Zakelijke gegevens:
Schrijver: Louis Paul Boon
Titel: Menuet
Uitgever: De arbeiders pers
Plaats en jaar van uitgave en druk: amsterdam, 1997, 15e druk
Aantal bladzijde:144
Datum leesverslag: 25 november 2004 Waarom heb ik dit boek gekozen Ik had eerlijk gezegd wel zin in een psychologisch verhaal. Ten eerste omdat mijn gevoel daar wel naar stond en verder omdat ik na bezonken rood eigenlijk wel een boek wilde lezen wat wel boeiend was. Althans op het gebied van verhalen over denken van mensen. Mijn eerste reacties Ik vond het echt een heel goed boek. Hoewel het echt werkelijk nergens over ging qua gebeurtenissen bleef het verhaal helemaal boeien. Dat wil toch wel zeggen dat het goed geschreven is lijkt me. Verder herken ik mezelf wel een beetje in die man uit het verhaal waardoor het wel boeiender wordt. Eigenlijk is dit ook het eerste boek waar ik echt uit mezelf over ben gaan nadenken. Al met al vond ik het dus boeiend en interessant om te lezen. Wel jammer was dat je er enorm langzaam doorheen gaat. Lezen over gedachtes van anderen duurt duidelijk langer dan gebeurtenissen. Gelukkig was dat dus in dit geval niet zo erg. Korte samenvatting van de gebeurtenissen Het verhaal bestaat dus uit drie delen. Eerst beschrijft de man zijn leven, daarna de hulp in het huishouden en tot slot de vrouw. Allemaal blijven ze naamloos, wat best goed bij het boek past omdat ze allemaal niet echt bij de maatschappij passen en zo op deze manier er eigenlijk ook niet in zitten. In de drie delen vertellen ze om de beurt hoe ze tegen elkaar en het leven aan kijken. Gebeurtenissen zijn er eigenlijk niet, alleen de zwangerschap van de vrouw in huis maar daar wordt verder niet op in gegaan. Ik blijf het knap vinden dat ondanks dit alles het hele verhaal wel boeiend bleef. Persoonsbeschrijvingen De man
De man in het verhaal is negenentwintig en hij werkt in de vrieskelders. Wanneer hij thuis komt gaat hij vaak krantenknipsels verzamelen en vervolgens inplakken. Die knipsels gaan allemaal over verschrikkelijke gebeurtenissen zoals moord, eenzaamheid of verkrachting. De man zondert zich vaak af op zijn kamertje om na te denken, eigenlijk is hij best eenzaam. Niet omdat hij geen contacten heeft, hij heeft een vrouw enz. maar hij voelt zich niet thuis tussen de rest van de mensen. Hij is teleurgesteld in hoe de wereld in elkaar zit en wil daar eigenlijk niet bij horen. Dat is ook de reden van het afzonderen, hij snapt niet hoe mensen zo kunnen zijn en wil er dus ook niet bijhoren. Het meisje in het verhaal probeert iedereen uit te lokken, boos te maken en aandacht te krijgen. De man weet niet echt hoe hij er op moet reageren Vaak negeert hij, of kijkt alleen maar en gaat er vervolgens weer over na denken. Een keer beantwoord hij de uitdaging van het meisje en raken ze elkaar aan, maar net op dat moment komt zijn vrouw binnen en is het contact meteen weer afgelopen. Het meisje
Het meisje is hulp in het huishouden in dit gezin. Ze gaat nog naar school en woont bij haar ouders, maar komt na schooltijd helpen bij de man en de vrouw uit het verhaal. Haar taken bestaan uit poetsen, kleding uithalen en opruimen. Ze is eigenlijk ook best eenzaam en probeert veel aandacht te trekken. De vrouw stelt ze daarom heel veel vragen, vragen over onderwerpen die eigenlijk niet kunnen of waar ze helemaal niks mee te maken heeft. Zo gaan die vragen bijvoorbeeld over de relaties, haar kijk op het leven en hoe ze denkt over anderen. De aandacht van de man probeert het meisje te krijgen door fouten te maken. Door bijvoorbeeld een mandje met spelden te laten vallen, die ze vervolgens allemaal een voor een moet gaan oprapen. Het meisje wil graag weten waar hij aan denkt, waarom hij zich gedraagt zo als hij doet. Stiekem vind ze de man best aantrekkelijk, ook een reden waarom ze zijn aandacht trekt. De vrouw
De vrouw is gezien van de twee andere ook wel eenzaam, maar gaat er anders mee om. Ze probeert het te ontkennen, toch bij de rest van de mensen te horen maar eigenlijk lukt dat niet. Ze gaat wel mee op straat staan roddelen met de buurt, doet alsof het “vreemde” gedrag van haar man haar niet interesseert maar eigenlijk snapt ze er helemaal niks van. Waarom denken die mensen zo “stom” over hoe het leven in elkaar zit. Het leven bestaat voor haar uit hard werken, ze heeft vaak niet eens tijd om naar de wc te gaan. Ze wil in alles een dag vooruit zijn, ze maakt eten vast voor de volgende dag enz. Andere mensen werken niet op die manier. Haar man begrijpt ze ook niet, waarom kijkt die zo negatief naar het leven, met z’n stomme krantenknipsels. Dit is haar ontkenning tegenover haar eigen gedrag eigenlijk, want zelf kijkt ze ook vrij negatief tegen het leven, ze werkt om daar niet aan toe te geven en doet alle mogelijke pogingen om “erbij” te horen. Verdiepingsopdracht, daders en slachtoffers In dit boek zijn eigenlijk alle drie de hoofdpersonen slachtoffer van het leven en van elkaar. Niet op lichamelijke manier, maar op de manier waarop ze er tegenaan kijken. De man is eenzaam, zondert zichzelf af, omdat hij niet begrijpt hoe andere mensen leven. Stuk voor stuk doen ze verschrikkelijke dingen, doen andere pijn en denken niet na over wat ze doen. Verder is de man ook wel een beetje slachtoffer van het meisje wat helpt in huis. Ze lokt hem uit, werkt op zijn zenuwen en trekt aandacht waardoor hij wel in haar verleiding mee moet gaan. Voor de vrouw geld hetzelfde wat betreft dat het meisje haar uitlokt. Ze doet echt haar best om de vrouw op de kast te krijgen en dat wil aardig lukken. De vrouw snapt totaal niet wat ze in deze wereld doet maar wil er niet aan toegeven, daarom gaat ze doen alsof en rent zichzelf te barsten om alles te kunnen doen wat ze wil. In tegenstelling tot haar man die zich juist helmaal afzondert, ze begrijpen elkaar helemaal niet terwijl ze eigenlijk precies hetzelfde zijn. Het enige verschil is dat ze anders om gaan met hun problemen. Het meisje is ook slachtoffer van het leven maar uit dat als dader tegenover de man en vrouw waarbij ze werkt. Eigenlijk doet ze dat door een soort van aandacht te trekken, stiekem wil ze toch wel van de eenzaamheid af. Eigenlijk vind ik toch dat je niet duidelijk kunt zeggen dat het meisje ook echt een dader is. Het is haar manier van eenzaamheid en onbegrip verwerken, de man en de vrouw doen dat nog anders. Die twee verwijten elkaar ook dat ze op de verkeerde manier leven. Waarom de drie personen in het verhaal denken zoals ze nu doen word (helaas) niet echt verder uitgelegd. Ook hoe het meisje thuis en op school omgaat met bijvoorbeeld haar ouders en vrienden niet. Dat zou denk ik nog wel wat kunnen veranderen aan mijn kijk op haar. Nu komt ze toch wel een beetje over als een bitch, terwijl er toch wel wat begrip voor haar op te brengen zou zijn. Erg veel gevolgen heeft het gedrag van deze drie personen niet. Behalve dan dat de man en de vrouw niet zo vrolijk worden van het gedrag van hun dienstmeisje. Verder is deze reactie van allemaal juist een gevolg, een gevolg van hoe de maatschappij in elkaar zit. Zou dit met mij ook kunnen gebeuren? Misschien niet de hele manier van denken en doen, maar vooral in de man kan ik me in veel punten goed verplaatsen. Vooral in het afzonderen en nadenken over dingen. De reactie van de vrouw kan ik me minder voorstellen, ze wil er niet aan toegeven terwijl ik dat wel zou doen. En tot slot net als het meisje afreageren op anderen is ook niet helemaal mijn ding. Eindoordeel Ik vond het echt een heel goed boek. Niet het aller leukste wat ik heb gelezen, wat dat betreft staan boeiende gebeurtenissen toch nog altijd hoger dan een psychologisch verhaal. Toch vond ik het helemaal niet vervelend om te lezen, maar wel zeer interessant hoe die mensen tegen het leven aan kijken. Als enige nadeel kan ik noemen dat het enorm traag las. Toch blijf ik bewondering voelen voor de schrijver, een verhaal drie keer vertellen zonder ook maar een gebeurtenis en toch tot aan de laatste pagina boeiend blijven.
Titel: Menuet
Uitgever: De arbeiders pers
Plaats en jaar van uitgave en druk: amsterdam, 1997, 15e druk
Aantal bladzijde:144
Datum leesverslag: 25 november 2004 Waarom heb ik dit boek gekozen Ik had eerlijk gezegd wel zin in een psychologisch verhaal. Ten eerste omdat mijn gevoel daar wel naar stond en verder omdat ik na bezonken rood eigenlijk wel een boek wilde lezen wat wel boeiend was. Althans op het gebied van verhalen over denken van mensen. Mijn eerste reacties Ik vond het echt een heel goed boek. Hoewel het echt werkelijk nergens over ging qua gebeurtenissen bleef het verhaal helemaal boeien. Dat wil toch wel zeggen dat het goed geschreven is lijkt me. Verder herken ik mezelf wel een beetje in die man uit het verhaal waardoor het wel boeiender wordt. Eigenlijk is dit ook het eerste boek waar ik echt uit mezelf over ben gaan nadenken. Al met al vond ik het dus boeiend en interessant om te lezen. Wel jammer was dat je er enorm langzaam doorheen gaat. Lezen over gedachtes van anderen duurt duidelijk langer dan gebeurtenissen. Gelukkig was dat dus in dit geval niet zo erg. Korte samenvatting van de gebeurtenissen Het verhaal bestaat dus uit drie delen. Eerst beschrijft de man zijn leven, daarna de hulp in het huishouden en tot slot de vrouw. Allemaal blijven ze naamloos, wat best goed bij het boek past omdat ze allemaal niet echt bij de maatschappij passen en zo op deze manier er eigenlijk ook niet in zitten. In de drie delen vertellen ze om de beurt hoe ze tegen elkaar en het leven aan kijken. Gebeurtenissen zijn er eigenlijk niet, alleen de zwangerschap van de vrouw in huis maar daar wordt verder niet op in gegaan. Ik blijf het knap vinden dat ondanks dit alles het hele verhaal wel boeiend bleef. Persoonsbeschrijvingen De man
De man in het verhaal is negenentwintig en hij werkt in de vrieskelders. Wanneer hij thuis komt gaat hij vaak krantenknipsels verzamelen en vervolgens inplakken. Die knipsels gaan allemaal over verschrikkelijke gebeurtenissen zoals moord, eenzaamheid of verkrachting. De man zondert zich vaak af op zijn kamertje om na te denken, eigenlijk is hij best eenzaam. Niet omdat hij geen contacten heeft, hij heeft een vrouw enz. maar hij voelt zich niet thuis tussen de rest van de mensen. Hij is teleurgesteld in hoe de wereld in elkaar zit en wil daar eigenlijk niet bij horen. Dat is ook de reden van het afzonderen, hij snapt niet hoe mensen zo kunnen zijn en wil er dus ook niet bijhoren. Het meisje in het verhaal probeert iedereen uit te lokken, boos te maken en aandacht te krijgen. De man weet niet echt hoe hij er op moet reageren Vaak negeert hij, of kijkt alleen maar en gaat er vervolgens weer over na denken. Een keer beantwoord hij de uitdaging van het meisje en raken ze elkaar aan, maar net op dat moment komt zijn vrouw binnen en is het contact meteen weer afgelopen. Het meisje
Het meisje is hulp in het huishouden in dit gezin. Ze gaat nog naar school en woont bij haar ouders, maar komt na schooltijd helpen bij de man en de vrouw uit het verhaal. Haar taken bestaan uit poetsen, kleding uithalen en opruimen. Ze is eigenlijk ook best eenzaam en probeert veel aandacht te trekken. De vrouw stelt ze daarom heel veel vragen, vragen over onderwerpen die eigenlijk niet kunnen of waar ze helemaal niks mee te maken heeft. Zo gaan die vragen bijvoorbeeld over de relaties, haar kijk op het leven en hoe ze denkt over anderen. De aandacht van de man probeert het meisje te krijgen door fouten te maken. Door bijvoorbeeld een mandje met spelden te laten vallen, die ze vervolgens allemaal een voor een moet gaan oprapen. Het meisje wil graag weten waar hij aan denkt, waarom hij zich gedraagt zo als hij doet. Stiekem vind ze de man best aantrekkelijk, ook een reden waarom ze zijn aandacht trekt. De vrouw
De vrouw is gezien van de twee andere ook wel eenzaam, maar gaat er anders mee om. Ze probeert het te ontkennen, toch bij de rest van de mensen te horen maar eigenlijk lukt dat niet. Ze gaat wel mee op straat staan roddelen met de buurt, doet alsof het “vreemde” gedrag van haar man haar niet interesseert maar eigenlijk snapt ze er helemaal niks van. Waarom denken die mensen zo “stom” over hoe het leven in elkaar zit. Het leven bestaat voor haar uit hard werken, ze heeft vaak niet eens tijd om naar de wc te gaan. Ze wil in alles een dag vooruit zijn, ze maakt eten vast voor de volgende dag enz. Andere mensen werken niet op die manier. Haar man begrijpt ze ook niet, waarom kijkt die zo negatief naar het leven, met z’n stomme krantenknipsels. Dit is haar ontkenning tegenover haar eigen gedrag eigenlijk, want zelf kijkt ze ook vrij negatief tegen het leven, ze werkt om daar niet aan toe te geven en doet alle mogelijke pogingen om “erbij” te horen. Verdiepingsopdracht, daders en slachtoffers In dit boek zijn eigenlijk alle drie de hoofdpersonen slachtoffer van het leven en van elkaar. Niet op lichamelijke manier, maar op de manier waarop ze er tegenaan kijken. De man is eenzaam, zondert zichzelf af, omdat hij niet begrijpt hoe andere mensen leven. Stuk voor stuk doen ze verschrikkelijke dingen, doen andere pijn en denken niet na over wat ze doen. Verder is de man ook wel een beetje slachtoffer van het meisje wat helpt in huis. Ze lokt hem uit, werkt op zijn zenuwen en trekt aandacht waardoor hij wel in haar verleiding mee moet gaan. Voor de vrouw geld hetzelfde wat betreft dat het meisje haar uitlokt. Ze doet echt haar best om de vrouw op de kast te krijgen en dat wil aardig lukken. De vrouw snapt totaal niet wat ze in deze wereld doet maar wil er niet aan toegeven, daarom gaat ze doen alsof en rent zichzelf te barsten om alles te kunnen doen wat ze wil. In tegenstelling tot haar man die zich juist helmaal afzondert, ze begrijpen elkaar helemaal niet terwijl ze eigenlijk precies hetzelfde zijn. Het enige verschil is dat ze anders om gaan met hun problemen. Het meisje is ook slachtoffer van het leven maar uit dat als dader tegenover de man en vrouw waarbij ze werkt. Eigenlijk doet ze dat door een soort van aandacht te trekken, stiekem wil ze toch wel van de eenzaamheid af. Eigenlijk vind ik toch dat je niet duidelijk kunt zeggen dat het meisje ook echt een dader is. Het is haar manier van eenzaamheid en onbegrip verwerken, de man en de vrouw doen dat nog anders. Die twee verwijten elkaar ook dat ze op de verkeerde manier leven. Waarom de drie personen in het verhaal denken zoals ze nu doen word (helaas) niet echt verder uitgelegd. Ook hoe het meisje thuis en op school omgaat met bijvoorbeeld haar ouders en vrienden niet. Dat zou denk ik nog wel wat kunnen veranderen aan mijn kijk op haar. Nu komt ze toch wel een beetje over als een bitch, terwijl er toch wel wat begrip voor haar op te brengen zou zijn. Erg veel gevolgen heeft het gedrag van deze drie personen niet. Behalve dan dat de man en de vrouw niet zo vrolijk worden van het gedrag van hun dienstmeisje. Verder is deze reactie van allemaal juist een gevolg, een gevolg van hoe de maatschappij in elkaar zit. Zou dit met mij ook kunnen gebeuren? Misschien niet de hele manier van denken en doen, maar vooral in de man kan ik me in veel punten goed verplaatsen. Vooral in het afzonderen en nadenken over dingen. De reactie van de vrouw kan ik me minder voorstellen, ze wil er niet aan toegeven terwijl ik dat wel zou doen. En tot slot net als het meisje afreageren op anderen is ook niet helemaal mijn ding. Eindoordeel Ik vond het echt een heel goed boek. Niet het aller leukste wat ik heb gelezen, wat dat betreft staan boeiende gebeurtenissen toch nog altijd hoger dan een psychologisch verhaal. Toch vond ik het helemaal niet vervelend om te lezen, maar wel zeer interessant hoe die mensen tegen het leven aan kijken. Als enige nadeel kan ik noemen dat het enorm traag las. Toch blijf ik bewondering voelen voor de schrijver, een verhaal drie keer vertellen zonder ook maar een gebeurtenis en toch tot aan de laatste pagina boeiend blijven.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden