Laat me maar door Dolf de Vries

Informatie schrijver: Dolf de Vries heeft vele etiketten opgeplakt gekregen, waarvan hij zelf die van "vrijbuiter" de beste vindt. Na zijn eindexamen aan de Toneel Academie van Maastricht was hij enkele jaren verbonden aan de Haagsche Comedie. Daar schreef, regisseerde en speelde hij zijn eerste cabaret programma's, het begin van een schrijvers loopbaan die tot nu toe 25 boeken opleverde. Romans, korte verhalen bundels, toneelstukken, jeugdboeken en reisboeken. Vooral de reisboeken, over India, China, Ierland, China, Indonesie, Argentinie- Brazilie, Vietnam en Australie, bezorgden hem een groot publiek.( 100.000 exemplaren). Alle boeken zijn uitgekomen onder de titel "in een Rugzak". Naast vele toneelrollen heeft hij in een groot aantal films gespeeld, zoals "Soldaat van Oranje", "Turks Fruit", "De Vierde Man"( allen regie Paul Verhoeven) en van zijn T.V. rollen zijn de bekendste die van Oscar Verhulst in "Dossier Verhulst" en Ed Couwenberg in "Onderweg naar Morgen." Voor de Haagsche Courant schreef hij 15 jaar lang wekelijks een column. Zijn reiservaringen heeft hij verwerkt in zijn theater programma "De Wereld in een Rugzak". Een programma waarover hij zegt dat zijn ervaringen als acteur, cabaretier, schrijver en reiziger "op hun plek zijn gekomen". Titel: Laat me maar, de titel betekent dat Boukje toen ze 13 jaar nog niks alleen durfde te beslissen. Ze had haar moeder vaak nodig. Nu ze ouder is denkt ze dat ze wel alles alleen kan, zonder hulp van haar moeder.
Genre: ik heb geen idee Personen: Boukje, vader, moeder, Wigbold, Tine, Fokke en Christine (pleegouders), oma, mensen van de toneelschool, Meta (beste vriendin) en Job haar vriendje. Thema: De schrijver wil met dit boek laten zien dat je niet altijd moet denken dat niemand om je geeft en dat je niks kan. Je moet doen waar je goed in bent. Tijd: Nu Plaats: Thuis, op school, bij pleeggezin, op toneelschool. Perspectief: Het verhaal wordt verteld vanuit het ‘ik’ perspectief Samenvatting: Het gaat over een meisje die sinds haar dertiende in haar dagboek schrijft, ze is nu 18 en herleest het dagboek. Haar naam is Boukje. In haar jeugd heeft ze vaak ruzie met haar vader en moeder en haar vader gaf Boukje daar de schuld van. Op een geven moment gaat ze in de klas een toneelstukje opvoeren en dan zeggen al haar klas genootjes dat ze talent heeft en dan komt ze later bij een toneelgroep en ze krijgt de rol van Liesbeth. Ze vond het er heel leuk en dan moeten ze optreden. Iedereen is er, vader, moeder, Wigbold, Tine, Job, oma en veel klasgenootjes. Na de voorstelling ging ze de zaal in en kreeg ze van iedereen complimenten. Ze vindt het heel jammer dat het toneel is afgelopen. Na het toneelstuk gaat het goed mis ze denkt dat ze de rol van Liesbeth van haar heeft afgeschud, maar dit is niet zo. Dit kreeg ze thuis heel vaak te horen, vooral van haar vader. Op een middag als ze thuis van school komt zitten vader en moeder beneden en willen haar wat zeggen. Vader voert het woord en hij vertelt dat ze een pleeggezin voor Boukje hebben gevonden. Zij krijgt nu ook te horen dat vader en moeder vinden dat zij vooral de aanstichter was van de ruzies. Dit vind vooral vader. Haar moeder brengt haar weg en ze komen bij het pleeggezin aan en Boukje vindt het aardige mensen. Ze wordt rondgeleid en ze vindt haar kamer heel mooi.. Ze hebben een goed gesprek en dan gaan ze weer naar huis. Haar oma, Meta, Wigbold en Tine zijn dan langsgekomen om te kijken hoe ze het daar nu heeft. Nadat Job en Boukje naar de film zijn geweest besluiten ze nog even wat te gaan drinken. Ze lopen een café binnen en daar zien ze Boukje’s vader met een andere vrouw hand in hand aan de bar zitten. Een paar dagen later komt Boukje’s moeder langs en die verteld Boukje dat haar vader een briefje heeft achtergelaten en daar staat op dat hij weg gaat. Na een paar maanden wordt ze opgebeld door haar vader en dan spreekt ze met hem af om ergens wat te gaan drinken en dan hoort ze dat zij niet de hoofdschuldige was die voor de ruzies zorgde. Dan gaat ze de inschrijfformulieren halen voor de toneelschool. Ze is tevreden over haarzelf dat ze zelf die stap heeft gezet. Beoordeling: Ik vond het een leuk boek maar ik vond wel dat het een raar einde was. Ik vond het ook vaak zielig voor Boukje dat zei de hele tijd de lul was, maar het kwam later toch wel weer goed. En het bleek dat zij niet de enige was die voor de ruzies zorgde.