Moederkruid
Motto 1. Niet van toepassing. Biografie 2. Carry Slee werd in 1949 geboren in Amsterdam. Al op jonge leeftijd was ze veel met verhalen en boeken bezig. Na de middelbare school ging ze naar de Academie voor Woord en Gebaar in Utrecht. In 1975 slaagde ze voor deze opleiding. Ze werd dramadocent in het middelbaar onderwijs. Carry Slee heeft 2 dochters, Nadja ( 1980 ) en Masja ( 1983 ) die haar grootste inspiratiebron vormen. Carry Slee schrijft voor kinderen van alle leeftijden ( Moederkruid is haar eerste boek voor volwassenen ). Soms zijn haar boeken gebaseerd op dingen die echt gebeurd zijn ( Moederkruid is autobiografisch geschreven ), soms zijn ze verzonnen. Carry Slee schrijft klare taal, die kinderen aanspreekt. De situaties die ze beschrijft, zijn heel herkenbaar en de personages zijn zo goed uitgewerkt dat de lezer zich makkelijk kan identificeren. Hier een paar boeken door Carry Slee geschreven: -Spijt ( 1996 ) -Pijnstillers ( 1997 ) -Kappen ( 1999 ) -Bikkels ( 1999 ) -Razend ( 2000 ) Thema (schrijver) 3. De vorige boeken die Carry heeft geschreven, gingen vooral over kinderproblemen. Zoals drugs, verliefdheid, gescheiden ouders, pesten, drankproblemen enz. De hoofdpersonen waren meestal rond de 12 jaar oud en het speelde zich ongeveer in dezelfde tijd af dat ik mij bevond. Omdat dit een heel ander soort boek is, is het thema niet helemaal hetzelfde. De enige overeenkomst is het soort problemen waarover alle boeken die Carry Slee schrijft, maar een heel ander soort problemen dan anders. Carry beschrijft haar eigen jeugd, waar gebeurd en de andere boeken zijn verzonnen.
Fragmenten 4/5 1ste fragment: -“ Er werd aangebeld. Ik wilde naar de deur rennen , het was vast Ada die met me wilde spelen, maar mama greep me bij mijn arm. ‘ Denk erom dat je geen kinderen binnenlaat’. Ik had gelijk, het was Ada. ‘ Kom je spelen?’ vroeg ze. Ik knikte. Ik had alleen één probleem. Als ik mijn jas pakte, liep Ada vast achter me aan. En ik mocht ook niet zonder jas naar buiten “ . ( blz. 34 ) - Bij dit fragment wordt het heel duidelijk dat de moeder niet wil dat haar kinderen iets met de buitenwereld te maken krijgen en dat ze dan ook haar best doet om dat contact zo goed mogelijk te verbieden. In het hele boek wordt het meisje en haar zusje van alles verboden om te voorkomen dat ze teveel in contact komen met die ‘ ordinaire kinderen uit deze vreselijke buurt’. De vader van de zusjes vindt echter dat ze juist wel vriendinnetjes moeten krijgen in de nieuwe buurt, wat natuurlijk ook weer voor ruzies zorgt. 2de fragment: - “ ‘ Laten we dan maar een hapje gaan eten,’ zei papa. ‘ Want als je goed eet…’Papa keek me aan. ‘ Dan kun je lappen kakken,’zei ik. ‘ Nou ben je weer mijn jongen. Een jongen uit één stik. Alleen jammer dat je gevallen bent, daardoor zit er een spleetje in’ ( blz. 144 ) - Hier kun je duidelijk merken dat de vader van het meisje liever een jongen had gewild en daarom ook de laatste dochter ( het meisje ) beschouwt als een jongen. Hij doet gewoon alle jongens dingen met dat meisje. Zoals mijn vader dat doet bij mijn broertje, doet hij dat met z’n dochter. 3de fragment : - “ Papa en Beppie stonden in de kamer. Beppie knoopte haar blouse dicht en papa’s stropdas hing los. ‘ Eruit jij !’ schreeuwde mama. ‘Vuile hoer !’ Ze greep de bos tulpen uit de vaas en sloeg ermee op papa’s hoofd. De blaadjes dwarrelden door de kamer.”( blz. 126 ) - Uit deze tekst blijkt het karakter van de vader van de meisjes duidelijk : een gezellige man, maar wel één die het bed deelde met vele vrouwen. Hij was zo’n beetje de versierder van de buurt. Hij verliet zijn vrouw voor de moeder van de meisjes en is daarna verschillende malen van haar gescheiden en opnieuw hertrouwd. Ook was de vader een beetje te handtastelijk bij het zusje. Dit allemaal bezorgde de moeder vele depressies. Vergelijking met iemand anders 6. Er is niet iemand die ik ken waarmee ik dit hele verhaal kan vergelijken. Sommige dingen herken ik wel bij iemand, maar dat was meer een bijzaak. Ik heb namelijk een familie gekend waar het ongeveer ook zo ging ( vader ging vaak vreemd en de moeder hoorde eigenlijk in een gekkenhuis ), maar omdat het heel anders afliep en zich in een heel andere tijd afspeelde dan in het boek, kon je het dus niet vergelijken met het boek. Onderwerp 7. Autobiografische roman van Carry Slee over de relatieproblemen met haar psychisch/contact gestoorde moeder. Het karakter van de moeder wordt vooral verduidelijkt wanneer zij moeten verhuizen naar een andere buurt, die volgens de moeder beneden hun stand ligt. Hierdoor mag van de moeder alleen maar boodschappen worden gehaald bij 1 bepaalde zaak, die volgens de moeder op hun niveau ligt. Ook mogen het meisje en haar zus niet met andere kinderen omgaan. Ze worden daardoor buitengesloten en zo worden zij contactarm in de buurt
Ook blijkt de moeder te lijden aan smetvrees. Het hebben van luizen wordt hierdoor erger gevonden dan de dood van de juffrouw. Beeldspraak/Symboliek 8. Niet van toepassing. Wat zou jij doen als jij de hoofdpersoon was 9. Toen ik dit verhaal ging lezen, kon ik me niet echt voorstellen dat zulke mensen bestonden. Maar het is autobiografisch geschreven, dus het kon niet anders dan dat die mensen bestaan. Het verhaal begint al voor de geboorte van het meisje en loopt door tot haar dertiende ongeveer. Ik ben nu bijna 16, dus ik kan niet echt vertellen wat ik zou hebben gedaan als ik in zo’n situatie terecht kwam. De ouders zijn zo anders dan die van mij, dus daarmee kan ik het ook niet vergelijken. Mijn moeder zou mij nooit iets verbieden wat met mijn sociale contacten te maken heeft, wat de moeder van de meisjes wel deed. Climax 10. Doordat alle spanningen in het gezin oplopen tussen de vader en de moeder, doet de moeder een zelfmoordpoging. De laatste spanningen waren gewoon de druppel die de emmer deed overlopen en dat betekende een zelfmoordpoging. Zo werd de moeder het helemaal zat om steeds medicijnen te slikken en ze werd gek van alle ruzies tussen haar en haar man. Dat was voor mij de climax. Ik verwachtte gewoon dat dit er van kwam.
Toelichting hoofdpersonen 11. Het meisje: Zij is een rustig meisje, dat door de verboden omgang met mensen, haast geen vriendinnen heeft. De vriendinnen die ze heeft, worden door haar moeder afgekeurd omdat ze niet van hun ‘soort’ zijn. Haar enige vriendin is eigenlijk haar zusje. Haar moeder verbiedt haar ook om voedsel/goederen te gebruiken van anderen ( smetvrees ). Wanneer ze dit wel heeft gedaan, probeert haar moeder er alles aan te doen om haar onmiddellijk te ontsmetten. Doordat het meisje eigenlijk als een jongetje wordt gezien door haar vader, heeft ze een hele andere band met haar vader dan de meeste meisjes hebben. Ze komt, wanneer ze wat ouder is, erachter dat ze wat voelt voor vrouwen en dit levert wat problemen op bij haar vriendinnetjes. Elsje ( het zusje ): Elsje, de zus van het meisje, is 2 jaar ouder dan het meisje. Ze heeft een hechtere band met haar vader dan met haar moeder. Ze is vrij rustig en verbergt het dan ook goed als ze een aantal keren wordt misbruikt door haar vader. Alleen het meisje weet het. Ze kan het goed vinden met haar zus. Ze hebben dan ook nooit ruzie, want als ze ruzie maken, wordt hun moeder weer kwaad. De vader : Hij wordt ook wel de versierder van de buurt genoemd. Hij houdt niet van lange relaties blijkt uit het boek, want voor de moeder van de meisjes heeft hij een vrouw gedumpt, tijdens de relatie met de moeder gaat hij vreemd en hij is er later vandoor gegaan met de buurvrouw. Hij laat de moeder en de meisjes in de steek. Hij is erg handtastelijk, niet alleen met de vrouwen die hij heeft gehad, maar ook zijn dochter ( Elsje ) misbruikt hij een aantal keren. Hij wordt een beetje moe van het gezeur van de moeder. Zij heeft volgens hem altijd ergens last van en bemoeit zich daarom ook niet echt met haar, wat hij eigenlijk ook niet met zijn dochters doet. Hij heeft alleen maar oog voor vrouwen en zijn naaiatelier. De moeder: Ze was 17 toen ze de vader van de meisjes leerde kennen. Ze kwam werken in het naaiatelier waar de vader de baas van was. Hij werd verliefd op haar en zij ook wel op hem. Toen ze eenmaal kinderen kreeg, stond ze er helemaal alleen voor. De vader was namelijk te druk bezig met zijn naaiatelier en met andere vrouwen. Als ze terechtkomen in een buurt die haar helemaal niet goed ligt, gaat het bergafwaarts met haar gezondheid. Ook haar relatie met haar man gaat kapot. Dit allemaal veroorzaakt veel problemen bij haar en ze besluit daarom ook om een zelfmoordpoging te ondernemen, wat uiteindelijk mislukt. Onderlinge relaties 12. In het begin van het boek zijn de vader en de moeder van de meisjes stapel verliefd op elkaar. Wanneer je steeds verder in het boek komt , verzwakt de relatie steeds verder, wat op den duur de doorslag geeft om te gaan scheiden. Tussen de vader en de moeder ging het steeds slechter. Er kwamen steeds meer ruzies en de gezondheid gaat dan ook dramatisch achteruit. In het begin was ze heel levendig, bracht haar kinderen naar school, ging boodschappen doen, maar naarmate er steeds meer ruzies kwamen en dus ook de gezondheid achteruit ging van de moeder, had ze helemaal geen puf meer. Ze werd steeds zieker en zieker en besteedde haast geen tijd meer aan haar kinderen. Samenvatting 13.Bezien vanuit de ogen van het meisje : Als de kleermakerij van hun vader failliet gaat, moet de familie naar een andere buurt verhuizen. Hun moeder is het hier al helemaal niet mee eens, omdat ze vindt dat de mensen uit deze buurt niet van hun ‘soort’ zijn. De meisjes mogen dan ook haast niet met vriendinnetjes spelen en als ze dan toch spelen, dan mag er niks worden gedronken want anders worden ze ziek. Omdat de kleermakerij in hun huis moet worden voortgezet, brengt dit vele problemen op. Hun vader gaat een aantal keren vreemd en als blijkt dat hun moeder hier allemaal niet meer tegen kan, besluiten ze uit elkaar te gaan. De gezondheid van hun moeder gaat ook steeds meer achteruit en dit eindigt tot een poging tot zelfmoord. Door een paar keer naar de psychiater te gaan , besluit hun moeder opnieuw te beginnen, zonder hun vader in een nieuwe buurt. Aanbeveling 14. Doordat iedereen eigenlijk wel eens de verhalen van Carry Slee heeft gelezen, weet iedereen een beetje waarover de meeste boeken gaan : problemen van kinderen. Toen ik dit boek pakte, dacht ik eigenlijk ook dat het hier een beetje over zou gaan, maar dat was juist helemaal niet het geval. Je moest je goed verdiepen in het verhaal en het was zo anders geschreven, dat het net leek alsof Carry Slee dit niet had geschreven. Dus voor wie de boeken van Carry Slee allemaal heeft gelezen , is dit een heel ander soort boek. Toch vind ik dit een aanrader voor iedereen. Het is boeiend om te lezen over de jeugd van mijn lievelings schrijfster en het is ook een mooi boek om je echt goed in te verdiepen. Toch vind ik dit meer een boek voor meisjes, omdat grotendeels het alleen maar over vrouwen gaat en de ontwikkelingen die in het boek voorkomen, zullen jongens misschien minder aanspreken dan vrouwen. Vragen 15.: “We stonden voor ons nieuwe huis. Voor het raam van de tweede verdieping zag ik een vrouw. Ze zwaaide naar ons. Ik wilde terugzwaaien. ‘Geen aandacht aan besteden.’ Mama duwde me gauw het trapportaal in. ‘Denk erom, we bemoeien ons met niemand. Met helemaal niemand.’” Dit was het einde van het boek. Omdat ik dacht dat ze helemaal opnieuw gingen beginnen, de moeder qua karakter ook wel zou veranderen. De vorige buurt was niet haar ‘soort’, dus zou dit weer niet haar ‘soort’ zijn ? Of het meisje echt ziek was geworden omdat ze had iets had gedronken bij haar vriendinnetje, of omdat het gewoon toeval was. Ik snapte maar steeds niet waarom de ouders van de meisjes eigenlijk liever een jongen wilde, bij de tweede geboorte. Was dat omdat het dan een standaard gezin werd, jongens bij jongens, meisjes bij meisjes ?