Standaardopdracht
A. Zakelijke gegevens Auteur: Marion Bloem
Titel: Mooie meisjesmond
Jaartal 1ste druk: 1997
Plaats van uitgave: Amsterdam
Uitgever: Arbeiderspers
Genre: Roman
Aantal pagina’s: 176
Verantwoording aanwezig B Samenvatting Milly is een 16-jarig Indisch meisje, dat alleen het Indische gezinsleven kent. Ze doet veel met haar familie, en bij alle feesten zijn ze bij elkaarZe gaat ook veel met de indonesische Dani om, vriend van de familie. Hij is het broertje van de vriend van Milly’s zus. Als Dani vraagt of ze wil komen kijken bij een repetitie van de band waar hij in zit, ontmoet ze de drummer, en is ze op slag verliefd. Ze gaat vaker kijken en in de pauze na een repetitie zoenen ze met elkaar, en vanaf dan gebeurt dit elke zaterdag na de repetities. Hij wil haar vaker zien, maar van een vriendin hoorde ze dat de drummer een vriendin heeft, het mooiste meisje van haar dorp, en dus vertelt ze hem dat ze veel hobby’s heeft, en dus weinig tijd. Die vriendin is Eva, ze is populair, modieus en zegt wat ze denkt. Milly is net als veel andere meisjes, verliefd op Theo Gordel, de leukste en hipste jongen van school. Ze is echter wel anders dan de andere meiden, want zij vertelt niemand over haar verliefdheid, alleen Eva weet het. Zij zorgt ervoor dat Theo en zijn vrienden op Milly’s verjaardag komen, want Theo blijkt Milly ook leuk te vinden. Als het feestje in volle gang is, en haar ouders niets weten van de grote opkomst van de jongens. In alle drukte heeft ze nog geen tijd gehad om het haar ouders te vertellen. Ondertussen zijn alle familieleden al aanwezig en helpt Milly haar moeder, tantes en oma’s in de keuken. De jongens komen aanrijden op hun brommers, en twee van Milly’s ooms gaan naar buiten om ze weg te jagen. Hier is ze heel boos om en ze rent weg, naar het stamcafé van de oudere jeugd van haar school. Ze bestelt eten, maar omdat ze het niet kent laat ze het staan. Dani vind haar en neemt haar terug mee naar huis, waar even later weer wordt aangebeld, door dezelfde jongeren als net maar nu onherkenbaar. Ze hebben allemaal hun haar korter en zien er netjes uit in hun pak. Nu worden ze hartelijk ontvangen door de familie. Theo brengt een bos met 16 rode rozen mee, en maakt een afspraak om samen met haar herten te gaan kijken in het bos. Hij komt haar ophalen met zijn brommer, en die dag gebeurt er verder niets tussen hen. Na een paar afspraakjes krijgt Milly haar eerste zoen, en daarna spreekt ze vaker met hem af. Als hij zijn rijbewijs haalt, maken ze af en toe ritjes naar het bos. Elke keer stoppen ze ergens op een afgelaten plek en elke keer ‘dwingt’ Theo Milly hem oraal te bevredigen (zij durft niet tegen te stribbelen). Ze gaat vaak bij hem eten en maakt zo kennis met het Nederlandse gezinsleven en het Nederlandse eten. Theo moet een pak hebben, hij wil een nieuwe baan, en daarom gaan ze samen winkelen in Amsterdam. Hij verzwikt zijn enkel, en Milly vind dat hij ontzettend overdrijft. De familie van Milly die in Amsterdam woont, verzorgt zijn enkel en doet alsof het heel erg is. Ook dat vindt ze overdreven. Als verlaat verjaardagscadeau krijgt Milly van haar oma een vakantie van twee weken in Italie, samen het haar oma, zus Georgien, Dani en een nichtje. Theo vindt het vreselijk dat hij Milly twee weken lang moet missen, maar zij vindt het niet erg, dan is ze eindelijk weer eens alleen met haar familie, dat heeft ze erg gemist. Hij geeft haar een vilthoed cadeau die ze vaak op moet zetten, zodat ze aan hem zal denken. In het hotel in Italie worden ze bediend door een knappe ober, die een praatje komt maken, en zich verontschuldigd voor de Hollandse kost die ze voorgeschoteld krijgen, terwijl Milly juist iets van de Italiaanse keuken wil leren kennen. Hij vraagt of ze een keer meegaat met hem, en de volgende dag zitten ze in de auto, onderweg naar de zee. Hoewel Nederland aan de zee ligt heeft ze deze nog nooit gezien, en vindt het geweldig. De dagen erna neemt de ober, Romeo, Milly nog vaak mee. De avond voor het vertrek van de familie zoenen ze. Omdat de deur van het hotel dicht is kruipt ze via het raam van Dani’s kamer naar binnen, hij heeft een eigen kamer omdat hij een jongen is, en kruipt bij hem in bed. Als ze ’s ochtends wakker wordt beseft ze dat ze naakt bij hem in bed is gekropen maar ze vindt het niet erg wat hij met haar doet. Als ze terug in Nederland komt beseft ze dat ze geen liefde meer voelt voor Theo en maakt het uit. Hij begrijpt het niet en wordt boos, maar het enige wat ze zegt is: “Ik heb wel trek in eten, maar jij bent gewoon mijn lievelingseten niet meer!” C Eigen verwachting Ik heb dit boek gekozen omdat de titel me aansprak, en ik vond de kaft er wel interessant uitzien. (Donkerblauw met 2 ogen in het midden) Ik vind het leuk om te lezen over jongeren uit andere culturen. Ook hoorde ik dat Marion Bloem een aardige schrijfster was. Ik had eerst een ander boek willen lezen, maar dat bleek geen literatuur te zijn. Dit boek voldeed niet aan mijn verwachtingen. Er zat geen sterk verhaal in, er werden vooral veel beschrijvingen gegeven, en in het bijzonder van Indonesische recepten. Het heeft geen indruk op me achter gelaten, Ik las vooral over de gevoelens van Milly, die ze met eten vergeleek. Dit was wel interessant, sommige vergelijkingen vond ik mooi gevonden, maar sommige snapte ik niet eens door Indonesisch taalgebruik, en het werd eigenlijk te veel, ik miste een verhaal.
D Mening over het boek
Achteraf vond ik dit boek toch wel boeiend. Ook al zat er niet echt een verhaal in. Het meisje laat zich overal in meesleuren, de auteur vertelt wel de mening van het meisje, maar in het verhaal geeft het meisje haar mening niet. Dit zet me dan toch aan het denken over wat er in dat meisje omgaat. Ze heeft om een gegeven moment een vriend, die zich door haar oraal laat bevredigen, maar het hele gebeuren is vreemd. Hij vraagt niet of ze wel wil, alleen zíjn verlangens worden waargemaakt. Er wordt niet duidelijk gemaakt óf ze het nou wel leuk vindt om zo met de jongen bezig te zijn, maar dit kan ook liggen aan de tijd waarin het verhaal zich afspeelt. (De mening van mannen was toen meer waard dan die van vrouwen. Er werden veel Indonesische recepten genoemd, maar er werd verder niet uitgelegd wat voor recepten dit nou waren, er werd vanuit gegaan dat de lezer wist waar het over ging, of de auteur vond het niet nodig de recepten verder uit te leggen. Voorbeelden van Indonesische ingrediënten die vaak werden genoemd: trassi, rempèjè, lemper, tempé, atjar tjampoer, etc. Ik heb nu de neiging om dit af te sluiten met een vergelijking met eten, iets als teveel knoflook in de kruidenboter, maar dit is niet origineel meer.
F Uitwerking recensies
Recensie Gerrit Jan Zwier – Hutspot en trassi
’’In ‘mooie meisjesmond’ van Marion Bloem wordt van deze interrelatie tussen erotiek en eten intensief gebruik gemaakt.’’
Hier ben ik het mee eens. Als het over seks gaat, maakt de hoofdpersoon snel een link met een Indonesisch recept, ze vergelijkt de situatie met een recept.
‘’Zij lijkt sterk op Sonja, de hoofdpersoon uit ‘Geen gewoon Indisch meisje’, waarmee Marion Bloem in 1983 debuteerde. Beiden hebben veel gemeen met de schrijfster die ook in ander werk steeds weer terugkeert naar haar eigen jeugd.‘’
Met deze mening kan ik het niet eens of oneens zijn, ik heb haar eerste boek niet gelezen.
,,’Mooie meisjesmond’ laat zich af en toe lezen als een Indisch kookboek.’’
Hier ben ik het niet mee eens, de recepten worden alleen genoemd, niet verder beschreven. Al hoewel, ik denk dat de recensent dit niet zo letterlijk bedoelt. Als je het zo bekijkt ben ik het wel weer met de recensent eens, er wordt zeker niet zuinig gedaan met het noemen van Indonesische recepten.
‘’Is dit een leuk boek? Niet echt.’’
Ik ben het hier mee eens, het is niet dat ik het anderen zou aanraden te lezen. Het is een beetje saai, geen spannend verhaal of iets dergelijks. Het is dat het makkelijk leest. Ik vond het ook geen slecht boek, omdat ik me kon inleven in de hoofdpersoon, ik vond het wel interessant hoe ze vele situaties vergeleek met Indisch eten.
‘’Is het vervelend en aanstellerig? Ja. Ook literatuur vraagt om de hand van een meesterkok, die het gerecht met smaak en liefde toebereidt. Maar in deze roman overheerst het zout van de eigenwaan en de zoete katjangsaus van de behaagzucht.’’
Ik denk dat met behaagzucht hier wordt bedoeld dat de hoofdpersoon doet wat mensen van haar willen, wat ik al eerder zei, ze stribbelt niet tegen als ze iets misschien eigenlijk niet wil.
Recensie Tjalling van Dijk – Hoe proeft een meisjesmond?
“Natuurlijk zijn de kleine en grote misverstanden tussen Nederlanders en Nederlanders van Indische afkomst interessant.”
Hier ben ik het mee eens. Ik vond het leuk om te lezen over de verschillen in gewoontes tussen de twee culturen, ook al waren dit vooral de verschillen in eetgewoontes. Grappig was bijvoorbeeld dat Milly alles op at wat ze voorgeschoteld kreeg, terwijl Theo soms iets afwees, wat dus in Milly’s cultuur eigenlijk helemaal niet kan.
“Maar het is niet genoeg. Het verhaal blijft vlak – ondanks alle verwijzingen naar duizen-en-éen gerechten.”
Hier ben ik het ook wel mee eens, aan de ene kant heeft de recensent het precies goed gezegd, maar ik denk ook dat juíst door die verwijzingen het verhaal vlak werd.
“Mooie meisjesmond heeft veel weg van de prille ervaringen van Milly met de liefde. Na een paar happen vergaat je de eetlust.’’
Hij heeft het mooi gezegd, maar ik heb het boek niet na een paar bladzijdes weggelegd. Misschien omdat ik het moest lezen om de opdracht te maken, maar ik had het sowieso uitgelezen, omdat ik toch nog benieuwd was naar het einde, of eerder benieuwd was of er nog iets zou gaan gebeuren, wat dus uiteindelijk niet het geval was. Het enige is dat Milly haar vriendje Theo uiteindelijk toch nog gedumpt heeft, naar haar vakantie in Italië, die de auteur trouwens veel spannender had kunnen schrijven. Ik ben het met deze laatste mening dus niet eens.
Verwerkingsopdracht 6 – Het analyseren van een recensie
Recensie Tjalling van Dijk - hoe proeft een meisjesmond?
De recensent vindt dit duidelijk een slecht boek. Hij vindt het verhaal vlak, ondanks de vele recepten. Hij geeft echter niet erg duidelijke argumenten voor zijn mening. Daarom denk ik dat de (weinig) argumenten die hij gebruikt emotieve argumenten zijn. Hij eindigt zijn recensie met: ‘’mooie meisjesmond heeft veel weg van de prille ervaringen van Milly met de liefde. Na een paar happen vergaat je de eetlust.’’ Milly, de hoofdpersoon, is niet enthousiast over haar eerste liefdeservaringen, ze verlangt niet naar meer, deze recensent vond het boek na een paar bladzijdes al niet meer waard te lezen. Hij zegt ook nog dat hij de kleine en grote misverstanden tussen Nederlanders en Nederlanders van Indonesische afkomst interessant vindt, maar geeft hiervan daarna een voorbeeld, hij beargumenteert deze mening niet.
Recensie Gerrit Jan Zwier - Hutspot en trassi
Ook deze recensent vindt het boek slecht. En ook hij beargumenteert niet al zijn meningen, of beargumenteert deze vaag. Het eerste argument vind ik een structuurargument. ‘’Mooie meisjesmond laat zich af en toe lezen als een Indisch kookboek.’’ In het boek wordt telkens weer iets vergeleken met een Indisch recept. ‘’Theo’s sperma smaakt volgens haar naar trassi. Zelf voelt ze zich soms zout en glibberig als een ansjovis en dan zou ze graag door hem gegeten worden.’’ Elementen van het verhaal bestaan uit recepten, net als in een kookboek. In zijn laatste paar zinnen gebruikt de recensent emotieve argumenten. Hij beargumenteert meningen met gevoelens, en deze gevoelens baseert hij niet op feiten, hij geeft geen verdere uitleg. Het blijft een beetje vaag. ‘’Is dit een leuk boek? Niet echt.’’ Dan stopt het, de recensent stelt zichzelf weer een volgende vraag. Hij eindigt met: ‘’ook literatuur vraagt om de hand van een meesterkok, die het gerecht met smaak en liefde toebereidt. Maar in deze roman overheerst het zout van de eigenwaan en de zoete katjangsaus van de behaagzucht.’’ Zonder verdere uitleg.
A. Zakelijke gegevens Auteur: Marion Bloem
Titel: Mooie meisjesmond
Jaartal 1ste druk: 1997
Plaats van uitgave: Amsterdam
Uitgever: Arbeiderspers
Genre: Roman
Aantal pagina’s: 176
Verantwoording aanwezig B Samenvatting Milly is een 16-jarig Indisch meisje, dat alleen het Indische gezinsleven kent. Ze doet veel met haar familie, en bij alle feesten zijn ze bij elkaarZe gaat ook veel met de indonesische Dani om, vriend van de familie. Hij is het broertje van de vriend van Milly’s zus. Als Dani vraagt of ze wil komen kijken bij een repetitie van de band waar hij in zit, ontmoet ze de drummer, en is ze op slag verliefd. Ze gaat vaker kijken en in de pauze na een repetitie zoenen ze met elkaar, en vanaf dan gebeurt dit elke zaterdag na de repetities. Hij wil haar vaker zien, maar van een vriendin hoorde ze dat de drummer een vriendin heeft, het mooiste meisje van haar dorp, en dus vertelt ze hem dat ze veel hobby’s heeft, en dus weinig tijd. Die vriendin is Eva, ze is populair, modieus en zegt wat ze denkt. Milly is net als veel andere meisjes, verliefd op Theo Gordel, de leukste en hipste jongen van school. Ze is echter wel anders dan de andere meiden, want zij vertelt niemand over haar verliefdheid, alleen Eva weet het. Zij zorgt ervoor dat Theo en zijn vrienden op Milly’s verjaardag komen, want Theo blijkt Milly ook leuk te vinden. Als het feestje in volle gang is, en haar ouders niets weten van de grote opkomst van de jongens. In alle drukte heeft ze nog geen tijd gehad om het haar ouders te vertellen. Ondertussen zijn alle familieleden al aanwezig en helpt Milly haar moeder, tantes en oma’s in de keuken. De jongens komen aanrijden op hun brommers, en twee van Milly’s ooms gaan naar buiten om ze weg te jagen. Hier is ze heel boos om en ze rent weg, naar het stamcafé van de oudere jeugd van haar school. Ze bestelt eten, maar omdat ze het niet kent laat ze het staan. Dani vind haar en neemt haar terug mee naar huis, waar even later weer wordt aangebeld, door dezelfde jongeren als net maar nu onherkenbaar. Ze hebben allemaal hun haar korter en zien er netjes uit in hun pak. Nu worden ze hartelijk ontvangen door de familie. Theo brengt een bos met 16 rode rozen mee, en maakt een afspraak om samen met haar herten te gaan kijken in het bos. Hij komt haar ophalen met zijn brommer, en die dag gebeurt er verder niets tussen hen. Na een paar afspraakjes krijgt Milly haar eerste zoen, en daarna spreekt ze vaker met hem af. Als hij zijn rijbewijs haalt, maken ze af en toe ritjes naar het bos. Elke keer stoppen ze ergens op een afgelaten plek en elke keer ‘dwingt’ Theo Milly hem oraal te bevredigen (zij durft niet tegen te stribbelen). Ze gaat vaak bij hem eten en maakt zo kennis met het Nederlandse gezinsleven en het Nederlandse eten. Theo moet een pak hebben, hij wil een nieuwe baan, en daarom gaan ze samen winkelen in Amsterdam. Hij verzwikt zijn enkel, en Milly vind dat hij ontzettend overdrijft. De familie van Milly die in Amsterdam woont, verzorgt zijn enkel en doet alsof het heel erg is. Ook dat vindt ze overdreven. Als verlaat verjaardagscadeau krijgt Milly van haar oma een vakantie van twee weken in Italie, samen het haar oma, zus Georgien, Dani en een nichtje. Theo vindt het vreselijk dat hij Milly twee weken lang moet missen, maar zij vindt het niet erg, dan is ze eindelijk weer eens alleen met haar familie, dat heeft ze erg gemist. Hij geeft haar een vilthoed cadeau die ze vaak op moet zetten, zodat ze aan hem zal denken. In het hotel in Italie worden ze bediend door een knappe ober, die een praatje komt maken, en zich verontschuldigd voor de Hollandse kost die ze voorgeschoteld krijgen, terwijl Milly juist iets van de Italiaanse keuken wil leren kennen. Hij vraagt of ze een keer meegaat met hem, en de volgende dag zitten ze in de auto, onderweg naar de zee. Hoewel Nederland aan de zee ligt heeft ze deze nog nooit gezien, en vindt het geweldig. De dagen erna neemt de ober, Romeo, Milly nog vaak mee. De avond voor het vertrek van de familie zoenen ze. Omdat de deur van het hotel dicht is kruipt ze via het raam van Dani’s kamer naar binnen, hij heeft een eigen kamer omdat hij een jongen is, en kruipt bij hem in bed. Als ze ’s ochtends wakker wordt beseft ze dat ze naakt bij hem in bed is gekropen maar ze vindt het niet erg wat hij met haar doet. Als ze terug in Nederland komt beseft ze dat ze geen liefde meer voelt voor Theo en maakt het uit. Hij begrijpt het niet en wordt boos, maar het enige wat ze zegt is: “Ik heb wel trek in eten, maar jij bent gewoon mijn lievelingseten niet meer!” C Eigen verwachting Ik heb dit boek gekozen omdat de titel me aansprak, en ik vond de kaft er wel interessant uitzien. (Donkerblauw met 2 ogen in het midden) Ik vind het leuk om te lezen over jongeren uit andere culturen. Ook hoorde ik dat Marion Bloem een aardige schrijfster was. Ik had eerst een ander boek willen lezen, maar dat bleek geen literatuur te zijn. Dit boek voldeed niet aan mijn verwachtingen. Er zat geen sterk verhaal in, er werden vooral veel beschrijvingen gegeven, en in het bijzonder van Indonesische recepten. Het heeft geen indruk op me achter gelaten, Ik las vooral over de gevoelens van Milly, die ze met eten vergeleek. Dit was wel interessant, sommige vergelijkingen vond ik mooi gevonden, maar sommige snapte ik niet eens door Indonesisch taalgebruik, en het werd eigenlijk te veel, ik miste een verhaal.
Ook deze recensent vindt het boek slecht. En ook hij beargumenteert niet al zijn meningen, of beargumenteert deze vaag. Het eerste argument vind ik een structuurargument. ‘’Mooie meisjesmond laat zich af en toe lezen als een Indisch kookboek.’’ In het boek wordt telkens weer iets vergeleken met een Indisch recept. ‘’Theo’s sperma smaakt volgens haar naar trassi. Zelf voelt ze zich soms zout en glibberig als een ansjovis en dan zou ze graag door hem gegeten worden.’’ Elementen van het verhaal bestaan uit recepten, net als in een kookboek. In zijn laatste paar zinnen gebruikt de recensent emotieve argumenten. Hij beargumenteert meningen met gevoelens, en deze gevoelens baseert hij niet op feiten, hij geeft geen verdere uitleg. Het blijft een beetje vaag. ‘’Is dit een leuk boek? Niet echt.’’ Dan stopt het, de recensent stelt zichzelf weer een volgende vraag. Hij eindigt met: ‘’ook literatuur vraagt om de hand van een meesterkok, die het gerecht met smaak en liefde toebereidt. Maar in deze roman overheerst het zout van de eigenwaan en de zoete katjangsaus van de behaagzucht.’’ Zonder verdere uitleg.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden