I. Zakelijke gegevens
De auteur: Kluun
Titel: Komt een vrouw bij de dokter
Uitgever: Podium
Jaar: 2003
Bladzijden: 318

II. Eerste reactie
Het verhaal is heel realistisch. Je kunt aan het verhaal merken dat het een waargebeurde situatie is.

III. Verdieping
a. Samenvatting
Carmen en Stijn zijn getrouwd en hebben een kind, Luna. Een tijdje voordat ze gingen trouwen was Carmen al eens naar het ziekenhuis gegaan om te laten kijken wat ze had, aangezien ze een pijnlijke borst had. Toen zeiden ze dat er een verkeerde stof in haar bloed zat, maar er was niets ernstigs aan de hand. Nu, een half jaar na het trouwen had Carmen weer een pijnlijke borst, en ook een knobbeltje. Er wordt geconstateerd dat Carmen borst kanker heeft. Het is te lat ontdekt. Ze is ongeneeslijk ziek. Voor Stijn is dit zijn eerste diepte punt.
Het leven van Stijn staat nu helemaal op zijn kop. Dit had hij niet verwacht, omdat hij hier zo heftig op reageert, gaat hij nog vaker vreemd als tot hij al ging. Stijn is namelijk een monofoob.
Carmen krijgt nu chemokuren voor de kanker. Carmen gaat ook naar een psychiatrische om te verwerken dat ze kanker heeft. Samen met Stijn gaat ze ook naar een psychiater toe, om het voor hum samen te verwerken. Bij elke chemokuur gaat Stijn mee, bij de rest van iedereen die in de zaal ligt zit bijna nooit iemand. Dus Carmen is heel blij dat Stijn mee gaat. Gelukkig staan Carmen en Stijn er niet alleen voor, want alle familie en vrienden staan voor hun klaar.
Stijn gaat met zijn werk dan een tijdje naar Miami. Het wordt een weekendje met veel alcohol, XTC en seks. Voor Stijn iets om afleiding in te zoeken. Hij gaat met een vrouw naar bed, maar die vrouw denkt dat hij ongehuwd is omdat Stijn zijn ring snel in zijn broekzat had gestopt. De volgende ochtend is hij zijn trouwring kwijt. Op de terug weg in de taxi heeft een van zijn collega’s zijn trouwring in de lift gevonden en meegenomen.
Tussen Carmen en Stijn ontstaan natuurlijk steeds meer spanningen, daardoor komen er steeds meer ruzies. Dat komt ook doordat als ze een weekendje weg willen, het op het laatst wordt afgeblazen doordat, Carmen geen energie heeft. Ook Luna snapt dat er iets is met haar moeder, door alle ruzies en steeds naar het ziekenhuis gaan. Eigenlijk is ze nog te klein om het te begrijpen, maar Stijn probeert het toch uitteleggen aan de hand van hulpmiddelen.
Dan gaan ze carnaval vieren met zijn werk in Breda. Elk jaar gaan ze daar carnavallen. Hij ontmoet Roos daar. Voorgaande jaren had hij haar ook al eens ontmoet, maar deze keer kwamen ze erachter dat ze allebei in Amsterdam wonen. Stijn geeft zijn visite kaartje aan Roos.
Als ze terug zijn van het carnavallen mailt Roos Stijn, en spreken na het werk af. Het klikt zo goed tussen Stijn en Roos, dat Stijn nu vast met haar vreemd gaat. Ze worden zelfs verliefd op elkaar. Op zijn werk merkt bijna iedereen dat Stijn met Roos vreemd gaat, hij verzint steeds vaker smoesjes om weg te zijn.
Dan gaan Carmen, Stijn en Luna op vakantie naar Barcelona. Het is daar gezellig, en eindelijk kunnen Stijn en Carmen even uitrusten. Als op een Avond Luna in bed ligt hebben ze een gesprek over vreemd gaan. Dat Carmen dat eigenlijk niet meer wil hebben, maar dat ze het zelf ook een keertje heeft gedaan.
Dan komt er een tweede tegen slag, Carmen kan nu helemaal niets mee, want haar energie is op. De chemokuren waren al eens gestopt, maar komen nu opnieuw. Gelukkig slaat die chemokuren goed aan. Omdat Stijn van plan was om een nieuw huis te kopen als Carmen er niet meer is gaan ze alvast op zoek naar een nieuw huis. Als ze een mooi huis hebben gevonden aan de rand van Amsterdam, waar het een heel stille en rustige buurt is gaan ze daar al eerder wonen. Zo snel mogelijk, zodat Carmen het ook nog kan zien, aangezien iedereen verwacht dat ze nog maar heel even te leven heeft. De verhuizing is daarom ook extra snel in gang gegaan. Carmen kan zelf niet meer lopen dus ze hadden haar al verplaatst terwijl ze nog bezig waren met verbouwen.
De tijd gaat voorbij en Carmen blijft leven, ze heeft heel veel pijn. Haar lever werk niet meer dus haar buik wordt steeds dikker, dan laten ze die weer leeg zuigen, en binnen een week is de buik weer heel erg dik.
Na twee en een half jaar gewoond te hebben in het nieuwe huis is Carmen het beu, om steeds in spanning te leven, en niks meer kunnen. Ze valt ook heel veel af, omdat ze haar eten niet meer kan verteren spuugt ze het steeds weer uit. Ze heeft besloten dat ze wil inslapen.
Alle familie en vrienden kunnen afscheid nemen van Carmen, Stijn heeft een filmpje gemaakt voor Luna later. En een doos waar iedereen iets in kan doen voor Luna over Carmen. Ook Carmen zelf doet er stukjes in. Het filmpje laat hij ook aan Carmen zien en ze is blij dat Stijn dat doet. Ze hebben dan nog wel een goed gesprek over dat ze niet elkaar willen zijn. Carmen wil niet alleen achter blijven met Luna, en Stijn wil nog niet dood aan kanker.
Bij het inslapen zijn alleen de dokter en Stijn aanwezig, de rest zit beneden te wachten. Eerst wil Carmen niet gaan slapen door een spuit, maar als hij ietsjes extra geef wel. En dan blijft opeens Stijn met Luna achter.

b. Verhaaltechnieken
Het verhaal is op chronologische volgorde geschreven vanuit het ik-perspectief. De ik-persoon is Stijn. Het boek is ingedeeld in drie delen, en een epiloog. De delen heten: Stijn & Carmen, Stijn & Carmen en Stijn & Roos. Het epiloog heet Carmen.

c. Thematiek en motieven
Het boek heeft twee thema’s, “ongeneeslijke ziekten” en “onvoorwaardelijke liefde”.Het motief om het verhaal te schrijven is als verwerkingsproces. Door al zijn ervaringen op te schrijven kan hij het voor zichzelf verwerken. Ook denk ik dat hij mensen die een dergelijke situatie meegemaakt hebben of op het moment meemaken helpen in het proces.

d. Literatuurgeschiedenis
Dit boek valt onder de stroming Romantiek.

IV. beoordeling
Ik vind het boek mooi om te lezen, maar had er meer van verwacht. Ik had van alle kanten gehoord dat het zo’n superemotioneel boek is, en dat mensen met tranen in hun ogen zaten te lezen, en dit heb ik in het boek gemist. Er zitten wel zeker emotionele stukken in, maar het lijkt of de schrijver dat stukje verdriet niet kan beschrijven, omdat het nog te vers is. Maar het is zeker wel een goed boek.