Titel: Komt een vrouw bij de Dokter
Auteur: Kluun
Uitgeverij: Podium, Amsterdam
Huidige Druk: 3de Druk mei 2004

A.
Ik had eigenlijk weinig verwachtingen van het boek voordat ik het las. Ik had van m’n moeder gehoord dat ze het een geweldig boek vond. Het ging over Borstkanker. Op school vertelde u dat u het ook gelezen had en er ook helemaal weg over was. Het kwam als derde ook nog op een vrij hoge plek volgens de leerlingen van Havo 5. Daarom ben ik het boek ook maar eens gaan lezen. Ik wist er heel weinig van eigenlijk, het ging over borstkanker, meer wist ik niet. Het ging ook over de ervaringen van de persoon die met een persoon met kanker te maken hebben, dat leek me ook wel interessant. Dat was eigenlijk de reden waarom ik het boek ben gaan lezen.


B. Deel I: Stijn & Carmen
Komt een vrouw bij de dokter gaat over Stijn en Carmen, een jong stel. Ze zijn er gelukkig samen. Ze hebben een dochtertje, Luna van één jaar, genoeg geld, veel vrienden, een mooi huis en beiden een eigen bedrijf. Het verhaal begint wanneer Carmen net te horen heeft gekregen dat ze borstkanker heeft. Een half jaar daarvoor maakte ze zich al zorgen over haar borst, maar toen verzekerde de dokter haar dat er niets aan de hand was. Nu is het dus wel mis. In één klap veranderen de levens van Stijn en Carmen.

Carmen heeft geen “gemakkelijke” vorm van kanker. Ze heeft een soort van zweer in haar borst. Juist omdat het zo’n zweer is, kan het erg gemakkelijk uitbreiden door haar hele lichaam heen. Borstamputatie is geen optie, bestraling is geen optie. De enige mogelijke behandeling is met een chemokuur. Stijn en Carmen zijn er helemaal van ondersteboven, en ook hun vrienden schrikken allemaal erg als ze het slechte nieuws horen. Carmen ziet erg op tegen de chemokuur, dus heeft ze geluk dat Stijn met haar mee gaat. Het is een drama. Carmen’s aderen zitten te diep onder de huid, dus het aanprikken van het chemo-infuus is erg moeilijk. Kortom: Carmen gaat erg opzien tegen de chemo’s. Het aanprikken van het infuus is niet het enige probleem dat Carmen met de chemokuren heeft. Na elke behandeling is ze ongeveer twee dagen zo ziek als een hond. Het is kortom allemaal erg zwaar voor zowel Stijn als Carmen. Daarom gaan ze samen naar een psychotherapeute, Gerda. Stijn heeft het niet zo op Gerda, want ze maakt Carmen erg aan het huilen. Hij vindt het verder niet echt nuttig om naar haar toe te gaan, en Carmen vindt het ook wel een beetje onzin. Toch heeft het voor hun relatie wel nut gehad om naar Gerda toe te gaan. Ze houden elkaar na het bezoek beter op de hoogte van hun gevoelens.

Na een paar chemokuren beginnen Carmen’s haren uit te vallen. Ze besluit dat haar haar er maar af moet. Dat gaat ook niet helemaal zonder problemen. Ze heeft dan wel een pruik, maar het ding jeukt verschrikkelijk. De chemokuur werkt best goed, maar de tumor moet nog kleiner worden voordat de borst geamputeerd kan worden. Daarom gaan ze nu over op bestralen. Ook dit is niet geweldig, want de huid van Carmen’s borst verbrandt er helemaal van.

Ondertussen wordt het leven op deze manier voor Stijn óók steeds zwaarder. Hij moet en voor Carmen en voor Luna zorgen, heeft geen seks meer (Carmen wil niet meer) en kan niet meer alle leuke dingen doen die hij vóór Carmens ziekte nog wel kon doen. In ieder geval gaat hij nog wel uit met zijn vrienden op vrijdagavond. Wat hij op zo’n avondje doet? Andere vrouwen versieren! Gewoon, als scharrel, voor het even! Zonder zijn wekelijkse stapavondje met al het vreemdgaan, houdt hij zijn leven niet vol.

Toch probeert hij er samen met Carmen ook nog wat van te maken. Ze gaan bijvoorbeeld tóch een weekje op vakantie naar Centerpark. Ze hebben het er absoluut niet naar hun zin, mede doordat Carmen in die week de dokter kan bellen om te horen of de tumor in haar borst wel of niet klein genoeg is om de borst te kunnen amputeren. Als ze uiteindelijk opbelt, krijgt ze te horen dat de chirurg eerst nog naar haar borst wil kijken voordat hij beslist. Dat gebeurt pas vier dagen later. Stijn en Carmen zijn daar niet echt blij mee, omdat ze dan weer al die tijd in spanning zitten. Gelukkig mag de borst geamputeerd worden van de chirurg. Er is alleen één probleem voor Stijn. De operatiedatum is vier dagen nadat Stijn met zijn vrienden een weekend naar Miami zou gaan…

Stijn heeft geluk: Carmen zegt tegen hem dat hij toch maar naar Miami moet gaan, nu het nog kan. Ook in Miami doet Stijn flink zijn best: hij slaat een meisje aan de haak waar hij het mee doet in de lift van het hotel waar hij verblijft. Wanneer Stijn weer terug komt uit Miami, is het tijd voor de amputatie van Carmen’s borst. Na de amputatie moeten Stijn en Carmen samen het verband van de wond af halen. Stijn schrikt erg van het platte vlak dat is ontstaan op de plek waar daarvoor Carmen’s borst zat. Carmen zelf vindt het ook erg lelijk. Het lijkt wel of de amputatie de relatie tussen Stijn en Carmen nog weer iets minder goed heeft gemaakt: Kerst is nou niet bepaald gezellig. Ook de jaarwisseling is een drama. Stijn bedenkt zich dat hij niet weet of hij eigenlijk nog wel van Carmen houdt. De viering van oud en nieuw is ook verschrikkelijk, vooral voor Stijn. Hij heeft het idee dat niemand door heeft hoe erg het is, vooral omdat Carmen doet alsof er niets aan de hand is. Als hij erover begint in de auto terug naar huis, vertelt Carmen hem dat ze niet wil dat iedereen denkt dat ze een zeikwijf is en dat ze daarom doet of alles heel goed met haar gaat. Maar ze zegt óók nog wat anders: ze gaat stoppen met werken!

Deel II: Stijn & Carmen en Stijn & Roos
Het is carnaval en Stijn is terug in zijn geboorteplaats Breda om lekker te feesten. Zoals elk jaar komt hij Roos weer tegen. Hij vindt haar al vanaf het begin dat hij haar elk jaar tegen komt met carnaval erg leuk. Hij probeert haar elk jaar opnieuw te versieren, maar ze wijst hem steeds af omdat hij getrouwd is. Ook dit jaar wijst ze hem af, maar Stijn heeft nu een slim plan: Roos woont ook in Amsterdam, dus hij nodigt haar uit voor een borrel. De rest van carnaval is ook erg naar Stijns zin, hij blijft zelfs nog een dag langer. Dit tot Carmens ongenoegen.
Als hij weer naar huis gaat en op zijn werk komt, heeft hij een mail van Roos: ze wil op vrijdag wel met Stijn afspreken. Ze spreken af, en het afspraakje eindigt bijna in een vrijpartij. Bijna, maar net niet: Roos zegt net op tijd dat ze het beter niet kunnen doen. De volgende week mailen ze veel, en uiteindelijk gaat Stijn onaangekondigd bij haar langs. Daar eindigt hij wel in haar bed. Van deze ene keer komen meerdere keren: Stijn en Roos hebben een verhouding. Stijn mag dan wel dolgelukkig zijn dat hij bij Roos krijgt wat hij thuis tekort komt, hun verhouding maakt zijn leven er niet makkelijker op. Hij is als de dood dat er een gaatje in zijn “Naar-Roos-Smoes” (zoals ik het zou willen noemen; een smoes over waar hij is geweest als hij bij Roos vandaan komt) zit en dat Carmen iets over zijn verhouding te weten komt.

Carmen heeft gelukkig niets door, ze denkt dat Stijn vlucht in zijn werk en het uitgaan. Terwijl hij als hij zegt dat hij uitgaat, eigenlijk gewoon bij Roos is. Dat hij vlucht in werken en uitgaan, vindt ze natuurlijk niet leuk, maar als oplossing doet ze eigenlijk hetzelfde: ze gaat met een vriendin naar Schiermonnikoog, met een andere vriendin naar New York en met haar moeder naar Londen. Ze gaat zelfs met haar collega’s mee naar Monaco! Ook al heeft ze dan niets door, Stijn vindt toch dat ze moeten praten. Hij weet er al een perfect moment voor: ze gaan samen met Luna een week op vakantie in Club Med, in Zuid-Frankrijk. De avond ervoor gaat Stijn met vrienden uit in Rotterdam. Daarna zou hij in een hotel gaan slapen. In plaats van in het hotel te gaan slapen, gaat hij bij Roos langs. Natuurlijk hebben ze weer seks, maar ze praten ook nog even. Stijn vertelt dat hij niet zeker weet of hij nog wel van Carmen houdt. Roos heeft ook een beetje een probleem gekregen door de verhouding. Ze is namelijk steeds meer voor Stijn gaan voelen, zo vertelt ze hem. Als ze aan het praten zijn, gaat ineens Stijns telefoon: het is Carmen. Stijn neemt niet op, dus belt ze één van de vrienden waarmee Stijn naar Rotterdam was op. Gelukkig dekt deze Stijn in. Toch is Carmen erg boos op Stijn.


Op vakantie gaat het de eerste drie dagen goed tussen Stijn en Carmen. Maar aan het einde van dag drie is het tijd voor een belangrijk gesprek. Carmen denkt dat Stijn vreemd gaat met de stagiaire van zijn bedrijf. Ze vond namelijk al die tijd al dat Stijn zo vaak weg was. Op de dag dat ze op vakantie gingen hoorde ze dat hij een sms’je binnen kreeg. Ze opende die en zag dat het sms’je van “Natas” was. Er stond iets met de strekking van “Het was geweldig gisteren.” Carmen gelooft natuurlijk niet dat Stijn helemaal niets met Natasja heeft. Ze wordt erg boos op hem, en uiteindelijk komt het hoge woord eruit: ze denkt dat het misschien wel beter zou zijn om te gaan scheiden. Stijn wil het niet, dus Carmen laat het rusten. Ze laat Stijn er nog een weekje over nadenken. Gelukkig bederft het gesprek de rest van de vakantie niet: diezelfde avond hebben ze nog ontzettend veel lol. De volgende dag is het weer tijd voor een “belangrijk gesprek”. Dit keer gaat het over vreemdgaan. Carmen vraagt aan Stijn hoe vaak hij is vreemd gegaan. Natuurlijk vertelt hij niet hoe vaak hij echt is vreemd gegaan, hij telt alles wat soepeler. Wat hij niet wist, is dat Carmen zelf óók twee keer is vreemd gegaan. Maar het gesprek is niet alleen maar goed: Carmen wil dat hij niet meer vreemd gaat.

Als ze weer terug zijn in Nederland, gaat Stijn naar Roos toe en zegt haar dat ze ermee moeten stoppen. Echt leuk is het niet voor Stijn, maar het wordt nog veel erger. Carmen blijkt een uitzaaiing in haar lever te hebben: er is geen ontkomen meer aan. Carmen gaat hoe dan ook overlijden aan de kanker. Als ze nog een kankerbestrijdingkuur bij Carmen doen, is het alleen maar tijdrekken. Toch besluiten ze nog een kuur te doen: een taxoterekuur. Carmen is best opgelucht dat ze nu weet dat ze dood gaat. Ze gaat weer roken (“het maakt toch niet meer uit”), en doet allemaal leuke dingen met Stijn. Ze gaan samen naar Barcelona en Ierland, en nodigen ook allemaal vrienden uit om samen met hen een weekend door te brengen in een kasteel in Spa. Ook is Carmen lid geworden van een praatgroepje voor vrouwen met borstkanker. Ook schrijft ze voor Luna allemaal dingen op. Carmen wil al die opgeschreven dingen in een koffer doen, zodat Luna later over haar moeder kan lezen.

Toch gaat het door de taxoterekuur niet echt goed met Carmen. Haar nagels vallen uit, ze wordt weer kaal, en ze heeft veel last van zogenaamd “pleuravocht” – allemaal bijwerkingen van de taxotere. Maar er is nog een veel groter probleem: het aanprikken van het infuus. Dit levert zoveel problemen op, dat ze besluiten over te stappen op een kuur bij een ander ziekenhuis. Daar doen ze namelijk test met een drankje. De arts bij het andere ziekenhuis raadt het drankje af, maar er is nog wel een andere oplossing: een apparaatje dat ingebracht wordt onder de huid, waardoor het aanprikken van het infuus met een naald gaat. Het is dus veel minder pijnlijk dan het aanprikken in de hand. Dit lost het probleem wel op, maar nu is er weer een ander probleem: de taxotere werkt niet meer. De lever van Carmen zweet vocht dat vol zit met kankercellen. Haar buik vult zich daar helemaal mee. Het vocht kan wel afgetapt worden, maar dan komt het net zo snel weer terug. Dat doen ze dus liever niet. Uiteindelijk moet het toch wel, omdat Carmens buik op klappen staat. Dit is niet fijn: nadat het vocht is weggehaald, gaan al Carmens organen weer op hun oude plek zitten.

Ook met Stijn gaat het niet zo goed meer: hij is weer teruggevallen in zijn oude gewoonte van afspreken met Roos. Nu is het Roos die vindt dat ze er eigenlijk mee op moeten houden: ze vindt het vreselijk dat ze steeds in onzekerheid zit of hij een afspraak niet op het laatste moment afzegt. Toch blijft Stijn haar veel sms’en, ook al zien ze elkaar niet zo heel vaak meer.

Thuis heeft Stijn het ook nogal moeilijk. Carmen en hij zijn Luna aan het voorbereiden op Carmen’s aanstaande dood. Stijn leest een boekje over een vogeltje dat dood gaat, Carmen doet het iets anders. Ze koopt twee vissen, waarvan er eentje al vrij snel dood gaat. Doen ze nog meer dingen? Jawel: Stijn en Carmen kopen een nieuw huis. Dat is niet het enige: ze krijgen weer ruzie. Carmen wil niet dat Stijn nog uitgaat op vrijdagavond. Daarop wordt Stijn weer boos op Carmen. Uiteindelijk komt het erop neer dat Stijn weg wil gaan van huis, waarop Carmen hem toeschreeuwt dat ze hem helemaal niet nodig heeft. Vlak voordat hij buiten staat, bedenkt hij zich dat hij eigenlijk helemaal niet weg kan. Carmen heeft eigenlijk ook al meteen spijt van wat ze gezegd heeft.

De problemen zijn nog niet over voor Stijn. Als hij na een tijdje weer naar Roos toegaat, is hij weer te laat. Ze wordt gigantisch boos op hem, en stuurt hem weg. Daarom gaat Stijn maar op zoek naar zijn vrienden die uit aan het gaan zijn. Hij zuipt zich helemaal klem en eindigt met een vriendin van Carmen en de stagiaire van zijn bedrijf in bed. Dan belt Carmen hem op, omdat hij wel erg laat thuis is voor zijn doen. Stijn is nog steeds straallazarus, maar pakt toch de auto naar huis. Ergens onderweg krijgt hij een ongeluk, waar hij gelukkig niets aan over houdt. Als Carmen dat hoort is ze nog veel bozer dan ze al was omdat hij te laat thuis was. Waarom? Als Stijn zo door gaat, is Luna straks niet alleen haar moeder, maar óók haar vader kwijt. Carmen is dus erg boos, zo kwaad zelfs dat ze weg loopt en bij vrienden gaat logeren. Ze komt pas na een dag of twee weer terug. Carmen vergeeft Stijn. Gelukkig maar, want de verhuizing zit eraan te komen! Vanaf het moment dat ze in hun nieuwe huis wonen, hebben ze ook een au-pair. Die hebben ze uit Tsjechië geïmporteerd. Toch helpt ze niet echt: ze is veganist, wil niet fietsen, is erg onhandig en is ontzettend chagrijnig.

Stijn en Luna zijn weer bijna jarig: de derde keer sinds Carmen kanker heeft. Het ziet er niet naar uit dat de verjaardag vlekkeloos zal verlopen: één van de vrouwen uit Carmens praatgroepje is overleden, en de begrafenis is op de dag van de verjaardag van Stijn en Luna. Carmen wil er graag heen. Uiteindelijk weet Stijn haar over te halen om toch maar thuis te blijven. Niet zo heel lang na de verjaardag krijgen ze weer slecht nieuws: ze moeten stoppen met de kankerbestrijdingkuur. Hij werkt niet meer. Carmen wordt opgegeven.

Deel III: Carmen
De dag nadat Stijn en Carmen het nieuws krijgen dat ze de strijd zullen moeten opgeven, belt Stijn Nora op. Nora is een vrouw die informatie doorkrijgt uit hogere sferen. Hij gaat bij haar langs. Eerst gelooft Stijn niet in haar verhaal, maar na zijn bezoek is hij bereid haar het voordeel van de twijfel te geven. Hij voelt zich na zijn bezoek aan haar namelijk en stuk gelukkiger.

Carmen heeft geen zin meer in het leven. Ze wil er mee ophouden. Stijn belt de dokter om te vragen wat de regels van euthanasie zijn. In ieder geval moet de dokter een soort van “euthanasieaanvraagformulier” tekenen. Gelukkig doet hij dat. Een tijdje later komt de begrafenisondernemer langs. Eigenlijk hoeft hij helemaal niets te doen: ze regelen bijna alles zelf. De begrafenisondernemer kan hen alleen maar helpen met een kist en een lijkwagen. In de tussentijd komen er erg veel vrienden en kennissen van Carmen langs. Stijn moet helemaal een strak tijdschema maken voor wie wanneer afscheid mag komen nemen van Carmen. Na een dag of 10 is het voor Carmen genoeg geweest: ze wil er de volgende dag mee stoppen.

Op de dag dat Carmen er mee stopt, vertellen zij en Stijn Luna pas precies wat er gaat gebeuren. Dit is ook meteen Carmens afscheid van Luna. Voordat Carmen definitief afscheid moet nemen van het leven, heeft Stijn nog een video van het nieuwe huis. Ze wonen er nu natuurlijk wel in, maar Carmen heeft niet veel meer gezien dan de slaapkamer. ’s Avonds om half acht komt de dokter met een “euthanasiedrankje”, dat Carmen moet opdrinken. Het zou dan binnen een paar minuten afgelopen moeten zijn. Toch duurt het erg lang voordat er iets gebeurt. De dokter geeft Carmen daarom nog een spuit, waarna haar lichaam het eindelijk opgeeft. Het is voorbij.


C. Analyse
Motieven: Liefde en Dood zijn 2 motieven die in het verhaal voorkomen. De Liefde komt omdat ze gelukkig waren samen, en een dochtertje hadden. Het komt ook doordat Stijn Carmen door dik en dun bleef steunen, wanneer ze naar de Chemo moest en d’r hele ziekteloopbaan. Wanneer hij het niet zag zitten moest hij toch weer altijd aan haar denken, direct of indirect. Dood kwam er in voor omdat Carmen dodelijk ziek werd, besmet met Kanker. Achteraf ziet ze het niet meer zitten en pleegt ze zelfmoord. Dat doet ze door een drankje te drinken, wat niet helpt. Vervolgens spuit de dokter iets bij haar in en is ze echt dood. Verder komt er ook nog een motief Vreemdgaan in voor. Stijn kan niet goed tegen het verdriet wat Carmen in het begin brengt dus zoekt hij de liefde bij een andere vrouw: Roos. Als het weer wat beter gaat tussen Carmen en Stijn is Roos tijdelijk verleden tijd. Angst is het laatste motief. Carmen en Stijn laten angst zien als ze te horen krijgen dat Carmen borstkanker heeft. Dat is ook niet meer dan logisch. Ze zijn ook heel bang dat ze van elkaar gescheiden worden terwijl ze toch nog strontverliefd op elkaar zijn.

Personages: Stijn: Hij is de man van Carmen en de vader van Luna. Hij heeft een verhouding met Carmen, maar omdat het niet goed met haar gaat door ziekte enz. gaat hij ook veel met Roos om. Later heeft hij meer een relatie met Roos dan met Carmen. Hij kan niet tegen slecht nieuws, daar raakt hij erg overstuur van. Dat was te merken wanneer ze een positieve uitslag kregen over de borstkanker bij Carmen. Hij laat z’n emoties goed lopen, hij wil aan iedereen vertellen wat ze willen weten. Hij ontwikkelt zichzelf gedurende dit boek. In het begin is hij erg onzeker over hoe het met Carmen zal aflopen, maar aan het eind heeft hij zich erbij neergelegd en is hij zeker dat hij van haar houdt, ondanks dat ze doodgaat.
Carmen: Carmen is de vrouw van Stijn, en de moeder van Luna. Ze kreeg te horen dat ze borstkanker had. Uiteindelijk overlijdt ze hieraan. Ze houdt zich allen maar bezig met de dingen die ze nog kan doen voordat ze doodgaat. Ze heeft met Stijn een nieuw huis gekocht, zoveel mogelijk tijd met Luna doorgebracht enz. Haar relatie met Stijn ging niet altijd even goed. Dat komt door Stijn z’n karakter. Als ze dood gaat hebben ze toch een goede relatie samen. Carmen is heel sterk, ondanks dat ze weet dat ze doodgaat. Ze is ook erg nuchter en vrolijk. Ze maakt net zoals Stijn ook een hele ontwikkeling door. Ze pleegt ook euthanasie op het einde.
Luna: Ze is het dochtertje van Stijn en Carmen. Ze is nog te jong om het allemaal goed te begrijpen. Ze snapt wel dat mama naar de hemel gaat en daar een heel mooi engeltje gaat worden.

Perspectief en Verteller: Het Perspectief ligt bij Stijn. Je beleeft alles vanuit zijn oogpunt. Het wordt in de tegenwoordige tijd verteld.

Ruimte: Het speelt zich vooral af in ziekhuizen, uitgaansgelegenheden en het huis van Carmen & Stijn. Het vakantieoord van Stijn komt er ook nog in voor.

Stijl: Het bestaat uit 3 delen die goed op elkaar aansluiten. Het opmerkelijke aan dit boek is dat boven elk hoofdstuk een oneliner staat. Er wordt ook uitleg gegeven over personen in zo’n Kadertje, vaak aan het begin van een hoofdstuk.

Thema: Het lijkt veel over Kanker te gaan, dat is ook wel zo maar het echte thema is Liefde. Door die kanker beginnen Stijn en Carmen ruzie te maken en aan elkaar te twijfelen, maar ze blijven elkaar toch trouw.

Tijd: Het begint in het ziekenhuis waar Carmen te horen krijgt dat ze borstkanker krijgt. Dan zie je haar hele ziekte ontwikkelen totdat ze doodgaat in 2001.


Titelverklaring: Je kunt de titel van 2 kanten zien, een letterlijke en een figuurlijke kant.
De letterlijke kant is: Ze komen bij de dokter en Carmen krijgt te horen dat ze kanker heeft. De figuurlijke kant is: Je kunt het ook als titel van een Kinderboek zien. Het zou ook een titel kunnen zijn die veel in grappen en moppen gebruikt wordt. Stijn zou willen dat dit allemaal een grap was.

D. Eindoordeel
Ik vond het echt een geweldig boek. Het was wat simpel geschreven maar dat maakte me echt niet uit. Het is toch best een pittig onderwerp waarvan je niet zo snel een boek zou schrijven, maar hij heeft dit zo luchtig en vrolijk opgepakt dat het echt geweldig is om te lezen. Zoiezo vind ik het onderwerp kanker een heel speciaal onderwerp, mensen die het hebben (gehad) of die er andere mensen mee hebben zien ploeteren, zullen het ook een heel speciaal boek vinden. Hij beschrijft het allemaal zo echt! Schijnbaar is Kluun erg negatief bij de Media. Ik heb het zelf wat op gezocht, het schijnt dat het geen literair werk is volgens z’n “concurrenten”. Voor mij maakt dat niet uit, hij heeft een heel moeilijk onderwerp in een luchtig en toch vrij humoristisch vat gegooid, en daar een geweldig boek uit gemaakt!