Titelbeschrijving Slee, Carry Moederkruid Amsterdam, 2001 (1e druk) Eerste persoonlijke reactie Ik heb al meerdere boeken van Carry Slee gelezen, en daarom sprak het mij aan om een literair boek van haar te lezen. Vanaf het begin vond ik het al een moeilijk boek, ze gingen overal heel diep op in. Doordat ze er vaak heel diep op in gingen, is het soms moeilijk om de rode draad van het boek op te pakken. In het begin van het boek gebeurde er nog niet veel, ze vertelden over vroeger, hoe het allemaal tot stand is gekomen, hoe de familie is ontstaan. Ik vind het verschil tussen literaire boeken en de boeken die ik een paar maanden geleden nog las, erg groot. Dit merkte ik in het begin al. Ook moest ik goed nadenken toen ik begon met lezen over hoe het verhaal in elkaar zat en wat ik moest doen om het boek goed te begrijpen. Ik las het intensiever door meer over de zaken na te denken tijdens het lezen. Ik las niet te vluchtig, oppervlakkig. Genre Het boek is geschreven in het genre psychologische roman. Het is een psychologische roman omdat je heel veel te weten komt over de gevoelens van de personen in het boek. Ook lag de nadruk meer op de karakters en de gevoelens van de personen en niet op de gebeurtenissen die zij meemaken.
Hoofdpersoon/hoofdpersonen De hoofdpersoon in het boek was het meisje. De naam van het meisje is niet bekend, omdat het verhaal in de ik- vorm werd verteld. Het meisje had bijna geen vriendinnen, omdat ze nooit met mensen mocht spelen van haar moeder. Haar moeder had smetvrees, en daarom mochten de kinderen geen vriendjes binnen laten en ook niet bij vriendjes naar binnen gaan. Het meisje had ook nog een zus, Elsje. Elsje was niet alleen de zus maar ook de enige vriendin van het meisje. Het meisje ging samen met het populairste meisje van de klas, Kitty, in een fietsenstalling werken. Soms liet Kitty haar borsten aan het meisje zien. Kitty was de enige in de klas die al borsten begon te krijgen, dus daar was ze heel trots op. Toen kreeg het meisje in de gaten, dat ze niet op jongens, maar op meisjes viel. De vader zag het meisje, zijn dochter, als een jongen. Hij noemde haar ook regelmatig; “Mijn jongen”. Ook nam de vader haar mee naar de mannen - douches. Daardoor had het meisje een heel andere relatie met haar vader, dan dat Elsje met haar vader had. Bijpersoon (Max. 3) De bijpersonen in het boek waren, Elsje, de moeder en de vader. Elsje Elsje was de zus van het meisje. Elsje was een rustig en verlegen meisje. Ze had een heel goede band met haar vader. Hij nam Elsje vaak mee voor een ritje met de auto en vroeg haar dan om advies voor zijn problemen. Dit was altijd iets tussen Elsje en de vader. Niemand mocht er iets van weten. Toch vertelde Elsje het tegen het meisje. Vader De vader had een naaiatelier. Daar hebben moeder en vader elkaar ontmoet. De moeder kwam daar als naaister werken, en de vader vond haar meteen al leuk. Na een tijdje begon de moeder hem ook leuk te vinden. Ze kregen kinderen, en toen moest de moeder opeens alles alleen doen. De vader was een grote versierder. Met de moeder ging het mentaal steeds slechter, toen ze er achterkwam dat de vader vreemd ging. Moeder Doordat de moeder er alleen voor kwam te staan, ging het steeds slechter met haar gezondheid. Ze bracht altijd de kinderen naar school, omdat het een heel gevaarlijke weg was. Toen het slecht ging, bleef de moeder in bed liggen en moesten de kinderen alleen naar school. Toen haar gezondheid op het dieptepunt was, probeerde de moeder zelfmoord te plegen. Dit mislukte. Ook is de moeder erg egoïstisch, wanneer het meisje ziek werd, vond zij het erger voor haarzelf dat ze haar moest verzorgen, dan voor het meisje.
Plaats en tijd Het verhaal speelde zich af in een achterbuurt van een stad. De familie voelde zich in deze achterbuurt niet thuis omdat er mensen woonden uit een ander milieu, van een ander soort. De moeder was altijd bang voor bacteriën en daarom mochten de kinderen nergens naar binnen. Ook vond de moeder dat de mensen waarbij ze in de buurt woont, niet van hun soort zijn. De tijd waarin het zich afspeelde, is vroeger geweest. De vader had een naaiatelier, en dat komt nu haast niet meer voor. Ik denk dat het zich rond 1950 afspeelde. Korte Samenvatting Het begin was een flashback. Er werd verteld hoe de ouders elkaar hebben leren kennen. De moeder kwam werken bij het naaiatelier van de vader als naaister. De vader bleek de moeder leuk te vinden, en de moeder na een tijdje de vader ook wel. Ze kregen een relatie en waren helemaal gek op elkaar. Toen het verliefde stel kinderen kreeg, ging het steeds slechter met hun relatie. De vader nam geen tijd voor de kinderen en zei dat het heel druk was in zijn naaiatelier. Ondanks dit ging het naaiatelier failliet. Na een tijdje kwam er een deurwaarder langs, om alle spullen die geld opbrachten uit hun huis weg te halen. De moeder werd hysterisch. Er kwam een atelier in de slaapkamer van de ouders te staan. Toen de moeder er achter kwam dat haar man vreemd ging, deed zij een zelfmoordpoging. Dit lukte niet. Moeder werd depressiever en lag dag en nacht in bed. De ouders gingen scheiden. De moeder en de kinderen verhuisden naar een andere buurt, omdat ze niet meer welkom waren in hun oude buurt, ze zouden alleen maar voor onrust zorgen. Er zwaaide een vrouw uit het raam naar de meisjes, de moeder zei meteen: “Geen aandacht aan besteden.” Mama duwde me gauw het trapportaal in. “Denk erom, we bemoeien ons met niemand. Met helemaal niemand.” Spanning en werking In het begin, toen de moeder aan het bevallen was, kreeg de hoofdpersoon met het conflict te maken. De vader was tijdens de vorige bevalling ook al aan het werk, en nu wilde hij er weer niet bij zijn. De moeder werd boos, en vanaf dat punt ging het steeds slechter met hun relatie. Daardoor ontstond de spanning in het boek, omdat het eerst een gelukkig en verliefd stel was. De hoofdpersoon ging in het boek met het conflict om, door te huilen en door met haar vriendin over de ruzies te praten. Ook als het meisje ‘s nachts met haar zus in bed lag, spraken zij over de ruzies en over dat hun vader weg zou gaan. Dan beurden ze elkaar op, door te zeggen dat het allemaal niet zo erg zou zijn. De spanning is hier erg hoog, omdat de vader had gezegd dat hij de dag daarna weg zou gaan, maar na 3 dagen was hij nog niet weg. Aan het eind van het boek was de spanning er nog steeds, toen de moeder en de meisjes in de nieuwe buurt kwamen, mochten ze nog steeds niet met andere mensen omgaan en terugzwaaien.