Leugens door Helen Vreeswijk

Sfeer van het boek ‘Leugens’ van Helen Vreeswijk

‘Leugens’ gaat over een vader die zijn gezin mishandelt. Het gezin lijdt er op verschillende manieren onder. Albert, het oudste kind van het gezin haalt slechte cijfers en wilt alleen maar met zijn vriendinnetje zijn. Chantal, het jongste kind, is heel erg stil en ingetrokken. Ze is voortdurend bang voor de uitvallen van haar vader. Karien, de moeder, is ook erg bang voor haar man, alleen probeert ze dat niet te laten merken. Als ze een lunch heeft met haar baas om te vieren dat ze een nieuwe functie aangeboden heeft gekregen, ziet Jos (de vader) haar en denkt dat ze een affaire heeft. Hij gaat door het lint en laat haar alle hoeken van de kamer zien. Later voelt hij zich schuldig en wilt het goedmaken door met haar te gaan lunchen. Karien is een beetje bang en vraagt haar vriendin mee. Die gaat aan een ander tafeltje zitten zodat het niet opvalt. Later zoeken ze samen door de administratie van Jos omdat ze het gevoel hebben dat hij iets van plan is. Als Jos ze ziet wordt hij boos maar grijpt niet in. Later gaat hij naar Paulines huis om 3 van haar wieldoppen los te draaien waardoor ze later een ernstig ongeluk krijgt. Jos brengt ook nog even een bezoekje aan de baas van Karien om vervolgens zijn auto te bekladden. De politie probeert ondertussen uit te zoeken wie er met het vernielen van de auto’s te maken heeft.

Het boek is heel erg spannend en er hangt een gespannen sfeer. Dit komt omdat Karien elk moment een pak slaag kan krijgen en omdat je niet weet hoe dat gaat aflopen. Albert heeft veel foute vrienden die ook heel veel rotzooi trappen. Omdat je het gevoel hebt dat ze elk moment iets kunnen doen waar Albert de dupe van wordt, maakt dit het extra spannend. Er gebeuren allemaal vervelende, schokkende, foute dingen, en dat geeft je het gevoel dat er van alles mis is.

Het verhaal is vanuit verschillende personen geschreven waardoor je veel verschillende sferen krijgt. Als het vanuit de politie geschreven is, heb ik steeds het gevoel dat ze elk moment een nieuwe ontdekking kunnen doen. Dit geeft een spannend sfeertje. Bij de politie kan er niet zo veel gruwelijk mis gaan zoals bij het gezin van Karien, dus is de sfeer iets meer ontspannen.

Als het vanuit Alberts perspectief is geschreven, voel je echt hoe gekwetst hij is. Hij probeert stoer te blijven maar hij gaat kapot vanbinnen. Je kunt precies voelen hoe veel hij van zijn vriendinnetje houdt, en het verdriet dat hij heeft als het uit gaat met haar en hij er weer helemaal alleen voor staat. Je voelt heel de haat die hij heeft voor zijn vader heeft heel goed. Je kunt precies merken dat het hem niets doet wanneer hij met een pistool voor zijn vader staat, en de mogelijkheid heeft om een einde te maken aan zijn vaders leven.

Wanneer er vanuit Jos’ wordt geschreven, voel je een en al haat. Haat voor zijn vrouw die ‘vreemdgaat’ en voor haar ‘minnaar’. Haat voor Pauline die zijn vrouw helpt door zijn administratie te neuzen. Haat voor zijn mislukte zoon die het alsmaar voor zijn moeder opneemt. Hij is een enorme slijmbal en het is walgelijk om te lezen en voelen hoe hij zijn vrouw weer terug verovert.

Ik vind ‘Leugens’ een heel goed boek omdat je bij iedereen verschillend gevoel krijgt. Het is makkelijk om het verhaal vanuit verschillende perspectieven te zien. Dat maakt mijn inlevingsgevoel heel sterk. Ik vind het geweldig om op de bank te zitten en te denken: ‘ Nee domme oen! Ze heeft niemand anders!’ Kortom, een boek met heel veel verschillende sferen en gevoelens.