Koot graaft zich autobio door Kees van Kooten

I Beschrijvingsopdracht 1 Korte motivatie van je boekkeuze: Ik heb dit boek gekozen omdat ik de vorige keer het boek "Veertig," wat ook van Kees van Kooten is gelezen heb en dat vond ik een leuk boek, dus ik verwachtte dat dit ook wel een leuk boek zou zijn. 2 Eerste persoonlijke reactie: Ik vond het boek wel een leuk boek om te lezen, alhoewel ik "Veertig" toch een leuker boek vond. 3 Samenvatting van de inhoud: In het eerste hoofdstuk (Op het ijs) vertelt hij hoe graag hij vroeger in plaats van zijn Friese doorlopers, echte ijshockeyschaatsen of Noren wilde hebben en hij denkt na over wat voor schaatsen hij aan zijn zoon zal geven. In het tweede hoofdstuk (Schrijver worden) ligt hij ziek in bed (tegenwoordige tijd, hij heeft twee kinderen, zoon: Kasper, dochter: Kim, vrouw: Barbara) en vertelt hoe hij vroeger al schrijver wilde worden (zijn vader kende Simon Carmiggelt). Hoofdstuk 3 (Een koffer met poep). Kees en zijn vrouw gaan met de kinderen op vakantie naar België in een gehuurde kampeerbus. Ze bezoeken een grot omdat ze de kinderen dat beloofd hadden. De WC in de kampeerbus moet handmatig geleegd worden als het reservoir vol is, in een echt toilet. Omdat Kees dit een ramp vindt gaan ze de laatste week een hotel in. In hoofdstuk 4 (Van de hoge) wil Kasper van zijn pop (Snoopy) los, maar dit blijkt niet zo gemakkelijk te zijn. Kasper wordt verliefd op een meisje dat bij de buren logeert. Kees neemt ze mee naar het zwembad. Na veel geaarzel en aanmoedigingen van het meisje springt Kasper van de hoge (duikplank), iets wat Kees nooit gedurfd heeft en waarvoor hij dus ook grote bewondering heeft. Kasper bergt Snoopy nu definitief op. Hoofdstuk 5 (Heel even een god). Er komen 3 mensen om nieuwe tegels te leggen. Normaal vlucht hij altijd als er arbeiders komen maar dat mag niet meer van zijn vrouw. Hij vertelt in een flash-back dat hij gevoetbald heeft. Hij is blij als de verbouwing achter de rug is, hij moest namelijk eerst nog een aantal ‘probleempjes’ oplossen. Hoofdstuk 6 (De dood van mijn poes). Kees is samen met Wim (de Bie) in de (VARA)studio als er door de brandweer een poes wordt gebracht die ze van het dak hebben gehaald. Kees zegt grootmoedig dat hij hem wel meeneemt. Barbara en Kees noemen hem Leen, ze verhuizen meerdere keren (1x vanwege de poes). Hij kan ‘praten’ maar wordt steeds ouder, als Remco Campert en Rudy Kousbroek een keer langs komen leeft hij echter weer helemaal op. Maar uiteindelijk moeten ze hem toch een prikje laten geven. Dit gebeurt allemaal nog voordat ze kinderen hebben. Hoofdstuk 7 (De gestranden). Kees is met Kasper op Kreta, op de terugweg moeten ze eerst met het vliegtuig naar Athene en daarna naar Amsterdam. Kees probeert te stoppen met roken. Door een fout kunnen zij en dertig andere Nederlanders pas een dag later naar Amsterdam. Ze worden ondergebracht in een hotel en Kees neemt de leiding op zich. Door alle problemen lukt het Kees verschillende/meerdere keren niet om zich aan zijn voornemen te houden. Hoofdstuk 8 (Naast de rails). Wim de Bie, Kees van Kooten en Jaco Groot (uitgever) gaan naar een boekenbeurs in Antwerpen. In Den Haag koopt Kees een krant op het perron maar hij is niet op tijd weer in de trein. Hij gaat naar zijn ouders (die wonen in Den Haag), leent daar wat geld en gaat naar huis. Hoofdstuk 9 (Het haar van mijn vader). Kees is samen met zijn vrouw op wintersport, hij beschrijft in een flash-back hoe hij zijn vader altijd herkende aan zijn voorovergekamde haar. Anke (Kees’ zus die met haar gezin in Italië woont) bezoekt hen samen met haar kinderen, maar dan worden ze opgebeld, vader Van Kooten is overleden (begin 1979). Hoofdstuk 10 (Zijn zakagenda). Kees neemt alle zakagenda’s van zijn vader mee en leest daarin dat hij al een tijdje ernstig ziek was. Hoofdstuk 11 (Zijn koffer). Kees gaat samen met Wim voor zijn werk naar Amerika, hij neemt de koffer van zijn vader mee. Zijn vader reisde ook veel voor zijn werk, Kees keek vroeger stiekem in zijn vaders koffer omdat daar altijd sexbladen in zaten. Hij koopt zelf ook altijd een Playboy als hij op reis is. Ook neemt hij altijd zijn trombone mee als hij op reis is! Maar op het eind van de reis koopt hij een nieuwe koffer en gooit die van zijn vader weg. Hoofdstuk 12 (Zijn schoenen). Op televisie is het verslag van een voetbalwedstrijd tussen de Tweede Kamer en het elftal van Leidse Hoogleraren. In een flash-back vertelt Kees dat zijn vader bij elke voetbalwedstrijd langs de lijn stond (uit of thuis, weer of geen weer) en in bepaalde wedstrijd beloofde zijn vader hem nieuwe voetbalschoenen als hij zou scoren (in de rust sprak zijn vader met een jonge af dat hij Kees een keer zou laten scoren). Een paar maanden voor de dood van zijn vader laat Kees een paar maatschoenen voor hem maken vanwege zijn kromme voeten. Kasper zit ook voetballen en Kees geeft hem een paar nieuwe schoenen. Hoofdstuk 13 (Mijn fietsen). Zijn eerste (?) fiets (van Kees) koopt hij samen met zijn vader (in de winkel durft hij niet te zeggen dat hij het geen leuke fiets vindt). Op school schaamt hij zich voor de fiets. Nadat Kasper aan zijn amandelen geholpen is krijgt hij zijn eerste fiets omdat: "ik nooit vergeten ben hoe ik dertig jaar geleden, zonder amandelen bijkomend, mijn ogen opendeed en een door mijn vader getimmerde ijshockeystick naast de kolenkit tegen de schoorsteen zag leunen" Hoofdstuk 14 (In de tent). Kees’ vader ging altijd een paar keer per jaar (vaak zonder zijn moeder) naar Anke in Italië, nu nam Kees zijn moeder mee naar Italië, ze overnachten één keer in Duitsland maar vinden het huis zonder veel moeite dankzij een uitgebreide gedetailleerde routebeschrijving van zijn vader. Ze hebben de oude tent meegenomen. Kees’ moeder blijft een aantal weken bij Anke maar Kees gaat meteen weer terug. In Zürich twijfelt hij of hij naar een hoer zal gaan maar besluit uiteindelijk in één keer naar huis door te rijden. II Verdieping 1 Verdiepingsopdracht 1. Bespreek: a: de vertelsituatie: Het verhaal wordt door een ikpersoon (Kees van Kooten) verteld, dit heeft voor mij het gevolg dat ik me beter in kan leven in die persoon. b: de thematiek: De thematiek in de boeken gaan vooral over het schrijverschap. De motieven in dit boek zijn: jeugd, ouders, liefde, dit komt in andere boeken van hem ook vaak voor. In de boeken heeft hij het vaak over zijn jeugd en hij praat ook veel over zijn ouders, bijvoorbeeld over het overlijden van zijn vader en dat hij met zijn moeder naar Italië gaat, nadat zijn vader overleden is. Ook heeft hij het vaak over zijn vrouw(B.) en kinderen(Kasper en Kim) waar hij veel van houdt. Het thema is omgaan met normen en waarden van het alledaagse leven. c: de ruimte: Het verhaal speelt zich af in verschillende plaatsen in Nederland en ook in de landen België, Frankrijk, Italië en Griekenland. Volgens mij hebben deze plaatsen geen belang voor thema en motieven. 2 Verdiepingsopdracht 2. a: Ga na of en in hoeverre de tekst autobiografische elementen bevat. Veel uit dit boek zal waarschijnlijk wel autobiografisch zijn, maar niet alles, dus het boek is deels autobiografisch en deels niet. Vooral de laatste zes hoofdstukken hebben volgens het Kritische Lexicon van Literaire Werken de meeste kans dat ze autobiografisch zijn. b: Kritisch Lexicon van Literaire Werken, november 1992. 3 Verdiepingsopdracht 3

a: Dit boek past goed in het oeuvre van Kees van Kooten, want het is een komisch boek en al het werk van Kees van Kooten is ook komisch bedoeld. b: Kritische Lexicon van Literaire Werken, november 1992 III Evaluatie Onderwerp · Het is duidelijk waar het onderwerp over gaat. Het gebeurtenissen in het leven van Kees van Kooten. · Het onderwerp vind ik niet interessant, maar ik vond het boek wel leuk. · Ik heb nog nooit over dit onderwerp nagedacht en het boek heeft me ook geen nieuwe kanten laten zien. · Ik ben niet anders over dit onderwerp na gaan denken. · Ik verwachtte dat het onderwerp zo zou worden uitgewerkt, ik vond er niets verrassend aan. · Er komt niet echt een mening naar voren. · De uitwerking van het onderwerp blijft een beetje oppervlakkig. Er hadden volgens mij geen onderwerpen beter uitgewerkt moeten worden. · Ik heb hiervoor het boek “Veertig “ ook van Van Kooten gelezen en dat is ongeveer hetzelfde onderwerp. De gebeurtenissen · In het boek is niet echt een belangrijkste gebeurtenis aanwezig. · De nadruk ligt meer op de gedachten van de hoofdpersoon. · Het verhaal bevat genoeg gebeurtenissen om te blijven boeien, omdat de gebeurtenissen waar gebeurd zijn en de meeste ook wel grappig. · De gebeurtenissen komen logisch uit elkaar voort. · Ik vind de gebeurtenissen humoristisch en geloofwaardig. · De gebeurtenis die de meeste indruk op me heeft gemaakt was het hoofdstuk “een koffer met poep” ik vond dit namelijk een heel grappig stuk en ik zag het helemaal voor me. · Geen enkele gebeurtenis heeft mij aan het denken gezet. · De gebeurtenissen spelen zich af in een normale sfeer. Dit heeft geen enkel effect op mij. · De gebeurtenissen maakten geen indruk op mij, ik zag ze wel voor me. · Ik hoefde zelf niets in te vullen. · Ik heb zelf nog nooit zulke dingen meegemaakt. · De gebeurtenissen bleven me van begin tot eind boeien. · Ik heb het boek “Veertig” gelezen en daarin gebeuren vergelijkbare gebeurtenissen. Personages · Ik hoef niet op de hoofdpersoon te lijken. · Ik kon me goed in de hoofdpersoon verplaatsen, waarschijnlijk omdat het een biografisch verhaal is. · Ik kon me in de hele familie van de ikfiguur inclusief de ikfiguur verplaatsen, omdat over allemaal best wel veel wordt geschreven. · De personages hebben geen eigenschappen die ik verafschuw of bewonder. · Ik vind de ideeën van de hoofdpersonage grappig, hij gedraagt zich wel hoe het hoort. · Ik vind de beslissingen van hem wel aanvaardbaar. · Ik vind de hoofdpersoon niet voorspelbaar reageren, maar ook niet onvoorspelbaar. · Ik vind de hoofdpersoon wel sympathiek omdat hij best wel grappig is. · Van de ikfiguur kom je het meest te weten, omdat die centraal in het verhaal staat. · Ik hoefde zelf niet veel in te vullen over het innerlijk van de hoofdpersoon. Ik vond dit wel prettig. Bouw · Ik vond de bouw niet ingewikkeld, ik vond er ook geen lastige stukken in zitten. · Het verhaal komt langzaam op gang. · Alles hangt goed met elkaar samen. · Het verhaal is niet echt spannend, dit komt omdat het verhaal autobiografisch is. · Het verhaal is niet echt boeiend en dit komt waarschijnlijk ook omdat het verhaal autobiografisch is. · Er is een verhaallijn, omdat er maar een hoofdpersoon is. · Ik vind de bouw van het verhaal goed bij het onderwerp passen. · Er wordt niet echt met de tijd gespeeld, er zijn alleen wel terugblikken. · Er zijn wel terugblikken, maar niet heel erg veel. · Het eind is duidelijk, dit vind ik handig, want anders denk je de hele tijd aan een verschillende afloop. · Je ziet de gebeurtenissen door de ogen van een persoon, dit past goed bij het verhaal. In mijn ogen is dit geslaagd.
Taalgebruik · Ik vond de tekst niet moeilijk om te lezen. · Het boek had wel een aantal woordspelingen, maar dit vond ik niet lastig. · In het boek zijn heel veel gedachtes van de hoofdpersoon, maar dit vond ik niet lastig. · Ik vind de manier van vertellen niet wijdlopig, uitgesponnen of hoogdravend. · Ik vind het taalgebruik bij de personage passen, omdat iedereen zo praat. · De tekst bevat een aantal woordspelingen, maar dit leverde geen problemen op. Eindoordeel · Ik vond het een leuk en grappig boek, omdat er zoveel situaties in voor komen die iedereen zou kunnen meemaken. Ik ben het gaan lezen omdat ik het vorige boek van Kees van Kooten ook een grappig boek vond en dacht dat dit boek dat ook zou zijn. Mijn eindoordeel is dus goed.