“Moederkruid” De Auteur Auteur: Carry Slee
Geboren: 1949, Amsterdam. Biografische gegevens: Ze begon al op vroege leeftijd met schrijven van verhalen. Na de middelbare school ging ze naar de Academievoor Woord en Gebaar. Ze werd dramadocent in het middelbaar onderwijs. Toen haar twee dochters nog jong waren verzon ze verhalen voor ze. Dat was zo’n succes dat het in een kindertijdschrift gepubliceerd werd. Algemeen Titel: Moederskruid. Uitgever: Prometheus. Plaats: Amsterdam. Jaar: 3e druk 2001 (1e ook in 2001) Titelverklaring: Moederkruid is afgeleid van onkruid maar dan in de relatie tussen moeder en kind die niet helemaal lekker loopt. Enerzijds heeft onkruid iets van wat er altijd is en zal zijn, net als die relatie. Anderzijds is onkruid een last net zoals kinderen soms kunnen zijn.
Fabel: De zusjes Carry,Elsje en hun ouders komen in een achterbuurt te wonen, omdat de moeder gewend is een rijkere omgeving te wonen probeert ze haar kinderen te beschermen. De kinderen worden voortdurend van de buitenwereld afgeschermd. Moeder wil ervoor zorgen dat iedereen een goed beeld heeft van haar gezin. Ze heeft altijd ergens last van, ze heeft het altijd koud, heeft altijd hoofdpijn en heeft smetvrees. Omdat de vader altijd een zoon had willen hebben, behandeld hij zijn kleinste dochter als een jongen, en misbruikt haar als ze samen gaan douchen. De vader is de hele dag weg omdat hij in zijn eentje de kost moet verdienen en ook nog schulden heeft die binnenkort moeten worden afgelost. De meisjes mogen nu wel buiten spelen omdat blijkt dat ze hier voorlopig niet wegkomen, maar ze mogen niet bij andere mensen iets eten en ook niet op de wc-bril gaan zitten. Een tijdje later krijgt ze hevige buikkrampen, maar de moeder is de druk met de kinderen te beschermen dat ze ze niet goed verzorgt. Het blijkt dat het een ernstige nierbekkenontsteking is, ze moet op bed blijven voor zes weken. De moeder toont helemaal geen begrip en heeft eerder medelijden voor zichzelf omdat zij nu voor haar moet zorgen. De deurwaarder komt en daardoor komt de moeder erachter dat haar man alweer zonder baan zit. Vanaf dat moment komt de kleermakerij bij de flat erin in de slaapkamer. Er zijn dus voortdurend naaisters in het huis en moeder wordt er helemaal gek van. De moeder blijft zeuren op de kinderen en kleineert ze de hele dag. Als de kinderen met hun moeder uit school komen vinden ze hun vader met een ander in bed. Vader gaat het huis uit en de kleermakerij ook. Een van de dochters Carry mag gaan helpen bij de fietsenstalling van een vriendinnetje. Maar daar merkt ze dat ze lesbische gevoelens heeften kust het meisje, zij is er zo van overstuur dat ze het aan de hele buurt verteld. Niemand vindt Carry meer aardig alleen de buurvrouw en haar dochter. De moeder wordt helemaal gek omdat ze het allemaal niet meer aankan ze gaat naar een psychiater. Ze vindt dat het allemaal de schuld is va haar dochters. Als de moeder een zelfmoordpoging doet, doet ze alsof de kinderen het hebben aangericht. Uiteindelijk wordt het gezin uit die buurt gezet omdat de buurt alleen maar narigheid veroorzaakt, en het is ook beter voor de kinderen. Maar in de nieuwe buurt zorgt moeder er vanaf het begin voor dat er geen contact ontstaat tussen hun en de buurt. Structuur: Het boek is geschreven in de ik-persoon. De volgorde waarop het verteld wordt is natuurlijk alleen worden er soms een aantal jaren overgeslagen. Het boek omvat ongeveer 15 jaar, de jeugd van een kind.Het is in drie delen geschreven, een inleiding, een beschrijving van hun leven, hoe het met hun afliep. Thema: Het Thema is vrouwen. Hoe zij met het leven omgaan en hoe zij op elkaar inspelen. De rol van problemen, frustraties en zwakheden worden in dit boek heel duidelijk naar voren gebracht. Ook is duidelijk hoe problemen generaties lang een rol spelen door de voorbeeldfunctie van de ouders. Waardering: Het is een heel mooi boek wat je echt bezighoudt . Je zou het het liefst in een keer uitlezen, aan de nadere kant wil je elk woord begrijpen. Het is een relatief dun boek maar op elke bladzijde staat iets waar je langer over na zou willen denken. Bijvoorbeeld waarom de moeder alle schuld bij de kinderen legt, en hoe de kinderen haar zouden kunnen duidelijk maken dat ze er grotendeels zelf voor heeft gezorgd. Omdat het boek heel realistisch is geschreven doet het meer met je emoties omdat het bewijs van spreken bij je buurmeisje zo kan zijn. Omdat het en autobiografie is doet het je ook meer omdat je telkens bedenkt dat iemand echt zo’n leven heeft gehad.