Met huid en haar door Marita de Sterck

Samenvatting:

Tist is de oudste zoon van een normale familie. Ze leven met z’n zevenen in een klein huisje. Maar toen kwam de eerste wereldoorlog. De familie van Tist kampte al snel met hevig voedselgebrek. Al het vlees in de stad was opgegeten. Alles, behalve Sus, hun bok. De familie had een speciale band met haar, behalve vader. Het kleine beetje eten wat ze hadden deelden ze met Sus. Vader werd er op een dag zo gek van, dat hij Sus vermoordt. De familie kreeg steeds meer honger, en de eerste doodde viel al. Klein Trieneke, de jongste van allemaal. Moeder had het er zo erg mee dat ze vertrok, voor eens en altijd. Dit werd Tist ook allemaal teveel, en besloot weg te gaan van huis en mee te vechten in de loopgraven. Na velen geholpen te hebben, hielp hij een man genaamd Gaston.. Gaston bood hem onderdak aan als dank. Na de eerste wereldoorlog zocht Tist het adres op en bleef daar. Hier ontmoette hij Sien, waarmee hij op 1 kamer sliep. Hij kreeg een soort van relatie met haar. Sien bevalt van Pol, waar Tist niks wil van weten, en besteed daarom veel meer tijd en aandacht aan Mie, wat feitelijk niet zijn kind is. Enkele jaren later breekt de tweede wereldoorlog uit. Dit keer is Tist extra voorzichtig. Hij neemt zijn familie mee naar de kelder en spijkert alles dicht. Na vele maanden is hij nog steeds zo koppig en blijft op het einde als enige in de kelder. Waarna hij er ook weer uitkwam en zichzelf bleef. Hierna werd ook Lex geboren, het gerucht gaat dat Gaston de vader is. Toen Lex groot was ging hij naar een betoging en opzoek naar nieuw werk. Hier kwam hij Elize tegen waarmee hij Joppe kreeg. Tist word later erg ziek. Joppe’s ouders en zijn sus gaan net op vakantie naar Barcelona, waarneer Joppe thuisblijft en past op Tist die ziek is. In die week hebben ze ook met school een grote vredesdemonstratie, waar Joppe ook zeer bij betrokken is. Na de voorbereidingen is het klaar voor de echte show. Ook al vraagt Tist hem om bij hem te blijven, besluit hij toch om te gaan. Hier loopt het uit de hand, omdat Joppe jaloers is op zijn beste vriend Tobias. Hij dacht dat ze iets aan het doen waren onder die deken en het loopt uit op een vechtpartij, waarvoor hij later een nacht in de cel moest blijven. Later die week als zijn ouders terug kwamen van vakantie, waren ze geshockt. Het gaat dus echt slecht met Tist. Die weken gaat het heel snel achteruit. Wanneer Tist bijna dood ging zei hij eindelijk wie Lex’s echte vader was, en stierf.

Thema:

De thema’s van het boek zijn oorlog en dood. Deze twee thema’s vind ik dat ze het belangrijkste deel goed samenvatten. Door de oorlog is Tist grotendeels gevormd qua mens. Dit zie je terug in zijn dagelijks leven en manier van denken. En dood omdat Tist ziek is gedurende het boek, en dus uiteindelijk dood gaat. Ook het thema dood, doordat Tist besluit om weg te lopen van huis nadat zijn susje dood ging en zijn moeder wegliep. In Joppe’s verhaal draait ook bijna om zijn opa Tist. Bijvoorbeeld het verzorgen van hem en flashbacks naar zijn jeugd met hem. Ook afstand houden behoort tot de thema’s. Tist wil zich namelijk nergens aan hechten. Hij heeft een eed met zichzelf afgelegd na de oorlog dat hij nooit kinderen neemt. Ze brengen namelijk alleen maar ellende, aldus Tist. Ook zijn kleinkind Lex houdt hij op een grote afstand, hij wil niks met hem te maken hebben, omdat het biologisch niet van hem is.

Vergelijking samenvatting:

Ik vergelijk al mijn opdrachten met mijn tweede boekverslag, Het Gouden Ei. Een verschil is met deze samenvatting en die andere is dat je hier alle geboortes moet uitleggen wil je verder gaan vertellen. Dat maakt de samenvatting wat ingewikkelder volgens mijn idee. Ook zie je niet echt een verandering in de samenvatting, en dat zie je wel bij het gouden ei. Daar maken ze echt een verandering door tijdens de samenvatting. En het laatste punt is dat deze samenvatting meer een opsomming is. Bij de andere zijn de gedachtes veel beter herkenbaar dan bij deze, omdat ze nogal eentonig zijn. Dat vond ik wel jammer.

Personages:

Tist is een koppig persoon, net zoals zijn vader. Alles moet wat hij wil! Zo niet, sterf dan maar. En dat botst nog wel eens.. Hij heeft bij elkaar 3 mensen zover te krijgen weg te gaan. Niemand kon meer tegen zijn voorzichtigheid waarop hij steeds meer lette door de oorlogen. (Citaat: Al maanden lang is er geen vliegende bom meer gevallen. Niemand blijft nog binnen. Hoort ge de mensen dan niet roepen en zingen?) Eerst Pol, die het niet meer kon volhouden om in de schuilkelder te zitten nadat de oorlog was opgehouden. Toen Lex, die niet naar de betoging mocht van zijn vader. Lex pakte zijn spullen en liet zijn gezin achter om een nieuw leven op te bouwen, ver weg van Tist. En als laatste Sien. Zei had het meeste geduld, maar nadat haar kind en kleinkind had weggepest kon zei er niet meer tegen en verlaatte hem. Toch is Tist in die jaren niet verandert. Tist is een man die zoals veel ouderen die van regelmaat houdt. Elke dag een duvel, oorlogssoep en daarna het klokje rond slapen.. Fysiek verandert hij dramatisch de laatste paar maanden. Het begon bij griep, maar het werd steeds erger, tot niet meer kunnen lopen, en op het laatst zijn dood. Maar ook mentaal waren er veranderingen. Dingen die hij al zijn hele leven geheim hield, vertelde hij. Zo kom je beetje bij beetje erachter wat er allemaal gebeurde in Tist’s jeugd.

Joppe is rond de 20 en volgt een opleiding in het ziekenhuis. Hij is tijdens het verhaal smoorverliefd op Asya. Joppe is een aardig, behulpzaam iemand. Dit laat hij onder andere merken door heel goed voor zijn opa te zorgen. Alleen 1 keer deed hij dat niet, en dat kwam hem duur te staan. Hij kon het niet laten om voor de halfzieke Tist te zorgen, omdat zijn actie vandaag werd uitgevoerd. (Citaat: “Het spijt me.” Ik heb het al vijftig keer mijn excuses aangeboden, maar het ziet ernaar uit dat Tist wil dat ik dat de rest van mij leven blijf doen.) Dit vind Joppe niet leuk en probeert het maximale te doen vanaf dat moment. Joppe’s opa Tist gaat nu voor zijn opleiding, en hij blijft steeds langer bij Tist om voor hem te zorgen. Ook probeert hij Tist en zijn vader Lex dichter bij elkaar te brengen. Het boterde nooit tussen die twee, dus dat was hoog tijd om daar verandering in te brengen, wat ook uiteindelijk lukt. Die gebeurtenis is dus heel belangrijk in het verdere verloop van het boek. Dat zie je in zijn gedrag omdat hij nog meer nadenkt over dingen. En hij niet alleen. Ook voor Tist en Lex!

Opbouw:

Het verhaal is in niet-chronologische volgorde geschreven. Het is namelijk zo ingedeeld dat je een gedeelte krijgt na alle gebeurtenissen in het boek, en dan pas echt begint met het verhaal. Eerst lees je dan een stuk leest over Joppe in 2003 en dan een stuk over Tists verleden, variërend van 1913 tot 1985, dit in de verteltijd van 232 bladzijdes. Het is zo gedaan dat je tijdens Joppe’s verhaal van ongeveer 3 maanden allemaal fragmenten krijgt van Tist. Het begint vlak voor de oorlog, in 1913. Hier leer je de familie een beetje kennen en de situatie is die tijd. Dit is het grootste stuk. Daarna gaat het verhaal ook over Sien en Mie, die ook bij Gaston slapen. Vervolgt door Pol’s verhaald, daarna komt Lex er ook bij. Dan lees je vooral over de verhoudingen met Tist.

Het boek heeft een gesloten einde. (Citaat:Of dit nu allemaal echt gebeurd is?) Dat zegt al eigenlijk dat het verhaal afgelopen is. Maar het boek eindigt met de dood van Tist, en over Tist ging het hele boek. Dus een gesloten einde.

Het begin van het verhaal begint met een inleiding over het verloop na het einde van het verhaal, namelijk de dood van Tist.

Perspectief:

Het boek heeft een wisselend perspectief. In het ene deel van het boek dat zich 2003 afspeelt wordt het ik-perspectief gebruikt. (Citaat: Ze zien er anders uit dan ik me voorstelde.) De ik kan vervangen worden door Joppe. In het andere deel van het is het verhaal van Tist is een hij perspectief.. (Citaat: Maar hoeveel jassen hij ook bovenop klein Trieneke stapelde, ze kreeg het maar niet warm) Hier zie je dat Tist met hij wordt aangeduid. Deze twee perspectieven maken uiteindelijk dus het wisselend perspectief.

Mening:

Ik vond dit boek niet geweldig, eerlijk gezegd. Ze wisselde te vaak van perspectief, zodat je niet echt goed kon verdiepen in een bepaald persoon. En ik snap wel de clue van het verhaal, alleen het slaat gewoon nergens op. Het is gewoon 1 grote stamboom die je volgt tijdens Tist’s verhaal. Dan wordt die geboren, dan die, dan die, totdat er 1 iemand weet wie nou zijn vader was. Zo kan iedereen wel een boek schrijven. Dus dat vind ik wel een nadeel, dat het boek niet origineel was. Verder vind ik de opbouw niet goed gebruikt. Je kan beter wat meer dingen gebeim laten en dat stukje voor stukje vertellen. Dit zorgt voor meer spanning en de wil om verder te lezen, wat in dit boek mogelijk is. Als slot had ik toch liever gekozen om ook gedachtes te schrijven bij de ik persoon. Dan leeft het boek meer, en is het mogelijk je beter in te leven in die persoon.

Mening vergelijken:

Ik vond het Gouden Ei een stuk leuker om te lezen. Ik denk dat het komt omdat dit een jeugdboek is. Daar wordt alles veel duidelijker en uitgebreider verteld, wat soms irritatie kan opwekken tijdens het lezen ervan. En dan is Het Gouden Ei vond ik de samensmelting van de 2 perspectieven veel leuker en spannender van “ Met Huid En Haar”.