Levenslang in Thailand door Pedro Ruijzing

Levenslang in Thailand. Het verhaal van Pedro Ruijzing. Dit boek gaat over een man van gemiddelde leeftijd. Pedro was net getrouwd en zat wat krap met geld. Hij moest zijn bruiloft nog afbetalen. Hij was ook maar een taxi chauffeur. Elke week vroeg een man speciaal om hem. Pedro vond dit helemaal niet erg, want hij gaf dikke fooien. Toen Pedro het is met hem over zijn geld nood had, zei de man dat hij hem wel kon helpen. Die man legde uit dat hij drugs moest smokkelen, maar dat het wel veilig was en dat hij niet gepakt zou worden. Pedro moest eerst even nadenken en toen deed hij het, omdat hij zo’n erge geld nood had. Eenmaal in Thailand aan gekomen genoot hij al weer van alle vrouwen die hij kon kopen. Toen begon de terug reis, hier werd hij wel zenuwachtig. Eenmaal door de douane dacht hij oké ik red het wel, maar helaas voor Pedro werd hij opgepakt. Toen de Nederlandse ambassade zei dat hij moest bekennen deed hij dat, want als hij dat niet deed kreeg hij de dood straf. De rechter had besloten dat Pedro levenslang krijgt. Toen Pedro aan kwam in Bang Kwang Central Prison zag hij een paar westerlingen. Pedro kwam al gauw met hun in contact zij vertelde hem een verhaal dat hij niet de eerste Nederlander was. Er had al eerder een Nederlander gezetten en die was eruit gekomen, omdat hij gratie had gekregen. Pedro was vast besloten om dat ook te krijgen. Dus de Nederlandse ambassade vroeg dat aan, maar dit duurde heel lang het kon zomaar 2 jaar duren. Pedro kwam erachter dat de bewakers een laag salaris kregen en dat ze allemaal om koopbaar waren. Het woord geld werd alleen nooit gebruikt ze gebruikte allemaal de zin ‘i take care of you, you take care of me’. Als Pedro bezoekers uit Nederland krijgt vraagt hij ze altijd om geld of sigaretten om de bewakers mee om te kopen. Een groep meiden heeft in allemaal toeristen hotels een poster van hem opgehangen. Hij krijgt ook vaak postzegels dan kan hij naar Nederlanders schrijven. Op een gegeven moment heeft hij alles naar zijn hand hij koopt iedereen om en zijn leven daar lijkt niet zo’n hel meer. De Nederlandse ambassade kwam hem het nieuws van zijn gratie vertellen. Hij had geen gratie gekregen en hij moest 2 jaar wachten om opnieuw een verzoek in te dienen. Hij raakt in contact met een oude vriendin van zijn overleden broer. Hij schrijft dan ook heel vaak met haar. Als hij zijn eigen handeltje op wil zetten vraagt hij om een tatoeëer apparaatje, maar van de bewakers mag dit echt niet en hij kan ze dan ook niet omkopen. Hij verzint een nieuw handeltje tv’s. In iedere cel hangt een tv maar de meeste mensen die daar zitten spreken geen Thai. Dus hij vraagt aan een vriend uit Nederland om video’s op te sturen. Hij kan uit zijn cel alle tv’s bedienen dus alle cellen moeten betalen om de films te zien. 2 jaar later dient Pedro opnieuw een gratie verslag in. Hij had allemaal verhalen gehoord dat Koningin Beatrix naar Thailand zou komen. Hij hoopte stiekem dat Koningin Beatrix hem een beetje zou helpen en met de koning van Thailand over zijn gratie zou hebben. Pedro was weer aan het wachten op zijn volgende gratie. Hij was wel heel bang dat hij weer afgewezen zou worden dat zou hij niet kunnen verdragen. Een paar maanden later vlak voor oud en nieuw komt een loopjongen van de bewaker naar hem toe. Hij zegt Pedro je gaat naar huis. Pedro gelooft dit eerst niet dan moet hij ’s middags bij de directeur komen en hij stuurt hem naar huis. Eenmaal thuis komt hij erachter dat het niet goed met de gezondheid van zijn vader gaat. Pedro gaat op zoek naar werk. Hij wordt weer taxi chauffeur hij vindt het hier maar raar in Nederland al die computers en technologie. Hij geeft ook voorlichtingen op scholen hij is hier ook op het Mendelcollege geweest.