Laatste zomernacht door Maarten 't Hart

George, een eerstejaars biologie student, is met zijn mede studenten op een excursie naar een laagveenmoeras om het eerste jaar af te sluiten. Het boek beschrijft alleen de laatste nacht van de excursie. Tijdens deze excursie heersen er nogal wat irritaties tussen de studenten. George heeft hier het meest last van. Zijn mede studenten blijven maar vragen waarom hij de relatie tussen hem en Ingeborg heeft beëindigd. Vooral Marijke is zeer geïnteresseerd. Ze blijft maar zeggen dat George en Ingeborg weer bij elkaar moeten komen omdat ze zo’n leuk stel zijn. Later blijkt dat dit vooral uit eigenbelang is. Marijke, een vriendin van Ingeborg heeft namelijk een oogje op Pieter. Pieter heeft inmiddels verkering met Ingeborg. Marijke probeert dus haar vriendin terug bij George te krijgen, zodat zij er met Pieter vandoor kan. Alle tegengestelde belangen leiden tot grote irritaties. Tijdens de laatste nacht van de excursie gaan George en Anton er samen op uit om van alles in de natuur te vinden. Ook andere studenten zijn die nacht in de bossen en moerassen te vinden. Anton zoekt naar vuurbuiken, de ander zoekt vlinders en weer een ander is op zoek naar waterdrieblad. Dan komen Anton en George Ingeborg en Pieter tegen. Op dat moment begint Anton over de verbroken relatie tussen George en Ingeborg. Ook vindt hij dat Ingeborg en Pieter helemaal niet bij elkaar passen en dat George en Ingeborg voor elkaar gemaakt zijn. Even later gaan zij met de pont naar de overkant van het meer, hier ontmoeten zij Jakob. Ook hij begint over Ingeborg, die zo goed bij George past, volgens hem. Bij George lopen de irritaties steeds hoger op en hij heeft geen zin om nog te praten over Ingeborg. George blijft even alleen achter, maar komt even later Marijke tegen. Marijke begint meteen over haar vriendin Ingeborg, ze vertelt hoeveel verdriet zij heeft van de gebroken relatie. George interesseert zich niet voor de verhalen over Ingeborg en heeft alleen aandacht voor Marijke. George vindt Marijke een heel mooi, lief en teder meisje, maar Marijke moet niets van George hebben. Later gaan ze met zijn vieren op zoek naar vuurbuikjes. Nadat ze met succes vuurbuikjes hebben gevonden gaan ze terug met het pontje. George en Anton eerst, omdat er maar 2 personen tegelijk op het pontje kunnen. George en Marijke wachten totdat het pontje weer terug is. George probeert met een paar flauwe maar toch romantische uitspraken Marijke voor zich te winnen. Echter zonder het gewenste resultaat. Dan blijft de pont vast zitten. Het lijkt erop dat Marijke en George zullen moeten omlopen, maar George gaat het water in zodat hij de pont naar zich toe kan trekken. Even later is iedereen weer terug bij het slaaphuis. Hier ontdekt Anton dat hij in plaats van vuurbuiken kleine padjes heeft gevangen. Hij gaat terug naar het moeras om vuurbuiken te vangen. Als Ingeborg die avond naar de padjes komt kijken treft ze George, die op de padjes van Anton past. Samen spelen ze met de padjes en lachen ze samen als goede vrienden. Totdat Pieter, de vriend van Ingeborg, de kamer binnen komt. Hij wordt woedend op George en slaat hem de kamer uit. George besluit Anton weer te gaan helpen zoeken. Hij stuit echter eerst weer op Marijke. Samen gaan ze Anton helpen met het vinden van de vuurbuiken. George gaat op de pont, de enige plek waar je de vuurbuiken goed hoort, staan en roept waar het geluid van de vuurbuiken vandaan komt, zodat Anton en Marijke naar die plaats kunnen gaan om ze te vangen. Later die avond valt George in slaap op de pont. Als Marijke en Anton uiteindelijk niets vinden lopen ze terug naar de pont. Daar vinden zij George, Marijke maakt hem wakker. Anton is, hevig teleurgesteld, alvast teruggelopen naar het huis. Marijke en George lopen nu samen terug terwijl de zon langzaam opkomt. Tijdens de terugweg spreken ze geen woord tegen elkaar. Samen kijken ze, zittende op een hek bij een paardenwei, hoe de zon opkomt. Marijke, die de hele nacht niet geslapen heeft, valt in de armen van George in slaap. George voelt zich nu heel gelukkig. Als Marijke wakker wordt heeft George er opeens behoefte aan om zijn verhaal over Ingeborg en hem aan iemand te vertellen. Het blijkt dat de vaders van zowel George als Ingeborg voor hun geboorte zijn gestorven. Na ruim een jaar verkering verteld Ingeborg ineens, tijdens een toneelstuk over joodse kinderen, dat haar vader een Duitse SS officier is. George vader, die waarschijnlijk een verzetsstrijder is, is vermoord door de Duitsers. George kan dat feit niet zo snel verwerken en hij zou het verraad ten opzichte van zijn vader vinden. Later op de avond zegt Ingeborg dat de Duitsers het misschien toch iets te ruw hadden aangepakt. Met deze opmerking kon George al helemaal niet leven. Door deze tegenstelling zag George geen mogelijk meer om verder te gaan met Ingeborg. Marijke luistert met alle aandacht naar het verhaal, maar ze blijft Ingeborg verdedigen. Door Marijke krijgt George het besef dat het voor Ingeborg ook niet makkelijk is. Haar kijk op de werkelijkheid is de enige manier om iets van het beeld dat ze moet hebben van haar vader en moeder te redden, het is haar manier om te kunnen voortleven. De discussie die George en Marijke voeren duurt niet lang. Marijke ziet Ingeborg buiten lopen en gaat meteen naar haar toe. George ziet de twee weglopen en beseft dat het over is. Hij verlangt naar Marijke maar kan haar toch niet bereiken. Even later ziet hij Anton aan de overkant van het moeras. Hij haalt hem op met de pont. Beiden kunnen ze hun doel niet bereiken. Anton kan maar geen vuurbuiken vinden en George kan Marijke en Ingeborg maar niet voor zich winnen.