Over Jona Oberski:
- Geboren op 20-03-1938
- De ouders van Jona Oberski waren vanuit Duitsland naar Nederland gevluchte joden.
- Als kleuter werd hij met zijn ouders via kamp Westerbork naar het concentratiekamp Bergen-belsen gedeponeerd.
- zijn ouders hebben dit concentratiekamp niet overleeft. Hij kwam als 7 jarig kind na de 2e wereldoorlog in een pleeggezin terrecht.
- jona Oberski is werkzaam op het internationaal instituut voor kernfysica en hogere energiefysica in Amsterdam.
- Hij volgde in 1976-1977 een poezieworkshop bij de dichteres Judith Herzberg. zij zette hem toen aan om ook proza te gaan schrijven. Hij schreef toen binnen ongeveer 6 weken Kinderjaren.
- Hij praate nooit over zijn jeugd in het concentratiekamp. Hij dacht ook na het schrijven van Kinderjaren genoeg gezegd te hebben nu niets meer te hoeven uitleggen, maar dat pakte echter anders uit, want door het schrijven van het boek kreeg hij juist vragen om uitleg, vertalingen, interviews, etc.
- Pas in 1995 kwam zijn tweede boek uit: De ongenodigde gast. Dit boek gaat over de twijfels van een schrijver die door 1 boek beroemd is geworden.
- Daarna kwam in 1997 het boek De eigenaar van niemandsland uit.
- Jona Oberski heeft ook een serie columns voor een Amsterdams universiteitenblad geschreven.
Over Kinderjaren:
- Kinderjaren was het debuutboek van Jona Oberski.
- het boek is in 16 talen vertaald en over de hele wereld zijn er ruim 200.000 boeken verkocht.
- Het werd in 1992-1993 verfilmd: Jonah who lived in the whale.
- In eerste instantie deed het boek weinig in Nederland. Judith Herzberg wees Ruth liepman (een belangrijk literaire agente in Zurich) op het boekje . Daardoor kwam er veel internationale belangstelling voor het boekje. Na 7 jaar kwam ook de belangstelling in Nederland los.
Tiltelverklaring;
In het boek worden de kinderjaren van een joods jongetje beschreven, vandaar de titel Kinderjaren.
Tijd:
Het verhaal speelt zich af gedurende de oorlogsjaren en een tijdje erna. Er worden ongeveer 5 achtereenvolgende jaren verteld.
Genre:
Psychologische autobiografische oorlogsroman.
Samenvatting:
In het begin van het boek wonen het jongetje en zijn ouders in een huis in Amsterdam. Dan is de oorlog al bezig. Op eeen gegeven moment mogen ze niets meer bij de kruidenier kopen omdat de Duitsers dat verboden hebben, zo word het voor hun moeilijk om aan voedsel etc. te komen. door een vergissing komen komt het jongetje en zijn moeder in kamp westebork terecht, maar daar mogen ze al snel weer weg. Een poosje later moet het hele gezin naar westerbork, ze denken ook deze keer dat het een vergissing is, maar dat blijkt niet zo te zijn. De mannen en vrouwen slapen gescheiden, alleen overdag kunnen ze elkaar zien, wel mag het jongetje bij zijn moeder blijven. op een dag worden ze opgeroepen en moeten ze met de trein mee. Ze denken net als veel andere joden dat ze naar Palestina (het beloofde land) werden gebravht. Maar ze kwamen aan in Bergen-Belsen. Hier werden weer de mannen en de vrouwen gescheiden, maar deze keer mochten ze elkaar ook niet overdag zien. In dit kamp mochten de kinderen 1 keer per week de ketels schoon maken, dat hield in dat ze de ketels leeg mochten eten. dat was omdat je in het kamp erg weinig te eten kreeg. Op de vaders verjaardag ontmoette het jongetje en zijn moeder zijn vader op een illegale manier.Dit was erg gevaarlijk.de vader was er erg slecht aan toe doordat hij te weinig te eten kreeg en te hard moest werken. Als cadeau kreeg hij een taart gemaakt van voedselresten zodat hij weer op krachten zou komen, maar een tijdje latre moest de moeder onmiddellijk naar de ziekenbarak komen, want vader lag op sterven. Toen de vader van het jongetje dood was hoorde hij ook bij de groote kinderen, maar hij moest wel een proef doorstaan. Hij moest een lange neus naar een soldaat maken, dat deed hij ook, de soldaat had gelukkig niets gezien. Omdat hij zijn moeder had verteld wat er gebeurd was en de anderen dus ook had veraden, moest hij een tweede proef afleggen. Dit keer moesthij het ketelhuis binnengaan. Dit bleek later een knekelhuis te zijn waar ze alle lijke in dumpen. Er lagen dan ook allemaal lijken en ledematen doorelkaar. Het jongetje dacht dat zijn vader er ook tussen zou liggen en ging hem zoeken, maar hij had hem niet gevonden. Een tijdje later vertrok er weer een trein. Het jongetje en zijn moeder gaan weer met de trein mee. d trein is weken lang onderweg en staat soms dagenlang stil, ook rijd hij steeds een andere kant uit. Niemand weet waar ze zijn. Op een dag lopen er Russische soldaten langs de trein met Duitse gevangenen. dan is de oorlog voorbij. de trein brengt hun dan verder naar Trobitz. Daar krijgen ze een woonruimte. het jongetje komt bij Tante Trude en Eva in een huis t wonen. Zijn moeder is ziek en moet naar het ziekenhuis. Zij is er slecht aan toe en overlijdt in het ziekenhuis. wanneer het jongetje hoort dat zijn moeder dood is valt hij flauw. Hij heeft hoge koorts. wanneer hij beter is, worde alle joodse ex-gevangenen die in Trobitz ondergebracht waren met Canadese vrachtwagens naar Mokum gebracht. Hier komt hij in een pleeggezin te zitten. Zijn pleegouders zijn dan de ex-werkgever van zijn vader, meneer Paul,en zijn vrouw, tante Lisa.
Mening over het boek:
Ik vond het een heel interessant boek om te lezen, want er zijn veel boeken over de tweede wereldoorlog, maar dit is het enige boek wat ik ken waar de oorlog uit de ogen van zo'n klein kind beschreven wordt.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
Z.
Z.
Ik leef met je mee Jona Oberski. Als dit een autobiografische roman is.
13 jaar geleden
Antwoorden