Bibliografische gegevens
Arthur Japin
Maar buiten is het feest, uitgeverij Arbeiderspers, Grote ABC nr. 315, Amsterdam 2012, 311 blz.

Thema
Seksueel misbruik, veiligheid en gezin.

Korte samenvatting

Als de vader van Weijntje bij haar moeder wegloopt vanwege een affaire, krijgt haar moeder een nieuwe relatie met Sijmen, een kermisfotograaf. Weijntje ontdekt dat haar stiefvader overal in het huis gaatjes in de muren heeft geboord om haar en haar zusjes Laura en Isa te begluren. Laura wordt misbruikt, later ook Weijntje; de moeder kijkt de andere kant op. Het lijkt erop dat de meisjes steeds vaker ruzie krijgen, maar wat er feitelijk gebeurt is
dat Laura, door haar stiefvader te gehoorzamen, probeert haar
jongere zusje Weijntje te beschermen, die op haar beurt weer
haar jongere zusje Isa beschermt. Sijmen drijft het gezin steeds
verder uit elkaar, en ze kunnen er niet samen over praten door chantagemateriaal dat Sijmen verzameld.
Dankzij juffrouw Verbeet wordt Weijntje's zangtalent ontdekt en Verbeet zet alles op alles om dit zangtalent ook verder te ontwikkelen. Ze sluit daarvoor een pact met Sijmen, wat betekent dat ook juffrouw Verbeet haar lichaam in de strijd moet gooien.
Weijntje groeit uit tot een grote, beroemde zangeres. Haar artiestennaam is Zonne, naar de achternaam van haar biologische vader, van Son.
Jaren later komt het gezin van haar zusje Laura door een brand om het leven, met uitzondering van Laura’s dochter Lotte. Lotte is door Sijmen bij Laura verwekt. Zonne is vastberaden om het voogdijschap over Lotte te krijgen om haar uit handen van Sijmen te houden. In de aangespannen rechtszaak wordt ook haar eigen verleden aan het licht gebracht en haar privacy, carrière en liefde komen op het spel te staan.

Personagebeschrijving

Zonne (Weijntje)

Zij wordt in haar jeugd ze misbruikt door haar stiefvader. Ze durft dan nauwelijks voor zichzelf op te komen en krijgt geen steun van haar vader of van de school. Later in het verhaal wordt ze zelfverzekerder (o.a. door haar zanglerares en toekomstige zangcarrière) en komt ze tegen haar stiefvader in opstand door ervoor te zorgen dat het familiedrama uitlekt. Daarna begint de tweede fase in het leven van Zonne: ze wordt een bekend theaterpersoonlijkheid die alle feiten onder ogen durft te zien en zelf het initiatief neemt om zich te laten bekijken (in het theater en in de roddelbladen). Ze kiest ervoor de publiciteit juist op te zoeken en te gebruiken om haar nichtje Lotte voor Sijmen te beschermen. Ze zet zelfs de liefde van haar vriend Sander op het spel om de voogdij over Lotte te krijgen. Zonne is ondanks (of juist dóór) haar heftige verleden een hele sterke persoonlijkheid geworden.  

Sijmen 
Slijmen is voor buitenstaanders een charmante, knappe man, maar gebruikt deze charmes om vrouwen in te palmen en te misbruiken. Hij krijgt heel veel macht door al het chantagemateriaal dat hij van iedereen verzamelt. Hij legt het schuldgevoel steeds bij zijn slachtoffers neer, en zorgt er uiteindelijk voor dat Weijntjes gezin helemaal uiteen wordt gedreven.

Zonnes moeder
Zij heeft Sijmen in huis gehaald, maar is eigenlijk ook maar een slachtoffer van hem. Nadat ze gekrenkt was door de buitenechtelijke affaire van haar eerste man, hielp Sijmen haar zelfvertrouwen weer terug te winnen. Zonnes moeder laat zich door hem ook intimideren en chanteren, en ze zegt dat ze niks af wist van het misbruik van Sijmen bij haar dochters. Als Weijntje haar duidelijk maakt dat Sijmen niet alleen Laura, maar ook haar misbruikt, gooit ze Sijmen het huis uit. Intussen is Laura dan al zwanger van Sijmen en het huis uitgegaan.

Situering

• Subgenre: psychologische roman
• Tijd en tijdsverloop:
  De vertelde tijd tussen het begin van Weijntjes jeugd en de rechtszaak is ongeveer 12-14 jaar, want Lotte, die geboren wordt in Weijntjes jeugd, is ten tijde van de rechtszaak waarschijnlijk ongeveer 13 jaar oud. Er worden in het boek geen exacte jaartallen of data genoemd, maar het verhaal speelt zich waarschijnlijk af in de jaren ’70 of ’80: er is namelijk nog geen digitale fotografie.
• Plaats van handeling:
  Er worden ook geen plaatsnamen genoemd. Het verhaal speelt zich waarschijnlijk af in Nederland, verspreid over het ouderlijk huis van Zonne, haar school en de kermissen die ze samen met Sijmen bezoekt.
• Vertelperspectief:
  Het verhaal is opgedeeld in vier delen (zie structuur). In deel I is Weijntje de ik-vertelster, en Zonnes hoofdstukken worden door een alwetende verteller verteld. In deel II is Weijntje weer de ik-vertelster, en in deel III wordt Zonnes verhaal weer verteld door een alwetende verteller. In deel IV is Zonne de ik-vertelster. Het vertelperspectief wordt in de verschillende delen van het boek dus gespiegeld, ik denk dat dit te maken heeft met de afstand die de vertelsters willen nemen tot de gebeurtenissen.

Bijzonderheden

• Structuur van het verhaal:
  Het verhaal heeft vier delen: deel I Vaders, deel II Weijntjes opkomst, deel III Zonnes opkomst en deel IV Moeders. De delen zijn toepasselijk getiteld: deel I gaat over het vertrek van Weijntjes biologische vader en de houding die haar stiefvader aanneemt ten opzichte van het biologische gezin. Deel II gaat over Weijntjes jeugd en het misbruik dat ze heeft moeten doorstaan. Deel III gaat over de tweede levensfase van Weijntje waarin ze zichzelf Zonne gaat noemen en waarin haar zangcarrière van start komt. Deel IV gaat over moeders: namelijk Laura als moeder van Lotte en Zonnes wil om dit moederschap na de dood van Laura over te nemen. Ook spelen Zonnes moeder en haar houding ten opzichte van hun gezinsverleden in deel IV een rol.
• Motieven:
  Fotografie speelt zowel in Weijntjes jeugd (door Sijmens beroep) als in Zonnes carrière (door de media) een grote rol. Ook spiegels zijn een duidelijk motief: Sijmen gebruikt ze om Weijntje te bespieden en Zonne heeft later moeite met haar eigen spiegelbeeld omdat het haar herinnert aan het verdriet uit haar jeugd. Spiegels symboliseren in dit boek (het verschil tussen) kijken en bekeken worden.
• Titelverklaring:
  Waar kinderen zich thuis het veiligst zouden moeten voelen, is dat in het gezin van Weijntje niet het geval. Weijntje verbergt haar angst door buitenshuis heel vrolijk te zijn en veel grapjes te maken. Het contrasterende woord “maar” in de titel suggereert dat het binnen dus juist géén feest is, en dat is in Weijntjes gezin zeker van toepassing.