Kortsluiting door Lieneke Dijkzeul

Daniël wacht op Jesse, zijn pleegvader, die hem komt ophalen uit het tehuis. Hij is iets te laat en Daniël is erg zenuwachtig. Als ze thuis aankomen bij Marja, Marieke en Pim (zijn pleeggezin) zitten ze al op hem te wachten. Ze hebben het gezellig gemaakt thuis. Als ze een poosje beneden hebben gezeten, laat Marja hem zijn kamer zien. Het is de zolderkamer die Marieke eigenlijk wilde hebben. Ze is er dus niet zo blij mee dat Daniël bij hen is komen wonen. Hij legt zijn weinige kleren in de nieuwe kast en schrijft eerst een brief naar “Rosy”. Hij heeft daar een schrift voor en Rosy noemde hem altijd Danny. Daniël moet ook naar school. Hij gaat naar de school van Marieke. De volgende dag heeft hij een kennismaking gesprek met de conrector. Hij krijgt zijn leerboeken en krijgt te horen in welke klas hij zit. Daniël is even oud als Marieke. Hij zit toch een klas lager, omdat hij de afgelopen jaren niet zo veel naar school is geweest. ’s middags gaat hij met Marja de stad in om nieuwe kleren en schoolspullen te kopen en daarna moet hij zijn boeken kaften, dat lukte niet echt. maar toen kwam Pim binnen en hielp hem. Hij slaapt heerlijk in zijn nieuwe bed en als hij wakker wordt heeft Marja zijn brood voor school al klaargemaakt. Hij loopt met Marieke mee. Op het schoolplein ontmoet hij Floor en Daniëlle. Die zitten ook bij hem in de klas. Hij trekt daar een beetje mee op en hun wijzen hem de weg. Maar bij de vakken die ze die dag hebben snapt Daniël er niet veel van. Hij krijgt veel huiswerk op, maar daar snapt die ook al niets van. Van Marja moet hij eerst een uurtje rusten voor dat hij begint aan zijn huiswerk. Bij Marieke mag hij een paar bandjes lenen. Marieke is gitaar aan het spelen, Daniël vindt dat ze het goed kan. Maar als hij weer op zijn zolderkamer is valt hij in slaap. Na een uurtje maakt Marja hem wakker en beginnen ze samen aan zijn huiswerk Na het avond eten maakt hij zijn wiskunde samen met Jesse. Voor het volgende uur heeft Daniël zijn huiswerk niet gemaakt omdat hij het niet zien staan op het bord. Zijn lerares wordt boos en hij wordt voor het eerst uit de klas gestuurd. Daniël denkt dat hij van school geschorst is en blijft die middag weg. Als hij aan het eind van de middag thuis komt zegt Daniël niets tegen Marja en Jesse. Marieke (die hem niet zo mag) verraad hem bijna. Boven zegt hij het eens even duidelijk en Marieke houdt haar mond voortaan. Als hij een paar weken op school zit heeft hij op een dag opeens een tussen uur. Ze gaan met zijn allen naar Daniël’s huis. Daar komt hij Marja tegen die thuis is. Maar ze vindt het wel goed. Als ze terug op school komen staat de conciërge op het plein en vraagt waar ze zijn geweest. Daniël vertelt het eerlijk en ze moeten prikken in de pauze. Maar hij is een beetje brutaal en Daniël en de conciërge krijgen ruzie en beginnen te vechten. De conciërge noemt hem Danny en daar hij heel erg boos over. Daniël moet naar de conrector en dit keer wordt hij wel geschorst maar kreeg geen straf omdat de conrector het wel een beetje met hem eens was. Thuis vertelt hij het gelijk aan Marja. Marja praat met hem en noemt Daniël ook per ongeluk Danny. Nu wordt hij helemaal boos en rent de kamer uit naar zolder, Marja belt Jesse. Jesse helpt Daniël die al wilde al weglopen, maar Jesse is net op tijd. Daarna heeft Daniël overgegeven en ligt nu ziek in bed. Marja komt zijn excuses aanbieden en vertelt hem dat ze een trui voor hem gaat breien voor de winter. Op een mooie zomerdag is Marja in de tuin aan het breien. Marieke gaat Daniël roepen, die op zolder is, voor de koffie. Ze loopt naar zijn kamer in en ziet nog net hoe hij een blaadje weg stopt en een pen in zijn hand heeft. Marieke vertelt dat Daniël de held van de school is, omdat hij de conciërge een lesje heeft geleerd. Als Daniël na een paar dagen weer naar school gaat, krijgt hij een cadeautje van zijn klas. Omdat hij een held is volgens hen. Hij wordt die dag ook nog gevraagd voor het schoolvoetbal team. Het is een geluksdag voor Daniël en die middag gaan ze gelijk trainen. Het gaat goed en hij mag mee doen met de wedstrijden. Als hij zijn rapport krijgt is het niet zo goed. Hij heeft maar 2 voldoendes, een 6 en een 7 maar Daniël krijgt toch 25 gulden en nieuwe voetbalschoenen, omdat hij nu op die sport zit en dat hoort erbij. Zaterdag heeft hij zijn eerste wedstrijd en hij speelt op zijn nieuwe schoenen. Het gaat goed en ze winnen met 5-4 van klas 2A. Als hij thuiskomt is er niemand beneden. Alleen Marieke is boven, Pim is aan het logeren en Marja en Jesse zijn weg. Hij pakt wat drinken en loopt naar zijn kamer… Marieke belt Marja in paniek op en vertelt dat er iets mat Daniël is. Ze komt snel naar huis en daar ziet ze Marieke huilend in de kamer en Marja vraagt wat er gebeurd is. Marieke legt uit dat ze in zijn kamer in zijn spullen had zitten neuzen. Ze vond de brieven aan Rosy en had er een paar gelezen. Opeens kwam Daniël binnen, ze had hem niet horen aankomen. Hij werd niet eens boos en hij zei niets. de gitaar van Marieke is kappot door Daniël. Zijn oude kleren heeft hij meegenomen en alles wat hij van Jesse en Marja heeft gekregen ligt er nog daarna belt Marja Jesse en die komt ook naar huis. Marieke vertelt dat de brieven aan Rosy bijna allemaal heel positief waren. Marja weet dat Daniël’s moeder alcoholist was en drugs verslaafde en verteld het aan Marieke, zij wist het nog niet van Daniël zijn echte moeder. Op een gegeven moment kwam hij bij een gezin terecht, maar die mensen gooiden hem het huis uit, Daarna kwam Daniël in een kindertehuis terecht en kwam hij hier. Hij kan die brieven een Rosy nooit versturen want hij weet niet waar zijn moeder is. En nu is Daniël bij hun weg ze denken dat hij niet terug komt maar gaan toch zoeken. Marja en Jesse zijn blij dat Pim niet thuis is, Pim kon het goed vinden met Daniël. Marieke en Jesse gaan naar Daniël zoeken in de stad. Mat de auto wat rondrijden, maar het levert niets op. Als Marieke ’s avonds in bed legt bedenkt ze nog dat Daniël op station kon zijn, maar als Jesse gaat kijken is hij daar ook niet. Pas toen ze de volgende dag op weg naar school is, bedenkt ze dat Daniël ergens buiten de stad in een caravan kan zijn. Ze fietst erheen en in de caravan ruikt het muf en het lijkt er niet op dat Daniël er is geweest maar ziet punaises die van hun zijn. Ze schrijft op een stuk karton: Daniël, kom terug. Marieke. Daniël ziet het en denkt: Hoe heeft ze hem kunnen vinden? Daniël eet een stuk gejatte chocola, doet zijn kleren in een plastic tasje en gaat op weg. Hij moet heel erg lang lopen, Hij loopt langs de snelweg, maar krijgt al snel grote blaren. Bij een benzinestation klimt hij achter in een vrachtwagen met grind. Maar als hij op de naambordjes kijkt, ziet hij dat hij de verkeerde kant opgaat en klimt uit de vrachtwagen en loopt over de weg, en loopt de andere kant uit. Bij het eerste dorp stapt hij uit en bij een winkeltje koopt hij een paar pleisters. Die nacht slaapt Daniël in een oude auto ergens ineen weiland. De volgende morgen zijn zijn spieren stijf, koopt hij een paar sneetjes brood en gaat verder op weg, aan het eind van de middag loopt hij langs een man die in zijn moestuintje bezig is. De man heet Grad en Daniël maakt even een praatje met hem. Dan vraagt Grad of hij mee wil helpen in het tuintje. Daniël doet het wel, als hij klaar is krijgt hij 2 tientjes en mag hij nog blijven eten ook. Na het heerlijke eten gaat hij weer weg. Als Grad hem niet meer nakijkt, sluipt hij stiekem het schuurtje in om daar te slapen. Na een paar uur wordt hij wakker en staat Grad voor zijn neus. Hij was niet boos. Daniël mocht binnen komen, kreeg een glas melk en liet hem een kamer zien waar hij kon slapen. Toen Daniël in bed lag, boog Grad zich voor over naar Daniël toe en fluisterde: “Danny”. Daniël sprong op, sloeg Grad en pakte zijn spullen bij elkaar en rende het huis uit. Naar een paar minuten rennen, bleef hij hijgend staan. Daniël scheurde de 2 tientjes in kleine stukjes en liet ze weg waaien. Maar nu moet hij toch ergens slapen, ergens langs de weg stond een boerderij met een grote schuur, Daniël sloop naar binnen en viel gelijk in slaap. De volgende ochtend wordt hij wakker door stemmen buiten, Het waren 2 vrouwen en ze starten hun auto om boodschappen te gaan doen. Daniël loopt naar het huis en keek rond, en dacht dat er was nergens een raam open was, toen zag hij op zolder een klein raampje open staan. Hij klimt omhoog en komt op een grote zolder terecht. Daniël loopt naar beneden, eet wat en stopt wat in zijn zak en daarna geeft hij over in de WC. Daniël voelt zich slap, loopt weer naar zolder en slaapt weer verder. Mick was vroeger de vriend van Rosy en een soort vader voor Daniël. Als hij wakker wordt komt hij erachter dat het maar een droom was. Daniël merkt dat hij ziek is. Hij blijft een paar dagen op de zolder en als de vrouwen weer eens weg gaan, vertrekt hij ook. Daniël komt op het station aan en neemt de trein naar de stad waar Rosy en Mick wonen. Daar aan gekomen gaat hij op zoek naar het café waar Mick werkt. Hij vindt het na een poosje, loopt naar binnen en bestelt wat. Mick herkent hem niet meteen, maar later als Daniël verteld wie hij is, is Mick blij hem te zien en Mick vertelt dat Rosy in het buitenland is. Het doet Daniël pijn, dat Rosy niet naar hem opzoek is gegaan en dat ze niet in de buurt is, hij gaat naar de WC. Daar scheurt hij al zijn brieven aan Rosy in kleine stukjes en spoelt ze door. Daniël belt Marja en Jesse op en Marja neemt op en Daniël zegt zijn naam. Dan is het even stil en Marja zegt: “Je trui is af Eigen Mening Ik vond het een mooi boek en ik vond het heel erg dat hij al zo verwilderd was en zoveel mee had gemaakt op zo’n vroege leeftijd. Dat hij als een kind zichzelf en zijn moeder moest verzorgen en alle troep opruimen. Je kon je goed inleven in het verhaal en het was niet zo moeilijk om de lezen. Ik heb hem in 1 middag bijna helemaal uitgelezen omdat het zo’n mooi boek was. Ik vind het alleen raar dat steeds de namen van de vader moeder worden gezegd en niet gewoon vader en moeder. Het enige nadeel is dat er een open einde is.