Kil! door Carrie

Zakelijke gegevens Carrie, “Kil!”, Thomas Rap, Amsterdam 2005 Kaft De kaft van het boek Kil! is zeer duidelijk. Je ziet een prostituee voorovergebogen, staan praten met een man in een auto. Dat het boek als thema prostitutie heeft is dus al vrij snel duidelijk. Pagina’s De thriller is onderverdeeld in 37 hoofdstukken en bestaat uit 190 pagina’s. Titel De titel “Kil! Een moordverhaal!” is simpel gekozen en past goed bij het boek. De hele manier van denken van PJ is kil. Ze is zo verbitterd dat ze wantrouwig en kil is tegenover de mensen uit haar omgeving. Het engelse woord kil, doden en moorden, past natuurlijk ook goed bij het boek aangezien het hele boek draait om 1 moord. De ondertitel “Een moordverhaal” is lekker dubbelzinnig. Het is een moordverhaal in de zin van, het verhaal gaat over een moord, maar ook: het is een super goed verhaal (denk aan: moordwijf). Wie spelen allemaal een belangrijke rol in dit boek De hoofdpersoon is Petronella Johanna (PJ). PJ is vanaf haar 14e verslaafd aan drugs. Ze is nu 34 en is een prostituee. Ze is mager, bleek en heeft een oncompleet gebit. Mo is de drugsdealer van PJ en haar vriend. Hij is van Marokkaanse afkomst. Steve is een Australische ex-taxichauffeur, die ook handelt in drugs en dus ook bevriend is met PJ. Marian is de vriendin van Steve. Zoals PJ het zegt: “een lief kantoortrutje” waarbij PJ altijd terecht kan. Dani, de beste vriendin van PJ, heeft haar met dit wereldje in contact gebracht. Alex, de ex-vriend van PJ. Het boekt begint ermee dat hij dood op de motorkap ligt van de auto waarin PJ heeft overnacht. Maria, een stevige politieagente. PJ mag haar erg graag. Francatelli, een politieagent. PJ mag hem erg graag en wordt zelfs een beetje verliefd op hem.
Wat gebeurt er nou precies PJ, Petronella Johanna, is een dakloze prostituee en verslaafde, die op een dag in de problemen komt wanneer ze wakker wordt in een door haar opengebroken auto en een lijk op de motorkap vindt. Het blijkt haar agressieve ex-vriend Alex te zijn. Niet wetend of zij degene is die hem vermoord heeft, vlucht ze weg van de plaats delict, maar dan vindt ze een tas met dollars tussen haar andere tassen. Had ze die uit de ingebroken auto gehaald, of later per ongeluk van een klant gestolen? En tot overmaat van ramp verdwijnen enkele van haar tippelende vriendinnen of worden ze verwond, en niemand weet wie de schuldige is. PJ gaat op onderzoek uit, daarbij gehinderd door haar verslaving en de politie, die ook het fijne van de zaak wil weten. Waar speelt het zich allemaal af Het verhaal speelt zich voornamelijk af op straat. Op de tippelzone en in de gebruikersruimte van de tippelzone. Ook is PJ vaak te vinden bij de GGD (prostituees moeten 1 keer in de 3 weken een SOA-onderzoek laten doen), en op het politiebureau. Wanneer ze op het politiebureau is,verblijft ze vaak niet eens in de cel maar in de kantoren van de agenten. PJ wordt namelijk nergens van verdacht maar ze willen haar uithoren over wat ze allemaal weet. Dat zij eigenlijk dus vriendjes met de politie is, is vrij tegenstrijdig. Vaak haten verslaafde daklozen de politie en willen ze niets met hun te maken hebben. PJ is trouwens ook wantrouwend tegenover politie maar ze geven haar methadon, en wanneer je PJ methadon, cocaïne of heroïne geeft ben je haar vriend. Ook is er een verschil met het leven op straat en het leven op het politiebureau. Op straat, op de tippelzone is zij net zoals iedereen. Niemand kijkt op als daar een magere, verslaafde prostituee langs loopt. Ze behandelen haar daar als ieder ander. Bij het politiebureau behandelen ze haar als een soort zieke patiënte. Ze geven haar methadon om haar op de been te houden en verzorgen haar goed om zo dingen te weten te komen. Ze leeft dus in 2 verschillende milieu’s. Wanneer zou dit nou allemaal gebeurd zijn Het boek is heel erg realistisch en hedendaags. Iedereen weet dat er genoeg prostituees in grote steden rondzwerven die leven zoals PJ. Toevallig heb ik in een interview met de schrijfster gehoord dat ze voor dit boek met 4 prostituees heeft samengewerkt om een goed beeld te krijgen van hoe een hedendaagse straatprostituee leeft. In dit boek worden een paar weken van zo’n straatprostituee beschreven. Het verhaal verloopt bijna geheel chronologisch. In het begin van het boek krijg je een paar flashbacks waarin ze haar verleden beschrijft en haar ontmoeting met Dani maar verder is het heel logisch verteld. Waarom ik dit 1 van de mooiste citaten uit het boek vind “Francatelli draait zich om op de bank. Ik weet niet waarom ik het doe, laat staan hoe ik het durf, maar ik ga zachtjes naast het hoofd van Francatelli zitten en trek het bij me op schoot. Hij wordt niet wakker maar nestelt zijn hoofd daar waar mijn benen overgaan in mijn lijf. En diezelfde schoot die meer mannen gekend heeft dan Maria Magdalena en Irma La Douce bij elkaar en daar altijd koel en zakelijk onder is gebleven, wordt nu warm, gevoelig en levendig. Help nou dat weer.” Dit vind ik een van de prachtigste citaten uit het boek. Ze vertelt heel simpel en lacherig dat Francatelli op haar schoot ligt te slapen maar het zegt zoveel meer. Het hele boek wordt vrij luchtig en met veel humor verteld, maar er zit een duidelijke laag onder. Een diep trieste laag die mij echt aan het denken heeft gezet. Eerder in het boek heeft ze het over de zakelijkheid van haar werk. Dat hoeren totaal geen respect hebben voor hoeregangers en vaak niet eens echt pijpen en neuken maar doen alsof. PJ ziet sex, haar werk, zo zakelijk en beleeft het zonder enig gevoel. Hier in dit citaat laat ze zien dat ze wel degelijk gevoel heeft. Sex betekent voor haar niet zo veel maar een man die zich in haar schoot innestelt, daar wordt ze warm van. Hoe het boek is geschreven Het volledige boek is in de ik-persoon geschreven. In het eerste hoofdstuk duik je al meteen in de hoofdpersoon. Met termen als: “ik ril” en “ik heb slaap” krijg je al heel snel door dat het de bedoeling is dat jij in de hoofdpersoon moet kruipen om zo het boek te kunnen begrijpen. Doordat jij eigenlijk de hoofdpersoon bent krijg je alles heel intens mee. Wanneer de hoofdpersoon het koud heeft “heb ik het koud”. Zo kan je bij alle gevoelens van de persoon en kom je veel te weten, als is het wel maar uit 1 standpunt.
Hoe leer je iedereen kennen Door de ogen van PJ leer je al deze personages kennen. Wanneer ze PJ iemand ontmoet legt ze even uit wie het precies. Bijv. : “Het is Steve, mijn favoriete Australische taxichauffeur. Hij is eigenlijk ex-Australisch en ex-taxichauffeur omdat hij tegenwoordig hier in Europa meer dope heen en weer rijdt dan mensen.” Zo ben je dus al te weten gekomen wie hij is en wat hij doet, puur door haar gedachtegang. Beoordeling
Wat ik er zo mooi aan vond Het boek was zeer aangrijpend. Misschien heeft het er mee te maken dat ik erg in prostitutie geïnteresseerd ben, maar het heeft mij heel erg aan het denken gezet. Hoe die vrouwen leven en denken is totaal het tegenovergestelde van mij en daarom zo boeiend. Doordat Carrie met echte prostituees heeft samengewerkt kom je echt veel dingen te weten. Ik vind het heel ontroerend hoe PJ verteld over haar gevoelens voor Francatelli en over haar broertje (die ze al vanaf heel jongs af aan niet meer mocht zien). Ik vind dat er heel veel mooie passages in het boek zitten. Wanneer je bijvoorbeeld echt dingen komt te weten, ook al zijn het maar kleine dingetjes, over hoe een prostituee denkt en doet. Hun trucjes waarmee ze hun klanten misleiden, die kan je alleen te weten komen wanneer je echt met prostituees hebt samengewerkt. Ook vind ik het heel mooi, wanneer je ziet dat PJ heel goed door heeft in wat voor situatie ze verkeerd. Ze zegt ook meerdere keren: “Mijn hersens zijn zo verpest door alle drugs dat mijn enige doel is in het leven: hoe krijg ik drugs binnen? Het maakt niet uit op wat voor manier dan ook, als ik het maar binnen krijg.” Ze vindt het zelf ook erg dat ze zo leeft maar ja, het is niet anders en dan kan je maar beter het beste ervan maken. Vergeleken met films Ik heb al best veel films gezien die gaan over prostitutie maar toch kan ik deze film met niks verglijken. Ik vind dit boek realistischer dan welke film dan ook. Kijk het moordaspect is niet echt realistisch maar dat vond ik ook niet het mooiste verhaalelement. Juist een kijkje in het leven van een straatprostituee sprak mij aan, en dat heb ik nog nooit in een film zo goed vertegenwoordigd gezien. Het taalgebruik Over het taalgebruik kan je niet echt zeggen: het is makkelijk of moeilijk. Er worden geen moeilijke woorden in gebruikt zoals de woorden die je bij Nederlands moet leren om je woordenschat uit te breiden. Maar ik kan me voorstellen dat de opa’s en oma’s van tegenwoordig dit boek niet zouden snappen. Er worden veel engelse woorden en straattaal gebruikt. Ik schat dat een gemiddeld persoon van 70 jaar niet weet wat: een halfje wit en een halfje bruin is (een halve gram cocaïne en een halve gram heroïne). Ik heb dus veel nieuwe woorden erbij geleerd maar of ik er nou iets aan zou hebben bij een Nederlands proefwerk, dat betwijfel ik. Is het een aanrader of niet? Het boek Kil! was voor mij echt een geweldig boek om te lezen maar ik betwijfel of dat voor iedereen zo is. Mensen die van simpele spannende boeken houden zouden dit ook mooi vinden maar ik denk dat die dan de onderlaag er niet uithalen. Een vriendin van mij vond het ook een makkelijk weg te lezen boek en spannend, meer niet. Zij vond het totaal niet interessant hoe een straatprostituee leeft en denkt, ze wou gewoon weten wie Alex nou vermoord had. Ik denk niet dat iedereen die extra laag eruit kan halen maar toch zou ik het iedereen aanraden. Of het je nou aan het denken zet of niet, spannend is het boek zeker.
Verwerkingsopdracht Krantenartikel: In de klauwen van een loverboy, vergleken met het boek Kil! Overeenkomsten • Beide meisjes (PJ en de geïnterviewde uit de krant) hebben op de tippelzone gewerkt. • Beide zijn mishandeld door hun ex-vriend. • Beide hebben ze een probleem met eten. Veel prostituees eten slecht. • Beide zijn bekend bij de politie. Ze worden in de gaten gehouden omdat de politie weet dat er gevaar voor ze dreigt. • Beide krijgen uiteindelijk een eigen woning. Wanneer ze veel hebben meegemaakt in de prostitutie komen ze beiden veilig terecht in hun eigen huisje. • Beide zijn betrokken in drugshandel alleen handelt bij de ene alleen het vriendje erin en de ander gebruikt zelf. Verschillen • Het meisje uit de krant is 19 wanneer ze gaat tippelen, PJ is 14. • Het meisje uit de krant heeft te maken met een loverboy en gedwongen prostitutie, PJ doet het vrijwillig en heeft geen baas/vriend. • PJ bepaalt haar eigen werkdagen/tijden. Het meisje uit de krant moet elke dag van het begin van de avond tot 1/2 uur ’s nachts werken. • Het meisje uit de krant moet haar geld afgeven, PJ houdt haar verdiende geld zelf. • PJ is verslaafd, het meisje uit de krant niet. • Het meisje uit de krant heeft een huis, PJ is dakloos. • Het meisje uit de krant heeft ook nog achter het raam gewerkt, en door het hele land. PJ heeft maar op 1 plaats getippeld. • PJ had vriendinnen op de tippelzone, het meisje mocht met niemand anders praten dan haar klanten. • In het boek Kil! wordt prostitutie totaal niet als een taboe behandeld, maar als iets heel normaals. In de krant rust er wel een taboe op prostitutie. • Wanneer het meisje uit de krant is gestopt met werken heeft ze geen geld of niks, PJ heeft nog veel geld voor zichzelf gehouden. • Het meisje uit de krant heeft gestudeerd en is tandartsassistente geweest. PJ heeft geen opleiding of niks.