Titel: Misbruik wordt gestraft
Auteur: René Appelmisbruik wordt gestraft
Plaats van uitgave: Amsterdam
Jaar van uitgave: 2004
Motivatie:
Meestal vind ik literaire boeken minder leuk dan een “gewoon” romannetje. Ik houd er wel van om een “makkelijk” boekje te lezen, waar je lekker vlot doorheen komt. Dit is meestal niet het geval bij literaire boeken, waarbij je vaak veel stof tot nadenken hebt (al is dat natuurlijk ook leuk op zijn tijd). Toen een vriendin van mij vertelde dat dit boek ook goedgekeurd zou worden, heb ik bijna geen moment geaarzeld en hem meegenomen. Niet alleen sprak de achterflap van het boek, de voorkant en het genre me aan, maar ook omdat de schrijver beroemd is om zijn goede werk, moest dit wel een spannende (vanwege goede schrijver), vlot leesbare (vanwege genre) misdaadroman zijn.
Samenvatting:
Frank Eggers gaat samen met zijn vrouw Carla en zijn dochter Jacintha op vakantie. Dan krijgt hij een telefoontje dat zijn zoon Benno ziek is geworden. Carla gaat snel terug naar Nederland en ook Frank en Jacintha gaan een dag later haar achterna. Maar het is al te laat, Benno is overleden aan een zeldzame ziekte.
Jaren later zijn Frank en Carla gescheiden en gaat het niet erg goed met Jacintha. Ze lijdt namelijk aan Boulimia en ziet het leven niet meer zitten. Ze gaat dan naar een therapeut, Hans Kohlman, die haar door middel van psychotherapie probeert te helpen. Samen halen ze herinneringen van Jacintha naar boven, waarvan ze zelf het bestaan niet af wist. Haar vader heeft haar vroeger namelijk meerdere malen misbruikt!
Frank, die ondertussen directeur van een basisschool is geworden, wordt gearresteerd en moet voor een hoorzitting komen. Hij weet zelf 100% zeker dat hij onschuldig is en wordt wegens gebrek aan bewijs vrijgesproken. Maar de ouders op zijn school blijven hem wantrouwen, en laten hem geen seconde alleen met kinderen. Hij besluit om langs Kohlman te gaan en hem te dwingen aan iedereen te vertellen dat hij die herinneringen verzonnen heeft. Dit loopt echter een beetje uit de hand, doordat Frank Hans vermoord met een knuppel.
Jacintha komt tot bezinning en schrijft een afscheidsbrief waarin zij de schuld op zich neemt. Dan neemt ze een overdosis van slaappillen. In de brief stond ook een passage over Benno:
“Ik ga nu naar mijn broer, dat is een heel rustig gevoel. Die altijd heel speciaal voor me is geweest. Ik ga voorgoed naar Benno.”
Dan begint het bij Frank te dagen dat het Benno was die zijn kleine zusje had misbruikt!
Eerste reactie:
Ik vond het een ontzettend leuk boek, en vond het erg jammer toen het was afgelopen. Ik heb het hele boek volgens mij in 1 keer uitgelezen. Het is niet dat er zoveel spanning in zit, waardoor je in het verhaal wordt getrokken, maar meer dat het grotere verhaal van het boek zo spannend is. Je blijft je maar afvragen of het nog wel goed komt en daarom bleef ik lezen. Ik wilde gewoon niet geloven dat iemand zomaar iemand vals kan beschuldigen, en daar dan ook nog eens mee wegkomt. Al vond ik het wel een beetje voorspelbaar, althans ik had daarvoor al bedacht dat het waarschijnlijk Benno was geweest die haar misbruikt had.
Persoonlijke beoordeling:
“Misbruik wordt gestraft” is een erg intrigerend boek met een nog fascinerender onderwerp. Het idee dat je zo makkelijk iemand kunt aanklagen voor seksueel misbruik, zonder dat er ook maar iets gebeurt is, is verbazingwekkend. Maar ook al zou er wel iets gebeurt zijn, dan bewijst dit boek ook maar weer eens hoe moeilijk dat aan te tonen is. Het is dus een erg realistisch onderwerp, waar sommige mensen echt iets van kunnen leren, want hoeveel mensen durven er nou eigenlijk voor uit te komen dat ze verkracht of misbruikt zijn? Het nadelige is dan wel, dat mensen door dit boek, het nog sneller niet aandurven, aangezien Jacintha de rechtszaak verliest.
In dit boek wordt heel erg mooi vertelt hoe het allemaal tot een rechtszaak komt, door middel van een kleine flashback in het begin, een korte inleiding op het leven 10 jaar later, de schok dat Frank wordt aangeklaagd, de beschuldigende blikken op school waar Frank werkt, enz. Maar het sterke aan het verhaal vind ik, is dat ze er uitgebreid op doorgaan hoe het voor hem is, na de beslissing van de rechter. De meeste schrijvers stoppen namelijk, nadat hun hoofdpersoon is vrijgesproken. Maar René Appel gaat er verder en dieper op in, want dat hij vrijgesproken is, betekent niet dat iedereen hem weer vertrouwd. Sterker nog hij wordt door het merendeel gewantrouwd en zijn hele leven stort in elkaar. En dat heeft de schrijver heel mooi weergegeven, met de juiste sfeer en taalgebruik.
Een ander sterk punt is dat het boek geschreven is vanuit twee perspectieven. Zo kun je je gemakkelijker in allebei de personen verplaatsen en alle gebeurtenissen van twee kanten bekijken. Het wel jammer dat de hoofdpersoon toch meer Frank Eggers is, waardoor je eigenlijk al bijna zeker kunt weten dat hij het echt niet gedaan heeft. Dit vermoeden ontstaat doordat als je in het boek leest, je best vaak gedachten van Frank zelf krijgt. In je eigen gedachten lieg je niet, dus is het waarschijnlijk zo dat hij het niet gedaan heeft. Al weet de schrijver je op sommige momenten daardoor op het verkeerde been te brengen, door momenten in te voegen waaraan zelfs Frank aan zichzelf twijfelt. Ook dat moment is een erg sterk punt in het boek, want dan wordt Frank zo onzeker door iedereen die zegt dat hij het gedaan heeft, dat hij bijna zelf dat ook gaat geloven.
Over het einde van het boek had ik al zo mijn vermoedens, wat natuurlijk leuk is dat die bevestigd werden, maar ook jammer want dat maakt het boek een beetje voorspelbaar. René Appel heeft wel de ideale tussenmaat gevonden tussen open en gesloten einde. Pas de allerlaatste bladzijde van het boek gaat namelijk over de relatie tussen Benno en Jacintha. De schrijver blijft over deze relatie zo vaag dat je niet weet of die bestaat, want meer aanwijzingen dan “hij was speciaal voor mij” staan er niet in het boek. Je bedenkt pas dat je vermoeden is bevestig door het allerlaatste zinnetje waarbij staat “langzaam begon er een inzicht te dagen.” Maar iets concreter staat er niet. Daarom blijft er nog genoeg ruimte over voor je eigen fantasie, en is het dus, naar mijn mening, een ideaal einde.
Het taalgebruik vond ik erg goed, doordat het makkelijk en vlot las, maar aan de andere kant er ook zinnen bij zaten waar je even wat langer over na moest denken. Een van de leuke dingen aan het boek is ook dat je voortdurend leest wat Frank allemaal denkt, maar dat dat afgewisseld wordt door korte dialogen en af en toe de gedachtes en dialogen van Jacintha. De dialogen waren altijd erg duidelijk en Frank’s gedachtes werden ook op een bepaalde, overzichtelijke manier geschreven, maar toch sfeerbehoudend. Een voorbeeld: “Ze remde, schoot naar de kant en viel. Niks ernstigs, dus had hij haar mee naar huis genomen. Alleen een schaafwond.” Maar tijdens andere gebeurtenissen, zoals het plot, wordt René Appel weer op het juiste moment een beetje vaag, wat dus ruimte voor je fantasie overlaat en een mysterieuze sfeer met spanning oproept.
Ik zou iedereen aanraden om dit boek te lezen.
Twee recensies:
Een interessante psychologische thriller
‘Misbruik wordt gestraft’ van René Appel ligt in de boekwinkel. Het is de zeventiende misdaadroman van de hand van deze Nederlandse auteur.
Het verhaal is geconstrueerd rondom Frank Eggers. Na een catastrofe die zijn leven op de kop heeft gezet, lijkt hij een soort evenwicht gevonden te hebben in zijn baan als hoofd van een basisschool. Maar dan wordt Frank Eggers geconfronteerd met zware beschuldigingen. Zijn sociale omgeving krijgt hier weet van en vanaf dat moment raakt Eggers zijn wankele evenwicht kwijt. ‘ Waar rook is, is vuur’, denkt de omgeving. Hoe zet je zo’n beeld recht? Wie gelooft je? Kun je je naam nog ooit zuiveren? En wat gebeurt er met je zelfbeeld?
‘Misbruik wordt gestraft’ is zonder twijfel een psychologische misdaadroman. Het beschrijft een sociaal mechanisme waardoor een mens zichzelf en zijn bestaanszekerheid verliest. Hierdoor komt het dichtbij, het zou in je naaste omgeving kunnen gebeuren (1). Het eigen kompas van Frank Eggers slaat op hol en gevolg zijn: angst, onzekerheid, wantrouwen en ontreddering. Dit klinkt misschien zwaar, maar er zijn ook luchtige en komische momenten. Op soms humoristische wijze beschrijft René Appel het dagelijkse leven in het huidige Nederland. Frank Eggers is hoofd van een basisschool, vervelende, klagerige ouders, onaangepaste kinderen en bureaucratie komen voorbij. Daarnaast schetst hij herkenbare gewone dagelijkse ervaringen. Een feest der herkenning (2).
Belangrijk thema in het boek is het functioneren van het geheugen. Wat kunnen wij ons precies herinneren? Wat zijn feiten? Wat zijn onze eigen hersenspinsels? Daarnaast spelen verwerking van verlies en de relatie ouders – kinderen een rol. René Appel is er in geslaagd deze thema’s geloofwaardig en soms ontroerend te beschrijven (3). De schrijver mixt bekwaam de verschillende thema’s en het resultaat is een indringend en spannend boek. Misschien is het meest knappe wel de bedrieglijke eenvoud van het verhaal. Het lijkt zo gewoon, zo gemakkelijk opgeschreven, zo dichtbij (4). Zonder twijfel is deze toegankelijkheid een groot verdienste van de schrijver. De laatste zin is goed getroffen. (5) ‘…….langzaam, heel langzaam begon er een inzicht te dagen.’ Hiermee maakt René Appel duidelijk dat je pas kunt kijken met enige afstand, te dichtbij belemmert het zicht. Met deze slotzin valt op het laatste moment nog een kwartje.
Appel verveelt nooit
“Onze beste schrijver onder de misdaadauteurs” kopt uitgeverij Prometheus in haar persbericht over het nieuwe boek van René Appel. Hoewel deze uitspraak natuurlijk subjectief is, zit er wel een kern van waarheid in. Hoewel de schrijfstijl van Appel inmiddels een bekend kunstje is, vervelen zijn boeken nooit (6).
In ‘Misbruik wordt gestraft’ speelt directeur van een basisschool Frank Eggers de hoofdrol. Een man met een schoner blazoen lijkt er niet te zijn. Na de plotselinge dood van zijn zoon brokkelt het hechte gezinsleven waar hij zo’n waarde aan hecht steeds verder af. Zijn vrouw en hij hebben elkaar niets meer te vertellen en zijn dochter Jacintha vervreemd steeds verder van hem. Frank denkt het redelijk te redden in zijn eentje, maar als zijn dochter hem onterecht beschuldigt van incest slaan langzaam maar zeker de stoppen door…
Appel is een echte kei in het krachtig typeren van zijn hoofdpersonen (7). Ook in dit boek is hem dat weer uitstekend gelukt. Hoofdpersoon Frank is een man die zichzelf typeert als een brave huisvader, maar zijn omgeving denkt daar toch iets anders over. Hoewel de man vol zit met goede bedoelingen, is hij in de omgang behoorlijk irritant. Hij functioneert het beste in een strak regime van regeltjes en verwacht dat andere mensen zich hier ook aan conformeren. Daarnaast is hij een vreselijke betweter die altijd het laatste woord heeft. Zijn dochter heeft al tijden genoeg van hem, aangezien ze het gevoel dat ze nooit aan zijn hoge verwachtingen heeft kunnen voldoen.
De plot met de openbaring van een incestverleden tijdens therapiesessies is niet bijster origineel (8), maar de wijze waarop Appel het vertelt is treffend (9). De wijze waarop Frank Eggers langzaam maar zeker de controle over zijn leven verliest en doordraait is boeiend en meeslepend. Als lezer kun je eigenlijk niet anders denken dan ‘Geef de man eens ongelijk’ en hem zijn misdaden eigenlijk niet kwalijk nemen(10), hoe fout ze ook zijn. Dit komt volledig op het conto van Appels schrijfkunsten die je volledig meezuigen in het verhaal (11). De uiteindelijke ontknoping is verrassend en laat je als lezer toch even verdwaasd achter (12). Appel heeft met ‘Misbruik wordt gestraft’ weer één van de betere Nederlandse thrillers geproduceerd. Een aanrader dus.
Argumenten Recensie A:
Recensent: Ine
Bron: Crimezone Recensie B:
Recensent: Kim
Bron: Crimezone
Structureel 3, 7
Realistisch 1, 2, 4
Vernieuwend 6, 8, 12
Moreel
Emotivistisch 10
Intentioneel
Stilisch 5 6, 9, 11
Mening over recensies:
Ik vind allebei de recensies niet erg goed, omdat in recensie 1 wordt het argumenten dat het boek zo realistisch is, meerdere keren herhaalt. In recensie 2 zitten ook maar weinig verschillende argumenten en de aantal argumenten die er zijn, zijn allemaal in de laatste alinea gestopt, zonder enige onderbouwing. Bovendien heb ik het idee dat deze twee: “De plot met de openbaring van een incestverleden tijdens therapiesessies is niet bijster origineel” “De uiteindelijke ontknoping is verrassend en laat je als lezer toch even verdwaasd achter”.
Dat vind ik persoonlijk een beetje tegenstrijdig, want hoe kan een plot én verrassend én niet origineel zijn. Als het niet origineel was, waarom verbaasde het je dan nog?
Als ik zou moeten kiezen zou ik zeggen dat recensie 1 het beste is, omdat daar de argumenten beter worden uitgewerkt. Een voorbeeld daarvan is argument 5. Nadat de recensent die argument heeft gegeven, legt ze verder uit waarom het zo treffend is. Namelijk dat: “Hiermee maakt René Appel duidelijk dat je pas kunt kijken met enige afstand, te dichtbij belemmert het zicht” Bij recensie 2 staat simpelweg dat het gewoon treffend was.
Mijn mening en die van hen:
Mijn mening sluit zich meer aan bij recensie 2. Dat komt omdat recensie 1 vooral erg lang door blijft gaan over het realistische. En al kan ik me voorstellen dat sommige mensen zich er in herkennen, past het niet echt in mijn beleveniswereld.
De reden dat ik het vooral eens ben met recensie 2 is omdat daarin vermeld wordt dat René Appel je volledig kan meezuigen in het verhaal, en daar ben ik het helemaal mee eens.
Auteur: René Appelmisbruik wordt gestraft
Plaats van uitgave: Amsterdam
Jaar van uitgave: 2004
Motivatie:
Meestal vind ik literaire boeken minder leuk dan een “gewoon” romannetje. Ik houd er wel van om een “makkelijk” boekje te lezen, waar je lekker vlot doorheen komt. Dit is meestal niet het geval bij literaire boeken, waarbij je vaak veel stof tot nadenken hebt (al is dat natuurlijk ook leuk op zijn tijd). Toen een vriendin van mij vertelde dat dit boek ook goedgekeurd zou worden, heb ik bijna geen moment geaarzeld en hem meegenomen. Niet alleen sprak de achterflap van het boek, de voorkant en het genre me aan, maar ook omdat de schrijver beroemd is om zijn goede werk, moest dit wel een spannende (vanwege goede schrijver), vlot leesbare (vanwege genre) misdaadroman zijn.
Samenvatting:
Frank Eggers gaat samen met zijn vrouw Carla en zijn dochter Jacintha op vakantie. Dan krijgt hij een telefoontje dat zijn zoon Benno ziek is geworden. Carla gaat snel terug naar Nederland en ook Frank en Jacintha gaan een dag later haar achterna. Maar het is al te laat, Benno is overleden aan een zeldzame ziekte.
Frank, die ondertussen directeur van een basisschool is geworden, wordt gearresteerd en moet voor een hoorzitting komen. Hij weet zelf 100% zeker dat hij onschuldig is en wordt wegens gebrek aan bewijs vrijgesproken. Maar de ouders op zijn school blijven hem wantrouwen, en laten hem geen seconde alleen met kinderen. Hij besluit om langs Kohlman te gaan en hem te dwingen aan iedereen te vertellen dat hij die herinneringen verzonnen heeft. Dit loopt echter een beetje uit de hand, doordat Frank Hans vermoord met een knuppel.
Jacintha komt tot bezinning en schrijft een afscheidsbrief waarin zij de schuld op zich neemt. Dan neemt ze een overdosis van slaappillen. In de brief stond ook een passage over Benno:
“Ik ga nu naar mijn broer, dat is een heel rustig gevoel. Die altijd heel speciaal voor me is geweest. Ik ga voorgoed naar Benno.”
Dan begint het bij Frank te dagen dat het Benno was die zijn kleine zusje had misbruikt!
Eerste reactie:
Ik vond het een ontzettend leuk boek, en vond het erg jammer toen het was afgelopen. Ik heb het hele boek volgens mij in 1 keer uitgelezen. Het is niet dat er zoveel spanning in zit, waardoor je in het verhaal wordt getrokken, maar meer dat het grotere verhaal van het boek zo spannend is. Je blijft je maar afvragen of het nog wel goed komt en daarom bleef ik lezen. Ik wilde gewoon niet geloven dat iemand zomaar iemand vals kan beschuldigen, en daar dan ook nog eens mee wegkomt. Al vond ik het wel een beetje voorspelbaar, althans ik had daarvoor al bedacht dat het waarschijnlijk Benno was geweest die haar misbruikt had.
Persoonlijke beoordeling:
“Misbruik wordt gestraft” is een erg intrigerend boek met een nog fascinerender onderwerp. Het idee dat je zo makkelijk iemand kunt aanklagen voor seksueel misbruik, zonder dat er ook maar iets gebeurt is, is verbazingwekkend. Maar ook al zou er wel iets gebeurt zijn, dan bewijst dit boek ook maar weer eens hoe moeilijk dat aan te tonen is. Het is dus een erg realistisch onderwerp, waar sommige mensen echt iets van kunnen leren, want hoeveel mensen durven er nou eigenlijk voor uit te komen dat ze verkracht of misbruikt zijn? Het nadelige is dan wel, dat mensen door dit boek, het nog sneller niet aandurven, aangezien Jacintha de rechtszaak verliest.
In dit boek wordt heel erg mooi vertelt hoe het allemaal tot een rechtszaak komt, door middel van een kleine flashback in het begin, een korte inleiding op het leven 10 jaar later, de schok dat Frank wordt aangeklaagd, de beschuldigende blikken op school waar Frank werkt, enz. Maar het sterke aan het verhaal vind ik, is dat ze er uitgebreid op doorgaan hoe het voor hem is, na de beslissing van de rechter. De meeste schrijvers stoppen namelijk, nadat hun hoofdpersoon is vrijgesproken. Maar René Appel gaat er verder en dieper op in, want dat hij vrijgesproken is, betekent niet dat iedereen hem weer vertrouwd. Sterker nog hij wordt door het merendeel gewantrouwd en zijn hele leven stort in elkaar. En dat heeft de schrijver heel mooi weergegeven, met de juiste sfeer en taalgebruik.
Over het einde van het boek had ik al zo mijn vermoedens, wat natuurlijk leuk is dat die bevestigd werden, maar ook jammer want dat maakt het boek een beetje voorspelbaar. René Appel heeft wel de ideale tussenmaat gevonden tussen open en gesloten einde. Pas de allerlaatste bladzijde van het boek gaat namelijk over de relatie tussen Benno en Jacintha. De schrijver blijft over deze relatie zo vaag dat je niet weet of die bestaat, want meer aanwijzingen dan “hij was speciaal voor mij” staan er niet in het boek. Je bedenkt pas dat je vermoeden is bevestig door het allerlaatste zinnetje waarbij staat “langzaam begon er een inzicht te dagen.” Maar iets concreter staat er niet. Daarom blijft er nog genoeg ruimte over voor je eigen fantasie, en is het dus, naar mijn mening, een ideaal einde.
Het taalgebruik vond ik erg goed, doordat het makkelijk en vlot las, maar aan de andere kant er ook zinnen bij zaten waar je even wat langer over na moest denken. Een van de leuke dingen aan het boek is ook dat je voortdurend leest wat Frank allemaal denkt, maar dat dat afgewisseld wordt door korte dialogen en af en toe de gedachtes en dialogen van Jacintha. De dialogen waren altijd erg duidelijk en Frank’s gedachtes werden ook op een bepaalde, overzichtelijke manier geschreven, maar toch sfeerbehoudend. Een voorbeeld: “Ze remde, schoot naar de kant en viel. Niks ernstigs, dus had hij haar mee naar huis genomen. Alleen een schaafwond.” Maar tijdens andere gebeurtenissen, zoals het plot, wordt René Appel weer op het juiste moment een beetje vaag, wat dus ruimte voor je fantasie overlaat en een mysterieuze sfeer met spanning oproept.
Ik zou iedereen aanraden om dit boek te lezen.
Twee recensies:
Een interessante psychologische thriller
‘Misbruik wordt gestraft’ van René Appel ligt in de boekwinkel. Het is de zeventiende misdaadroman van de hand van deze Nederlandse auteur.
Het verhaal is geconstrueerd rondom Frank Eggers. Na een catastrofe die zijn leven op de kop heeft gezet, lijkt hij een soort evenwicht gevonden te hebben in zijn baan als hoofd van een basisschool. Maar dan wordt Frank Eggers geconfronteerd met zware beschuldigingen. Zijn sociale omgeving krijgt hier weet van en vanaf dat moment raakt Eggers zijn wankele evenwicht kwijt. ‘ Waar rook is, is vuur’, denkt de omgeving. Hoe zet je zo’n beeld recht? Wie gelooft je? Kun je je naam nog ooit zuiveren? En wat gebeurt er met je zelfbeeld?
‘Misbruik wordt gestraft’ is zonder twijfel een psychologische misdaadroman. Het beschrijft een sociaal mechanisme waardoor een mens zichzelf en zijn bestaanszekerheid verliest. Hierdoor komt het dichtbij, het zou in je naaste omgeving kunnen gebeuren (1). Het eigen kompas van Frank Eggers slaat op hol en gevolg zijn: angst, onzekerheid, wantrouwen en ontreddering. Dit klinkt misschien zwaar, maar er zijn ook luchtige en komische momenten. Op soms humoristische wijze beschrijft René Appel het dagelijkse leven in het huidige Nederland. Frank Eggers is hoofd van een basisschool, vervelende, klagerige ouders, onaangepaste kinderen en bureaucratie komen voorbij. Daarnaast schetst hij herkenbare gewone dagelijkse ervaringen. Een feest der herkenning (2).
Appel verveelt nooit
“Onze beste schrijver onder de misdaadauteurs” kopt uitgeverij Prometheus in haar persbericht over het nieuwe boek van René Appel. Hoewel deze uitspraak natuurlijk subjectief is, zit er wel een kern van waarheid in. Hoewel de schrijfstijl van Appel inmiddels een bekend kunstje is, vervelen zijn boeken nooit (6).
In ‘Misbruik wordt gestraft’ speelt directeur van een basisschool Frank Eggers de hoofdrol. Een man met een schoner blazoen lijkt er niet te zijn. Na de plotselinge dood van zijn zoon brokkelt het hechte gezinsleven waar hij zo’n waarde aan hecht steeds verder af. Zijn vrouw en hij hebben elkaar niets meer te vertellen en zijn dochter Jacintha vervreemd steeds verder van hem. Frank denkt het redelijk te redden in zijn eentje, maar als zijn dochter hem onterecht beschuldigt van incest slaan langzaam maar zeker de stoppen door…
Appel is een echte kei in het krachtig typeren van zijn hoofdpersonen (7). Ook in dit boek is hem dat weer uitstekend gelukt. Hoofdpersoon Frank is een man die zichzelf typeert als een brave huisvader, maar zijn omgeving denkt daar toch iets anders over. Hoewel de man vol zit met goede bedoelingen, is hij in de omgang behoorlijk irritant. Hij functioneert het beste in een strak regime van regeltjes en verwacht dat andere mensen zich hier ook aan conformeren. Daarnaast is hij een vreselijke betweter die altijd het laatste woord heeft. Zijn dochter heeft al tijden genoeg van hem, aangezien ze het gevoel dat ze nooit aan zijn hoge verwachtingen heeft kunnen voldoen.
De plot met de openbaring van een incestverleden tijdens therapiesessies is niet bijster origineel (8), maar de wijze waarop Appel het vertelt is treffend (9). De wijze waarop Frank Eggers langzaam maar zeker de controle over zijn leven verliest en doordraait is boeiend en meeslepend. Als lezer kun je eigenlijk niet anders denken dan ‘Geef de man eens ongelijk’ en hem zijn misdaden eigenlijk niet kwalijk nemen(10), hoe fout ze ook zijn. Dit komt volledig op het conto van Appels schrijfkunsten die je volledig meezuigen in het verhaal (11). De uiteindelijke ontknoping is verrassend en laat je als lezer toch even verdwaasd achter (12). Appel heeft met ‘Misbruik wordt gestraft’ weer één van de betere Nederlandse thrillers geproduceerd. Een aanrader dus.
Argumenten Recensie A:
Recensent: Ine
Bron: Crimezone Recensie B:
Recensent: Kim
Bron: Crimezone
Structureel 3, 7
Realistisch 1, 2, 4
Vernieuwend 6, 8, 12
Moreel
Emotivistisch 10
Intentioneel
Stilisch 5 6, 9, 11
Mening over recensies:
Ik vind allebei de recensies niet erg goed, omdat in recensie 1 wordt het argumenten dat het boek zo realistisch is, meerdere keren herhaalt. In recensie 2 zitten ook maar weinig verschillende argumenten en de aantal argumenten die er zijn, zijn allemaal in de laatste alinea gestopt, zonder enige onderbouwing. Bovendien heb ik het idee dat deze twee: “De plot met de openbaring van een incestverleden tijdens therapiesessies is niet bijster origineel” “De uiteindelijke ontknoping is verrassend en laat je als lezer toch even verdwaasd achter”.
Dat vind ik persoonlijk een beetje tegenstrijdig, want hoe kan een plot én verrassend én niet origineel zijn. Als het niet origineel was, waarom verbaasde het je dan nog?
Mijn mening en die van hen:
Mijn mening sluit zich meer aan bij recensie 2. Dat komt omdat recensie 1 vooral erg lang door blijft gaan over het realistische. En al kan ik me voorstellen dat sommige mensen zich er in herkennen, past het niet echt in mijn beleveniswereld.
De reden dat ik het vooral eens ben met recensie 2 is omdat daarin vermeld wordt dat René Appel je volledig kan meezuigen in het verhaal, en daar ben ik het helemaal mee eens.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden