Titel: Kruistocht in spijkerbroek Auteur: Thea Beckman Personages: De hoofdrolfiguur in dit boek is Dolf Wega uit Amstelveen. Dolf is bijna zestien jaar oud en heeft geschiedenis als hobby. Hij schrikt niet terug van een avontuur in de tijd waarbij vriendschap en trouw een belangrijke rol spelen. Er zijn natuurlijk ook nog andere belangrijke figuren zoals Carolus, de kleine, vrolijke spring-in-‘t-veld, die overal waar ellende is, tevoorschijn komt en blije gezichten tovert. En niet te vergeten: Leonardo Fibonacci da Pisa. Een jongen die eigenlijk al een man is, en die met zijn geweldige knots ontzag wekt bij vele kleine kindertjes. Natuurlijk hebben we ook nog Dom Thaddeus, de vrome geestelijke die de kinderen bijstaat in pijn en lijden. Dan zijn er ook nog de twee slechte ‘geestelijken’: Dom Johannis en Dom Anselmus die met truckjes en vrome woorden 8000 kinderen om de tuin leiden. Maar eerst en vooral Nicolaas, de simpele herdersjongen die zich laat wijsmaken dat hij een kinderleger moet verzamelen en daarmee naar Jeruzalem moet trekken om het te gaan bevrijden van de Saracenen. Carolus trekt me heel sterk aan, en ik denk dat dat bij iedereen wel zo zal zijn, omdat hij altijd levendig is en dat ook blijft. Hij blijft ook tot aan zijn dood aan anderen denken. Tijd en ruimte: Dit historische verhaal speelt zich af in het jaar 1212, dat is ook heel belangrijk om weten, omdat anders de nogal primitieve levenswijze niet te verklaren valt. De kruistocht gaat van Worms tot Brisindi (Zuid- Italië) . Onderweg komt het langs allerlei kastelen en steden waar hen beproevingen worden opgelegd: zoals Spiers, waar de stad plotseling in brand vliegt. Ook langs Rottweil, waar de Scharlaken Dood opduikt, komt de kinderkruistocht. De steden die vernoemd worden zijn niet zo belangrijk, de tijdsgeest daarentegen wel.
Verteller: Er is een personele verteller: Blz. 93: “ Na een zeer lange dag zonder rust bereikten ze een groot meer. Dolf bedacht dat dit het meer van Konstanz moest zijn. Ze sloegen het kamp op, op een lage heuvel aan de oever en toen begon het gevecht tegen de roodvonk-epidemie. Dolf begon met alle achtduizend kinderen in groepen te verdelen. Groep na groep werd onder leiding van de goede zwemmers naar het meer geleid en kreeg het bevel zich te wassen en de kleren te reinigen. Intussen werden door hen, die schoon waren, grote vuren aangelegd en ook daar begon Dolf te organiseren. De kleintjes werden zoveel mogelijk van elkaar gescheiden en ondergebracht tussen de groteren. Tot nu toe was pas één verdacht geval geconstateerd bij een kind boven 8 jaar. De ouderen schenen inderdaad meer weerstand te hebben, of immuun te zijn. Het verspreiden van de jongste kinderen over het kamp had tot doel hun onderling contact te beperken, zodat ze elkaar niet zo licht konden besmetten. Ook was het dan gemakkelijker om hen in het oog te houden. Of de kruidenthee, waarmee zij voortdurend werden geplaagd, zou helpen hun weerstand te verhogen, wist Dolf niet. Hij hoopte het. ” Opbouw: Het verhaal start midden in de inleiding. Dolf wordt niet eerst voorgesteld, hij is onmiddellijk in het laboratorium van de twee professoren. De tijd die hij doorbrengt in het laboratorium vormt de inleiding en speelt zich af in het heden. Er zijn drie zeer belangrijke gebeurtenissen in het verhaal: het heenflitsen van Dolf, de gebeurtenissen in Genua, en het terugflitsen van Dolf. De allerbelangrijkste gebeurtenis echter is de teleurstelling in Genua. In het boek staat niet echt een tijdsverloop vermeld , maar ik vermoed dat het verhaal zich afspeelt in een tijdspanne van zo’n drie à vier maanden. Het verhaal wordt volledig in chronologische volgorde verteld; dus zonder flashbacks of blikken in de toekomst Stijl: De moeilijkheidsgraad van het boek ligt niet zo hoog, slechts af en toe komt er eens een moeilijk woord in voor.Er is echter wel een behoorlijke portie achtergrondinformatie nodig om het verhaal te kunnen begrijpen in zijn historische context. Er is een heel mooi evenwicht tussen actie, beschrijving en dialoog. Thea Beckman kan namelijk, net zoals J. K. Rowling, details blijven vertellen zonder dat het gaat vervelen. Ik vind het een heel goed, gedetailleerd en afwisselend boek. Een aanrader voor jong en oud!