Menuet door Louis Paul Boon

Louis Paul Boon - Menuet

Over schrijver:

•  Veelzijdig (Hij, die het meest heeft gedurfd)
• Thema’s: Heel erg gewaagd (kritiek op de katholieke kerk, bijvoorbeeld). Tegen onrecht, ongelijkheid en fascisme
• Taal: niet de gangbare spelling: namen van personen niet met een hoofdletter en het lidwoord het in de vorm van de letter t vast aan het zelfstandig naamwoord (het paard, is bij Boon tpaard).
•  Hij was socialistisch overtuigd, had een afkeer tegen godsdienst, schreef openlijk over sexualiteit (heel abnormaal in die tijd)
•  Weinig vertrouwen in het goede van de mens
• Broederschap en solidariteit
• De voorloper van het ironisch realisme

Over boek:

In 1955 kwam Het Menuet uit, een korte roman met een vreemde opbouw. Het verhaal wordt in het boek drie keer verteld, maar steeds vanuit het perspectief van een ander personage. De thema’s zijn moord en verkrachting. Door dit boek kom je tot het besef hoe driftig mensen kunnen zijn en waar dat allemaal wel niet toe kan leiden.

Hoofdstuk 1: De vrieskelder. De man vertelt het verhaal. Hij is erg teruggetrokken. Hij verzamelt krantenknipsels (gaan vaak over moorden, verkrachtingen of kannibalisme). Hij is erg bewust van zijn lichaam. Hij voelt zich niet op zijn gemak bij andere mensen ‘Ik wist wel en reeds lang, dat ik een vreemde was onder hen’. Hij verafschuwt de maatschappij waarin hij leeft → weinig oprechte gevoelens en weinig natuurlijks. Hij ergert zich aan zijn vrouw: ze is een meeloper en ze is erg onhygiënisch.

Hoofdstuk 2: Mijn planeet. Het meisje vertelt het verhaal. Ze is brutaal en zelfbewust. Zelfbewust: ze weet dat de man haar aardig vindt en bewust van haar lichaam. Brutaal: ze gaat in eens bij hem op de bank liggen. In de ogen van de vrouw is ze echt een bemoeial. Ze heeft haar eigen wereld → ‘Ik heb een kring getrokken, een cirkel om mij heen waarbinnen ik veilig leef, en niets binnenlaat wat van mij werkelijk zou kunnen hinderen’. Veel bezig met seksualiteit.
Hoofdstuk 3: Het eiland. De vrouw vertelt het verhaal. Ze is echt een huisje-boompje-beestje-type. Toch laat ze zich verleiden door haar zwager en ze raakt zwanger van hem → haar wereld stort in. De vrouw is erg ongelukkig. Ze kijkt anders tegen het leven aan dan haar man. Zij wil graag ergens bij horen, hij niet (hij is geen meeloper). Ze haat de natuur → ‘Zij nam het de natuur kwalijk dat zij natuur was. Het ontstemde haar dat een man zaad loosde, dat een vrouw ongesteld wordt, dat kinderen hulpeloos in hun broek of bed plassen’.

De drie hoofdpersonages vertellen hun eigen gevoelens en gedachten aan de lezer, maar niet aan de andere personages. Ze blijven maar langs elkaar doorleven.

Het verhaal gaat over een driehoeksverhouding. Hierin is de vrouw de uitslover, de man wordt daar de dupe van en het meisje kijkt spottend toe. De drie personages praten niet veel met elkaar.

De man is verliefd op het jonge meisje, die de vrouw helpt in de huishouding. De vrouw stort zich helemaal in haar werk. Ze heeft een wilde nacht in de tuin met haar zwager. Daar raakt ze zwanger van. De man en vrouw leven samen in een huis, maar verder zijn ze helemaal vervreemd van elkaar. Vroeger konden ze wel goed samen, totdat ze beiden aan het werk gingen. Het meisje zweeft er een beetje tussendoor. Ze weet een heleboel dingen die de man en vrouw niet van elkaar weten en die ze ook niet mogen weten. Het meisje voelt zich aangetrokken tot de man. De vrouw vindt het meisje niet leuk.

De vrieskelder:
De man werkt in een vrieskelder, dus hij moet tegen de lage temperatuur kunnen. En je moet het isolement kunnen verdragen. Hij voelt zich altijd al sterk aangetrokken tot jonge tienermeisjes. Thuis ziet hij zijn vrouw en hun minderjarige dienstmeid. Het is duidelijk dat hij de dienstmeid aantrekkelijker vindt. Hij gaat de trap op naar zijn rommelkamertje, waar hij zich bezighoudt met het verzamelen en inplakken van krantenknipsels over de wreedheid van de mens.
Zijn vrouw bevalt van een zoontje, dat hij beschrijft als "een kleine, spartelende puit die de tovenaar gelijk een konijn bij de achterste poten vasthield".

Op een avond zit hij thuis en het dienstmeisje komt binnen, zet zich naast hem neer en betast hem op intieme plekken. Op dat moment komt zijn vrouw binnen.

Mijn Planeet:
Het meisje vertelt over haar ervaringen met de gebeurtenissen. Haar leeftijd is onbekend maar ze gaat nog naar school, wat ze haat. Aan de manier waarop de man naar haar kijkt kan ze opmaken dat hij naar haar verlangt.

Het eiland:
De vrouw heeft veel behoefte aan sociaal contact. Ze is erg gelovig en gaat wekelijks naar de kerk. Toch, lopende het verhaal, begint ze steeds minder te geloven in God. Vooral als ze ontdekt dat ze niet zwanger is van haar man, maar van haar zwager. Ze betrapt de man met het dienstmeisje: ze denkt, elk van ons is een eiland.

Onderwerp: vervreemding van de 3 hoofdpersonen.