Titel: Mariken van Nieumeghen
Auteur: Onbekend
Titelverklaring:
De titel van het boek is 'Marieken van Nieumeghen'. De titel slaat terug op de naam van de hoofdpersoon van het stuk: Mariken. De ondertitel van het boek is 'De ware en zeer wonderlijke geschiedenis van Mariken van Nieumeghen, die meer dan 7 jaar met de duivel samenwoonde'. Ook heeft het boek een oorspronkelijke titel, die luidt 'Die waerachtige
ende seer wonderlijcke historie van Mariken van Nieumeghen die meer dan seven jaren metten duvel woende ende verkeerde.'
Uitgewerkte persoonlijke reactie :
Onderwerp:
Het onderwerp van dit boek is dat God de mens, wat hij/zij ook gedaan heeft, vergeving zal schenken. Ik vind dit een heel boeiend onderwerp, omdat er in deze tijd ook nog heel veel gesproken wordt over het feit of je iemand moet vergeven of niet. Hierdoor komt het onderwerp toch wat dichterbij te staan en wordt het in mijn ogen interessanter. Het onderwerp ligt enerzijds wel in mijn belevingswereld en anderzijds ook weer niet. Soms denk ik er namelijk wel over na of ik iemand wel of niet moet vergeven, maar ik denk er nooit over na of God hem/haar wel of niet zal vergeven. Ik geloof namelijk niet in God en daarom denk ik daar ook niet zo over na. Ik ben zelf wel anders over het feit of je iemand moet vergeven of niet na gaan denken. Ik denk dat je iemand meestal wel kan vergeven, zolang hij/zij maar duidelijk berouw en spijt heeft van zijn daden. Het is niet zo dat je zijn/haar daden moet vergeten maar je mag hem/haar wel een tweede kans gunnen. Ik wist wel dat God eigenlijk iedereen zou vergeven, zolang hij/zij maar berouw heeft van zijn/haar daden. Dus in dat opzicht heeft het boek me geen andere kanten van het onderwerp laten zien. Het boek laat wel duidelijk naar voren komen dat de mens duidelijk berouw moet hebben voor zijn/haar daden. En dat je niet zomaar vergeving krijgt maar dat je daar wel wat voor moet doen. Ik ben het met deze visie eens. Je moet zeker wat doen voordat je vergeving zal krijgen. Je moet namelijk weer het vertrouwen terugwinnen wat je geschonden hebt. Zolang je dit vertrouwen nog niet hersteld hebt kan een ander je nog niet vergeven, want de ander is er dan nog niet van overtuigd dat je het niet nog eens zal doen. Ik denk dat vertrouwen het belangrijkste is als het gaat om vergeving geven of niet en dit komt ook duidelijk in dit boek naar voren.
De gebeurtenissen:
De eerste belangrijke gebeurtenis in dit boek is het feit dat Mariken door haar oom naar Nijmegen wordt gestuurd om daar boodschappen te gaan doen. Als deze gebeurtenis niet had plaatsgevonden dan was Mariken nooit weggegaan en was ze dus gewoon bij haar oom gebleven. Ook belangrijk is de gebeurtenis wanneer de tante van Mariken haar niet binnen wil laten. Mariken raakt hier zo van overstuur dat ze niet meer weet wat ze doet en zich meerdere malen aan de duivel overgeeft. De duivel ziet dit natuurlijk en grijpt zijn kans om haar mee te nemen. Dit is zeker één van de belangrijkste gebeurtenissen. Daarna is de belangrijkste gebeurtenis het feit dat Mariken en de duivel weer teruggaan naar Nijmegen en dat daar net een wagenspel aan de gang is. Door deze gebeurtenis krijgt Mariken berouw en wil ze niet meer met de duivel samenleven. Hierna volgt de allerbelangrijkste gebeurtenis uit het boek. Het verkrijgen van een boete van God en daarna het verkrijgen van zijn vergeving. Hier draait het hele boek namelijk om en dit is dan ook het onderwerp van het hele boek.
Ik vind dat alle gebeurtenissen goed worden beschreven in het boek. Er wordt duidelijk de tijd genomen om iets duidelijk te maken en daardoor zijn de belangrijkste gebeurtenissen goed te herkennen.
Personages:
De karaktereigenschappen van Mariken worden niet rechtstreeks genoemd, maar door de gebeurtenissen leer je ze wel goed kennen. Ik vind dit wel belangrijk bij dit boek, vooral omdat het ook om de gevoelens van Mariken draait. Als je Mariken namelijk niet goed zou leren kennen dan zijn de gebeurtenissen ook veel moeilijker te begrijpen. Je snapt dan minder van de dingen omdat je niet weet waarom Mariken zo reageert. Ik vind dit eigenlijk ook zo het geval bij boeken in het algemeen. Het geeft toch iets extra’s aan een boek als je de hoofdpersoon goed leert kennen. Je kan jezelf dan gemakkelijker inleven en daarom lijkt het eerder alsof je zelf in het verhaal meespeelt.
Mariken vind ik een heel sympathiek personage. Ze komt namelijk over als een heel aardig meisje wat eigenlijk nog nooit wat fout had gedaan totdat ze met de duivel in aanraking kwam. Het kwam heel sympathiek bij mij over dat ze toch altijd aan haar oom bleef denken en ook Maria bleef vereren. Volgens mij was ze diep in haar hart heel goed van bewust dat ze verkeerd bezig was, maar kon ze gewoon de verleiding van de kennis en de rijkdom die de duivel haar schonk niet weerstaan.
Ook de oom van Mariken vind ik een heel sympathiek personage. Hij is namelijk altijd blijven hopen op het feit dat Mariken terug naar huis zou keren. Hij is blijven bidden en heeft tijdenlang naar haar gezocht. Door deze dingen komt hij bij mij als een hele aardige man over en zeker ook als een sympathieke man.
De duivel vind ik absoluut niet sympathiek. Hij grijpt namelijk overal zijn kans om iemand te kunnen doden of het slechte pad op te sturen waardoor hij/zij regelrecht naar de hel zal gaan. Dit komt bij mij absoluut niet sympathiek over. Maar eigenlijk valt ook niet anders te verwachten van de duivel, want het is en blijft natuurlijk de duivel, oftewel de vertegenwoordiger van het kwade.
Ook de tante van Mariken vind ik niet sympathiek. Zij is namelijk helemaal niet rechtvaardig tegen Mariken en stuurt haar zonder pardon weg. Ze beschuldigt Mariken zomaar van dingen waar ze helemaal geen bewijzen voor heeft. Dit komt bij mij niet sympathiek over en ik vind haar dan ook helemaal geen aardige vrouw.
Bouw:
Ik vind het verhaal helemaal niet ingewikkeld van opbouw. Het is gewoon chronologisch verteld en er komen ook geen gekke tijdssprongen in voor. Hierdoor blijft het verhaal duidelijk en overzichtelijk.
Ik vind het verhaal niet echt spannend. Je kon eigenlijk van tevoren al raden dat het goed zou aflopen en daarmee wist je eigenlijk al de afloop van de meeste gebeurtenissen. Hierdoor was het verrassingselement er niet meer en daardoor was voor mij de spanning er ook af. Ik denk dat je dit verhaal wel heel spannend zou kunnen maken, maar hoe het in dit boek werd verteld was het niet spannend.
Er zitten helemaal geen flashbacks in het verhaal. Alleen helemaal in het begin wordt even de situatie rondom de arrestatie van de hertog beschreven. Dit is eigenlijk wel een terugblik maar ik denk niet dat je het echt een terugblik moet noemen. Het is meer een schets van de situatie op dat moment. Ik vind het wel prettig dat er geen flashbacks in het verhaal zitten, want vaak is een verhaal hierdoor moeilijker te begrijpen. In dit verhaal heb je daar dus in ieder geval geen last van.
Taalgebruik:
Over het algemeen is het taalgebruik niet moeilijk in dit boek. Dit komt natuurlijk omdat het boek vertaald is en daardoor in makkelijkere taal is weergegeven. Als ik het boek in de oorspronkelijke taal, het middeleeuwse Nederlands, zou moeten lezen zou ik echt niet weten wat er stond. De vertaling heeft nog wel steeds wat oudere taalgebruiken. Aan de zinsstructuur merk je dat het een oude tekst is. Maar het verhaal is toch heel makkelijk te begrijpen. Sommige stukjes zijn wel wat moeilijker om te lezen. Bijvoorbeeld het gedicht dat Mariken voordraagt en het wagenspel van Masscheroen. Deze stukken staan nog in moeilijke tekstbouw van vroeger. De woorden die er staan snap ik wel allemaal, maar de bouw van de zinnen is soms moeilijk om te volgen.
Ik vind het taalgebruik heel goed passen bij de personages en het onderwerp. Het zijn namelijk personages uit de Middeleeuwen en dit valt aan het taalgebruik ook wel enigszins op te merken. Ik vind dit helemaal geen probleem, want dit hoort gewoon bij dit boek en ik denk dat een modern taalgebruik ook helemaal niet bij dit verhaal zou passen.
Opdrachten
1: de zeven vrije kunsten zijn:
- Grammatica: taalkunde
- Retorica: effectief spreken
- Dialectica ofwel logica: logisch redeneren.
- Aritmetica: leer van de abstracte getallen
- Geometria: meetkunde
- Astronomia: stereometrie
- Musica: harmonieleer
De zeven vrije kunsten, oorspronkelijk bekend onder hun Latijnse naam septes artes liberales, vormden een vroege Europese indeling van de wetenschappen, en vormden de basis van het universitair onderwijs in de Middeleeuwen.
De kunsten heten "vrij" (in tegenstelling tot de artes illiberales) omdat ze deel uitmaakten van de intellectuele training van vrije, of vrijgestelde, mannen. De niet-vrije kunst bestond dan uit al die kennis die we tegenwoordig vakkennis zouden noemen, kennis die ten dienste van een bepaald doel staat. Dat wat we "vrije wetenschap" noemen, verwijst nog naar deze vroegere indeling, en tot voor kort berustte het onderscheid tussen universiteiten en hogescholen hier ook op.In de Griekse Oudheid had Aristoteles het menselijk kunnen verdeeld in twee categorieën: de mechanische of handwerkkunsten, en de vrije kunsten. Tot de eerste groep behoorde alles wat met vaardigheden te maken had, of het nu het werk van de zadelmaker betrof of dat van de kunstschilder. De vrije kunsten daarentegen waren die vakken welke zich tot hersenwerk bepaalden.
3: Motieven
Mariaverering: Als Mariken haar naam moet veranderen staat ze erop dat ze in elk geval de beginletter van haar naam mag houden (Emmeken).
Tannhäusermotief: Tannhäuser leefde zeven jaar met de duivelin Venus en kreeg geen vergiffenis totdat een dorre stok zou bloeien. Het gaat over een wonder of mirakel als teken van vergiffenis, wat ook centraal staat in Mariken van Nieumeghen.
De faustmotief : een mens die cultiveert een kennisdrang zonder beperkingen, hij wil hemel en aarde doorgronden en geeft zich daartoe over aan magie en
tovenarij. Zo komt hij ertoe zijn ziel aan de duivel te verkopen.
In Mariken van Nieumeghen is er wel sprake van een faustmotief, maar deze is niet volledig aanwezig. Mariken wil kennis, maar verkoopt hiervoor haar ziel niet aan de duivel. Toch is het faustmotief belangrijk in het verhaal, want alles draait hierom. Er zou geen verhaal zijn als Mariken niet met de duivel mee zou gaan.
Dit faustmotief komt onder ander ook voor in Theophilius (de faustlegende).
Het wagenspel is erg belangrijk in het verhaal. Het spel is een samenspraak tussen Masscheroen (de advocaat van de opperduivel Lucifer), God en Maria. Masscheroen betekent in het Arabisch ‘hofnar’. Masscheroen wil dat de zondige mensen gestraft worden, maar Maria neemt het juist op voor de mensen. De berouwvolle zondaar krijgt vergiffenis. Masscheroen doet een beroep op Gods rechtvaardigheid, Maria op zijn barmhartigheid.
Door dit wagenspel komt er een verrassende wending in het verhaal.
De legende van de zwaanridder was ooit wel merkelijk in de middeleeuwen zoals Lohengrin. Meestal wordt het tegenwoordig bekend als een opera. Het gaat ook meestal over een middeleuwse ridder zoals Karel , Edelgast . De legende van de zwaanridder heeft niet echt toepassingen gehad op het verhaal van Mariken van Nieuwmeghen.
Evaluatie
Mijn persoonlijke reactie is door de verdiepingsopdracht niet veranderd. Ik vind het nog steeds een heel leuk boek en ik blijf het nog steeds een heel interessant boek vinden. Sommige dingen zijn voor mij nog steeds onherkenbaar omdat ik nou eenmaal in een andere tijd leef. Zo snap ik nog niet hoe mensen erbij komen dat iemand met de duivel kan samenleven. Dit zou in onze tijd maar raar gevonden worden.
Ik vind het alles bij elkaar een heel goed boek en heb er ook zeker van genoten. De manier waarop het verteld wordt heeft mij zeker geboeid en ook het onderwerp. Je krijgt door dit boek toch een andere kijk op het leven in de Middeleeuwen en ik denk ook dat het me allemaal wat duidelijk is geworden hoe het er in die tijd aan toe ging. Het boek heeft me zeker nieuwsgierig gemaakt over het leven in de Middeleeuwen en ik wil er dan ook zeker meer over te weten komen. Het verhaal is ook heel mooi beschreven en je kan je helemaal inleven in de hoofdpersoon, Mariken. Dit maakt het voor mij ook een heel leuk boek om te lezen, vooral omdat Mariken ongeveer mijn leeftijd heeft.
Over de uitvoering van de beschrijvingsopdracht ben ik wel tevreden. Ik vond deze opdracht niet zo moeilijk om te maken en ik kon de meeste dingen zo op papier zetten. Ik heb dan ook het gevoel dat ik de beschrijvingsopdracht goed gemaakt heb. De verdiepingsopdracht vond ik wel heel moeilijk om te maken. Sommige dingen vond ik heel moeilijk om uit het verhaal te halen. Ik ben er dan ook niet helemaal tevreden mee. Ik denk wel dat ik de meeste dingen uit het verhaal heb kunnen halen.
Ik vond het lezen van dit een middeleeuws werk helemaal geen lastige klus. Ik vond het verhaal heel boeiend en ik ging er dan ook helemaal in op. Ik heb het boek zelfs twee keer gelezen. Het taalgebruik vond ik helemaal niet vervelend en ik denk dat ik daarom het boek ook leuker vond om te lezen.
Ik vond eigenlijk niks echt heel verwarrend in het boek. Alleen van de zeven vrije kunsten wist ik in het begin niet precies wat ze bedoelden. Dit komt denk ik wel door het tijdsverschil tussen de Middeleeuwen en deze tijd. Wij kennen namelijk de zeven vrije kunsten helemaal niet en daarom weten we ook niet zo goed wat we ermee aan moeten.
Volgende keer ga ik eigenlijk niets anders doen met dit onderwerp, het is duidelijk en ik snapte het verhaal goed genoeg om voldoende informatie erin te zetten. Het verhaal is op zich leuk en ook boeiend dat je alleen maar informatie over een specifieke vraag kunt verzamelen en beantwoorden en verder zal je denk ik geen informatie meer vinden.
De manier waarop het boekje behandeld is in de les was prachtig, bijna iedereen kreeg een rol dat deze rol op hem kan bijpassen zodat het verhaal nauwkeurig gepresenteerd kan worden op de personages van Mariken van Nieuw-meghen.De manier was ook grappig want sommige leerlingen deden hun rol uitstekend met lachen, goed praten en noem maar op.
Bronvermelding
http://nl.wikipedia.org/wiki/Hoofdpagina
Http://www.google.nl
http://home.planet.nl/~werff632/boeken/zwaan1.htm
REACTIES
1 seconde geleden