Titel Kruistocht in spijkerbroek Auteur Thea Beckman Uitgever Lemniscaat. Dit boek gaat over Dolf, hij is op visite in een laboratorium waar ze een materie transmitter (tijdreis machine) testen. Dolf heeft vakantie en wil wel naar de middeleeuwen om een tournament bij te wonen. Na veel tegen strubbelen mag hij gaan van de onderzoekers, maar ze waarschuwen hem dat hij maar 1 uur heeft voor hij terug moet zijn op z'n begin plaats. Hij krijgt ook een broodmes mee ter bescherming. Dolf stapt in de cabine en wordt weg geflitst, hij staat in een bos en ziet verder weg een stad liggen. Na zijn plaats gemarkeerd te hebben gaat hij op onderzoek uit. Opeens hoort hij vechten, als hij dichter bij komt ziet hij 2 armoedig uitziende mannen een jonge gozer op zijn paard overvallen. Dolf denkt nauwelijks na en stormt er op af met z'n broodmes in de aanslag hij vermoordt er 1 en de ander vlucht. De student dank hem en ze praten nog wat moeizaam verder. Dolf komt er achter dat de taal die de man spreekt diets is. Na wat moeizaam gelul komt hij erachter dat de man Leonardo heet, Dolf stelt zich voor als Rudolf van Amstelveen. Als ze besluiten verder te gaan komen er opeens heel veel kinderen langs lopen, de meeste verwaarloost en sommige vielen spontaan dood neer. Dolf moest bijna weer op zijn begin plaats staan om terug geflitst te worden maar door al de kinderen was dat onmogelijk geworden en hij zag een ander jongetje op de plaats staan en die was ineens weg. Dolf die zich realiseerde dat hij vast zat in deze tijd besloot samen met Leonardo mee te gaan met de stoet. De stoet kwam bij een stadje genaamd Spiers, daar zag dolf ook de werkelijke grote van het kinderleger. Het waren duizenden kinderen. Spiers wou de kinderen niet op nemen en dus gingen de kinderen buiten kamperen. Er vlak bij lag de Rijn waar de kinderen in baden, enkele waren echter te diep ver gegaan en verdronken bijna. Dolf besloot om ze te helpen en hij redde tientallen kinderen van de verdrinkingsdood, hij werd ook nog geholpen door een jongen die ook heel goed kon zwemmen. Later ging het regen en bliksem sloeg in in de stad. Men dacht dat het de straf van god was omdat ze de kinderen niet hadden binnen gelaten. Later ging de stoet weer weg. Dolf ging bij de volgende stop de leiders op zoeken en na veel gelul en geruzie kreeg hij gelijk, de stoet was een zooitje. Dolf ging met een paar vrienden de gehele stoet organiseren. Je kreeg groepen zoals de ordebewakers, vissers, jagers enz., het duurde even maar daarna ging alles veel sneller. Ze gingen door naar Jeruzalem. Ze overwonnen de hongersnood, de Scharlaken Dood (pest), kinderrovers, de alpen. Ze kwamen bij een zee, daar zou de leider de goden toespreken en dan zou de zee wijken. Dolf had de dag ervoor met een paar goede vrienden van verraad gehoord, één van de twee monniken die er mee begonnen waren, waren van plan alle kinderen te verkopen als slaven. Gelukkig konden Dolf en zijn vrienden het tegen houden. Alle kinderen waren boos dat ze voorgelogen waren, maar ze konden er mee leven. Een paar honderd gingen verder zwerven maar de rest bleef. Na een paar weken vond Dolf een aluminium doosje, het was naar deze tijd gezonden om Dolf terug te halen met de tijdmachine. En zo kwam Dolf terug.