Titel: Loverboy & girl
Auteur: Joost Heyink
Uitgeverij: Van Holkema & Warendorf
Jaar van verschijnen: 2004
Genre: Jeugddrama, want het gaat over een jong meisje en wat ze allemaal meemaakt als ze zich in zee laat met een loverboy
Eerste persoonlijke reactie:
Mijn eerste persoonlijke reactie over dit verhaal is dat het begrijpelijk is. Fanny, de hoofdrolspeelster, had een vriendin Toos die slachtoffer van een loverboy is geworden. Fanny wil dus iets aan die loverboys doen om eigenlijk haar oude vriendin Toos te helpen. Martin, de kok van het fastfoodrestaurant McBill en tevens ook een vriend van Fanny, heeft veel humor en dat maakt het verhaal ook wel grappig. Ik vind ook dat het verhaal ontzettend interessant is. Er wordt veel uitgelegd, in de vorm van een verhaal, over loverboys, bijv. Hoe loverboys te werk gaan. Aan het eind van het verhaal worden je ogen steeds groter door de spanning die er in zit. Je wilt dan doorlezen, omdat je wilt weten hoe het verhaal afloopt. Het zet me ten slotte vooral aan het denken, want eerst dacht ik altijd: wat dom van die meiden dat ze niet zien dat het een loverboy is, ik zou het wel merken. Met het lezen van het boek verplaats ik mezelf in de hoofdpersoon, dan ga ik denken van: zou ik ook met die jongen mee naar huis zijn geweest? Nee, denk ik dan. Maar op het moment als het je echt overkomt, dan is het anders, dan gebeurd het echt en ben je ook anders. Je bent dan misschien verliefd op die jongen en heb je niet door dat het een loverboy is en gaat dan toch met hem mee naar huis. Loverboys zorgen dus dat je verliefd en afhankelijk van hen word en dan durf je niet meer zo snel nee te zeggen. Ik ben dus wel anders gaan kijken naar hoe je slachtoffer kunt worden van loverboys zonder dat je het door hebt.
Samenvatting:
Fanny heeft een zomerbaantje bij McBill en houdt van fotografie. Fanny’s moeder loopt mee met de marathon van Brussel en traint daarom erg veel, zodat ze bijna geen tijd voor Fanny heeft. Martin, de kok van McBill en tevens een goede vriend van Fanny, maakt Billies waar het restaurant zo bekend om staat. In het restaurant werken ook nog Debby en Wanda. Fanny en Wanda kunnen niet zo goed met elkaar overweg. Nadat Fanny klaar is met werken bij McBill spreekt ze af met Jeff, een loverboy. Fanny weet dat Jeff niet is wie hij lijkt te zijn, maar spreekt toch met opzet met hem af. Dat doet ze omdat een oude vriendin van Fanny, Toos, slachtoffer is geworden van een loverboy en haar daardoor is kwijtgeraakt. Nu wil Fanny alle meiden waarschuwen door een boek te schrijven over loverboys. Dat doet ze door zelf te ontdekken hoe het leven als ‘slachtoffer van een loverboy’ is. Ze denkt dat ze alles in de hand heeft en het plan gaat goed. Ze vertelt alles aan haar beste vriend Martin, want die kan Fanny vertrouwen. Fanny heeft al een paar afspraakjes met Jeff gehad en het boek is bijna klaar. Er mist alleen nog één ding vindt Fanny. Ze wil graag weten hoe het huis van een loverboy er nou uitziet. Als Fanny bij het laatste afspraakje wordt gevraagd of ze mee gaat naar Jeff’ huis. Kan ze die kans niet laten liggen. Ze belt Martin, met wie ze na het afspraakje met Jeff ook een afspraakje had, om te zeggen dat het iets later wordt dan de afspraak was. Martin vertrouwt de boel niet helemaal en vraagt toch naar het huis van Jeff. Als Fanny niet op komt dagen op de afgesproken tijd met Martin, gaat Martin Fanny zoeken. Als Martin bij het huis komt wat Fanny had beschreven denkt hij dat hij te laat is. Hij beukt de deur in en ziet Fanny zitten. Hij helpt haar door de snoeren waar ze mee vastgebonden is door te knippen. Snel vluchten ze de gang op. Als ze eenmaal op de gang staan vluchten ze naar het balkon, omdat de organisatie die Jeff had gehaald eraan komt. Uiteindelijk zijn Fanny en Martin ontsnapt aan de hele organisatie. Het doel van Fanny is goed gelukt. De media heeft er veel aandacht aan besteed en Fanny heeft veel interviews. Als Fanny en Martin eindelijk de liefde hebben verklaard aan elkaar komt er een hevige vrijpartij. Uiteindelijk is dus alles goed gekomen. De baas van de organisatie is hem alleen gesmeerd en Jeff hebben ze weer laten lopen.
De organisatie heeft jongens die een stokje steken tegen meisjes die niet mee willen werken. Ook wel ‘de slagers’ genoemd. Één van die ‘slagers’ is al naar beneden gevallen toen ze Fanny en Martin achtervolgden. Nou komt er een citaat waar alleen Fanny, Martin en ‘de slager’ in voorkomen.
‘Dit had je niet moeten doen, meisje.’ Güntha sprak zacht, maar zijn stem klonk hoger dan ooit. ‘Je hebt Mario vermoord. Het is gebeurd met je. Geruisloos en onzichtbaar, zo zijn de regels.’ Fanny was blij met de arm om zich heen, maar ze voelde dat de arm trilde. Net als haar eigen armen. Daar stonden ze, tegen een muffe muur, op driehoog op een verrotte vloer van een zolder in een verlaten gebouw. En voor de enige uitweg stond een man van wie ze het nooit zouden kunnen winnen. Het trillen hield op. Ze drukte Martins arm tegen haar buik. Fanny dacht aan haar moeder. Die was bezig haar tijd op de twintig kilometer met een paar seconden te verbeteren. Ze dacht aan Debby, die haar had gevraagd of haar paarse broek niet te strak zat. En ze dacht aan Toos. Toos! Waar ben je? Wat ben ik aan het doen! Wat zijn we hier aan het doen? Ze dacht aan Martin, naast haar. Ze aaide zijn krulletjes. Sorry, zeiden haar vingers. ‘Als hij naar links gaat, gaan wij naar rechts,’ fluisterde Martin. ‘Als we hem kunnen zien tenminste. We moeten zorgen dat we achter het gat blijven.’ ‘Mm.’ Fanny keek naar de deuropening. Gewoon een deuropening, verder niets. ‘Hij is weg,’ zei Fanny. ‘Zie jij hem ergens?’ ‘Nee.’ ‘Moeten we nou naar links of naar rechts?’ Martin keek en keek, maar zag niets, afgezien van de gaten in het dak. En vaag wat lichte plekken op de vloer. ‘Hij komt eraan,’ fluisterde Fanny. Ze merkte dat ze sneller ging ademen, ze voelde de angst in haar keel, in haar oren, haar borst. Het was alsof haar lichaam het opgaf, of haar lijf de verbinding had verbroken. Ze wilde blijven zitten, zich overgeven, ze had geen verweer meer.
Dit citaat vind ik erg spannend, omdat ik niet weet wat er komen gaat en of Güntha er nog wel is. Het is een lokale spanning, omdat de spanning op een bepaalde plaats en op korte afstand is, dat wil zeggen dat die spanning vrij snel wordt opgelost, bijv. bij een achtervolging in dit geval. De spanningsboeg is makkelijk te herkennen. Er is bijv. een hoofdstuk met alleen maar spanning. En na dat hoofdstuk is er weer een normaal hoofdstuk. Een informatievoorsprong zit er ook wel een klein beetje in. Ik weet bijv. al zeker dat Güntha niet weg is.
Verhaalbespreking:
Het onderwerp van het verhaal spreekt mij wel aan, omdat het toch een onderwerp is dat in de publiciteit is en veel meisjes er mee te maken hebben. Het is ook een beetje voor mijn leeftijd, omdat je nou met jongens bezig bent en je dus wel op moet passen met wat voor types je omgaat. Ik ben anders over het onderwerp gaan denken. Eerst dacht ik altijd: wat dom van die meisjes dat ze niet zien dat het een loverboy is, ik zou het wel merken. Met het lezen van een boek verplaats ik mezelf in de hoofdpersoon, dan ga ik denken van: zou ik ook met die jongen mee naar huis zijn geweest? Nee, denk ik dan. Maar op dat moment als het je echt overkomt, dan is het anders, dan gebeurd het echt en ben je ook anders. Je bent dan misschien verliefd op die jongen en hebt dan niet door dat het een loverboy is en gaat dan toch met hem mee naar huis. Loverboys zorgen dus dat je verliefd en afhankelijk van hen word en dan durf je niet zo snel nee te zeggen. Ik ben dus wel anders gaan kijken naar hoe je slachtoffer kunt worden van loverboys zonder dat je het door hebt. Ik heb wel eens een ander verhaal gelezen over dit onderwerp. Toch vind ik dit boek beter, omdat het hier meer uitgelegd word in een verhaal van hoe het in het echt ook gebeurd kan zijn. In dit verhaal verplaats ik mij meer in de hoofdpersoon.
Bepaalde gebeurtenissen hebben wel meer indruk op me gemaakt. Ik ben nu meer op de hoogte over hoe loverboys te werk gaan en zal daarom ook beter opletten. Zelf zou ik denk ik niet net zoals Fanny gaan onderzoeken hoe loverboys te werk gaan, omdat ze een goede vriendin is kwijtgeraakt. Fanny raakt er zelf ook in verstrikt dus het is erg gevaarlijk om dat te doen. Ze twijfelt vaak of Jeff wel een loverboy is en ze houd niet rekening met de hele organisatie die erachter zit. Zelf zou ik dus niet dat risico gaan lopen om te onderzoeken hoe loverboys te werk gaan en er anderen voor waarschuwen. Ik vind dat stukje dat Fanny overweegt met Jeff mee naar huis te gaan de gebeurtenis die het meeste indruk op mij heeft gemaakt. Ik zou zelf denk ik niet mee naar huis zijn gegaan als ik wist dat het een loverboy is. Alleen nu zeg je wel nee, maar op dat moment als het echt gebeurd en als hij al z’n verleidingstechnieken op je heeft gedaan zeg je misschien toch wat anders. De gebeurtenissen zijn erg geloofwaardig en waarschijnlijk, omdat het een verhaal is dat eigenlijk zo in het echt kan voorkomen. Aan het eind van het verhaal staat ook dat Martin een boek gaat schrijven dat Loverboy & girl heet. Dus misschien is Joost Heyink wel die Martin.
Ik vind dat Fanny een heldin is. Ik vind het knap van haar dat ze zoveel lef heeft om een loverboy op te zoeken en te kijken hoe een loverboy te werk gaat. Zelf zou ik dat denk ik nooit durven, ook niet als ik er een vriendin aan verloren heb. Ik ben genoeg te weten gekomen over de personages om te begrijpen wat hun gedrag is. Fanny is stoer, heeft lef, grappig en ondernemend. Martin is grappig en let goed op met wat hij doet. Ik kan me ook best goed in de problemen en gedachtewereld van Fanny verplaatsen. Ik snap waarom ze zulke ondernemingen neemt en heb er respect voor. Zelf zou ik dat dus nooit doen, omdat het me veel te gevaarlijk lijkt.
Ik vind dat de gebeurtenissen best logisch op elkaar volgen. Het is soms wel een beetje vaag, want soms gaat er een hoofdstuk opeens over de baas en gesprekken die hij met andere mensen van de organisatie heeft. In het begin heb je ook een proloog, dat is een gesprek tussen Güntha en de baas van de organisatie. Dat gesprek komt later ook nog in het boek terug. Het is dus wel een duidelijke opbouw alleen zijn er soms van die vage gesprekken tussen de mensen van de organisatie. Ik vind ook dat het verhaal spannend is opgebouwd. Aan het einde van het boek ziet Fanny een brief van Jeff gericht aan de organisatie, die ze gefotografeerd heeft. Opeens staat dan Jeff achter haar. Dat stuk is erg spannend, je weet nog niet hoe Jeff reageert. Als Fanny later vast gebonden is en Jeff haalt de organisatie word het nog spannender, want je weet dan niet wat de organisatie met Fanny gaat doen. Uiteindelijk helemaal op het laatst van het hoofdstuk is de achtervolging, daar wil je gewoon doorlezen omdat het zo ontzettend spannend is. De spanning is dus goed opgebouwd in het verhaal. Verder zijn er geen spannende gebeurtenissen meer. Het verhaal bevat tijdsprongen maar geen terugblikken (flashbacks). Als Fanny en Martin achtervolgd zijn en ‘de slagers’ allebei dood zijn is dat het einde van het hoofdstuk. Het volgende hoofdstuk begint dan met: ‘Drie weken later.’ Die tijdversnelling vind ik wel goed bij het boek passen, want je hoeft niet echt verder te weten hoe ze uit het huis zijn gekomen enz. Bij het eerste hoofdstuk staat boven: ‘Een paar weken eerder’. Daarmee bedoelen ze denk ik de proloog wat nog voor het eerste hoofdstuk is, dat is een gesprek tussen de baas en Güntha. Daar slaat dat ‘Een paar weken eerder’ denk ik op, eerst had ik niet door dat, dat daarop sloeg.
Het verhaal is wel makkelijk om te lezen, het is meer gewone dagelijkse taal die ze in het boek gebruiken. Dus dan niet allemaal moeilijke woorden waarbij je achter in het boek een woordenlijst hebt met de betekenissen. De zinnen zijn gemakkelijk te lezen en het verhaal bevat weinig moeilijke woorden. Het verhaal bevat weinig beschrijvingen. Er is niet bij bijna elke zin een beschrijving. Als dat zo was, zou ik het boek misschien niet eens uit hebben gelezen, omdat ik vind dat het verhaal dan saaier wordt.
Ik hou van boeken die spannend zijn, drama bevatten en toch nog een beetje liefde.
Vroeger heeft mijn moeder Otje, Pluk v/d Petterflat en Jip en Janneke voorgelezen van Annie M.G Schmidt. Toen ik in groep 3 zat, begon ik dus te lezen. In het begin lees je dan van die woorden als paard en mus. Dan heb je zo’n kartonnen boekje met plaatjes en woorden ernaast van wat het plaatje is. Later begon ik meer te lezen. Toen ben ik ook lid geworden van de openbare bibliotheek hier in Oldenzaal. Op school kreeg je wel eens van die lijsten met boeken erop. In het begin lees je dan al die boeken van de Gouden reeks en later van de lijsters, Het oog van de Duivel van Theo Hoogstraaten bijv. Toen ik een jaar of 9 was en al beter kon lezen, las ik al wat dikkere boeken. Mijn moeder had nog van vroeger een hele reeks boeken van Pietje Bell van Chris van Abkoude en Pietje Puk. Die heb ik ook gelezen. Daarna boeken van Roald Dahl bijv. Sjakie en de Chocoladefabriek en Mathilda. Ik vind het ook leuk dat daar nu ook films van zijn gemaakt. Ik was toen vooral fan van boeken van Paul van Loon. Ik was helemaal gek van enge boeken. Toen ik een jaar of 12 was en er van die wedstrijden op school waren met het mooiste voorlezen had een meisje uit mijn klas Foute Boel van René Appel voorgelezen. Dat leek me wel een leuk boek dus die ben ik toen ook gaan lezen. Verder had ik nog Loverboy gelezen van René Appel. Toen ik nog ongeveer van dezelfde leeftijd was, was de Hoe overleef ik... serie uit van Francine Oomen. Een jaar later ben ik boeken van Carry Slee gaan lezen. Ik ben daar mee begonnen, omdat het onderwerpen zijn die in het dagelijkse leven vooral voorkomen. Drugs, alcohol, geweld en liefde. Een paar van die boeken zijn bijv. Spijt!, Pijnstillers, Afblijven, Kappen!, Razend, Paniek en Radeloos. Ik heb ze allemaal gelezen. Het boek Afblijven is nou verfilmd wat ik erg leuk vind en er zeker heen ga. Nog meer boeken van Carry Slee zijn de Timboektoe serie en Lover of Loser. Lover of Loser is het laatste boek wat Carry Slee geschreven heeft en ik gelezen heb. De openbare bibliotheek heeft wel eens een dag dat er oude boeken worden verkocht. Daar heb ik wel eens boeken gehaald, maar dat zijn meestal boeken van schrijvers die niet echt bekend zijn. Nou lees ik de boeken van Joost Heyink. Obsessie is ook een erg mooi boek. Voor de vakantie heb ik nog een boek gehaald bij de boekenwinkel. Spoorloos van Harlan Coben. Een thriller, wat ik ook een erg mooi genre vind. Van mijn vader heb ik 4 dikke boeken gekregen van Konsalik. De verhalen van Konsalik gaan over de Taïga. Heel mooie boeken die zeker aan te raden zijn, al betwijfel ik of ze nog wel te koop zijn. Één keer heb ik een boek gelezen van Paul Fleischmann. Namelijk het boek Veroordeeld. Dat doe ik niet nog een keer. Het was een erg saai boek. Ik heb dus aardig veel boeken gelezen en het zijn allemaal wel van hetzelfde genre. Ik lees dus nog steeds wel een beetje dezelfde boeken als vroeger. Van die misdaad boeken. Ik hou van lezen! Het is rustgevend en sommige boeken zijn best leerzaam bijv. de boeken van Carry Slee en Joost Heyink. Uiteindelijk is mijn favoriete top drie van soorten boeken best makkelijk. Op nummer één toch echt wel Drama. Op twee Thriller en op drie Liefde. Ik blijf zeker doorlezen.
Interview:
Ik heb gekozen voor het interview met de hoofdpersoon voor een tijdschrift, omdat Fanny later ook allemaal interviews krijgt. Dus dit leek me wel toepasselijk.
Fanny is een enthousiaste meid die wel van een lolletje houd. Fanny heeft een boek geschreven over loverboys. Ze is zelf met een loverboy in contact gekomen om te onderzoeken wat een loverboy nou precies is, hoe hij werkt en hoe hij woont. We hebben een interview met Fanny gehad.
‘Hoe gaat het nu met je, Fanny?’
‘Eh… het gaat nu heel goed’ Martin is m’n vaste vriend geworden en we steunen elkaar heel veel.’
‘Dat is mooi om te horen.’
‘Nog even duidelijk voor de lezers. Waarom ben je in contact gekomen met Jeff?’
‘Nou, vroeger had ik een vriendin, Toos. Toos is slachtoffer geworden van een loverboy. Ik wilde Toos niet in de steek laten. Nouja, eigenlijk heeft zij mij in de steek gelaten. Maar daar zat ik dus ontzettend mee, ook omdat die kleine rotstukjes in de krant, een televisiefilm en de politie niks doen. Terwijl die praktijken gewoon doorgaan. Snap je? Ik wilde Toos helpen.’
‘Oke, ik snap het. Hoe ben je dan in contact gekomen met Jeff?’
‘ Ik ken de plekken waar die jongens staan, het stond in de krant. Ze zijn niet zo moeilijk te herkennen. Dure spullen aan, dure scooters. Verder wist ik waar ze opuit zijn en hoe ze een meisje benaderen. Toen was het niet zo moeilijk meer om met zo’n jongen contact te maken.’
‘Je gaat me toch niet vertellen dat je zo’n jongen hebt opgezocht?’
‘Dat heb ik wel gedaan, ja. Ik heb de zaken omgedraaid. Normaal zoekt een loverboy een meisje uit, nu heb ik een loverboy uitgezocht. Maar dat wist hij niet. Hij dacht dat hij mij eruit had gepikt, dat hij contact had gelegd met een toekomstig slachtoffertje. Ik heb me laten oppikken, als het ware.’
‘Je bent hartstikke gek, Fanny. Hoe heb je dat trouwens gedaan?’
‘Nou, met mijn haar was dat geen probleem. Verder kan een beetje rondhangen geen kwaad. Dat geeft ze de gelegenheid je aan te spreken. En je moet natuurlijk niet allerlei vrienden om je heen hebben. Je moet er een beetje alleen uitzien. Dat was nog het lastigste.’
‘Aha, ik snap het. Wist je moeder wel van het idee?’
‘Nee joh, zij was bezig met die marathon. Ze wou zo graag eerste worden, daar wilde ik haar niet mee storen.’
‘En als je dan naar Jeff toeging, wat zei je dan tegen je moeder?’
‘Dat ik rond ging kijken of er nog interessante dingen waren die ik kon fotograferen.’
‘Dus eigenlijk wist je moeder helemaal van niks?’
‘Juist.’
‘Je vertelde in je boek dat meiden dure cadeautjes van die jongens krijgen, heb jij dat ook gekregen?’
‘Op het laatste afspraakje met Jeff heb ik een ontzettend mooie ketting gekregen, ik kon het niet aannemen, omdat ik gewoon wist dat het fout was. Ik wou het hem later teruggeven om hem niet gelijk te kwetsen, maar dat kwam er dus niet van. Één van die ‘slagers’ heeft hem met die achtervolging afgetrokken.’
‘En dat was dus het enige dure cadeau wat je van hem kreeg?’
‘Ja, eigenlijk wel. Hij betaalde trouwens wel dure drankjes enzo.’
‘Heeft Jeff wel eens in de gaten gehad dat je, ja zeg maar wist dat hij een loverboy is?’
‘Nee, daar is hij niet achter gekomen. Jeff had wel in zijn contacten met de organisatie verteld dat ik erg slim was maar dat hij mij wel zo in z’n greep had.’
‘Vond je het zelf moeilijk om hem als loverboy te zien, want je vertelde dat het een erg knappe jongen is?’
‘Ja, ik moest telkens goed nadenken. Controle is het sleutelwoord zei ik altijd tegen mezelf. Dat heeft ook goed geholpen. Soms had ik wel het idee dat Jeff helemaal geen loverboy was, maar nadat ik die brief bij hem thuis had gelezen schrok ik dat het toch wel zo was.’
‘Ben je ook bij hem thuis geweest?’
‘Ja, ik miste nog iets voor mijn boek. Ik wilde weten hoe een loverboy nou precies woont. Jeff vroeg of ik nog een kopje koffie bij hem kwam drinken. Dus dat was mijn kans om dat laatste hoofdstuk af te krijgen.’
‘En, hoe zag het huis eruit?’
‘Het was eigenlijk een grote zolderkamer. Het zag er ontzettend mooi uit. Als een paradijs!’
‘Vertel.’
Het leek een appartement van een rijke voetballer, van een soapster, van een patser met teveel geld. Dat bad alleen al. En dan dat bed met die spiegels. Het zachte tapijt en die televisies overal, ingebouwd in de wand, tot in de wc.’
‘Dat klinkt prachtig.’
‘Dat was het ook zeker.’
‘Jeff is nou los gelaten, ben je niet bang dat hij je opnieuw opzoekt?’
‘Ja, dat blijf ik altijd wel zo houden, maar Martin beschermt mij hoor. Haha! En de politie is er natuurlijk ook nog.’
‘Nou, ik ben een stuk wijzer geworden, Fanny! Bedankt dat je even tijd voor ons had. Heb je misschien nog een tip voor meiden die benaderd worden door loverboys?’
‘Haha, geen dank hoor. Ik doe het met plezier! Eh.. Ja, kijk altijd goed uit met wat voor types je omgaat. Je hebt zo een loverboy aan de haak zonder dat je er erg in hebt. Je kunt loverboys trouwens wel erg goed herkennen. Dus blijf uit hun buurt.’
‘Nou, meiden, denk eraan wat Fanny gezegd heeft!’
‘Oja, lees mijn boek!’
‘Haha’
Nog meer vragen aan Fanny?
Mail ons dan even, dan kunnen we je in contact brengen met Fanny.
Loverboy & girl door Joost Heyink
7.1
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!
Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter.
Meer informatie
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
L.
L.
hallo, ik vind dat je een heel mooi boekverslag hebt gemaakt!
daarnaast wou ik even vragen of fanny misschien een email adres heeft die ik zou mogen, want ik moet voor een opdracht van nederlands een intervieuw of zoiets doen. en dan zou ik graag haar email adres willen. groetjes laura
14 jaar geleden
AntwoordenO.
O.
ik vind het een leuke boek
en ik leer er meer over omdat ik op de midelbare sgool zit
13 jaar geleden
AntwoordenA.
A.
ik heb het boek ook gelezen je leert ervan en het is spannend dit is een heel goed boekverslag dat mooi is uitgewerkt je hebt er veel aan en je maakt de mense nieuwschrierig
groetjes van anoniem uit de eerste
13 jaar geleden
Antwoorden