Magisch kruid door Ellen Tijsinger

Bibliografische gegevens Titel: Magisch kruid
Auteur: Ellen Tijsinger
Uitgeverij: Ploegsma
Jaar van verschijning: 2005
1e druk: 2005
Aantal bladzijde: 171 bladzijde’s Het boek Titelverklaring: Aurora is door heks Dionisia geroepen om al haar kennis over te nemen en een goede heks te worden om de mensen in het dorp te helpen als ze ziek zijn. Hoofdpersonen: Aurora: Aurora is erg zorgzaam en ze heeft twee Broertjes Armando en Leandro. Ze woont in een dorpje in Nicaragua en is Verliefd op Rico. Hoe oud ze is hun je niet vinden in dit verhaal , maar de schatting is ongeveer dertien/ veertien jaar. En heeft veel humor. Dionisia: Dionisia is een goed heks , ze geneest zieke mensen. Ze weet veel over kruiden en ziektes. Ze is oud, maar hoe oud ze is, is niet te vinden in dit verhaal. Ze is zorgzaam, geduldig en wil graag mensen helpen. Ze heeft een grote invloed op mensen, de mensen luist eren naar haar. Belangrijkste bijpersonen: Rico: Rico is het vriendje van Aurora. Ook hij is zorgzaam. Hij wil dat er niks met Aurora gebeurt. Hij is ongeveer even oud als Aurora. Hij heeft veel humor en veel mensen kunnen er om lachen. Mamita: Mamita is de moeder van Aurora. Mamita is een andere naam voor mama, moeder. Ze houd veel van haar kinderen. En is erg zorgzaam. Ze heeft heel erg last van dikke benen. Woodrow: woodrow zijn moeder is met de geboorte van zijn jongeren broertje gestorven. Zijn vader had te veel verdriet om voor zijn nieuwe zoon te zorgen. Woodrow probeerde voor zijn broertje te zorgen, maar tevergeefs. Het kindje gaat dood en woodrow blijft zijn hele leven die schuld dragen. Omdat hij nooit met liefde is opgegroeid denkt hij dat liefde niet bestaat. Hij probeert mensen kwaad te doen door zwarte magie te gebruiken. Later wordt hij opgenomen door Dionisia en wordt hij een goede heks. Hij heeft een scheve lach. Zijn tanden zijn geel gebleekt door pruim tabak en voorste tand ontbreekt. Op zijn rechter wang zit een grote wijnvlek. Dono: Dono is een jongetje met hazenlipje die te vondeling is gelegd voor het huisje Dionisia. Aurora gaat hem zorgen en word zijn moeder en Rico zijn vader. Waar: Een deel van het verhaal speelt zich af in een dorpje in Nicaragua. In dat dorpje geloven ze nog in hekserij. Het grootste deel speelt het verhaal zich af op de helling
van een dode vulkaan, waar het huisje van Dionisia staat. Wanneer: Het verhaal kan zich in twee tijden afspelen, in het heden en het heden. In het verhaal kan zich in het verleden afspelen omdat en vrachtwagens en anderen luxe producten voorkomen. Toch is de belang rijkste het zieken huis. Het verhaal kan zich ook in het verleden afspelen dat kun je merken aan het geloof in hekserij en het vele gebruik paard en wagen.
Samenvatting Aurora is alleen thuis haar moeder is naar de markt. Ze is de was aan het ophangen. Opeens staat er een man voor haar. De man zegt ik heb een briefje met een boodschap voor je van Dionisia. Dionisia is een goede heks die op de helling van de vulkaan woont. Aurora vertrouwd de man niet en vraagt naar het briefje. Op het briefje staat ’’ kom, ik ben uitgetoverd. Je moet me helpen ,,. Ze vertrouwd het niet probeert tijd te rekken. Ze vraagt of hij nog wat te eten wil. Ze stookt het vuurtje een klein beetje op en begint pap te koken. Dan bedenkt ze iet ze pakt het boek en legt het naast de man. En ze vraagt kun je lezen. De man zegt van wel. Ze vraagt ook of hij kan schrijven, ook hierop zegt hij dat te kunnen. En schrijft wat op de grond en veegt het snel weer weg. Aurora kan nog net zien dat het dezelfde handschrift is dan op dat briefje. Als het klaar is en hem pap geeft heeft hij heel snel op. En daarna likt hij ook heel snel de pan schoon. Hij liep naar haar toe en zei ,,je gaat nu mee naar Dionisia’’. Ze rende weg, de man kwam achter haar aan. dan hoort ze gejammer vaan haar broertje Leandro. Ze rent naar het geluid toe en kijkt achter zich maar de man is weg. Leandro zit op de rug van jongen bij hem op school. Hij is van het klim rek gevallen. Als haar ouders thuis zijn verteld ze het verhaal en haar ouders schrikken heel erg. Nog voor de avond valt haalt papita een slot voor op de deur bij Rico. Voor het eten zetten Rico en papita het slot erin. De volgende ochtend gaat Aurora op stap, de bergen in om kruiden te plukken. Als ze even uit wil rusten en in de schaduw van een boom gaat zitten komen er heel veel vlinders op haar af en gaan op haar zitten. Na een paar minuten gaan alle vlinders weer weg, ze vliegen in de richting van het huisje van Dionisia. Ze rent heel snel naar huis. Ze hoort achter het huis getimmer. Papita is met zijn zoons een kippenhok aan het timmeren. Ze vertelt het verhaal aan hem maar hij zegt dat ze het aan haar moeder moet vertellen. Als haar moeder thuis komt verteld ze het verhaal aan haar. Mamita weet zeker dat Dionisia haar nodig heeft. Mamita en Aurora bereiden zich helemaal voor, voor haar vertrek. Een paar dagen later nadat ze de boodschap gekregen had gaan ze in de vroege ochtend op pad met een paarde kar. Rico zit op de bok. Als ze na uren rijden bij het huisje van Dionisia komen staat ze hun al op te wachten. Dionisia verteld dat ze oud word en dat ze een opvolger nodig heeft aan wie ze al haar kennis wil overdragen. Aurora twijfelt eerst, en vraagt dan of ze met Rico kan trouwen. Dat kan beantwoord Dionisia. Die middag zwaait Aurora Mamita en Rico uit. Ze valt die avond huilend in slaap op het bed dat Dionisia. Als ze de volgende dag wakker word is Dionisia weg aan het kruiden plukken. Maar voor dat ze wegging heeft ze nog pap voor haar gekookt. Ze eet de pap op. Ze is heel nieuwsgierig en gaat aan kruiden ruiken. Opeens begint haar huid te kriebelen en er komen allemaal bulten. Ze rent naar buitent en roep Dionisia. Even later is Dionisia en geneest haar. En verteld haar over de kruiden Wijnruit. Er volgen veel dagen. Er komen bijna elke dag mensen die wat hebben. Als ze Aurora zien vragen ze of dat haar vervanger word en zeggen dan dat ze niet geschikt of te jong is. Ze leert elke dag meer over kruiden. Op een dag gaan ze naar de markt en dan op eens wordt ze wakker in een café. Ze is behekst door de gemene heks Woodrow. Ze lopen samen naar het hutje. Als ze daar aankomen zien ze dat het hutje overhoop is gehaald. Dionisia ziet dat het zand voor het deurtje omgewoeld is. Ze graaft op die plek en vind een popje aangekleed met de stof van haar bloes. Dionisia maakt de vloek ongedaan. Niet veel later komt Rico, hij komt kruiden halen voor zijn moeder. Even later komt een jongen kruiden te halen voor de heks want hij heeft aan de Wijnruit gezeten. Hij blijft dezelfde avond slapen. Als ze s’ochtends wakker worden vertellen ze elkaar hun droom, en ze zijn hetzelfde. Ze gaat mee met Rico naar huis. Ze blijft een paar dagen bij haar broertjes en ouders en vrienden. In die tijd helpt ze haar buurvrouw. Na die dagen keert ze terug naar Dionisia. Steeds vaker neemt ze werk over van Dionisia. Niet iedereen laat hun door haar helpen. Die avond gaan ze kruiden plukken en zich wassen. Dionisia zegt ook dat ze persoonlijke dingen mee moet nemen. Nadat ze kruiden hebben geplukt gaan ze zich wassen. Als ze weer naar huis lopen. Zien ze brand. Even later komen ze bij het huisje aan. Woodrow ligt Naast het vuur. Ze zegt tegen hem dat een ongeluk was. Iedereen geloofd het niet behalve Dionisia en Aurora. Ze bedankt de mens voor het blussen van het vuur. Dionisia en Aurora nemen hem mee naar de waterval waar ze zich altijd schoonmaken. Als ze de volgende ochtend wakker worden is Woodrow weg maar hij kan niet zonder hulp. Aurora loopt naar de plek waar het huisje stond en ze ziet Woodrow er tussen staan. Dionisia stuurt Aurora naar de café baas in het dicht bijzijnde dorpje om geld te lenen voor het kopen van voedsel en stof voor verband. Toen ze daar kwam waren er veel mensen en materialen ze vertelden dat ze planken etc. voor Dionisia hadden ingezameld. Met zijn allen gingen ze op weg naar Dionisia. Niet veel later stond er weer een huisje. Na een tijd hielp Woodrow ook mee met kruiden plukken en drankjes brouwen. Aurora lag in haar bed toen hoorde ze gestommel. Het was Woodrow, hij had een kindje buiten gevonden. Ze verschoonde het kind en gaven het geiten melk. Het is een jongetje met een hazenlipje. De volgende dag informeerde ze naar de moeder van het kindje. Maar niemand kent de moeder van het kindje. Het jongetje krijgt een naam ,hij word voortaan Dono genoemd. Aurora zorgt goed voor het kindje, maar het kan niet goed eten door het hazenlipje. Na een half jaar gaan ze naar het zieken huis. De dokter verteld dat ze dicht bij het ziekenhuis moeten wonen. Ze weet niet tussen wat ze moeten kiezen, Dionisia of Dono. Met deze vraag gaat ze naar Dionisia. Ze laten de goden kiezen. Die kiezen voor het kindje Dono Mening Het onderwerp van dit verhaal vond ik heel mooi en het sprak me heel erg aan. ik lees veel boeken, maar toch zijn verhalen met heksen en magie nog het mooiste. Het kwam ook omdat in dit heksen verhaal ook kinderliefde voorkwam. Die combinatie is gewoon heel mooi. Dit is niet een verhaal dat je aan het denken zet, maar wel een mooi verhaal. In het begin van het verhaal is heel erg spannend, het begint gelijk met een enge man. Zodra ze bij Dionisia zijn er bijna geen gebeurtenissen, maar net genoeg om het verhaal boeiend te houden. Aan het einde beginnen de gebeurtenissen weer meer te worden. dus een spannend begin en einde. De gebeurtenissen zijn niet echt geloofwaardig en herkenbaar, want in de gebeurtenissen word magie gebruikt. Verrassen en origineel zijn ze wel. Een voorbeeld van verrassend is dat Aurora midden op de markt flauw viel. Je had deze gebeurtenissen niet verwacht. Net zoals bij de ontdekking van de vondeling gelegde Dono. Dat was ook wel een originelen gebeurtenis. Je komt ruim genoeg te weten om het gedrag van de personages te begrijpen. Op dit punt is veel aandacht besteed door de schrijfster. Ook passen de personages prima bij elkaar, ze vullen elkaar aan. ook komen de gebeurtenissen allemaal in een logische volgorde achter elkaar. Het verhaal is wel spannend, maar het bouwt zich niet op. Op sommige plaatsen is het heel spannend en op sommige plaatsen niet. Het wil niet zeggen dat het verhaal niet spannend is. Het verhaal bevat geen tijdsprongen of terug blikken, ze hadden er ook niet in gemoeten. Zo is het verhaal al volmaakt
Het is een spannend en mooi verhaal en daarbij hoort ook een spannend, mooi slot. En dat slot zit eraan. Met een spannend slot bedoel ik bij dit verhaal dat ze ook nog een keuze moeten maken en de spanning is welke keuze maken ze. Ik vond het verhaal makkelijk om te lezen, maar ik kan begrijpen dat anderen mensen het moeilijk vinden om te lezen. Er worden veel kruiden gebruikt en dat maakt het lezen wat moeilijker. Verhaalaspect : opbouw Een verhaal kan op verschillende manieren opgebouwd zijn. Deze manieren zijne er: Chronologische volgorde
Niet- Chronologische volgorde
Bij de Chronologische volgorde worden de gebeurtenissen na elkaar verteld, zoals in de werkelijkheid. Bij de niet- Chronologische volgorde zijn er gebeurtenissen door elkaar gegooid. In dit verhaal is de Chronologische volgorde gebruikt. De gebeurtenissen worden in dit verhaal achter elkaar verteld in de goede volgorde. Bij de niet- Chronologische volgorde. Worden er in een verhaal veel flashbacks, daardoor kom je te weten wat er eerder is gebeurd. Bij de Chronologische volgorde is een verhaal meestal hetzelfde opgebouwd. de volgorde is: 1. Beginsituatie
2. Ontstaan van het probleem

3. Verslechtering van de situatie
4. Dieptepunt
5. Langzame verbetering
6. Afronding of ontknoping
Aan deze volgorde doet het verhaal Magische kruid ook. In de verhalen worden motorische momenten gebruikt, dat betekent dat de gebeurtenissen weer uit een probleem voort komen. Bij een Chronologische volgorde staat het motorische moment aan het begin, zoals bij het verhaal magisch kruid. Bij een niet- Chronologische volgorde komt dat veel later. In een verhaal kunnen meerdere verhaal lijnen voorkomen, bij dit verhaal is dat niet zo. In dit verhaal is er maar een verhaal lijn. Meer verhaal lijnen zorgt voor meer spanning in het boek. Een verhaal kan op een paar manieren eindigen. Deze manieren komen voor: Happy end
Droevig einde
Open eind
Dit verhaal loopt heel goed af, een happy end dus. Aurora en Rico kiezen voorhun zoon Dono.