Kinderjaren door Jona Oberski

Boekverslag
A zakelijke gegevens

Titel: Kinderjaren
Auteur: Jona Oberski
Uitgeverij: BZZToH
Druk: 21e 1991
1e september 1978

B Korte uitleg waarom het boek gekozen is

Ik heb dit boek gekozen omdat ik zag dat het over de WOII ging en dat vind ik een interessant onderwerp. En de titel sprak me aan. Omdat ik kinderen erg leuk vind.

C Eerste persoonlijke reactie

Ik vond het verhaal mooi omdat het anders is om de kant van een klein kind over iets te zien, het is dan veel makkelijker te begrijpen maar je hebt nog steeds veel vragen omdat heel veel je niet duidelijk wordt. Verder vond ik het verhaal weinig zeggend, origineel, shockerend, droevig, grappig en het zette me aan het denken.

D Korte samenvatting van de inhoud.

De hoofdpersoon is een joods jongetje van drie jaar. Het hele verhaal is verteld in de ikvorm. In de eerste 4 hoofdstukken wordt er verteld over de kleine wereld van een kind. Zoals: dat hij met zijn moeder in een barakkenkamp zit. Zijn moeder zegt dat het een vergissing is en dat ze snel weer naar huis gaan. En inderdaad, na een week mogen ze weer naar huis. Thuis gaat het gewone leven verder. Dan is het jongetje jarig. Hij krijgt veel cadeautjes waaronder een harlekijn (trekpop) De trekpop vindt hij het leukst. Dan op een ochtend, wordt hun flatgebouw bestormd door de Duitsers. Alle Joden moeten naar Westerbork. Het jongetje wordt wakker gemaakt en weet niet wat hem over komt. Omdat hij nog wil blijven slapen is hij erg brutaal tegen de Duitsers. Als zijn vader en moeder de koffers en tassen hebben in gepakt, verlaten ze hun huis. Het jongetje merkt dat hij zijn harlekijn is vergeten en rent weer terug naar zijn kamer. De Duitsers worden ongeduldig, maar zijn harlekijn moet mee. Ze worden met heel veel andere mensen, onder anderen met Trude, op de trein gezet op naar Westerbork. Aangekomen op Westerbork mogen moeder en kind bij elkaar blijven. Maar de vader word van hen gescheiden. Het jongetje begrijpt niets van de wereld om hem heen en voor het eerst wordt hem niets uitgelegd en mag hij niets vragen. Nadat ze een tijdje op dit kamp zitten gaan de joden naar het beloofde land Palestina. Dat geeft de joden weer hoop. Maar de trein gaat in plaats van naar Palestina naar het werkkamp Bergen-Belsen in Duitsland. Ook hier wordt de vader gescheiden van moeder en kind. Later moet de jongen naar de ziekenbarak omdat zijn vader ziek is door al het harde werken. De verpleegkundige stuurt hem naar zijn moeder om haar te halen voor het te laat is. Hij verdwaalt en vergeet het tegen zijn moeder te zeggen. Toch kunnen ze nog op tijd bij vader zijn als hij sterft. Het jongetje voelt zich eigenlijk best wel stoer en hij vertelt tegen de ‘grote’ kinderen dat hij erbij was toen zijn vader overleed. Maar omdat te bewijzen moet het jongetje naar het ‘ketelhuis’ gaan om daar het lijk van zijn vader te vinden tussen allemaal andere lijken. Hij zoekt zijn vader, maar kan hem niet vinden. Als zijn moeder hoort waar hij geweest is, wordt ze kwaad en wast ze hem met een ontsmettingsmiddel. Ze zegt dat hij niet in het ketelhuis, maar in het knekelhuis is geweest.

Als de oorlog bijna afgelopen is, worden ze weer op de trein gezet het jongetje slaapt 2 weken achter elkaar. Zo lang heeft de trein gereden. Dan staat de trein stil alle joden gaan naar buiten, opeens zien ze allemaal soldaten de mensen schrikken omdat ze denken dat het de Duitsers zijn maar al snel bleek dat het Russische soldaten waren die hen kwamen bevrijden. De Russische soldaten brengen de joden naar Trobitz. Daar wordt de moeder van het jongetje ziek. Het jongetje en Trude gaan naar het ziekenhuis toe om haar te bezoeken. Als ze weer uit het ziekenhuis komen beloofd Trude dat ze snel weer naar zijn moeder toe gaan. Een paar dagen later vertelt Trude dat ze niet meer naar zijn moeder kunnen omdat ‘de weg is afgesloten’. Van Eva een kamergenoot hoort de jongen wat Trude bedoelde met de afgesloten weg: zijn moeder is dood. Hij wordt ontzettend kwaad en krijgt hierdoor koorts.
Later gaan ze met een Canadese vrachtwagen naar Amsterdam. Daar komen meneer Paul en zijn vrouw, tante Lisa, hem vertellen dat hij bij hen kan komen wonen. Het jongetje is dan 8 jaar.

E Bespreking het volgende verhaalaspect

Spanning:
Er zit wel spanning in het boek. Maar het word gewoon verteld wat er gebeurt. Geen open plekken in het verhaal om je nieuwsgierig te maken. Er zitten ook geen flashbacks in het verhaal.

F grondige beschrijving van mijn leeservaring

1. Onderwerp
Het onderwerp van het verhaal spreekt me wel aan. Ik vind het interessant om over de tweede wereld oorlog te lezen. Dit boek heeft me wel nieuwe kanten van het onderwerp laten zien omdat het verhaal wordt verteld in de ogen van een kind. En dat is toch heel anders omdat een kind lang niet alles begrijpt. En eigenlijk in alles wat er gebeurt iets positiefs ziet.

2. Gebeurtenissen
Het verhaal bevat voldoende gebeurtenissen om te blijven boeien. Want het verhaal gaat er niet alleen over van wat er in het kamp gebeurt. Maar ook het leven voor de oorlog. Gewoon het kleine leventje van een kind. Een gebeurtenis die de meeste indruk op me maakt is toch dat de beide ouders van het jongetje dood gaan. Ik vind dat heel droevig. Want zo’n klein kind begrijpt niet helemaal dat hij zijn ouders nooit meer kan zien. En waarom zijn ouders nou zijn doodgegaan.

3. Personages
De hoofdpersoon heeft een eigenschap die ik bewonder. En dat is toch de dapperheid van het jongetje en ik vind het grappig dat het jongetje best brutaal is. De personages reageren absoluut niet voorspelbaar omdat het een oorlog is en dan weet je nooit wat er komen zal. En een kind doet zomaar dingen die je niet zal verwachten zoals bijvoorbeeld naar dat knekelhuis gaan. Dat zou een volwassenen nooit doen.


4. Bouw
Ik vind dat het verhaal niet echt goed samenhangt omdat het verhaal gaat over een periode van 5 jaar. Ook vind ik dat de bouw van het verhaal niet echt past bij het onderwerp want in het begin is het niet duidelijk waarover het verhaal nou gaat ik dacht echt dat er bladzijden waren uitgescheurd. En de tweede wereld oorlog was een hele spannende en moeilijk tijd en dat wordt in dit verhaal niet echt duidelijk gemaakt. Als je echt wilt weten hoe de tweede wereld oorlog nou in de ogen van de joden werd bekeken. Is dit niet het perfecte boek.

5. Taalgebruik
Ik vind het verhaal niet lastig om te lezen. Omdat het in de ogen van een kind wordt verteld en dat is een heel makkelijke wereldje. De gevoelens van de personages worden wel sterk in dit verhaal verteld. En dat vind ik mooi.

H Informatie over de auteur

Jona Oberski is geboren op 20 maart 1938 in Amsterdam. Hij was het enige van Joods-Duitse immigranten (z’n ouders. Als kleuter is hij gedeporteerd naar het Duitse concentratiekamp Bergen-Belsen. Hij overleefde het als enige van het gezin. Toen hij uit het kamp kwam is hij geadopteerd door een pleeggezin uit Amsterdam. Na een gymnasium-B opleiding heeft hij van 1956 tot 1964 wiskunde en natuurkunde gestudeerd aan de universiteit van Amsterdam. Sinds 1962 werkte hij als fysicus op het Nationaal Instituut voor Kernfysica te Amsterdam.
Hij is door dichteres Judith Hezzberg overgehaald om het boek ‘kinderjaren’ te schrijven en te publiceren. Het boek is in 16 landen gepubliceerd en er zijn 200.000 exemplaren van verkocht. De verfilming heet ‘Jonah, who lived in the whale.’ De film ging in 1993 in première. De film heeft verschillende prijzen gewonnen, waaronder ook een op het Internationaal Filmfestival van Moskou. De Nederlandse première vond plaats in 1994.

Andere boeken van Jona Oberski:
· Kinderjaren (1978)
· De ongenode gast (1995)
· De eigenaar van niemandsland (1997)