Minkes tegenbeeld door Caja Cazemier

Ik begin met een stukje van het boek, anders is dit verhaal heel moeilijk te begrijpen. Ze loopt alleen door de duinen, een meisje van een jaar of twaalf, ze dwaalt roerloos rond. Als ze boven op een duintop staat, ziet ze wat lager een meisje en een jongen zitten, ongeveer even oud als zij, misschien iets ouder. Ze gaat plat op haar buik liggen, zo kan ze hen zien, zonder zelf gezien worden. Het meisje en de jongen zitten dicht naast elkaar. Zij zit stijf en rechtop, heel stil, haar armen om haar opgetrokken knieën geslagen. De jongen heeft zijn arm om haar schouders gelegd. Wat ze tegen elkaar zeggen kan ze niet verstaan. Hij zoent haar heel voorzichtig op haar wangen en dan ook op haar mond. Het meisje dat hen bekijkt weet dat het niet goed is om te blijven kijken, maar ze doet het toch. De jongen streelt haar schouder, haar haar en daarna probeert hij haar hemd omhoog te schijven. Even ziet het meisje dat toekijkt een blote borst, het zijn kleine borsten, maar toch al borsten. Nu komt er beweging in het meisje, ze protesteert. Ze wil niet. De jongen smeekt, even maar, zegt hij. Ze wil niet, de stemmen zijn luid genoeg zodat het meisje op haar buik het kan verstaan. De jongen pakt de armen van het meisje vast, zo probeert hij haar nog een keer te zoenen. Zij wil hem van haar afduwen, maar hij is sterker dan zij. Het meisje dat toekijkt, realiseert zich dat hier iets gebeurt wat het andere meisje niet wil. In paniek rent ze weg. Dit boek gaat over twee meisjes, Minke en Evelien. Ze lijken totaal niet op elkaar. Evelien heeft altijd al in de stad gewoond met gescheiden ouders en haar moeder heeft nu een vriendin, en Minke woonde op het eiland en verhuisde naar haar oom en tante in de stad omdat ze daar naar 4 havo ging. Minke komt later op de zelfde school als Evelien, en Evelien dacht dat ze Minke ergens van kon. Minke dacht dat ook, maar zij wist wel waarom ze dat dacht. Ze had Evelien namelijk in de straat gezien, omdat ze haar buurmeisje was. Minke voelde zich niet zo thuis op haar nieuwe school, alles is maar groot, net als de stad zelf. Daar kwam verandering in toen ze Evelien, Akky, Sjors, Bouwen en Renate ontmoet, die haar in het groepje opnamen. Evelien en Renate waren alleen wel blijven zitten. Evelien baalde daar natuurlijk wel van, dat ze bij al die ”kleuters” in kwam, maar ze was blij dat Renate tenminste ook was blijven zitten. Evelien werd een beetje jaloers op Minke als ze in 3 havo opnieuw onvoldoendes scoort, bij Minke ging namelijk alles op school allemaal goed. Toen kwam Jeroen weer in de stad. Minke werd helemaal bang van Jeroen nadat hij haar zogenaamd had “gered” en Evelien had geen idee wat er aan de hand was, zij vond Jeroen best wel leuk… En dan was er nog Sjors; Evelien was stiekem verliefd op hem, maar hij niet op haar. Sjors was namelijk verliefd op Minke, maar Minke was alleen nog steeds bang voor jongens, dus toen Sjors haar opzocht op het eiland wou ze hem eigenlijk wegsturen, maar ze deed het niet. Ze hadden de hele middag gewandeld en Minke kwam erachter dat ze met Sjors heel goed kon praten. Evelien dacht alleen dat Minke en Sjors meer hadden gedaan dan alleen praten. Ze werd boos op Minke, en Minke wist niet waarom, eerst dacht ze om de spiegel die ze samen hadden gezien. Evelien vond hem erg mooi en wou hem kopen, alleen had ze te weinig geld. Minke kreeg nog geld van haar ouders en ze kocht de spiegel. Toen Jeroen Minke voor de tweede keer aanrandde in het fietsenhok op school, greep Evelien in. Ze hebben alleen nog steeds ruzie om niks, Minke probeert nog een paar keer met Evelien te praten alleen Evelien wil dat nog steeds niet. Als Minke al haar vrienden uitnodigt om een weekend bij haar thuis te logeren komt Evelien ook mee, zagen ze in de duinen een vrijend paartje, toen herinnerde Evelien zich weer wat ze had gezien en ze bedacht dat het meisje Minke was. Toen ze een tijdje later alles aan Minke verteld, werd de ruzie bijgelegd. Samen gaan ze Jeroen aangeven en Minke neemt zich voor om het aan haar moeder te vertellen.