Titel: Kruistocht in spijkerbroek Auteur: Thea Beckman Beschrijving hoofdpersoon: Er is maar 1 hoofdpersoon in dit boek dat is: Rudolf Wega. Ze noemen hem in het boek Dolf. Dolf komt uit Amstelveen uit de 20e eeuw. En zijn vader (Dhr. Wega) is uivinder, hij is bevriend met 2 andere uit uivinders. Dolf is de 1e mens die naar het verleden gaat. En omdat hij niet precies op de goede tijd op de goede plek stond blijft hij in het verleden. Als Dolf in het verleden is komt hij 3 mensen tegen. Leonardo en 2 struikrovers. Dolf helpt Leonardo om tegen de 2 struikrovers te vechten en gaan daarna iets eten. Daarna komen ze een kinderkruistocht tegen van volgens Dolf 8000 kinderen, die naar Jeruzalem gaat en daar de ‘heilige stad’ van de Saracenen bevrijden. En omdat hij dan toch niet weet wat hij in de middeleeuwen moet doen, gaat hij mee met de kruistocht. In dit boek heb je heel veel bijpersonen. Ik zelf vind dat heel veel namen op elkaar lijken. Dus dat het best wel verwarrend is. De mensen die je moet kennen als je midden in het boek begint zijn: Dolf, Leonardo, Nicolaas, Dom Anselmus, Dom Johannis, Dom Thaddeus, Mariecke, Carolus, Fredo, Peter, Hilde. Dolf: Dolf is gewoon de hoofdpesoon die uit de 20e eeuw komt.
Leonardo: Leonardo is een student die in Pisa is geboren. Hij kwam Dolf tegen vlakbij het stadje Spiers. En is samen met Dolf naar de kruistocht gegaan. Nicolaas: Nicolaas is een herders jongen die zogenaamd engelen heeft gehoord en die zeiden dan dat hij de leider moest zijn van de kruistocht. Dom Anselmus: Hij is zogenaamd monnik en samen met Dom Johannis ook een leider. Dom Johannis: Hij is zogenaamd monnik en samen met Dom Anselmus ook een leider. Dom Thaddeus: Hij is ook monnik maar hij is een echte monnik die zich in het zuiden van Duitsland heeft aangesloten bij de kruistocht. Mariecke: Zij is een goede vriendin van Dolf ze is 10 jaar. Dus wel jonger dan Dolf maar ze zijn wel gehecht aan elkaar. Carolus: Carolus is van adel bloed en mag daarom in de tent slapen. Hij mag de koning van het heilige land zijn. Hij is de leider van de jacht en hij is ook een hele goede vriend van Dolf. Hij ging net voordat de kruistocht Genua bereikt dood door een blindedarm ontsteking. Fredo: Fredo is de leider van de ordebewakers. Hij is ook van adelbloed. Hij heeft de kruistocht opgegeven. Hij geloofde niet meer dat er na de bergen de zee kwam. Peter: Peter is een goede vriend van Dolf en is de leider van de vissers. Hilde: Hilde is in het heilige land de koningin. En is ook van adelbloed en is de leidster van de ziekenverzorgers. Dolf is een aardige jongen, die opkomt voor andere. Dat merk je als je het boek leest want dan gaat Dolf zorgen voor de kinderen van de kruistocht. Als hij net in het verleden zit denkt hij vaak: “Een paar uur geleden zat ik nog gewoon thuis”. Dat is wel irritant. Maar als je echt met het boek meeleeft dan begrijp je het wel dat hij dat denkt. Mijn favoriete persoon is Carolus, omdat hij in het boek heel aardig is tegen Dolf, en je leeft wel mee met ’t boek dus dan met de hoofdpersoon. En Carolus is van adelbloed en mag dan in de tent slapen waar ook de leider van de kruistocht slaapt. En dat mogen dan alleen dan de kinderen van adelbloed. En ik vind Carolus ook wel grappig want hem is belooft dat als de kruistocht de heilige stad bereikt dat hij dan daar de koning van mag zijn. En dan voelt Carolus zich heel machtig. En dat is grappig als je het leest vind ik dan. Wie ik niet zou willen zijn is: Nicolaas, Nicolaas is de leider van de kruistocht. Ik zou hem niet willen zijn omdat hij niet goed voor die kinderen zorgt. Maar wat ik wel raar vind is dat toen Dolf net in het verleden kwam vonden de kinderen het helemaal niet erg dat er heel slecht voor ze werd gezorgd. Maar in het midden van het boek gaan de kinderen wel een beetje tegen hem werken. Want toen werd Dolf veroordeeld tot ketter en dat hij samen werkt met de duivel. En dan zegt Nicolaas dat de kinderen hem moeten doden. Maar dat wil haast geen enkel kind. Dus hij krijgt niet echt medewerking. Samenvatting: Het boek gaat dus over Dolf die uit de 20e eeuw komt en via een uitvinding van een vriend van zijn vader in het verleden en dan denkt hij dat hij ergens in Frankrijk is, maar daar is hij niet, en daar komt hij dan achter als hij de student Leonardo tegen komt. Die komt hij dus tegen en dan vraagt hij aan Leonardo in welk jaar hij is dan blijkt het wel het goede jaar te zijn maar niet de goede dag. Dan vraagt hij ook nog of hij goed in Frankrijk is aangekomen. Nee dus. Hij is in Duitsland terechtgekomen bij het stadje Spiers. Dan gaan Leonardo en Dolf samen lunchen en daarna moet Dolf weer op de steen staan om terug te gaan naar huis. Alleen dan blijkt het dat dat niet gaat. Want waarschijnlijk is dan een andere jongen op de steen gaan staan en dan kan Dolf niet meer naar huis. Daarna lopen Leonardo en Dolf met de kruistocht mee. Als Dolf ziet hoe het er aan toegaat (heel slecht) in de kruistocht gaat Dolf naar de leiders (Nicolaas, en de 2 monniken Dom Johannis en Dom Anselmus) en dan krijgen ze een beetje ruzie. En dan benoemt hij kinderen als leider van een groep: de ordebewakers door Fredo, de jagers door Carolus, de vissers door Peter, de ziekenploeg door Hilde. De ordebewakers zorgen er voor dat de kruistocht niet aangevallen wordt door wilde dieren of door struikrovers... De jagers zorgen er voor dat de kruistocht voldoende eten krijgt. De vissers die vissen en zorgen er dus net zoals de jagers dat de kinderen genoeg voedsel krijgen. De ziekenploeg wordt gevormd door Hilde en mag op de ossewagen rijden. En dan waren er ook nog een paar kinderen die ook bij de ziekenploeg horen die moeten dan kruiden zoeken voor thee. Maar Dolf blijft dan in de kruistocht die eerst naar Genua gaat en daar zou dan de zee open gaan zodat de kinderen door de zee naar Afrika zouden kunnen gaan. En dat ze zo het heilige land zouden bereiken. Maar zodra ze Genua bereiken komen alle kinderen te weten dat het een list was, de kinderen naar Genua te brengen en dat alle kinderen verkocht worden als slaaf en dat die dan zouden werken in Afrika, en de monniken zo het geld kregen. Dat zou dan een list zijn van de 2 monniken. Nicolaas wist daar niks van. Iedereen was toen teleurgesteld en toen kwamen ze er achter dat de monniken dat hadden verzonnen en dat Dom Johannis het niet meer wou: de kinderen naar Afrika sturen om zo geld te verdienen. Dus toen waren de kinderen heel boos dat ze niet naar het heilige land gingen. En de kinderen waren zo boos dat ze Dom Anselmus hadden vermoord. Maar toen ze daar waren was het al het einde van de zomer, dus was het al redelijk koud en hadden ze besloten de kinderen in steden achter te laten. En verder te gaan lopen naar Italië en dan naar het puntje van Italië te gaan en misschien zou daar zo omdat het dichter bij het heilige land was dat misschien daar de zee in tweeën zou splitsen. Dus gingen ze naar het puntje van Italië. Onderweg bij de steden gingen heel veel kinderen uit de kruistocht naar de kleine dorpjes en steden. Dus ze waren nog met heel weinig kinderen. In een stadje had iemand een doosje gevonden en had hem aan Dolf gegeven en het bleek van zijn vader te zijn. Het was een blad met een code, die code was heel belangrijk en hij moest dan ook op de achterkant van het blad terug schrijven. Dat deed hij. Maar hij moest wel goed uitkijken of hij het wel op de goede plek had neergelegd want anders kon de brief niet meer naar de toekomst (dat stond ook op de brief). Hij had dat toen gedaan en toen kreeg hij later een brief terug dat hij op een dag op precies het afgesproken tijdstip daar moest staan. Zonder van Mariecke afscheid te nemen deed hij wat er in die brief stond en hij was binnen 3 minuten weer kwijt en was het allemaal toch goed afgelopen, en was hij gewoon thuis. Favoriete fragment: Mijn favoriete fragment is: dat er 50 kinderen als tol worden geëist en dat ze dan daarna worden gehaald door Dolf, Carolus en nog 15 andere kinderen. Dat was toen ze ergens gingen overnachten en toen ze daar waren werden ze waarschijnlijk bespied. En die volgende dag kwamen er ruiters naar het kamp. En er was toen heel veel onrust want die ruiters eisten 50 sterke/mooie kinderen 30 sterke jongens en 20 mooie meisjes. Dus toen was er heel veel paniek. En er werden toen 6 kinderen gedood en 1 ruiter. Er waren ook veel gewonden. Uiteindelijk een uur later hadden ze 52 kinderen meegenomen. Toen wisten zen niet wat ze moesten doen en gingen maar verder. Toen ze weer gingen overnachten hadden Dolf en Carolus een plan bedacht dat ze als demoon verkleed de kinderen terug gingen halen. Toen ze daar waren bij de overnachtingsplek waren gingen ze terug naar de burcht van Graaf Romhild von Scharnitz. En daar bleven ze. Ze hadden een bom gemaakt en ze hadden hun gezicht zwart gemaakt met houtskool en ze hadden hun lichaam zwart gestreept geschminkt ook met houtskool. En toen ze klaar waren daarmee, en toen ze zagen dat de ophaalbrug er lag, gingen ze naar binnen. Alle 17. Ze liepen naar de binnenplaats en liepen naar de mensen en stoken daar de bom af en vroegen aan de mensen waar de kinderen waren. Ze hadden verzonnen dat ze zogenaamd de kinderen nodig hadden omdat de duivel die wou. Maar dat was allemaal niet zo. Toen ze de 52 kinderen hadden gingen ze terug naar buiten, de kinderen wisten niet dat het een grap was en dachten dat ze echt naar de duivel moesten. Dus Dolf en Carolus hadden tegen de kinderen gezegd dat het allemaal een list was om de kinderen naar buiten te smokkelen. Dus dat hadden ze dan ook gedaan. Ze moesten daar de hele dag nog blijven want anders wisten de mensen van Scharnitz dat het een grap was. Dus toen de avond aan brak gingen ze wel naar de kruistocht. Het lukte natuurlijk niet om in zo weinig tijd de kruistocht in te halen dus liepen ze de volgende dag ook nog. Toen die dag om was en de avond al kwam kwamen ze bij de kruistocht en ze waren helemaal uitgehongerd en waren ook helemaal dood moe. Dus wat ze het eerste deden was eten en daarna gelijk slapen. Ik vind het mijn favoriete fragment, omdat er wat gebeurt. Want ik houd niet echt van stukjes waar niks gebeurt, dat vind ik zo saai. Want als er niks gebeurd waarom zou je het dan leuk vinden? Ik vind het leuk omdat het spannend is. Want er worden 52 kinderen gegijzeld, en dan weet je niet wat er mee gebeurt. En als de 17 kinderen daarheen gaan weet je nog niet wat er kan gaan gebeuren. Het zou kunnen lukken. Dat Dolf Carolus en de andere 15 kinderen de andere 52 kinderen redden. Maar dat hoef natuurlijk niet. Het kan ook gebeuren dat de 17 kinderen ook worden gegijzeld omdat zen niet voorzichtelijk genoeg waren. Het zou kunnen dat de mensen van Graaf Scharnitz wisten of zagen dat het geen demonen waren. Misschien dachten ze gewoon dat het gewonen kinderen waren. Dus ik vind het stukje spannend en daarom is het mijn favoriet. Er zijn ook wel andere leuke stukken maar dit is echt mijn favoriet. Ik vind het stuk ook leuk dat als de kinderen bij de zee in Genua aankomen en dat het blijkt dat de kinderen niet naar het heilige land kunnen omdat het allemaal een leugen was. Ik weet niet waarom ook dat een leuk stuk is. Maar ook dat stuk is niet echt leuk maar ook dat stuk is spannend of het gaat lukken de zee te openen of dat het mislukt.