Kluun
Komt een vrouw bij de dokter
Uitgeverij Podium B.V.
Eerste druk 2003
316 bladzijden

Motto's/opdrachten:
Dit boek draag ik op aan Juut en aan Naat.
Yesterday, all my troubles seemed so far away

Op de voorkant is een paar gympen in een etalage te zien. Ik denk persoonlijk dat dit de schoenen zijn die Stijn op het einde van het verhaal graag wil kopen. Ook zie je in de weerspiegeling van het raam dure auto's staan, dit kan een verwijzing zijn naar het goede en welvarende leven dat Stijn en Carmen leiden.

Samenvatting
Het leven van Carmen en Stijn met hun dochter neemt een onverwachte wending als bij Carmen borstkanker wordt geconstateerd. Hun leven begint een leven vol onderzoeken en kuren. Hiernaast ligt het probleem dat Stijn een onbedwingbare drang heeft om vreemd te gaan wat voor Carmen zeker niet onbekend is. Op een gegeven moment loopt een van zijn scharrels uit tot een heuze relatie. Na een jaar gaat het met Carmen zo slecht dat ze zich tot euthanasie overgeeft, maar nu dat vast staat, begint Carmen weer op te bloeien. Als Carmen bijna doodgaat, heeft Stijn zijn verhouding even stilgezet, Roos en hij zien elkaar niet, maar sms’en alleen nog. Als het weer erg slecht gaat met Carmen, pleegt ze het allesbeslissende telefoontje en maakt een afspraak met de dokter voor de te plegen euthanasie.

(bron: http://educatie-en-school.infonu.nl/samenvattingen/1865-boekverslag-komt-een-vrouw-bij-de-dokter.html)

Analyse
1.Het verhaal doet verslag van hoe een man, zelfs in de periode dat zijn vrouw ernstig ziek is, nog moeite heeft met trouw blijven. Op humoristische en ontroerende wijze worden alle ziekenhuisbezoeken en alles eromheen beschreven.
2.Stijn is een succesvolle, snelle jongen met een eigen bedrijf. Hij heeft alles wat zijn hartje begeert, inclusief mooie vrouw en lieve dochter. Ondanks dit perfecte gezinsleventje vergrijpt hij zich zo nu en dan aan het Amsterdamse uitgaansleven, waar hij vele vrouwen weet te versieren. Hij weet dat dit niet goed is, maar is er stiekem ook wel trots omdat hij van zichzelf weet dat hij alles voor elkaar krijgt. Hoewel hij zielsveel van zijn vrouw houdt, kan hij, zelfs na de komst van haar ernstige ziekte, zich niet inhouden. Sterker nog, het wordt steeds erger.
Carmen is de vrouw van Stijn. Ook zij is jong, mooi en succesvol, en bovenal in het bezit van een eigen zaak. Samen met haar man Stijn en dochter Luna leeft zij een gelukkig leven in Amsterdam. Ze heeft veel vrienden en geniet duidelijk van alles wat ze meemaakt. Dit alles verandert abrupt wanneer zij te horen krijgt dat ze borstkanker heeft. Toch gaat ze niet bij de pakken neer zitten, maar houdt zich sterk en doet er alles om er het beste van te maken. Dit voor een deel samen met haar man Stijn, hoewel hij zijn pleziertjes vooral in andere zaken zoekt. Voor een deel weet ze wel wat hem zoal bezighoudt, maar ze spreekt hem er in eerste instantie niet op aan en kropt het op
Luna is de tweejarige dochter van Stijn en Carmen. In het verhaal is zij niet zozeer als persoonlijkheid belangrijk, maar wel als het belangrijkste bezit van zowel Carmen als Stijn. Zij houdt in weze alle personages bij elkaar, waardoor het verhaal zonder haar incompleet zou zijn.
Roos is de vrouw voor wie Stijn op een gegeven moment meer gaat voelen dan voor zijn gemiddelde scharrel. In eerste instantie wil Roos niks van Stijn weten, omdat het geheel tegen haar principes is iets te beginnen met een getrouwde man. Zij beschouwt haar relatie met Stijn als zeer passievol maar ook ingewikkeld, omdat ze min of meer behandeld wordt als back up. Stijn heeft namelijk maar af en toe tijd voor haar, en moet zijn schema er precies op afstellen dat ze elkaar af en toe tussendoor een uurtje kunnen zien. Roos geniet erg van deze momenten maar is op een gegeven moment erg gefrustreerd omdat ze weet dat Stijn nooit zoveel van haar zou kunnen houden als hij van Carmen houdt.
Frenk is de beste vriend van Stijn. Hoewel ze zo ongeveer elkaars tegenpolen zijn, vertelt Stijn alles wat hem bezighoudt aan Frenk. Ze vertrouwen elkaar blind en kunnen altijd bij elkaar terecht. Ook het vele vreemdgaan van Stijn is bekend bij Frenk, en hoewel hij ook goed bevriend is met Carmen vertelt hij dit niet aan haar. Ook heeft Frenk een goede band met Luna, hij past regelmatig op haar.

3.Dit boek speelt zich in de tegenwoordige tijd, zo'n tien jaar geleden aangezien het verhaal toen echt heeft plaatsgevonden. Het is geheel chronologisch verteld, met soms gedachtes van de hoofdpersoon aan hoe het vroeger was. Tijd is niet zozeer een belangrijk aspect in dit boek, er is niet mee 'gespeeld' of iets dergelijks. Ik denk dat dit komt doordat het verhaal iets wegheeft van een dagboek, en dus gewoon een opsomming van gebeurtenissen achterelkaar is.
4.Het verhaal speelt zich voor het grootste deel af in Amsterdam. Dit is zeker relevant voor de gebeurtenissen in het verhaal, aangezien er ontzettend veel momenten zijn die absoluut niet plaatsgevonden zouden kunnen hebben in bijvoorbeeld een klein dorp. Hiermee doel ik op onder andere het vele uitgaan en flirten van Stijn, wat overduidelijk alleen mogelijk is in een grote stad. Zo ook het vluchtgedrag van hem, wat in een grote stad erg makkelijk is.
Een deel van het verhaal speelt zich ook af in Miami. Dit is waar Stijn op vakantie gaat met zijn groep beste vrienden. Deze plaats is dermate belangrijk dat hier uiteraard clubs in overvloed zijn wat Stijn erg bevalt en Carmen des te meer bezorgd maakt.
5.In dit verhaal worden vele omstandigheden uitvoerig beschreven. Een voorbeeld hiervan is het ziekenhuis, waar Carmen regelmatig naartoe moet voor haar chemo's. Ook de omstandigheden waarin Stijn tijdens het uitgaan in terecht komt spelen een belangrijke rol en worden tot in detail beschreven. Dit is belangrijk voor het verhaal omdat het je een helderdere indruk geeft van hoe het geweest kon zijn in bepaalde situaties.
6.Het verhaal wordt verteld vanuit de ik-persoon, namelijk Stijn. Dit is zeer van invloed op het verhaal omdat hij een uitgesproken karakter heeft wat je elke keer weer merkt in het beschrijven van personen, ruimtes en situaties. Het is hierbij belangrijk dat de schrijver het verhaal zelf heeft meegemaakt en dus alles verteld naar hoe hij dit ervaren heeft.
7.Het verhaal is in feite opgebouwd uit drie onderdelen: Deel I Stijn & Carmen, Deel II Stijn & Carmen en Stijn & Roos, Deel III Carmen. De titels zijn erg scherp gekozen bij de delen, omdat het in feite precies is waar elk deel over gaat. Het wordt mooi weergegeven dat het verhaal begint met alleen Stijn en Carmen, vervolgens Roos erbij komt en het op het einde alleen nog maar gaat om de stervende Carmen.
8.Het thema van dit verhaal is ziekte, omdat alles gebeurtenissen (in)direct refereren naar het feit dat Carmen ongeneeslijk ziek is.

Motieven:
Vreemdgaan – Stijn gaat, ookal is zijn vrouw ernstig ziek, aan een stuk door vreemd zonder dat hij probeert zich te bedwingen. Hij is, naar eigen zeggen, monofoob (bang om monogaam te zijn)
Kanker – de ziekte die Carmen heeft en waar alles om draait
Liefde – omdat Stijn en Carmen, ondanks alles zielsveel van elkaar, en van hun dochter Luna houden. Ook houdt Stijn uiteindelijk veel van Roos.
De titel 'Komt een vrouw bij de dokter', is enigszins cynisch, omdat het doet denken aan het begin van een mop. Dit is omdat het hele verhaal, zelfs op ernstige momenten, op zeer humoristische en cynische wijze wordt verteld.

9.Ik denk dat in dit geval de schrijver simpelweg zijn verhaal kwijt wilde, meer dan iets duidelijk maken. Wel heeft hij geprobeerd het zo herkenbaar mogelijk te vertellen, waardoor velen zich erin zullen herkennen. Het zou ook heel goed kunnen dat hij de taboe van het vreemdgaan wilde doorbreken en mensen laten weten dat het iets is wat men soms niet tegen kan gaan, zelfs in een situatie als deze.

Mening
Voordat ik dit boek begon te lezen, had ik zowel over de schrijver als het verhaal veel gehoord. Het stond thuis in de boekenkast en ik was al enige tijd van plan het te lezen omdat het thema me erg aansprak. Dit omdat realistische, hedendaagse verhalen die ook wat drama bevatten me erg aanspreken. Ik vond het ook interessant door de vele aandacht die de media eraan gaf. Het boek heeft namelijk uiterste reacties opgeroepen, de meest lovende naast verafschuwde reacties van lezers. Ik vind dit altijd erg interessant en een teken dat iets goed gelukt is. Toen ik eenmaal begonnen was, vond ik het moeilijk om te stoppen.
Vanaf het begin leefde ik erg mee met de hoofdpersoon. Hoewel ik het lang niet altijd eens was met zijn manier van handelen kreeg ik veel sympathie voor hem. Zijn cynisme en de eerlijkheid waarmee hij over dingen sprak beviel me wel.

Ook Carmen was iemand waarvoor ik erg veel respect had. Zij is echt een vrouw aan wie je een voorbeeld zou kunnen nemen, omdat ze zo sterk en onafhankelijk is. Ze heeft echt haar eigen wil en mening, en dit is ook meteen waarom zij het niet verdiende deze ziekte te krijgen. Zij sprak me aan omdat ik wel een deel van mezelf in haar herkende, of misschien graag zou willen herkennen. Toch denk ik dat ik Stijn meer geconfronteerd zou hebben met zijn overspel.
Roos was iemand waarmee ik vanaf het begin niet veel had. Dit kwam niet zozeer door het feit dat zij een affaire had met een getrouwde man wiens vrouw op sterven na dood was, maar kwam meer voort uit een gevoel. Op een of andere manier sprak zij me minst aan en vond ik haar niet erg bewonderenswaardig. Wat ik wel weer in haar herkende was het hebben van een sterk gevoel waar je onmogelijk tegen in kunt gaan, hoe erg je ook weet dat het niet het beste voor je is.

Het was heel prettig dat het verhaal zich recentelijk afspeelde, hierdoor was het gemakkelijk je erin te verplaatsen. Ook vond ik het geheel chronologische verloop van tijd fijn, dit leest op een eenvoudige manier. Niet-chronologische verhalen kunnen soms erg interessant zijn, maar in dit geval beviel het me wel op de manier zoals het geschreven was.
Wat ik ook erg sterk vond waren de zogenaamde 'wramples' die aan het begin van elk hoofdstuk voorkwamen. Dit waren soms citaten maar meestal songteksten, wat mij persoonlijk boeide omdat ik songteksten vaak erg pakkend vind en de enige manier om een gevoel goed te beschrijven. Daarnaast waren er ook de korte beschrijvingen van alle personen, plaatsen en andere belangrijke aspecten, die apart in een vakje beneden aan de bladzijden stonden. Dit vond ik zowaar een uitvinding, het is namelijk altijd erg storend als dit soort gedetailleerde en vaak lange beschrijvingen gewoon tussen de regels door staan. Op deze manier kon je apart en rustig de beschrijving doorlezen wat erg veel duidelijkheid gaf om het verhaal goed te begrijpen.

Dit boek heeft bij mij erg vee gevoelens opgewekt. Ik heb een aantal keren, zelfs bij de meest serieuze stukken, hardop moeten lachen. De schrijver heeft echt mijn type humor en dat schepte meteen een band. Ook heb ik gehuild, waarvan ik zelf eigenlijk versteld stond omdat het voor het eerst was dat ik moest huilen door een boek. Dit was bij het stuk dat Luna afscheid neemt van haar moeder. Het was erg goed en levensecht geschreven, en alles was opeens heel definitief wat emoties opriep.

Ik heb dit boek met erg veel plezier gelezen, en kan zeker concluderen dat dit boek ruim boven mijn verwachting is uitgestegen.