Liever chatten door Ellen de Wachter

Titel: Liever Chatten
Auteur: Ellen de Wachter
Jaar van uitgave: 2002
Uitgever: Van Holkema & Warendorf Samenvatting: Maarten stottert en daarom kan hij niet goed gesprekken voeren. Op school wordt hij gepest. Als hij bij de fietsenstalling er niet langs word gelaten slaat hij één van de jongens tegen zijn hoofd. Die jongen valt met zijn hoofd tegen een paal aan. Wanneer Maarten thuis komt zet hij als gewoonlijk de computer aan. Hij chat al een aantal dagen met een meisje die Maria heet en daarvan weet hij dat zij ook in Zoetermeer woont, net als hij. Ze spreken af voor de volgende dag bij de bibliotheek om half 4. Tijdens het eerste uur in de klas komt de conrector langs en wenkt Maarten dat hij moet komen. De conrector vraagt hoe laat hij vrij is en zegt dat hij om half 4 naar zijn kamer moet komen. Maarten zegt dat hij niet kan, maar moet toch komen. Als Maarten in zijn kamer komt vraagt de conrector over die klap van gisteren. Maarten bekent maar zegt ook dat ze hem al lang pesten. Als het gesprek om 5 voor 4 eindelijk is afgelopen fietst Maarten zo hard als hij kan naar de bibliotheek toe. Maar Maria is al weg. Hij fiets teleurgesteld naar huis en stuurt Maria zo snel mogelijk een mail. Na een aantal mailtjes spreken ze toch opnieuw af. Wanneer ze elkaar zien verteld Maria dat ze doof is. Ze “praten” met elkaar via papier. Maarten is wel blij omdat Maria dus geen “last” heeft van zijn stotteren. Ze spreken vaker af, ook bij elkaar thuis. Het lijkt Maarten leuk om gebarentaal te leren zodat hij makkelijker met Maria kan communiceren. Maria leert het hem, maar doordat Maarten zoveel aandacht besteed aan het leren van gebarentaal heeft hij geen tijd meer om aan zijn huiswerk te werken. Maarten’s moeder heeft een afspraak gemaakt voor stottertherapie. Op de dag dat hij die afspraak heeft krijgt hij een sms van Maria dat ze die middag toch wel kan, hij smst terug dat hij komt. Hij is de afspraak met de stottertherapeut al helemaal vergeten. Als hij bij haar is vraagt zij hem of hij op haar verjaardag komt over een paar dagen. Het lijkt hem leuk. Bij thuiskomst vraagt zijn moeder waar hij was en of ze nog een nieuwe afspraak moet maken voor de stottertherapie. Van hem hoeft dat niet meer. Hij heeft een kettinkje gekocht voor Maria en geeft het aan haar. Ze vindt het heel erg mooi en doet het direct om. Maar op die verjaardag zijn alleen maar doven en Maarten voelt zich niet op zijn gemak omdat hij niet mee kan praten en omdat Maria ook alleen maar met anderen “praat”. Zonder iets te zeggen gaat hij weg. Hij vergeet zijn fiets. Maria heeft door dat hij weggaat en loopt achter hem aan. Als ze hem heeft ingehaald vraagt ze wat er is. Maarten probeert wat te zeggen maar doordat hij niet uit zijn woorden kan komen wordt hij nog bozer. Hij pakt zijn notitieblokje en schrijft: “hoepel op! Ga terug naar je stomme dovenclubje.” Maria moet bijna huilen, doet haar kettinkje af, geeft het terug aan Maarten en loopt snel weg. Opeens krijgt Maarten spijt van wat hij schreef en loopt achter haar aan. Hij pakt haar bij haar arm vast maar Maria probeert zich los te rukken. Maarten wil haar laten weten dat het hem spijt en laat haar niet los. Er komt een scooter aan die toetert maar Maria hoort het niet. Ze schopt Maarten tegen zijn schenen zodat hij wel los moet laten. Ze schiet achteruit en de scooter rijd vol op haar in. Opeens ligt ze doodstil op de grond en komt er een plas bloed onder haar hoofd vandaan. Er komt een ambulance aan en Maarten word ondervraagd door de politie. Maria heeft een lichte hersenschudding maar verder gaat het wel goed. Maarten mag niet bij haar komen omdat ze dat niet wil. Hij wil nog steeds vertellen dat het hem spijt en gaat na een paar dagen toch naar haar toe. Hij schrijft in zijn notitieboekje:” Het spijt me ontzettend wat er gebeurd is. Wil je me vergeven?” Maria leest het en knikt.