Mathilde door Tomas Ross

Eerste reactie van het boek Ik heb dit boek gekozen omdat mijn vader zei dat Tomas Ross een goede misdaadschrijver is. Omdat ik o.a. van misdaadboeken houdt, heb ik dus wat boeken van deze schrijver opgezocht. Mijn verwachtingen voordat ik het boek ging lezen waren best hoog. Ik verwachtte een spannend boek wat ik in één ruk uit zou willen lezen. Nu ik het boek uit heb, ben ik een beetje teleurgesteld. Ik had veel meer verwacht van dit boek. Het begin begon wel aardig, het was gemakkelijk te volgen en de schrijfstijl was prettig. Maar al gauw kwamen er heel veel namen voor, het duizelde me een beetje. Ik moest telkens even stoppen met lezen, om even alles goed op een rijtje te zetten. Het boek was ook nog eens erg langdradig, het kostte me dan ook best wat moeite om het boek uit te lezen. Nadat ik dit boek heb gelezen ben ik niet van plan om nog een boek van Tomas Ross te gaan lezen, of op zijn minst lees ik volgende keer even wat recensies door voordat ik een van zijn boeken leen. Samenvatting van het boek Ik heb de achterkant van het boek als samenvatting genomen, omdat ik zelf echt niet zou weten hoe ik alles zou moeten samenvatten. Ik haal dan alle namen van de personen door elkaar. ‘’Wanneer de tweeëntwintigjarige Mathilde de Doelder in 1961 in Amsterdam arriveert, weet ze niets van wat een paar jaar later die stad op zijn kop zal zetten: de studentenopstand, de provo’s, seks, drugs en rock & roll. Evenmin weet de stad iets van haar: een naïef maar slim meisje uit Zeeland. Enkele jaren later is alles anders: ‘tout’ Amsterdam kent haar als Mathilde, de excentrieke en verwende vrouw van de beroemde Carel Willink. Geen feest, geen expositie gaat voorbij zonder Mathilde in een van haar peperdure Fong Leng-creaties. Ze ontpopt zich als de koningin van het uitgaansleven en domineert de showpagina’s van kranten en tijdschriften met haar luxe leven, door de veel oudere schilder gefinancierd. Na de scheiding van Willink woont ze in een riant Amsterdams pand, bezocht door een stoet van minnaars: schatrijke zakenlieden, geheimzinnige buitenlanders. Dan, op 25 oktober 1977, wordt Mathilde, negenendertig jaar oud, dood gevonden in haar slaapkamer, een pistool in de hand. Zelfmoord, luidt de conclusie van de recherche. Maar wat is er nu werkelijk gebeurd? Tomas Ross zoekt in zijn nieuwe roman naar de verklaring van dit raadselachtige levenseinde, waarover nu, meer dan vijfentwintig jaar later, nog steeds zoveel verhalen circuleren. Wie waren haar vrienden, met wie ging ze om? En van wie wist ze misschien te veel…
Thema en motieven Het thema van dit boek is wel erg duidelijk. Het hele boek gaat over Mathilde de Doelder, met de vraag of ze zelfmoord gepleegd heeft of vermoord is om onbekende redenen? Een enkele voorbeelden van deze hoofdvraag: ‘’Het eerste wat Faber heeft gedaan is het boek, bijna 300 pagina’s, navlooien op de naam Jan van Dijk, maar die wordt er tot zijn verwondering en teleurstelling niet in genoemd. Had Van Dijk dan niet met de dood van Mathilde te maken of vond De Vries dat niet relevant?’’ ‘’Was hij in paniek? Het kan. De Vries vindt het vreemd dat hij niet meer wist in welke hand ze het had. Maar als hij dat inderdaad in paniek heeft gedaan, zoals je een kind iets ontrukt voor het zichzelf kan verwonden, herinner je je dat dan? En als die Vittali haar wel had doodgeschoten, waarom zou hij dan het pistool weer hebben gepakt? Om zijn vingerafdrukken te verklaren? Zou hij dan geen handschoenen hebben gedragen, een professionele drugssmokkelaar?’’ (blz. 161) De motieven van dit boek zijn ook erg duidelijk. Ten eerste komt Mathilde op elke bladzijde weer terug, in elke zin gaat het om Mathilde. Ook de gebeurtenis waarom Mathilde zo belangrijk in dit boek is, wordt vaak herhaald. Namelijk de (zelf)moord. Twee verwerkingsopdrachten Verklaar de titel van het boek met behulp van de tekst. Waar slaat de titel op? Waar ben je deze letterlijk tegengekomen? Wat vind je van de titel van het boek? De titel van het boek is ‘’Mathilde’’. Omdat het boek gaat over Maria Theodora Mathilde de Doelder, oftewel Mathilde Willink. Deze vrouw heeft ook echt bestaan, ze was de derde vrouw van de beroemde schilder Carel Willink. (Mede dankzij haar is hij ook beroemd geworden.) Ze leefde een erg duur leven, ze kreeg alles van Carel Willink (die 39 jaar ouders als haar was!). Ze is van hem gescheiden en een tijd later is ze dood op haar bed aangetroffen, met een kogel door haar hoofd. Het is nog steeds niet opgehelderd of ze nou vermoord is of zelfmoord heeft gepleegd. Dit boek is dus ook alleen een vermoeden van Tomas Ross. Ik vind de titel een beetje te simpel, het is niet echt pakkend. Het had beter iets als ‘De waarheid’ of ‘Mysterie blijft mysterie’ kunnen zijn. Zoek bij het werk dat je gelezen hebt minimaal één kritiek, commentaar, artikel, boekbespreking of ander verslag. Vergelijk op enkele punten jouw ervaring met die van de andere lezer(es). Beoordeling: Zoals we gewend zijn van Tomas Ross is ook Mathilde een mengelmoes van waargebeurde feiten en fictieve situaties en personen. Ik heb het hele verhaal door moeten worstelen. Het is Ross niet gelukt om mij mee te trekken in het verhaal, met name doordat ik mij vreselijk ergerde aan zijn slordige schrijfstijl. De verhaallijn is niet vast te houden... ik weet nu nog steeds niet wie dat arme kind heeft vermoord, en waarom precies. Wat een teleurstelling! Het is nog een geluk dat Ross begint met een overzicht van alle personen die meespelen in het boek, maar zelfs dat heeft mij niet geholpen met het onthullen van de dader. Ik ben het totaal met deze recensie eens. Het geeft precies weer wat ik niet onder woorden kon brengen. ‘’Ik heb het hele verhaal door moeten worstelen.’’, daar had ik ook erg last van. Ik heb met tegenzin het boek uitgelezen, omdat ik het zonde van mijn verspilde tijd vond om het halverwege weg te leggen. Ook was ik wel een beetje nieuwsgierig of het nou uiteindelijk zelfmoord of moord was. Maar net als deze recensie al zegt, ik weet nu nog steeds niet precies waarom en door wie Mathilde precies is vermoord. Maar wat hier niet genoemd wordt, is dat er zo ontzettend veel namen in het boek voorkomen. Daar had ik nog het meeste moeite mee, met alle namen die kriskras door elkaar gebruikt worden. Eindoordeel Dit boek was een grote teleurstelling. Het hele boek lang gaat over eventuele theorieën, over de moord of zelfmoord op Mathilde. Elke keer weer komt er een nieuwe theorie bij, die de verhaallijn nog onduidelijker maakt dan het al was. Ook komt er om de paar pagina’s een nieuwe naam bij, tot je op het laatst elke pagina wel een paar keer over moet lezen om elke naam even op de goede plaats te zetten. Het meest teleurstellende van dit boek was nog wel het einde. Je verwacht dat je een duidelijke mening van de schrijver krijgt, over wie het gedaan heeft en om welke reden. Maar je moet maar gissen op het laatst. Op de laatste pagina’s van het boek is iemand aan het woord die de moord gepleegd heeft en die vertelt (niet helemaal duidelijk) wat zijn reden was. Maar je komt er niet achter wíe degene is die dit stuk tekst verteld! Nadat je dit boek gelezen hebt blijf je je dus nog een tijd afvragen wie het gedaan zal hebben. Na een tijdje is die gedachte wel overgewaaid, omdat je alle namen niet meer herinnert van de mogelijke daders. Misschien dat Thomas Ross zijn mening over wie het gedaan heeft niet durft te uiten, uit angst voor erge kritiek. Maar ik vind dat je dan ook niet zo’n boek moet schrijven, als je uiteindelijk niet duidelijk je mening naar voren laat komen. Ook al is het verhaal heel ingewikkeld, de titel is weer veel te simpel. Zoals al eerder gezegd, zou een pakkende titel die de inhoud een beetje verhuld veel beter zijn. Ik ben niet van plan om nog meer boeken van Tomas Ross te lezen, tenzij er heel veel mensen positief over zijn en het blijkt dat ik precies het verkeerde boek van hem uit de bibliotheek heb meegenomen. Als ik het boek een cijfer zou moeten geven, zou ik het een 4 geven!