De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine
Ransom Riggs
- Leesbeleving
* waarom koos je dit boek?
Eerst wist ik niet goed welk boek ik zou gaan lezen. Ik had immers nog nooit een fantasie boek gelezen. Toen heb ik de bibliothecaresse om hulp gevraagd. Zei raadde me dit boek aan. Het zag er een mooi verhaal uit, want het boek heeft een hele mooie en speciale cover. Er staat namelijk een meisje op die zweeft boven de grond.
Aan het boek hangt ook een klein label waar op staat, internationale bestseller.
Na het lezen van de achterflap was ik helemaal verkocht, ik wist dat dit een boek was dat ik graag zou lezen. In het boek zaten ook een aantal illustraties waardoor ik verrast was, want dat kom je niet vaak tegen bij adolescentie verhalen.
Over de auteur had ik nog nooit iets gehoord maar dat vond ik niet erg. Het enige nadeel was dat het boek een heel groot aantal pagina’s telde waardoor ik er soms tegenop keek om het te lezen.
- Tekstervaring
*thema
Het boek dat ik las gaat over leven en dood in het verleden en de toekomst, ook komen er soms wel romantische intriges in maar vooral over hele bijzonder kinderen met speciale krachten.
Het boek gaat vooral over leven en dood maar ook over de geschiedenis en hoe belangrijk familie en vrienden wel niet zijn voor Jacob. Want opa Portman betekend heel veel voor Jacob, ze waren onafscheidelijk. Ook Emma en de andere bijzondere kinderen zijn belangrijk voor hem omdat ze zo veel hebben geholpen met de zoektocht naar wie zijn opa echt was en wat hij allemaal beleefd had.
Ik vond het een boeiend en nieuw onderwerp omdat ik bijna nooit fantasie boeken lees en aangezien dat het boek wel veel onmogelijke gebeurtenissen heeft was het leuk eens niet de gebruikelijke roman te lezen.
Ik had wel hoge verwachtingen van dit boek want op de cover van het boek staat geschreven, internationale bestseller. En er staat ook een korte recensie op geschreven door de bekende schrijver John Green Daardoor verwachte ik een hoop maar gelukkig zijn die verwachtingen ingelost.
Ik ben door dit boek te lezen wel anders gaan denken, als ik nu een verlaten huis zie aan de kant van de weg dan denk ik of er misschien bijzondere kinderen in zouden wonen.
Het boek was niet alleen leuk om te lezen maar ook speciaal omdat ik nog nooit een gelijkaardig soort verhaal heb gehoord, gezien of gelezen en dat maakt het boek een soort nieuwe beleving voor mezelf.
De protagonist in het verhaal heet Jacob, hij is en stil en teruggetrokken persoon. Ook op school is hij een grijze muis en wilt vooral niet de aandacht maar hij is ook een vol karakter, want op het eiland is hij een heel ander persoon. Daar is hij sterk, dapper en populair bij de bijzondere kinderen.
De rest van de personen in het boek zijn vlakke karakters. Zijn vader blijft een vreemde vogel en zijn moeder een deftige dame. De bijzondere kinderen blijven ook hetzelfde karakter. Ze wonen immers al een hele tijd in het zelfde huis en veranderen daarom ook niet.
De personages in het boek gedragen zich normaal ook al hebben de meesten bijzondere krachten.
Ik vind dat de personages meestal voorspelbaar reageren, want toen Jacob het boek in zijn handen kreeg wist hij dat hij een reis moest maken naar het eiland. Dan heeft Jacob een beslissing genomen die ik zelf ook genomen zou hebben.
Maar toen Emma, Hugh, Enoch, Millerd, Olive en Bronwyn samen met Jacob de lus verlieten vond ik dat ze een verkeerde keuze hebben gemaakt, want vanaf een bijzonder kind de lus verlaat wordt hij/zij in een paar uur tijd de werkelijke leeftijd. Dit wou zeggen dat Jacob met een stel bejaarden zou terugkeren.
Ze liepen dus een risico om opeens een hele hoop jaren in te halen. Daarom zou ik niet meegaan met Jacob uit de lus maar bij het prachtige huis blijven.
Ik vond het hoofdpersonage sympathiek omdat hij eigenlijk maar een simpele jongen is die dan later toch een grote betekenis heeft voor anderen. Ook Emma vond ik een leuk personage. Ze is heel mysterieus en nieuwsgierig maar ook gevoelig.
De persoon die ik het minst graag had was dokter Golan, hij gebruikt Jacob om zelf ook op het eiland te komen en om de lus te komen breken zodat hij mevrouw Peregrine gevangen kon houden.
- Verdieping van de tekstervaring
1) Mijn opa was een verhalen verteller. Hij had zoveel fantasie dat het bijna onmenselijk was. Hij vertelde me ooit dat hij heeft moeten vluchten voor monsters en dat hij zijn familie en kennissen heeft moeten achterlaten in Zweden om te kunnen overleven. Hij zei dat hij geluk heeft gehad en dat hij op een bijzonder eiland zat, Cairnholm heette het.
Hij zei ook dat er een heleboel bijzondere kinderen waren. Zoals kinderen die konden zweven, onzichtbare kinderen en kinderen die super sterk waren, maar dat was een hele tijd geleden. Inmiddels geloofde ik daar niet veel meer van.
2) Opa Portman sloeg weer helemaal door, waar haalt hij het toch vandaan? Hij was ervan overtuigd dat de monsters hem gingen doden. Ik kreeg dus telefoon van hem net op het gepaste moment, want volgens Shelley (mijn baas) had ik het verkeerde merk luiers in een promotie toren gezet. Waardoor ze dus razend op me was.
Maar ik vond het niet erg, ze kon me toch niet ontslaan. Ik was immers familie van het bedrijf.
Terug naar opa Portman, hij belde me op en klonk zo paniekerig. Hij had namelijk DE sleutel nodig. Maar welke sleutel bedoelde hij? Volgens hem had mijn vader de sleutel verstopt en opa had hem dus heel dringend nodig.
Het boekverslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
E.
E.
hoeveel bijzondere kinderen zijn er in het huis?
Zijn het er 6 want er staat Emma Oliver... gaan naar de lus.
Dat zijn er in totaal 6 of zijn er nog
3 jaar geleden
Antwoorden