Leef! door Maria Goos

1. Auteur: Maria Goos
Titel: Leef!
Ondertitel: -
Oorspronkelijke jaar van uitgave: 2005 (columns 2003-2004)
Gelezen druk: 2005 eerste druk
Aantal bladzijden: 224

2. Het boek ‘Leef’ is verfilmd en mijn moeder heeft die film gezien. Ze was enthousiast over de film omdat bepaalde delen heel herkenbaar waren. Persoonlijk was vond ik de omslag heel mooi, het boek sprong eruit. Toen ik de achterkant las raakte ik geïnteresseerd en besloot ik dit boek te gaan lezen.

3. Ik verwachtte een verhaal over een gewoon standaard gezin. Maar dat dat ‘standaard’ Nederlandse gezin net wat meer interessante dingen mee zou maken dan een bestaand Nederlands gezin. Zoals bijvoorbeeld in soaps vaak voorkomt. Ik verwacht toch wel een realistisch verhaal, omdat de film volgens mijn moeder ook heel erg realistisch is.


4. Ja, mijn verwachtingen zijn redelijk uitgekomen. Het was een heel realistisch verhaal, maar wat betreft het aantal gebeurtenissen viel het een beetje tegen. De meeste gebeurtenissen zaten in de laatste 20 bladzijden van het boek. Terwijl de rest van het verhaal niet echt variërend was. Het gezin waar het boek over gaat was wel een standaard Nederlands gezin.

5. Het verhaal gaat over Anna Jongkind, zij is een verloskundige en heeft 2 kinderen. Ze doet verslag van haar leven in de vorm van e-mail aan haar vriendin. Ze schrijft over haar werk, haar kinderen, haar man en haar visie op het leven. In de berichten schrijft ze wat ze heeft meegemaakt. Ze heeft bijvoorbeeld twee kinderen die met hun eerste vriendjes en vriendinnetjes thuiskomen. Ze schrijft haar mening over het leven van haar vriendin. En ze verteld haar vriendin dat ze zelf is vreemdgegaan en dat haar man vreemdgaat. Kortom je leest hoe Anna Jongkind de problemen in haar leven oplost, hoe ze met bepaalde dingen omgaat, en hoe ze dingen nu anders aanpakt door dingen die ze in het verleden heeft meegemaakt.

6. Er zit niet echt veel spanning in het verhaal, maar soms maakt de schrijfster je wel nieuwsgierig naar dingen door bijvoorbeeld te schrijven: ‘maar dat mail ik je nog wel een keer’. In dit boek is dus meer sprake van nieuwsgierigheid dan van spanning.

7. De spanning is het boek is het beste zo weer te geven:

8. Ik denk dat het boek ‘leef’ wel tot een modern boek mag worden gerekend, want het heeft geen gesloten eind. Het boek zou nog heel lang door kunnen gaan. Voor verschillende problemen in het leven van de hoofdpersoon is nog lang geen oplossing gevonden. Het boek is echter wel chronologische geschreven, dus wat dat betreft is het boek niet modern.

9. Het verhaal speelt zich af in Amsterdam en gedeeltelijk is Rotterdam. Het gaat over de dagelijkse gang van zaken. Er is dus sprake van een routineuze sfeer.

10. De verteller is de hoofdpersoon zelf. Zij vertelt het verhaal door middel van emailtjes naar haar beste vriendin. Je leest alleen de mailtjes die door de hoofdpersoon geschreven zijn. De mailtjes die haar vriendin terugstuurt staan niet in het boek. Met uitzondering van één e-mailtje. Ik vind deze manier van vertellen een goede keuze. Het maakt het boek anders dan andere boeken. En deze manier van vertellen maakt het boek nog realistischer, want het is net alsof je kan meekijken in het leven van de hoofdpersoon.


11. Het thema van het boek is familie. Die motieven daaromheen zijn vriendschap en eerlijkheid. Het thema is familie omdat het hele verhaal draait om de familie van de hoofdpersoon. Bijna al haar mailtjes gaan hierover. Het motief vriendschap komt ook vaak terug in het boek. Het verhaal gaat namelijk over de vriendschap tussen de hoofdpersoon en haar kinderen, haar man en haar beste vriendin. Die vriendschappen worden vaak op de proef gesteld tijdens het verhaal. Het andere motief, eerlijkheid, speelt ook een grote rol in het boek. Er ontstaan vaak problemen door de eerlijkheid van de hoofdpersoon, want zij hecht veel waarde aan eerlijkheid. Zij zegt altijd wat ze vind en daardoor komt ze vaak in conflicten met anderen.

12. Gedicht:
Vriendschap is eerlijk zijn tegen elkaar,
het maakt alles bespreekbaar.
Vriendschap is alles met elkaar kunnen bespreken,
zonder dat je daarop wordt aangekeken.
Echte vrienden laat je nooit meer gaan,
dus onze vriendschap zal altijd blijven bestaan.

13. Een motto voor dit boek zou kunnen zijn: ‘familie komt altijd op de eerste plaats’ of ‘vertrouwen is de basis voor een goede relatie’

14. Ik vind dat de titel perfect bij het boek past. Het geeft in één woord weer waar het hele verhaal om draait: Leef! Ik denk niet dat er nog een betere titel voor het boek bestaat, maar als er een andere titel voor het boek zou moeten komen dan zou: ‘Lieve J’ een goede titel zijn. Lieve J. is de opening van alle mailtjes die de hoofdpersoon naar haar beste vriendin stuurt.

15. Anna Jongkind:
Is een werklustige vrouw die graag heel eerlijk is. Ik zou het liefst met haar samen willen werken, omdat zij zich enorm inzet voor haar werk en de mensen waar ze om geeft.
Lieve J.:
Is een chaotische vrouw. Die eerst doet en daarna pas gaat nadenken. Ik denk dat ik met haar het minst graag zou willen samenwerken, omdat zij nogal vaak ik de problemen komt.
Paul Jongkind:
Is een zeer rustige bijna stille man. Hij praat niet over zijn gevoelens en kropt daardoor alles op.

16. a.
Pluspunten - taalgebruik
- schrijfwijze
Minpunten - eenzijdige email

b. Pluspunten
- Taalgebruik was goed, het verhaal is geschreven op het niveau waarop een gemiddelde Nederlander praat. Dit maakt het boek heel toegankelijk, het is voor veel mensen te lezen.
- De schrijfwijze was ook goed, omdat het in email-vorm was geschreven onderscheidt het boek zich van veel andere boeken.
Minpunten
- Het was soms een beetje verwarrend dat je alleen maar de mailtjes van Anna naar Lieve J. kon lezen. De antwoorden van Lieve J. staan niet in het boek met uitzondering van één antwoord.

16. Taalgebruik:
Zie opgave 16b. Het boek is goed te lezen. Het is heel levendig geschreven, en er zijn veel woorden gebruikt uit de volkstaal. Dit maakt het boek nog realistischer.
Opbouw:
De opbouw van het boek was ook goed. Het verhaal is chronologisch opgebouwd. Het is net alsof je in een mailbox de mailtjes gewoon van onder naar boven opent.

17. Maria Goos heeft veel toneelstukken geschreven, waarvan er veel gingen over het thema familie. Dat thema komt duidelijk terug in dit boek. Ze schreef columns in het Volkskrant magazine. Deze columns zijn later gebundeld tot dit boek: ‘Leef!’