Monoloog van iemand die het gewoon werd tegen zichzelf te praten door Dimitri Verhulst

Monoloog van iemand die het gewoon werd tegen zichzelf te praten is één van de recentste boeken van de Vlaamse schrijver Dimitri Verhulst. Hij werd bekend door de nu al klassieker in de Vlaamse literatuur De helaasheid der dingen.

Het verhaal begint met een beschrijving van één of andere hotelkamer in een achterstallig Senegalees hotelletje. Tevens de plaats waar wielrenner Jens De Gendt (alias Frank Vandenbroucke) zijn laatste momenten op de wereld doorbracht. Die nacht had hij een hoertje ontmoet, genaamd Seynabou. Ze was die bewuste avond aan het werk als hoer – ze noemt zichzelf liever een gazelle - in een lokale bar in Senegal. Meteen viel haar de blanke man op die samen met een vriend aan de bar zat. Zij en haar vriendin besloten voor de twee opvallende mannen te gaan. Seynabou bekent dat ze vanaf het eerste moment als een blok voor Jens viel, zelfs zonder te weten dat hij iemand belangrijks was. Er hangt ambiance in de lucht maar er is ook een romantische sfeer aanwezig. Zij ziet in Jens haar wederhelft en door hem wordt haar toekomst rooskleuriger. Na een paar dansnummertjes besluit het viertal zich op te splitsen. Omdat Seynabou geen gezondheidskaart heeft – want ze wil niet geregistreerd zijn als “hoer” – kan ze niet in ieder hotel binnen, onder andere het hotel van Jens. Hij haalt eerst een paar spulletjes op in zijn geboekte hotelkamer om daarna naar een kamertje te trekken waar ze wél toegang tot heeft. Als hij uit zijn hotel terugkeert, is hij volledig veranderd. Hij is een geïrriteerd, arrogant persoon geworden. Seynabou probeert de sfeer van daarnet levendig te houden, maar tevergeefs. Daardoor gebeurt er in het armzalig kamertje niet veel meer dan woordenwisselingen tussen een verliefd iemand en een koppig en verstoord persoon. Later in het verhaal kom je trouwens nooit te weten wat er precies is gebeurd tussen het binnengaan en het verlaten van zijn hotelkamer in het chic hotel. Na een tijdje vindt ze dat het genoeg is geweest, gaat nog even kijken bij de wielrenner en laat hem, nadat ze zijn kots heeft opgekuist, alleen achter.