Misbruik wordt gestraft door René Appel

Personages: Hoofdpersoon: Frank
Jacintha zou ook de hoofdpersoon kunnen zijn, want je ziet ook het verhaal door haar ogen en het verhaal draait om haar. Maar in het verhaal ontstaat er bij haar geen karakterontwikkeling. Medestander: Milena. Waarom Milena? Milena steunt Frank in de tijd van de rechtzaak. Ze probeert hem zo goed mogelijk te helpen bij alles. Ook als de politie vermoedt dat Frank de moordernaar van Hans Kohlmann is en ze weet dat dat zo is blijft ze hem verdedigen. Ze zegt dan dat Frank de hele nacht bij haar was. Tegenstander: Jacintha. Waarom Jacintha? Jacintha klaagt Frank aan voor misbruik. Frank wordt wel vrijgesproken (wegens gebrek aan bewijs) maar veel mensen geloven niet dat hij onschuldig is. daardoor is zijn hele leven door de war. Afzijdige: Benno (zoon van Frank en Carla) Waarom Benno? Het verhaal gaat over het misbruik van Jacintha. Zij weet al de hele tijd dat Frank het niet is maar klaagt hem toch aan. Uiteindelijk blijkt het Benno te zijn geweest. Benno heeft ook verder geen mening, omdat hij al overleden is. Thema/onderwerp: Een getraumatiseerd meisje klaagt haar vader aan voor seksueel misbruik.
Genre: Psychologische roman en misdaadroman. Bouw van het verhaal: Het verhaal is niet chronologisch. Er zitten geen terugblikken/vooruitblikken of flashforwards in maar wel flashbacks. Ook zit er af en toe tijdverdichting of tijdrekking in: • Voorbeeld van een flashback: • Voorbeeld van een tijdverdichting: • Voorbeeld van een tijdrekking: Tijdsprongen: af en toe zitten er tijdsprongen in. • Voorbeeld van tijdsprong: blz. 276. Verhaallijnen: er is maar 1 verhaallijn. Wel zie je het verhaal voornamelijk door de ogen van Frank en Jacintha, maar af en toe door de ogen van Milena of andere personen. Open- of gesloten einde: Het is een gesloten einde, want Jacintha schrijft een brief aan Frank waarin ze uitlegt dat Benno haar heeft misbruikt. Nadat ze die brief geschreven heeft pleegt ze zelfmoord. Ook eindigt het boek met: Frank zag de foto weer voor zich, de arm van Benno om Jacintha, haar bijzondere blik, en langzaam, heel langzaam begon er een inzicht te dagen. Open plekken: Wat er precies gebeurt is met Jacintha is een open plek. Je krijgt maar een klein deel te weten (uit het verslag van de politie). Door deze open plek krijg je heel veel vermoedens. Ook gebeurt er iets, bijv. dat Jacintha op het punt staat om zelfmoord te plegen, en dan ineens gaat het verhaal bij iemand anders verder. Als je verder leest weet je dat het wel gebeurd is, maar daarvoor zit je echt te twijfelen: zou ze het wel of niet gedaan hebben? Vertellerperspectief: Het is een mengvorm omdat je het verhaal door de ogen van Frank en Jacintha ziet. Ook zie je het verhaal soms door de ogen van Milena en andere personen. • Voorbeeld van Frank: blz. 133 Hij kon het niet meer aanhoren en wilde zijn oren dichtstoppen, wegrennen, verdwijnen, liefst naar Benno, die natuurlijk al op hem zat te wachten. Dat Jacintha, zijn eigen lieve dochter, hem zo schandalig door het slijk had gehaald, dat deze mensen hier dit allemaal te horen hadden gekregen en zelfs konden oplezen met een treiterige stem om te zien hoe hij erop zou reageren, dat was onverdraaglijk. • Voorbeeld van Jacintha: blz. 275 Nu had ze alles opgeschreven, het laatste wat ze kon doen voor Frank, het laatste wat ze kon doen voor zichzelf. Natuurlijk had ze de verjaardagskalender ook genoemd. Ze lag nu op bed te wachten. Het was niet moeilijk geweest om de pillen te pakken te krijgen, omdat Ankie de deur van haar kamer vaak niet afsloot. • Voorbeeld van Milena: blz. 244 Milena tastte naast zich. Niemand. Misschien was Frank naar de wc. Nee, het laken aan zijn kant was koud, kil bijna. Of hij zat benenden, te staren in het niets, zoals hij overdag ook wel deed. Ze wilde hem dan troosten en helpen, maar hij leek onbereikbaar ver weg, ongeveer daar waar zijn blik heen ging. • Voorbeeld van andere personen (Loekie): blz. 273/274 Loekie schrok toen ze het hoorde. De zus van een buurvrouw van Femke werkte bij de politie. Frank Eggers en Hans Kohlmann? Het moest wraak zijn geweest of zoiets, zijn ware aard die weer bovenkwam.