre op een hilarische roman. Hilarisch betekent lachwekkend. Een roman is een proza verhaal. Dat wil zeggen dat de tekst ingedeeld is zonder regeltjes. Alles gewoon op 1 pagina. Bijvoorbeeld mijn samenvatting. Het is een lachwekkend verhaal, vandaar hilarische roman.

Stijl:
Er zit discrepantie in de zinstijl. Soms zitten er lange zinnen bij. Soms zitten er zinnen van 5 regels bij, soms van 2 woorden. Maar bovenal zijn de zinnen ‘normaal’. De zinslengte van ± één regel.
De woorden die Brusselmans gebruikt zijn vaak lastig (zie eigen mening). Veel woorden zijn denk ik zorgvuldig gekozen.

Het boek komt uit 2007, het is mede daarom op een moderne wijze geschreven. De woorden worden vandaag de dg nog steeds veel gebruikt. Dat is bij oudere boeken wel eens anders.

Titelverklaring:
De titel ‘Muggepuut’ slaat op de achternaam van het hoofdpersoon Danny Muggepuut. Het gehele boek gaat over hem. Vandaar de naam Muggepuut.


Eigen mening:
Het eerste woord wat ik kies staat niet op de oorspronkelijke lijst bij ‘Eigen mening’.
Het woord is ironisch:
Eerst dacht ik dat er veel sarcasme in stond (sarcasme is heel scherp spotten, iemand belachelijk maken). Maar toen ik de definitie van ironie zag (bedekt spottend), vond ik het meer ironisch. Het is vaak zo dat Danny iets zegt wat hij spottend bedoeld, maar wat zo niet geïnterpreteerd wordt.
Als Danny bij zijn ouders op bezoek is:
“Goedendag Danny, je komt je ouders bezoeken?’
‘Ja daar lijkt het wel op.”
De man die ook bij Danny’s ouders gaat er verder niet op in. Danny bevestigt op ironische wijze (omdat die man het niet snapt) dat hij bij zijn ouders is.
‘Ze imiteerde een klarinetsolo en het klonk als een jankende kat. ‘Dat klinkt goed Kassandra!’ sprak Danny. ‘Dank je wel, meneer Muggepuut.”
Ondanks dat iedereen aanwezig is merkt dat het niet om aan te horen is, maakt Danny een gespeeld compliment.

De mevrouw (Kassandra) merkt dat niet en gaat er positief op in.

Het tweede woord is Taalgebruik.
Ik vond het taalgebruik in dit boek voortreffelijk.
Een paar voorbeelden:
“Ik heb gisteren zelf ook een soufflé gemaakt,’ zei Danny ‘en hem dientengevolge opgegeten’.
Ik vind het woord ‘dientengevolge’ hierin wel mooi. Het betekent enkel dat hij hem als gevolg van het bakken heeft opgegeten. Hier omschrijft Brusselmans het heel mooi.

“Ik kan een goed gekookt appreciëren”
Hier zegt hij dat hij een gekookt ei waardeert, lekker vindt.

‘Hij heeft nog tijd verder te werken aan zijn boek, maar de goesting ontbrak.’
Hij heeft nog tijd om verder te werken, maar de zin ontbrak: hij heeft geen zin. Goesting vind ik in deze zin een mooi woord.

Mijn laatste woord is Inleefbaar.
Ik kan me namelijk goed inleven in Danny Muggepuut.
Danny is komisch en uit dat op een ironische manier.
Ikzelf kan dit ook wel. Ik denk dat het bij mij meer neigt naar sarcasme. Nu moet ik wel zeggen dat ik de ironie van Brusselmans wel door heb. Het is meer de onintelligentie van de mensen in het boek dat ze het niet doorhebben (zie motieven).

Ik kan me ook inleven in Danny’s ergernis. Danny ergert zich vaak aan andere personen.
De andere mensen zijn redelijk dom, en daar stoort Danny zich, naar mijn idee, terecht aan.