Liefdesdood door Oscar van den Boogaard

Zakelijke gegevens: Auteur: Oscar van den Boogaard
Titel: liefdesdood
Uitgever: Querido
Aantal bladzijden: 172
1e druk kwam uit in 1991 ik heb een 4e druk. Genre: roman Eerste reactie: ik koos het omdat de titel me aansprak en omdat het verhaal op de kaft me wel aansprak. Inhoud: Ik vind het een beetje een apart boek, het wisselt steeds van tijd. Het boek leest wel lekker weg. Verdieping: Samenvatting: Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende personen, eerst vanuit Inez dan vanuit Paul, dan weer een stukje vanuit Oda, nog een stukje vanuit Daisy en op het eind nog een stukje vanuit Emile. Op een dag moet Inez op Vera passen (de dochter van Paul en Oda). Vera duikt in hun zwembad maar na een aantal keer erin springen en er weer uit komen komt Vera niet meer boven water. Inez haalt haar uit het water en merkt dat ze dood is. Reanimatie hielp niet. Paul en Oda zijn geschokt. Hun huwelijk loopt erg slecht vanaf dat moment en dan word Paul ook nog voor drie jaar uitgezonden naar Paramaribo. Als Paul weer thuis komt wordt hij nog steeds zo goed als genegeerd, tot Oda hem plotseling weer toelaat in haar leven. Niet veel later krijgen Inez en Hans (hans is de man van Inez) een 15 jarig meisje in huis. Hun huis brand af waardoor het meisje (Daisy) een aantal weken bij Oda en Paul logeert. Oda raakt gehecht aan Daisy en ziet haar als haar dochter. Op het eind, als Emile aan het woord is kom je erachter waarom Oda zo ongelukkig is in het huwelijk met Paul. Oda had een relatie met Emile voor ze wat kreeg met Paul. Ze was zwanger van Emile en dat kindje was Vera. Om de een of andere reden die niet zo goed duidelijk word trouwt ze toch met Paul, en moet ze tegen haar wil in na Veras dood bij Paul blijven van Emile. Later kwam ze nog een keer langs en gingen ze voor de laatste keer met elkaar naar bed. Ze waren niet alleen hun kind verloren, maar ook hun liefde was dood.
Onderzoek van de verhaaltechniek: Schrijfstijl: niet heel moeilijk. Soms moet je wel even over iets nadenken maar het is niet zo moeilijk te lezen. De ruimte: het speelt zich af ergens in Nederland en een klein stukje Paramaribo. Waar precies dat word niet echt duidelijk. Het speelt zich af vanaf 1940 ongeveer tot 1985. De verhaalfiguren: De belangrijkste personen zijn Paul en Oda. Daarnaast heb je nog Emile, Vera Hans en Inez. De situaties: Het kind van de hoofdpersonen sterft. Tegelijk met de liefde van een van de hoofdpersonen. De vertelwijze: Het wordt verteld vanuit een ik perspectief van verschillende personen. Op zoek naar de thematiek: De hoofdgedachte: de hoofdgedachte van dit boek is sterfte van liefde en een kind. Typerende Tekstgedeelten: op het eind zegt Emile dat de liefde dood ging tegelijk met het kind. En in het begin zelf dat het kind dood gaat. Verband tussen titel en thema: het heet liefdesdood. Een kind kan een teken zijn van liefde en dat kind gaat dood. En twee mensen hebben een relatie die zegmaar ‘stuk’ gaat, dus is de relatie dood.
Beoordeling: Verhaalelementen met positieve werking: Het verhaal was makkelijk te lezen en het pakte je zegmaar een beetje beet. Het was herkenbaar denk ik. Welke passage spreekt me het meest aan: Het stuk dat Emile verteld hoe alles in elkaar zit. Dan begrijp je ineens alles wat er verteld werd. Verhaalelementen met negatieve werking: het is soms wat vervelend dat sommige dingen zo onduidelijk zijn. Dat wordt pas op het eind rechtgezet door het verhaal van Emile. Is dit boek te vergelijken met een ander boek of film die ik heb gezien?: nee eigenlijk niet. Ik heb voor zover ik weet geen films gezien of boeken gelezen waarin het dochtertje dood gaat en er een liefde zo stuk loopt. Ik kijk liever naar romantische komedies. Mijn oordeel over het thema van het boek: Het is een herkenbaar iets, denk ik. Het laat je wel een beetje stilstaan bij hoe het zou zijn als je een kind verliest. Taalgebruik: Meestal wel redelijk modern, af en toe wat ouderwetse woorden maar daardoor werd het niet moeilijker of zo.
Mijn eindoordeel: Ik vind het een goed boek. Het pakte me al heel snel en dat vind ik wel belangrijk bij een boek. Het is ook realistisch geschreven. Als ik het een cijfer moest geven was het een 7.5 geworden. Zou ik het aanraden?: ja, het boek leest makkelijk weg en ik vond het niet shockerend moeilijk. (ik heb in mijn beoordeling een realistisch argument gebruikt)