Kinderen van moeder aarde door Thea Beckman

Zakelijke gegevens Titel: Kinderen van Moeder Aarde
Auteur: Thea Beckman
Omslag: Jan Wesseling
Uitgever: Lemniscaat b.v. Rotterdam 1985, twintigste druk, 2004 Waarom dit boek? Ik heb een aantal boeken uit de lijst gekozen die me het leukst leken. Daarna heb ik op internet gekeken of er informatie over deze boeken te vinden was, of berichtjes van mensen die één van die boeken hadden gelezen. Ik vond veel reacties op het boek ‘Kinderen van Moeder Aarde’. Veel mensen die het boek hadden gelezen schreven dat het een erg leuk boek is voor vrouwen. Ik werd nieuwsgierig omdat ik me af vroeg waarom het dan zo leuk is voor vrouwen. Daarom heb ik dat boek gekozen. Inhoud van het boek Hoofdpersonen: Christian: Hij is de zoon van de ‘Konega’ (koningin van Thule). Hij is een heel gevoelige en voorzichtige jongen. In het boek is hij verliefd op Thura, maar dat is een probleem, want Christian mag volgens de wet niet met een ‘gewoon burger meisje’ trouwen. Christian heeft grote plannen voor de toekomst. Zo wil hij sjamana worden (een soort arts), zijn moeder overhalen de wet te veranderen, zodat hij met Thura kan trouwen, en zijn moeder ervan overtuigen dat ook mannen mee moeten kunnen beslissen in het bestuur. Armina Dottir: Zij is de Konega en bestuurt Thule, samen met de vrouwenraad. Ze is getrouwd met Rajo en ze is de moeder van Christian. Haar eerste kind was een meisje, maar zij overleed al heel vroeg. Armina Dottir is een hele zorgzame en vriendelijke vrouw. Thura: Zij is het vriendinnetje van Christian, wat eigenlijk niet mag. Ze wil kapitein worden en veel reizen op zee. Daarom studeert ze in Fredriksborg, net als Christian. Thura’s vader is vissersman en haar moeder is overleden. Thura is heel slim en zelfverzekerd.
Bijpersonen: Hannah Dottir: Zij is de zus van de Konega en de tante van Christian. Ze is sjamana. Ze is een knappe vrouw en ze is getrouwd met Anouk (de oom van Christian). Samen hebben ze een dochtertje: Berthe Dottir. Anouk: Hij is de man van Hannah. Hij is heel handig en behulpzaam. Rajo: Hij is de man van de Konega en de vader van Christian. Toen Christian drie jaar oud was is hij weggelopen omdat hij zichzelf geen goede Konega-echtgenoot vond. Aan het eind van het verhaal keert hij weer terug naar zijn gezin om Armina Dottir te helpen met de strijd tegen de Badeners. Kunz: Hij hoort bij de Badeners en is de professor die Thule heeft ontdekt, doordat hij op landkaarten van vóór de Grote Ramp het grote eiland Groenland zag. Kolbe, Semmel, Kwartsfink: Allemaal Badeners met een belangrijke functie op het schip de ‘Badenfelder’ waarmee ze naar Thule gaan. Samenvatting De derde wereldoorlog breekt uit. Verschillende landen gebruiken atoombommen om andere landen te verwoesten. Door de kernoorlog verplaatst de aardas zich en dat veroorzaakt gigantische natuurrampen. Uiteindelijk blijven er maar heel weinig mensen in leven en iedereen moet een nieuw bestaan opbouwen: er is niets meer van de techniek en cultuur van vóór de Grote Ramp overgebleven. Zelfs de evenaar ligt niet meer op dezelfde plaats als vroeger: hij loopt nu langs het zuiden van Australië. De noordpool ligt nu ten noorden van China en de zuidpool in Zuid-Amerika. En in het voormalige Groenland heerst nu een heerlijk klimaat, maar nu heet het Thule. Thule wordt geregeerd door vrouwen, omdat de Thulenen weten dat de Grote Ramp is veroorzaakt door mannen die niet goed met de aarde en macht om konden gaan. De Konega staat aan het hoofd van de regering. Tijdens het verhaal is Armina Dottir de Konega. Zij en haar zoon Christian gaan elk jaar in de zomer naar Vastman, een stad in Thule. Daar ontmoet Christian Thura. Na die zomer moet Christian gaan studeren; hij wil graag sjamana worden, net als zijn tante Hannah Dottir. Met haar gaat Christian naar Fredriksborg, waar hij gaat studeren en waar zijn tante lesgeeft. Op de universiteit komt Christian Thura weer tegen. Zij studeert in Fredriksborg voor kapitein. Tijdens hun studies raken ze heel goed bevriend, maar Christian durft Thura niet te vertellen dat hij verliefd op haar is. Als Thura negentien is en afstudeert, is Christian bijna zeventien. Die zomer gaat Christian niet met zijn moeder naar Vastman, zoals anders. Ze blijven allebei in Gothab, de hoofdstad van Thule, omdat de Konega voelt dat er gevaar dreigt. Wat voor gevaar weet ze niet, maar het wordt duidelijk als een groot, grijs schip met de naam Badenfelder de haven Gothab binnenvaart, waarvan niemand weet waar het vandaan komt. Al gauw blijkt dat de mensen van het vreemde schip en de Thulenen toch met elkaar kunnen praten, want de Thulenen praten Kanadeens en de vreemdelingen kennen een taal die daarop lijkt: Brits. De vreemdelingen vertellen dat ze uit Europa komen, uit het Groot Badense Rijk. Ze zeggen dat ze graag handel willen drijven met de Thulenen en dat ze de Thulenen veel kunnen leren op het gebied van techniek. Maar eigenlijk willen ze Thule veroveren, zodat ze het land met de vele bossen, dieren en grondstoffen kunnen gebruiken om er rijk mee te worden. In hun eigen land zijn er namelijk bijna geen bossen en wilde dieren meer over en de mijnen raken uitgeput. Ze zijn dus niet zuinig en voorzichtig met de aarde omgegaan. Ook hebben de Badeners stoommachines, die veel herrie, stank en vieze rook veroorzaken. De Thulenen hadden de stoommachine lang geleden al uitgevonden, maar meteen weer afgeschaft omdat hij slecht is voor het milieu. De Thulenen vinden het ook niet goed dat in het Groot Badense Rijk de mannen de baas zijn en dat ze vrouwen zien als huisdieren die je moet vertroetelen, maar die verder niet nuttig zijn. De Thulenen zijn zuinig op hun bossen en dieren. Ze zien de aarde als een soort godin: Moeder Aarde. ‘Als wij goed zijn voor Moeder Aarde, is Moeder Aarde ook goed voor ons’, vinden ze. De Konega heeft al meteen door dat de Badeners niet zulke goede bedoelingen hebben als ze zeggen, maar Christian wil bewijzen dat de Badeners wél goed zijn en dat ze van hen kunnen leren. Daarom gaat hij met een aantal Badeners mee die het binnenland van Thule willen verkennen (eigenlijk willen ze goud zoeken). Tijdens de tocht die enkele weken duurt, schrikt Christian van de gewelddadigheid en de meedogenloosheid van de Badeners: ze vermoorden dieren, terwijl dat in Thule taboe is, en ze hebben niets voor elkaar over en denken alleen aan zichzelf. En elke keer als de Badeners bang zijn dat Christian hen expres de verkeerde weg wijst, gaan ze dreigen met geweld. Het loopt zo uit de hand, dat Hannah Dottir samen met een groep Thuleense woudlopers Christian moet ‘redden’ en de Badeners terug brengt naar de Badenfelder. De Konega is bang dat, als de Badeners terugkomen in het Groot Badense Rijk, er een hele vloot Badense schepen zal komen om Thule te veroveren. Daarom wil ze de Badenfelder tegenhouden. Daarvoor heeft ze de hulp nodig van Thura, Christian, Rajo en Anouk. Thura weet wat de zwakke plek van de Badenfelder is: de schroef en het roer. Rajo zorgt ervoor dat in de nacht vóór de ochtend dat de Badenfelder wil vertrekken de hele stad wordt ontruimd. Want de Konega is bang dat de Badeners op de stad zullen gaan schieten met hun kanonnen. Anouk zorgt voor een versperring van boten die hij aan elkaar vast bindt. Daardoor kan de Badenfelder de haven niet meer uit. Ook dit gebeurt ’s nachts, zodat de Badeners er zelf niets van merken. Omdat er allemaal kinderen op de barricade van schepen spelen, zullen de Badeners er niet op durven schieten. Wel laten de Thulenen een doorgang open, maar ze weten dat de Badeners zullen denken dat dat een valstrik is. Toch kunnen de Badeners dan niet zeggen dat de Thulenen hun doorgang versperren. Die ochtend zien de Badeners de versperring met de spelende kinderen en ze kunnen het inderdaad niet over hun hart verkrijgen om erop te schieten. Ze durven ook niet door de open vaargeul te varen, zoals de Konega al had voorspeld. Ze zijn bang dat hun schip dan beschadigt. De Badeners eisen van de Konega dat ze de versperring weghaalt, maar dat doet ze niet. Daarom schieten de Badeners met hun kannonen op Gothab. Gelukkig was de stad al ontruimd. Later die dag vaart er een Thuleens vrachtschip door de open vaargeul. Dat schip is ongeveer net zo groot als de Badenfelder. De Badeners willen daarom toch proberen door de doorgang te varen: ‘Wat die Thulenen kunnen, kunnen wij ook!’ Maar wat ze niet weten, is dat de Thulenen vlug de vaargeul smaller hebben gemaakt met rotsblokken. Als de Badenfelder door de opening probeert te varen, loopt hij vast. Het schip beschadigt en ze kunnen niet meer verder varen. Dan geven ze zich over, want ze kunnen nu toch niet meer terug naar het Groot Badense Rijk. Alle Badeners moeten een nieuw leven beginnen in Thule en veel van hen vinden dat nog niet eens zo erg, want Thule is veel mooier en vrediger dan het Groot Badense Rijk. Christian en Thura vragen nadat de Badeners zijn overwonnen aan de Konega en de vrouwenraad of de wet veranderd kan worden, zodat zij kunnen trouwen. De leden van de vrouwenraad vinden dat een goed idee, omdat Thura ook goede eigenschappen heeft die dan weer doorgegeven worden aan hun dochter: de toekomstige Konega. Ook luistert de vrouwenraad naar het idee van Christian, Rajo en Anouk. Zij vinden dat mannen voortaan ook mee moet kunnen beslissen in het bestuur. Dat vinden de Konega en de vrouwenraad ook goed. Zo leefden de Thulenen nog lang en gelukkig. Soort boek: Het is een sciencefictionverhaal, want het verhaal speelt zich 600 jaar na de derde wereldoorlog af en dat is dus in de toekomst, want de derde wereldoorlog is nu nog niet uitgebroken. Stukje uit het boek waaruit blijkt dat het een sciencefictionverhaal is: “Het moest er een keer van komen: de Derde Wereldoorlog. Nooit eerder had de mensheid met een echte kernoorlog te maken gehad, en niemand had een werkelijk idee van de gevolgen. Nadat het stof was gedaald – en dat duurde járen – en de zon weer doorbrak werd het wonder van de gekantelde aardepas goed zichtbaar. De voormalige polen begonnen te smelten, terwijl op andere plaatsen nieuwe koudegebieden zich gingen vormen: de noordpool kwam ter hoogte van het voormalige Japan te liggen, waardoor ook China bevroor, de nieuwe zuidpool vormde zich in Zuid-Amerika. De nieuwe evenaar liep langs het zuiden van Australië, door West-Afrika en door het zuiden van wat eens de Verenigde Staten van Noord-Amerika waren geweest. En Groenland kreeg een heerlijk klimaat...(blz. 7 en blz. 10) Mijn mening: Ik vond het boek spannend, mooi en ook wel geloofwaardig!Vóórdat ik het boek ging lezen had ik eigenlijk nog nooit nagedacht over een derde wereldoorlog en wat er daarna zou kunnen gebeuren. Het verhaal heeft me aan het denken gezet, en daarom vond ik het zo leuk. Als het aan de titel had gelegen, dan had ik het boek nooit uitgekozen. ‘Kinderen van Moeder Aarde’ klinkt nogal saai en héél serieus en zweverig. Maar toen ik het boek uit had gelezen, begreep ik het eigenlijk pas. Er zit een hele betekenis achter. Uiteindelijk vind ik het dus wel een goede titel. Maar als ze graag willen dat heel veel mensen dit boek gaan lezen kunnen ze beter de titel veranderen en het iets spannender maken. Ik zou het mijn vriendinnen wel aanraden, maar alleen als ze echt van lezen houden en als ze genoeg tijd hebben. Het boek is namelijk heel mooi geschreven en het is echt léuk om te lezen! Er zijn ook nog twee vervolgverhalen op dit boek (het is een trilogie). Als ik genoeg tijd heb, bijvoorbeeld in een vakantie, dan ga ik de volgende twee delen ook zeker lezen!